Βρυξέλλες, 15 Μαΐου 2013 – Νωρίς το πρωί εχθές, οι Υπουργοί Αλιείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ολοκλήρωσαν μία διήμερη συνάντηση σχετικά με την αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ). Η συνάντηση των υπουργών στόχευε στην αξιολόγηση της πρότασης της Ιρλανδικής Προεδρίας, έτσι ώστε να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ.
Υπενθυμίζουμε ότι το Φεβρουάριο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία υπέρ μιας ριζικής μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ για την αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση. Οι Υπουργοί Αλιείας της ΕΕ απέρριψαν αυτή τη φιλοδοξία και έκτοτε προσπαθούν συστηματικά να καταλήξουν σε μία συμβιβαστική θέση με το Κοινοβούλιο.
Στο χθεσινό Συμβούλιο Υπουργών Αλιείας, συμφωνήθηκαν κάποιες σημαντικές αλλαγές, μερικές από τις οποίες κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, ενώ άλλες αποφάσεις επανέρχονται στις παλαιότερες συντηρητικές θέσεις του Συμβουλίου.
«Αναγνωρίζουμε ότι το Συμβούλιο των Ευρωπαίων Υπουργών Αλιείας έχει κάνει μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση υποστηρίζοντας την αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων», δήλωσε η Αναστασία Μήλιου, από το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», συντονίστρια του δικτύου Ocean2012 για την Ελλάδα και την Κύπρο. «Ωστόσο, οι υπουργοί δεν έχουν συμφωνήσει σε μια καθορισμένη ημερομηνία, στην οποία θα στοχεύουν να έχει επιτευχθεί αποκατάσταση των ευρωπαϊκών ιχθυαποθεμάτων. Αυτό θα κάνει πιο δύσκολο τον καθορισμό των ορίων αλιείας της ΕΕ, με τα οποία θα μπορέσουν τα ευρωπαϊκά ιχθυαποθέματα να ανακάμψουν χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση».
«Επίσης θεωρούμε ιδιαίτερα θετική, την απόφαση τα κράτη μέλη, να λαμβάνουν χρηματοδοτήσεις για τους αλιευτικούς τους στόλους, μόνο με την προϋπόθεση ότι πληρούν τις διαδικασίες αναφοράς στην ΕΕ, της πραγματικής αλιευτικής ικανότητας του στόλου τους. Ωστόσο, το προτεινόμενο κείμενο είναι πολύ πιο αδύναμο από την αρχική πρόταση του Συμβουλίου Υπουργών, σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας» δηλώνει η κα. Μήλιου.
Εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες στηρίζουν αυτή τη μεταρρύθμιση, αναμένοντας να δοθεί ένα τέλος στη λαθεμένη διαχείριση των χρημάτων των φορολογουμένων, που στον τομέα της αλιείας εδώ και δεκαετίες στηρίζει ανεπαρκείς πολιτικές και μηχανισμούς ελέγχου των αλιευτικών δραστηριοτήτων. Οι πολιτικές αυτές είχαν ως αποτέλεσμα τη δραματική υποβάθμιση των ιχθυαποθεμάτων στις ευρωπαϊκές θάλασσες, καθώς και το αμφίβολο μέλλον του τομέα της αλιείας στην Ε.Ε.
3
