Οι εκδηλώσεις ξεκινούν την Τετάρτη 11 Ιανουαρίου
O Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων ανοίγει τον κύκλο των εκδηλώσεων του για το 2017, με ένα θεατρικό αναλόγιο βασισμένο στο μυθιστόρημα του Κάρλο Φουέντε «Τα κρυστάλλινα σύνορα», παράλληλα ξεκινώντας μια σειρά συνεργασιών και πολιτιστικών ανταλλαγών του Δήμου Πατρέων με το Δήμο Ικαρίας.
Με τίτλο «Η γραμμή της λήθης», το Λαϊκό εργαστήρι πολιτισμού “Γ. Τσαρνάς” Δήμου Ικαρίας και η Ομάδα «ΟΔΟΙΠΟΡΟΙ» θα παρουσιάσουν στις 9.00 το βράδυ της Τετάρτης 11 Ιανουαρίου στο Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων», ένα απόσπασμα που αφορά στην Μεξικάνικη νωπογραφία και τον μεγάλο συνεχιστή της και την σπουδαία λογοτεχνική κίνηση που έκανε την εμφάνισή της στις χώρες της Λατινικής Αμερικής στη δεκαετία του 1960.
Συμπράττουν:
Χρύσανθος Μαρούλης: κιθάρα, φλογέρα Γιάννης Σκιτζής: κρουστά, Σαράντος Φράγκος: αφηγητής
«Άνθρωποι στο σταυροδρόμι» είναι ο τίτλος μιας τσιγκογραφίας του μεγάλου Μεξικάνου ζωγράφου Μπίγκο Ριβέρα που μαζί με τον Νταβίντ Σικέιρος θεωρούνται οι εκπρόσωποι της μεξικανικής αναγέννησης της νωπογραφίας. Είναι γνωστοί στον κόσμο για τις μνημειακές νωπογραφίες τους.
Το συγκεκριμένο έργο παραγγέλθηκε στο ζωγράφο από το κέντρο Νέλσον Ροκφέλερ της Νέας Υόρκης το 1933 προκειμένου να κοσμήσει την κεντρική αίθουσα. Το έργο έγινε «δεκτό» με απίστευτες αντιδράσεις με διαδηλώσεις και οξείες επιθέσεις εφημερίδων και παραγόντων κάθε λογής συντηρητικών κύκλων και κληρικών, με αποτέλεσμα να καταστραφεί ολοσχερώς το 1934.
Ο λόγος: Επειδή περιείχε μεταξύ των άλλων τη μορφή του Λένιν. Ο Ριβέρα όμως την επόμενη χρονιά το ανασκεύασε και έκτοτε βρίσκεται και κοσμεί την Πόλη του Μεξικού.
Ο Κάρλος Φουέντες δεν είναι παρά ο συνεχιστής της μνημειακής ανθρώπινης νωπογραφίας, σύμφωνα με τους πιο έγκριτους κριτικούς ανήκει στο «λατινοαμερκάνικο μπουμ» όπως θα ονομαστεί η σπουδαία εκείνη λογοτεχνική κίνηση που εμφανίζεται στις χώρες της Λατινικής Αμερικής από τις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Μιας λογοτεχνικής κίνησης πεδίο σύγκρουσης και συνύπαρξης. Το πρωτόγονο και θαμπό παρελθόν της Λατινικής Αμερικής, οι πρώτες κοινότητες και άποικοι οι εμφύλιοι πόλεμοι και οι επαναστάσεις συνυπάρχουν με τη ζωή των ανθρώπων και συμπληρώνουν την ταυτότητα των ηρώων.
Η ισχυρή δύναμη της παράδοσης συγκατοικεί αρμονικά με τον πειραματισμό και τη λογοτεχνική καινοτομία.
Η γλώσσα γεννιέται στη γη. Το μαγικό, το παραμύθι το θαύμα, η εξαΰλωση της έκφρασης, αποτελούν στοιχεία του πραγματικού. Αυτός ο «μαγικός ρεαλισμός» όπως Θα ονομαστεί, αποτελεί δομικό στοιχείο της σπουδαίας αυτής λογοτεχνικής παραγωγής.
Τα έργα του είναι σπουδαία όχι γιατί καταγράφουν με τρόπο θαυμαστό, αλλά γιατί διεκδικούν. Διεκδικούν το παρόν – το παρόν όλων μας που δεν μπορεί να παρέλθει.
Ας δοκιμάσουμε
Χρειάζεται γνώση για ν’ αρχίσω να διαβάζω; Χρειάζεται να ‘χω διαβάσει βιβλία για να καταλάβω τον Σαίξπηρ και του Αισχύλο; Ή μήπως όχι – Ένα έχω να σου πω Δοκίμασε» Μπ. Μπρεχτ.
