Σαν ξεκινήσεις για να πας στο καφενείο,
και κάνει κρύο, ντύσου καλά.
Βάλε τον μαύρο επενδύτη και άσε στο σπίτι
την γυναικούλα σου να το φυλά,
Εξάρες ντόρτια μα και ασσόδυο, ότι κι αν φέρεις,
έχει η ζωή χίλια εμπόδια και συ το ξέρεις.
Σήμερα χιόνισε στα ορεινά λένε τα νέα ,
μα αύριο θα έχει καλοκαιρία και θα ναι ωραία
Πήρε ο τιμάριθμος δυο πόντους πάνω
και η κυβέρνηση μας τάζει φύκια.
Πάντα το λες ,πως με τα χέρια μας,
ότι είν’ θα κάνουμε απλά και δίκια.
Φέρ’ τον βαρύγλυκο μπάρμπα Σταμάτη γιατί δεν μένει,
τίποτε άλλο την μαύρη ζήση μας να την γλυκαίνει.
Πρέφα ξεκίνησες κι είν' ατελείωτη.. Όλοι οι θαμώνες,
χωρίς ανάσα, μαζί σου παίζουνε,
ζητούν εκδίκηση τόσοι αγώνες..
Έγραψες κάσα καλή κι απόψε,
την τσέπη γέμισες χίλια καλούδια
Στο σπίτι ξέρεις..
σε περιμένουνε τόσα αγγελούδια.
Πέτρες αμέτρητες,
το άγιο χέρι σου ζητούν,
να πάρουν μορφή και χρήσιμες,
να καταλήξουνε σε τοίχο-φάρο.
Φάρο αγνότητας αγάπης δίκιου και καλοσύνης ,
Δείγμα αναλλοίωτο μες τους αιώνες της ρωμιοσύνης.
Δένδρα που φύτεψες καρπούς θα δώσουν και μη φοβάσαι
ίσια θα στέκουνε ιδία με σένα να το θυμάσαι.
Επήγε δώδεκα, οι φίλοι έφυγαν, ώρα για σπίτι.
Βαλ' το καπέλο σου πες καλή νύχτα
και πάρ’ το δρόμο μικρό σπουργίτι.
Αν νοιώσεις γύρω σου ζέστη και φως να σε τυλίγει
είναι η αγάπη μας,
σε συνοδεύει όπου κι αν βρίσκεσαι..
δεν είναι λίγη.
Είσαι πολύτιμος για μας να ξέρεις
και να προσέχεις
Λιμάνι απάγκιο, φάρος και σύμβολο
εκεί να στέκεις.
Ελένη Κουτούφαρη – Σέττα
Σεπτέμβρης 2008
