Άρθρο της Προέδρου του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Ν. Σάμου, Βάσως Βρυνιώτη.
Φωτογραφία: my-samos.blogspot.com/2016/01/blog-post_52
Στη Σάμο οι εργαζόμενοι βιώνουν τα αδιέξοδα που βιώνει η εργατική τάξη σε όλη τη χώρα. Ειδικά φέτος που λόγω της πανδημίας πολλοί ξενοδοχοϋπάλληλοι δε δούλεψαν, που τα εργατικά λαϊκά στρώματα έχουν δει να συρρικνώνεται το εισόδημά τους, η κατάσταση είναι ασφυκτική για πολλές εργατικές λαϊκές οικογένειες.
Το νησί μας χτυπήθηκε από το σεισμό. Υπάρχει κόσμος που δε μένει σπίτι του, που ζει σε ξενοδοχεία, που αναγκάστηκε να νοικιάσει, σε ορισμένες περιπτώσεις και με ανεβασμένα ενοίκια (!). Υποδομές έχουν χτυπηθεί, όπως σχολεία, γεγονός που κάνει αβέβαιο το άνοιγμά τους σε ορισμένα εξ αυτών, ακόμα και όταν αρθεί το lockdown.
Σε αυτές τις συνθήκες είναι προκλητικό το ότι η κυβέρνηση δεν έχει πάρει κανένα μέτρο προστασίας των εργαζομένων και των μικρών επαγγελματιών, δεν έχει υπάρξει καμιά μέριμνα για λήψη μέτρων ανακούφισης. Ακόμα και τα ελάχιστα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση είναι στον αέρα.
Για παράδειγμα, υπάρχουν επιχειρήσεις στην παραλιακή του Βαθιού, που πλημμύρισαν από τη θάλασσα μετά το σεισμό και άλλες που έπαθαν σοβαρές ζημιές και χρήζουν επισκευών ή μετεγκατάστασης. Για τους εργαζόμενους αυτών είχε ανακοινωθεί ότι θα μπουν σε καθεστώς αναστολής εώς και 3 μήνες και θα πάρουν τα 534€, δηλαδή ένα μέρος του μισθού τους. Μιλάμε για πολλές επιχειρήσεις εμπορικές και επισιτιστικές που πχ στο μήκος της παραλιακής μόνο, αριθμούν αρκετά πάνω από 100 εργαζόμενους μισθωτούς, χώρια τους αυτοαπασχολούμενους.
Γι’ αυτούς τους εργαζόμενους η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτα, και ο κίνδυνος να μείνουν χωρίς εισόδημα το Νοέμβρη, το Δεκέμβρη και στις γιορτές είναι υπαρκτός.
Το υπουργείο το οποίο μας έχει συνηθίσει σε fast track διαδικασίες όταν εξυπηρετεί τις επιλογές του κεφαλαίου, που τώρα ετοιμάζεται να νομοθετήσει το 10ωρο και την απαγόρευση της απεργίας, δεν έχει μπορέσει να λύσει αυτό που εξήγγειλε. Και ενώ για τους εφοπλιστές και τους τραπεζίτες το υπουργείο είναι απίκο, για τους εργαζόμενους και τις ανάγκες του είναι εξαφανισμένο, ή πιο σωστά απέναντι!
Στις 26 Νοέμβρη απεργούμε κόντρα στον εργασιακό μεσαίωνα, για να μη γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα. Απεργούμε για το δικαίωμα στην υγεία απαιτώντας τώρα μέτρα θωράκισης του συστήματος υγείας. Απεργούμε όμως και για να ακουστεί η φωνή της σεισμόπληκτης Σάμου, για να παρθούν τώρα μέτρα ανακούφισης των εργαζομένων, των μικρών επαγγελματιών, για να αποκατασταθούν οι ζημιές, για να θωρακιστεί αντισεισμικά το νησί.