Έχουμε τη γνώμη πως την εμπειρία της προσωπικής μελέτης ενός σπουδαίου λογοτεχνικού κειμένου πρέπει να τη μοιραζόμαστε.
Να την κοινωνούμε. Όχι για να περιορίσουμε την προσωπική μας αίσθηση όταν διαβάζουμε. Αυτό δεν γίνεται. Αλλά για να συλλάβουμε όλες τις «προσωπικές αισθήσεις» σ’ έναν ανοιχτό διάλογο, σε μία συλλειτουργία, όπου με όχημα το κείμενο αυτά καθ’ αυτό, ο συγγραφέας μιλάει ταυτόχρονα σε όλους και στον καθένα χωριστά. Το ήθος και το ύφος του λογοτεχνικού κειμένου, η αισθητική και η ιστορική -ιδεολογική του συνιστώσα δεν είναι αυτονόητα για τον καθένα. Χρειάζεται γνώση, μέθοδος και προσπάθεια για να αποκαλυφθούν.
Με δεδομένο ότι την «πολυτέλεια. του διαβάσματος της σύγχρονης και κλασικής λογοτεχνίας λίγοι την έχουν – για λόγους που δεν μπορούμε να αναλύσουμε εδώ – η δημόσια παρουσίαση και η στοχευμένη αφήγηση, πιστεύουμε πως μπορούν να αφυπνίσουν τις «ναρκωμένες» μας δυνάμεις. Μία «νάρκωση» που προκαλεί ο ολετήρας της αφασικής λειτουργίας των ΜΜΕ ως καθεστηκυίας ιδεολογίας. Στη σημερινή συνθήκη της απόλυτης και ολοκληρωτικής καπιταλιστικής κρίσης και φασιστική( επιβουλής οι «σειρήνες» που μας καλούν σε υποταγή και παράδοση είναι πολλές και συντεταγμένες. Η δική μας «σειρήνα» θέλει να ακολουθήσει τα χνάρια των πρώτων επαναστατών, όταν ένα κομμάτι προφορικού κειμένου στο φεγγαρόφωτο, ήταν ικανό να παρακινήσει συνειδήσεις, να προκαλέσει συμπεριφορές, ν’ αλλάξει τον κόσμο. Πολύτιμα εργαλείο σ’ αυτή μας την προσπάθεια, η δομή του θεατρικού αναλογίου, ο μινιμαλιστικός αυτοσχεδιασμός, η ζωντανή μουσική.
Επιχειρούμε ένα οδοιπορικό, σε τόπους δουλειάς σε συνδικάτα, σε συλλόγους νεολαίας και γυναικών, σε κάθε χώρο, σε κάθε γειτονιά.
Μια βιωματική κατάθεση χωρίς κανένα αντίτιμο. Το «κέρδος μας ο διάλογος, το ξεβόλεμα, η δράση.
Μπορούμε να το πιστέψουμε: Το καλό βιβλίο είναι είδος πρώτης ανάγκης. Μας το κλέβουν όπως και το ψωμί. Ας το πάρουμε πίσω. Είναι το όπλο μας Τα κείμενα του Κάρλος Φουέντες «μιλούν, ονομάζουν, αποκαλύπτουν. Αξίζει να τα γνωρίσουμε. Έτσι γνωρίζουμε καλύτερα εαυτούς και αλλήλους .Έτσι αλλάζουμε…
Κάρλος Φουέντες: Ένας ακόμα «κόκκινος αριστοκράτης». Διπλωμάτης και συνειδητοποιημένος κοσμοπολίτης .
«Σε αυτά που πιστεύω» μας καλεί να πιστέψουμε. Δηλαδή στη φιλία και στην ομορφιά, στον έρωτα και στην επανάσταση, στον Όμηρο και στον Δον Κιχώτη, στον Βελάσκεθ και στον Φώκνερ, στη ζωή και στο θάνατο. Λατρεύει τα Θερβάντες και τον Σαίξπηρ όπως ακριβώς το χώμα και το νερά, τη χέρσα γη, τη χωρίς γραμμές και σύνορα, τη χωρίς ιδιοκτήτες. 0 μαγικός του ρεαλισμός μυρίζει φούρνο, ψωμί πέτρα. 0 μυθιστορηματικός του χώρος είναι η κοινότητα. Όχι η «τελειότητα της μοναξιάς» αλλά η « ατελής» συλλογικότητα που «μπορεί να γίνει η πιθανή τελειότητα». 0ι φωνές των ηρώων του είναι και δικές μας φωνές, όλων όσων υπάρχουν μέσα και έξω από τα βιβλία . Φωνές που τολμούν «να μιλούν, να ονοματίζουν, να αποκαλύπτουν.
* Ευχαριστούμε το Γιώργο Σούφλα για τη δημιουργία της αφίσας και του προγράμματος.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Αναδημοσίευση από : http://www.thebest.gr
