Το παρακάτω κείμενο απευθύνεται σε ΟΛΟΥΣ ανεξαρτήτως κομματικής ένταξης… πρόκειται για τον ίδιο τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ!
Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ!
Το αληθινότερο Ποίημα που πήρε ποτέ μορφή στους αιώνες, το πνευματικό «Έβερεστ» του πλανήτη μας, η ιδέα που ισορρόπησε με την τέχνη και την ζωή πάνω κει στην ΑΚΡΟΠΟΛΗ των ΑΘΗΝΩΝ, σήμερα βεβηλώνεται με τους πιο προσβλητικούς τρόπους από την οργανωμένη Πολιτεία η οποία καταστρέφει με πράξεις βαρβαρότητας το ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ αυτό ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ.
Οφείλουμε όλοι να αντιδράσουμε ώστε να ανατρέψουμε αυτό που επιχειρήθηκε με την άθλια τσιμεντόστρωση πέριξ του ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ και με την απόφαση να αναρτηθούν 3 (τρείς) αναθηματικές πλάκες με το όνομα του χορηγού και της ΥΠ.ΠΟ. (Λίνας Μενδώνη) μέσα στον αρχαιολογικό χώρο… κάτι που ποτέ κι από κανέναν ως σήμερα δεν τόλμησε να το κάνει από σεβασμό μπροστά σε ένα τέτοιο Μνημείο. Αυτό που δε μπορούσε να διανοηθεί ο Περικλής, ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης, ο Μνησικλής, ο Μέγας Φειδίας… στις μέρες μας ένας Πικιώνης ή μία Μελίνα ετοιμάζονται να το διαπράξουν οι σημερινοί εφήμεροι και «α-νόητοι» διαχειριστές της πολιτικής μας ζωής …
Εδώ πάνω γεννήθηκε η αιώνια «ελληνική» τέχνη που έφτασε στα πέρατα του σύμπαντος κόσμου, Εδώ ζυγιάστηκαν όλα τα μεγάλα και τα φοβερά ερωτήματα του Ανθρώπου όπου στην προσπάθεια να απαντηθούν δημιουργήθηκε ένας ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ με τα αετώματα, τις ανάγλυφες μετώπες του, τους ΔΩΡΙΚΟΥΣ του κίονες… αναδύθηκε ένα ΕΡΕΧΘΕΙΟ με τις ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ του, χτίστηκαν τα υπέροχα ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ… με ποιο δικαίωμα σήμερα βεβηλώνονται; με τσιμέντα και πλάκες με ονόματα και χορηγούς που φτάνουν στην άτσαλη ύβρη;
Οφείλουμε να τους εμποδίσουμε να ασελγούν και να ασχημονούν πάνω στην ιστορία και στον Πολιτισμό μας…
Εδώ πάνω φιλιώθηκαν αιώνια η ομορφιά με το μέτρο, η τέχνη με την αρετή, η νόηση με την ποίηση, η αλήθεια με την επιστήμη, η ζωή με τον θάνατο!
Οφείλουμε να τους σταματήσουμε ΤΩΡΑ σε αυτή την αθλιότητα που χωρίς καμία λύπη, χωρίς αιδώ επιχειρούν να διαπράξουν…
Εδώ πάνω ακούστηκαν κρότοι και ήχοι από τεχνίτες, μαστόρους και καλλιτέχνες που δεν θα ξανακουστούν ποτές! Τα λιθουργεία αυτών των μαστόρων είναι επί γης τα τελεστήρια του ρυθμού και της αρμονίας και που τα έργα τους φωτίζουν με το ανέσπερο φως τις γενεές που ακολουθούν στους αιώνες! Με ένα λόγο η εποχή της ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ του ΠΕΡΙΚΛΗ είναι η φανέρωση του πολιτικού ήθους και του πολιτικού λόγου που μαζί γέννησαν στον απέναντι λόφο της Πνύκας την έννοια της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ! Τέτοιας αξίας είναι η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ που οργανώνει με τα αθάνατα μνημεία της την ηθική τάξη εκεί όπου υπάρχει κοινωνία Ανθρώπων!
Κι ο πικρός Αισχύλος πάλι μας ειδοποιεί: «Προσέχετε, μας λέει, την ύβρη, δεν υπάρχει μεγαλύτερο κακό από αυτήν! Όταν η ύβρης ανθίσει, τότε θα θρέψει το στάχυ της τυφλής εγωπάθειας κι ύστερα θα θερίσετε τις θημωνιές του μεγάλου θρήνου»! αλλίμονο! Και να που φτάσαμε στον δικό μας υβριστικό καιρό.
