Στην Πηγή, οι κάτοικοι του χωριού και της γύρω περιοχής ζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις για το εγκαταλελειμμένο κτίριο του Συνεταιρισμού Φραντάτου. Ένα κτίσμα που χτίστηκε με συλλογική προσπάθεια και ανιδιοτελή εργασία, σήμερα παραμένει άδειο, σκοτεινό και κλειστό, θυμίζοντας μια άλλη εποχή.
Με επιστολή της, η Χαρούλα Κοτσάνη εκφράζει δημόσια την ανησυχία και τα ερωτήματα της τοπικής κοινωνίας σχετικά με την πορεία της εκκαθάρισης, το ιδιοκτησιακό καθεστώς, τα έξοδα και την τύχη του κτιρίου.
Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή:
ΙΚΑΡΙΑ: δεν θέλουμε, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ!
Όταν τα κτίρια ακολουθούν την παρακμή μιας κοινωνίας τότε οφείλουμε να ακούμε τις φωνές των…
Στην Πηγή ένα μικρό ορεινό χωριό της Β. Ικαρίας πριν αρκετά χρόνια με το πείσμα, την θέληση και το πάθος των πατεράδων μας αλλά και δικών μας προσπαθειών (της δικής μου γενιάς) χτίστηκε το κτίριο που βλέπετε στην φωτο. Ήταν η εποχή που δυνάμωνε το συνεταιριστικό κίνημα κι οι αγροτικοί συνεταιρισμοί αποτελούσαν κύτταρα ζωτικής σημασίας για τους γεωργούς και κτηνοτρόφους σε κάθε περιοχή.
Το κτίριο που βλέπετε χτίστηκε εν μέσω πολλών αντιδράσεων των γνωστών πάντοτε αντιδραστικών ιδεοληψιών που μάχονται οτιδήποτε προοδευτικό πάει να γίνει, γρήγορα όμως ξεπεράστηκαν όλα τα εμπόδια εφόσον το οικόπεδο δωρίθηκε από την οικογένεια ΠΕΔΟΥ, όλοι ή σχεδόν όλοι και από τα γύρω χωριά σε εθελοντική και μόνο βάση με πραγματική ανιδιοτέλεια δούλεψαν κυρίως με πανηγύρια, εργασία προσωπική και κατάφεραν να παραδώσουν αυτό το ευρύχωρο, διώροφο κτίσμα στον ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΦΡΑΝΤΑΤΟΥ ΙΚΑΡΙΑΣ που για πολλά χρόνια τροφοδοτούσε τους κατοίκους των χωριών μας με τα ανάλογα προϊόντα προς όφελος και βελτίωση της ζωής τους…
Έφτασε όμως η ώρα της πλήρους απαξίωσης, οι συνεταιρισμοί έκλεισαν σκανδαλωδώς κι από αυτούς που τους διαχειρίζονταν με τον ίδιο τρόπο και χωρίς καμία ανανέωση για χρόνια κάτι σαν ισόβιοι «αξιωματούχοι» προέδρων και μελών Δ.Σ. ακολούθησε μια πολύ μεγάλη και βαριά φημολογία: «κακοδιαχείριση» την είπαν για να αποφευχθεί και να δικαιολογηθεί η ούτως ή άλλως χαμένη εμπιστοσύνη των «ιθυνόντων»!
Τώρα δεν απομένει παρά αυτό το κτίσμα εδώ και χρόνια άδειο, κλειστό, σκοτεινό, αφημένο στην φθορά του χρόνου να θυμίζει ίσως πως οι ιδέες για να ανθίσουν χρειάζονται: μεγαλείο ψυχής, καθαρή στάση, ειλικρίνεια μα προπάντων ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ σε όλες τις διαδικασίες εφαρμογής των…
Οι κάτοικοι της περιοχής και κυρίως της Πηγής, μιας και το κτίριο βρίσκεται στο κέντρο του χωριού ζητούν από το έκπτωτο Προεδρείο του «συνεταιρισμού» ή από άλλον φορέα που έχει την δικαιοδοσία να τους ενημερώσουν με νόμιμα στοιχεία που έχουν στην διάθεσή τους σε μια λαϊκή συνέλευση:
-
Σε ποιο σημείο βρίσκεται η εκκαθάριση των υποχρεώσεων του άλλοτε συνεταιρισμού
-
τι πρόκειται να γίνει με αυτό το κτίριο και σε ποιον φορέα θα περιέλθει
-
Ποιος σήμερα έχει τα κλειδιά, τι υποχρεώσεις προκύπτουν ως προς την σημερινή του κατάσταση
-
Ποιος πληρώνει τα τρέχοντα έξοδά του: φως, νερό εκτός κι αν δεν υπάρχουν, που ούτε αυτό γνωρίζει κανείς (ρολόι της ΔΕΗ υπάρχει)
-
Τι έχει μείνει από τα εμπορεύματα αν έχει μείνει και ποιος τα δικαιούται
Σίγουρα σε μια τέτοια συνάντηση θα τεθούν κι άλλα ερωτήματα που θα χρειαστεί να απαντηθούν… θα γίνει όμως;
Γιατί ΑΝ εξυπηρετεί μόνο την αφισοκόλληση τότε… άξιοι της μοίρας μας!
(ελπίζω πως όχι)
Χαρούλα Κοτσάνη (από ΠΗΓΗ)