Αν δεν ολοκληρωθούν σύντομα τα έργα θεμελίωσης, τα υλικά που έχουν τοποθετηθεί (μεγάλα βράχια κ.ά.) με τις επικείμενες βροχές υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να αλλοιώσουν και να καταστρέψουν το φυσικό περιβάλλον του ποταμιού.«Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν». Μπορεί το δημοτικό άσμα να γράφτηκε για το θρυλικό γεφύρι της Αρτας, με μερικές παραλλαγές, όμως θα μπορούσε να ισχύει και για ένα σύγχρονο γεφύρι, του οποίου η κατασκευή κρίνεται απολύτως αναγκαία και κρίσιμη για τη μοναδικού κάλλους, ιδιαίτερης αρχαιολογικής και περιβαλλοντικής σημασίας περιοχή του Να, στη βορειοδυτική Ικαρία – που αποτελεί προστατευόμενη ζώνη Natura 2000.
Το γεφύρι, του οποίου οι εργασίες θεμελίωσης ξεκίνησαν πριν από περίπου πέντε μήνες, αλλά έχουν διακοπεί προσωρινά, είναι μέρος του επαρχιακού δρόμου, που έτσι θα περνά πάνω από τον ποταμό Χάλαρη, το μεγαλύτερο ποτάμι της Ικαρίας, το μοναδικό που έχει νερό όλον τον χρόνο. Τον χειμώνα μάλιστα, όταν βρέχει, συχνά ο ποταμός πλημμυρίζει, καλύπτοντας τα γεφύρια, διακόπτοντας τις συγκοινωνίες, σε μια ούτως ή άλλως δύσβατη και απομονωμένη περιοχή.
Το καμπανάκι του κινδύνου χτυπάνε με ανησυχία οι κάτοικοι που δραστηριοποιούνται στον περιβαλλοντικό σύλλογο Κάτω Ραχών Να Ικαρίας, ζητώντας να ξαναρχίσουν άμεσα οι εργασίες, ώστε να αποφευχθεί τυχόν περιβαλλοντική καταστροφή. Εκφράζουν βάσιμους φόβους ότι, αν δεν ολοκληρωθούν σύντομα τα έργα θεμελίωσης του γεφυριού, «τα υλικά που έχουν τοποθετηθεί (μεγάλα βράχια κ.ά.) με τις επικείμενες βροχές υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να αλλοιώσουν και να καταστρέψουν το φυσικό περιβάλλον του ποταμιού».
Την περασμένη εβδομάδα απέστειλαν επείγουσα έκκληση προς την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και τις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες, ζητώντας την επίσπευση των εργασιών, προειδοποιώντας για τις επικείμενες αρνητικές συνέπειες.
«Αυτό που μας φοβίζει περισσότερο είναι ότι με την πρώτη γερή βροχή όλα αυτά τα μπάζα, πέτρες, βράχια, που έχουν πέσει στην κοίτη του ποταμού αλλά δεν έχουν ακόμα στερεωθεί με μπετόν, θα παρασυρθούν και θα μπαζώσουν όλες αυτές τις πανέμορφες λιμνούλες που οδηγούν στην παραλία του Να», λέει στην «Εφ.Συν.» ο Κώστας Μελής, μέλος του Συλλόγου Κάτω Ραχών Να, κάτοικος της περιοχής.
Ο ίδιος μας θυμίζει ότι, εκτός από προστατευόμενη περιοχή Natura, το φαράγγι του Χάλαρη και ο υδροβιότοπος του Να διασχίζονται καθημερινά από πολλές εκατοντάδες ανθρώπους, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, καθώς αποτελεί δημοφιλή φυσιολατρικό προορισμό, τόσο για οργανωμένη πεζοπορία όσο και για ελεύθερη κατασκήνωση.
Το θέμα έθεσαν υπόψη του περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου Κώστα Μουτζούρη οι εκπρόσωποι του Δήμου Ικαρίας και του Επαρχείου (πρόκειται για αυτοδιοικητικό θεσμό που εποπτεύεται από Δήμο και Περιφέρεια) στην πρόσφατη επίσκεψή του στο νησί. Ο περιφερειάρχης, πρώην πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πραγματοποίησε αυτοψία στο σημείο και με την ιδιότητά του ως μηχανικού.
«Οι κάτοικοι έχουν απόλυτο δίκαιο», επιβεβαίωσε τους φόβους των πολιτών ο κ. Μουτζούρης, μιλώντας στην «Εφ.Συν.». «Η ολοκλήρωση της γέφυρας καθυστερεί επειδή έγινε τροποποίηση στην αρχική μελέτη. Πρέπει όμως να τελειώσει σύντομα, γιατί μια μεγάλη βροχόπτωση θα παρασύρει τα μπάζα, προκαλώντας ζημιές στον προστατευόμενο βιότοπο». Οπως διαβεβαίωσε, «έδωσα εντολή να επιταχυνθούν οι διαδικασίες έγκρισης της νέας μελέτης για να προλάβουμε τις κακοκαιρίες. Αν πέσουν τα θεμέλια, δεν υπάρχει κίνδυνος».
Οι καλές προθέσεις όμως και οι προφορικές εντολές δεν αρκούν για να καθησυχάσουν τους κατοίκους, που παραμένουν σε εγρήγορση. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που το νησί της Ικαρίας υποφέρει από οδικά έργα που μένουν ημιτελή ή από ανεπαρκές και κατεστραμμένο οδικό δίκτυο, με κίνδυνο τη διακοπή συγκοινωνιών.
Ομως, υπάρχουν και άλλοι που ανησυχούν για το φαράγγι του Χάλαρη, όπως ονομάζεται το περιπατητικό και φυσιολατρικό μονοπάτι, που οδηγεί από την παραλία του Να στο βουνό, σε μια διαδρομή πεζοπορίας περίπου δύο ωρών μέσα από πλατάνια, πευκόδασος, λίμνες και καταρράκτες κατά μήκος του ποταμού.
«Το ποτάμι αυτό είναι πολύπαθο δυστυχώς, όσο και πολύτιμο» λέει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος» Θοδωρής Τσιμπίδης, Ικαριώτης και ο ίδιος. Οπως μας τονίζει, το ποτάμι αυτό έχει και άλλα γεφύρια, παραδοσιακά, πέτρινα, κάποια από τα οποία αντέχουν, σε πείσμα του χρόνου, πάνω από έναν αιώνα, όταν σύγχρονες κατασκευές μόλις πέντε ετών έχουν καταρρεύσει από τις βροχές.
«Σημασία δεν έχει μόνο να γίνουν τα έργα γρήγορα, αλλά να υπάρχει και σεβασμός στο περιβάλλον. Να μη χαθεί το μέτρο με κατασκευές μεγάλης κλίμακας, που θα πλακώσουν το ποτάμι με μπετά. Αντίθετα, να φτιάξουν ένα γεφύρι που να τιμάει και το τοπίο και την αισθητική των παλιών μαστόρων».