Να σταματήσει η ντροπή! Να σταματήσουν τώρα τα έργα και να γίνει ενδελεχής μελέτη προς αποκατάστασή τους εκεί που είναι αναστρέψιμα!!!
Να το φωνάξουμε όλοι μαζί τραγουδώντας προς το ΥΠ.ΠΟ.Α.
«Κοιμήσου Περσεφόνη, στην αγκαλιά της Γης
Στου κόσμου το μπαλκόνι, ποτέ μην ξαναβγείς»!
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ! ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΒΕΒΗΛΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΜΑΣ Η ΨΥΧΗ!!!
ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ:
Χαρούλα Κοτσάνη
Αθήνα, 6/4/2021
Α.Π. 7
ΘΕΜΑ: Σχετικά με τη σύμβαση Ελληνικού Δημοσίου – Ιδρύματος Ωνάση για τα έργα στην Ακρόπολη και την πρόβλεψη τοποθέτησης “τιμητικής μαρμάρινης πλάκας”
Με καθυστέρηση ενός έτους και μετά από την άσκηση μέσων κοινοβουλευτικού ελέγχου δόθηκε επιτέλους στην δημοσιότητα η σύμβαση δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης και του Ελληνικού Δημοσίου, εκπροσωπούμενου από τους υπουργούς Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα και Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη, σχετικά με την εγκατάσταση νέου ανελκυστήρα στον βράχο της Ακρόπολης και τον εκσυγχρονισμό του φωτισμού των μνημείων της Ακρόπολης.
Το κείμενο της σύμβασης, τόσο της αρχικής όσο και των τροποποιήσεών της, με πιο πρόσφατη αυτή της 22ας Μαρτίου 2021 εγείρουν σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την τήρηση της κείμενης νομοθεσίας και ειδικότερα των διατάξεων του αρχαιολογικού νόμου, του ΠΔ που ρυθμίζει τα σχετικά με την μελέτη και την εκτέλεση έργων σε μνημεία, αλλά και του νόμου περί δωρεών.
Στον δημόσιο χώρο έχει αναπτυχθεί ένας έντονος προβληματισμός σχετικά με τα έργα που έχουν εκτελεστεί στην Ακρόπολη, εν μέσω πανδημίας, ειδικά αυτά που αφορούν τις εκτεταμένες διαστρώσεις επιφανειών του Βράχου. Καταδεικνύεται ότι η βιασύνη και η ανάγκη να παρουσιαστεί “έργο”, ποτέ δεν είναι καλός σύμβουλος, ειδικά όταν μιλούμε για έργα που εκτελούνται σε μνημεία και μάλιστα στο εμβληματικότερο μνημείο της χώρας.
Επιπλέον, το ποσό που απαιτήθηκε για την υλοποίηση των εργασιών στην Ακρόπολη δεν ήταν, προφανώς, απαγορευτικό για να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν αυτές από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, χωρίς την εμπλοκή χορηγού, ο οποίος μάλιστα λειτουργεί ως ισότιμος εταίρος της πολιτείας. Είναι πια φανερό πως, με αφορμή τα έργα στην Ακρόπολη αλλά και την χορηγία – δωρεά που σχετίζεται με τις εργασίες στην Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλέξανδρος Σούτσος, ξεδιπλώνεται ένας πολιτικός σχεδιασμός που εκχωρεί αρμοδιότητες του Δημοσίου σε πολιτιστικά ιδρύματα, τα οποία αναλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο και χαράσσουν τα ίδια την πολιτική διαχείρισης μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, παραγνωρίζοντας τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ και το στελεχιακό δυναμικό τους.
