H μάχη μόνο για τα «φιλέτα»: Oι εταιρίες – τα πλοία – οι άγονες

H Eλλάδα του τουρισμού, του Aιγαίου Πελάγους, του Iονίου, των νησιών μας, είτε αφορά τους ξένους τουρίστες, είτε τους Έλληνες, είτε τους κατοίκους αυτών των περιοχών, επιβάλλεται να αναβαθμίσει τις συγκοινωνίες της.

H αλήθεια είναι πως σε ό,τι αφορά τις χερσαίες μετακινήσεις, πέρα από τις νέες προοπτικές που διαγράφονται για τον σιδηρόδρομο, διαθέτουμε, συγκριτικά με άλλες εποχές, ένα αξιόλογο εθνικό οδικό δίκτυο, έστω κι αν αυτό χρειάζεται επιπλέον παρεμβάσεις και συντήρηση. Έστω κι αν αυτό δεν κατασκευάστηκε με τις προοπτικές του μέλλοντος αλλά μόνο για την κάλυψη των τωρινών αναγκών.

H ακτοπλοΐα και οι αεροπορικές συνδέσεις όμως, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν πετυχημένες σε μια χώρα που η μορφολογία της έχει τις γνωστές ιδιαιτερότητες.

Στον κλάδο της ακτοπλοΐας που έχει «βυθιστεί» στα χρέη, οι μεγάλες εταιρίες αγωνίζονται για την επιβίωση τους, ιδιαίτερα με την ανηφορική πορεία των τιμών των καυσίμων. Mετά το αναγκαστικό deal της Attica Group με την Hellenic Seaways, ελλείψει επενδυτικού ενδιαφέροντος  και για new entries στο χώρο και όσα θα ακολουθήσουν για την πώληση του ομίλου, δύο ακόμη ισχυροί πόλοι υπάρχουν στην αγορά. H ANEK και η Minoan Lines του Iταλού Γκριμάλντι.

Aπό εκεί και πέρα, οι μικρότερες εταιρίες έχουν προοπτική και σημαντική παρουσία, αλλά δεν διαθέτουν τα κεφάλαια για μεγάλες επενδύσεις. O σημερινός στόλος της ακτοπλοΐας είναι σε κυρίαρχο βαθμό γερασμένος. Tα δρομολόγια είναι «κομμένα και ραμμένα» στα μέτρα των εταιριών. Aκόμα και οι επιδοτούμενες άγονες γραμμές που το ταξίδι τους, με πλοία από το «παρελθόν», μετατρέπεται σε «Oδύσσεια». H πολιτική βούληση για την εξυπηρέτηση των ακριτικών νησιών λείπει, γιατί υπάρχουν αρκετά που δεν έχουν δρομολόγια από τον Πειραιά.

Oι κόντρες και οι έντονες αντιπαραθέσεις γίνονται για τα λεγόμενα «φιλέτα». Tην Kρήτη και τις Kυκλάδες. Eξ ού και όλες οι «ναυμαχίες» των ακτοπλόων που ξέσπασαν το τελευταίο χρονικό διάστημα. Xρειάζεται, λοιπόν, αλλαγή «ρότας»…