Μπήκαμε στο καλοκαίρι και άρχισαν τα όργανα δηλαδή να γράφονται ανακρίβειες για την Ικαρία.
Αν προσέξει κανείς μερικά είναι παλιά άρθρα που είτε αναδημοσιεύονται τροποποιημένα, είτε “κλέβονται” από άλλους και τροποποιούνται ελαφρώς.
Θα ξανακούσουμε για το φούρνο που αφήνεις τα λεφτά, παίρνεις τα ρέστα μόνος σου και φεύγεις αφού λείπει ο φούρναρης, ασχέτως αν είναι χρόνια που ο φούρνος έχει αλλάξει διεύθυνση και “συνήθειες”.
Θα ξαναγράψει κάποιος απίστευτος ότι το φαγητό στα πανηγύρια είναι δωρεάν, μπερδεύοντας την προσφορά ζωμού, με το ψητό και βραστό κρέας και διάφορες οργανωτικές επιτροπές πανηγυριών θα λιποθυμήσουν μπροστά στο ενδεχόμενο να γυρεύουν τσάμπα φαγητό διάφοροι επισκέπτες.
Προσθέστε τα σχόλια για μερικούς βιονικούς υπέργηρους και σχολιασμούς για το ωράριο και φτιάχτηκε το πεδίο το οποίο θα μας προσφέρει πολλά ανέκδοτα και αυτή τη χρονιά.
Τώρα όμως ξεκινάμε την μπουρδολογία με το κολοκάσι που όντως είναι θρεπτικό, αλλά πρώτον δεν καλλιεργείται μαζικά (αργεί άλλωστε πολύ να αποδώσει) και δεν έσωσε τους Ικαριώτες από την πείνα στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Βοήθησε φυσικά με τα θρεπτικά του συστατικά, είχε “επιβραδυντικό” ρόλο στο πρόβλημα, αλλά και νεκρούς είχαμε από την πείνα και μαζική φυγή, με την πείνα να είναι ένας βασικός λόγος για το ταξίδι της προσφυγιάς. Είχαμε γράψει και πριν χρόνια για το κολοκάσι.
Απέχει πολύ από αναφορές σαν αυτή:
” Χαρακτηριστικό είναι πως όταν ξέσπασε ο Β Παγκόσμιος πόλεμος οι Ικαριώτες δεν πέρασαν δύσκολα τουλάχιστον όσον αφορά το φαγητό, αφού έτρωγαν τους βολβούς από τα κολοκάσια που ήταν σε αφθονία στο νησί”.
Ώστε δεν πέρασαν δύσκολα;
Δεν έχει διαβάσει τους “Αιγαιοπελαγίτες πρόσφυγες στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο”, ο μπουρδολογών αρθρογράφος (δεν έχει σημασία ποιος και το μέσο, θεωρούμε ότι έχουν καλή πρόθεση, αλλά είναι αδιάβαστοι). Εκεί τα λέμε όλα και για την πείνα και για το κολοκάσι.
Αναδημοσίευση από : https://nasosbratsos.blogspot.com