Η συγκεκριμένη σύμβαση, ωστόσο, πέραν των λοιπών σοβαρών προβλημάτων της, εμπεριέχει και μια εξωφρενική διάταξη. Συγκεκριμένα στο άρθρο 9 της σύμβασης προβλέπεται πως: “Το Δημόσιο συμφωνεί ότι στην αρχή και στην απόληξη της πλατφόρμας του Ανελκυστήρα Πλαγιάς και στην είσοδο των Προπυλαίων της Ακρόπολης δίπλα από την σχετική επιγραφή που αφορά την χορηγία της Ε.Ε και του Ινστιτούτου Θερβάντες, θα μπει ειδική μαρμάρινη επιγραφή διαστάσεων ίσων προς τις δύο προαναφερόμενες (άλλως τουλάχιστον 70χ40 εκ.) που θα αναφέρει: “Ο Ανελκυστήρας Πλαγιάς και ο Φωτισμός της Ακροπόλεως πραγματοποιήθηκαν με αποκλειστική χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση επί Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη” [Ιούνιος 2020]”
Εκτιμούμε πως η συμπερίληψη μια τέτοιας διάταξης, πολλώ μάλλον η υλοποίηση μιας τέτοιας πρόβλεψης, καθιστά από μόνη της τη σύμβαση λεόντειο εις βάρος του Δημοσίου αλλά και εις βάρος των ίδιων των μνημείων. Δεν πρόκειται εν προκειμένω απλώς για θέμα τήρησης της νομιμότητας και των σχετικών διατάξεων του αρχαιολογικού νόμου. Πρόκειται για προσβλητική απαίτηση του ιδιώτη χορηγού. Και είναι, επιπλέον, τουλάχιστο θλιβερό το φαινόμενο να συμφωνεί η Πολιτεία να αναφέρεται για την εκτέλεση ενός έργου στην Ακρόπολη ότι αυτό συντελέσθηκε επί υπουργίας συγκεκριμένου υπουργού!
Δεν θυμόμαστε ποτέ στο παρελθόν να υπάρχει εντός μνημείου τιμητική πλάκα στην οποία να αναφέρεται όνομα υπουργού ή χορηγού σε σχέση με έργο που εκτελέστηκε σε μνημείο. Στην ίδια την Ακρόπολη έχουν ως τώρα τοποθετηθεί, εντός του χώρου, μόνο δυο πλάκες, η μία ως αφιέρωμα της Ισπανίας στην Ελλάδα και η άλλη σχετικά με την “Αθήνα-Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1985”. Καμία δεν φέρει ονόματα φυσικά. Ούτε ποτέ η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, επί της υπουργίας της οποία τοποθετήθηκε η δεύτερη αναφερόμενη πλάκα, ζήλωσε την δόξα επώνυμου άρχοντος ο οποίος εξισώνει την Ακρόπολη και τα μνημεία πάνω στον Βράχο με την ανακατασκευή μιας πλατείας σε κάποιον δήμο και την ανάγκη να αναφέρεται σε τιμητική πλακέτα το όνομα του δημάρχου επί δημαρχίας του όποιου εκτελέστηκε το συγκεκριμένο έργο.
Είναι προφανές ότι το όνομα του χορηγού θα μπορούσε, αν το επιθυμεί ο ίδιος, να τοποθετηθεί αλλού, για παράδειγμα εντός του θαλάμου του ανελκυστήρα πλαγιάς ή σε κάποιο σημείο διακριτικά στην περίφραξη εκτός του αρχαιολογικού χώρου, όπου, άλλωστε, έχουν τοποθετηθεί οι πινακίδες της UNESCO και αυτή που αναφέρει τη χρηματοδότηση έργων με κονδύλια της Ε.Ε. Για την πρωτοφανή, όμως, συμφωνία μεταξύ χορηγού και Δημοσίου για την αναφορά του πολιτικού προϊσταμένου του Υπουργείου Πολιτισμού θεωρούμε ότι η ύβρις δεν ταιριάζει ούτε στο ΥΠΠΟΑ ούτε, πολύ περισσότερο, στα μνημεία που αποτελούν κοινή περιουσία και κτήμα όλων των πολιτών.
Ο Ενιαίος Σύλλογος Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού Αττικής, Στερεάς και Νήσων θα εξετάσει λεπτομερώς την σύμβαση με το Ίδρυμα Ωνάση και θα τοποθετηθεί αναλυτικότερα σχετικά τους όρους που περιλαμβάνει και τις διαδικασίας που έχουν ακολουθηθεί για την υλοποίηση των έργων στην Ακρόπολη. Σημειώνουμε, πάντως, εξαρχής πως τα μνημεία της χώρας δεν είναι το τσιφλίκι κανενός πολιτικού προσώπου και κανενός ιδιωτικού πολιτιστικού ιδρύματος.
Η Ακρόπολη ξεπερνά κατά πολύ τις προσωπικές φιλοδοξίες οποιοδήποτε πολιτικού και οποιοδήποτε ιδρύματος. Επιτέλους, η υπουργός πολιτισμού και η κυβέρνηση ας φερθούν στο μνημείο με την ταπεινότητα και τον σεβασμό που του αρμόζει.
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Λιώνης Δέδες Γκότσης Στάθης
