Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ προτείνουμε 11 σημεία που θεωρούμε ότι μπορούν να συμβάλλουν στην δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας:
1. Σταθερό φορολογικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα τις μικρομεσαίες και κοινωνικές και τους ελεύθερους επαγγελματίες, όχι μόνο για όσες κάνουν επενδύσεις πάνω από 200 εκατομμύρια όπως προβλέπει ο Αναπτυξιακός Νόμος για να ξέρουν πώς μπορεί να κινηθούν τα επόμενα χρόνια.
2. Σταδιακή μετατόπιση της φορολογίας από την επιβάρυνση της εργασίας σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα στην σπατάλη ενέργειας και φυσικών πόρων, στην παραγωγή αποβλήτων, στην υπεραξία από την πώληση γης ή κατοικιών, τις αποδόσεις του χρηματιστηρίου ή των μετοχών κ.ά. Σήμερα η υπερβολική και ανορθολογική φορολογική επιβάρυνση της εργασίας (μισθωτής ή ελεύθεροι επιχειρηματίες) οδηγεί στην ανεργία ή στην φορο-αποφυγή. Η επιβάρυνση των μη υπεύθυνων παραγωγικών διαδικασιών θα έχει ως όφελος και τον περιορισμό της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης. Οι επιχειρήσεις που δημιουργούν νέες ποιοτικές και διατηρήσιμες θέσεις εργασίας θα πρέπει να φορολογούνται με μειωμένο φορολογικό συντελεστή.
3. Φοροαπαλλαγές σε δωρεές και κεφάλαια (ιδιαίτερα μέσα από σχήματα crowd–funding ή συνεταιρισμών) που στοχεύουν στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ή ενισχύουν κοινωνικές/πράσινες επενδύσεις, στο πλαίσιο ενός νέου μοντέλου οικονομίας και ενός νέου Πράσινου Κοινωνικού Συμβολαίου.
4. Μείωση της γραφειοκρατίας και της πολυνομίας, ώστε να μπορεί να δημιουργηθεί μια επιχείρηση, ιδιαίτερα μικρομεσαία και κοινωνική, που έχει θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία και το περιβάλλον με απλό κι ελάχιστα γραφειοκρατικό τρόπο, γρήγορα, χωρίς περιττά έξοδα. Υποστηρίζουμε την διαμόρφωση ενός γόνιμου εδάφους για κοινωνικές συνεργατικές και συνεταιριστικές επιχειρήσεις που θα συνεργάζονται μεταξύ τους και θα δημιουργούν τα δικά τους εργαλεία και θεσμούς οργάνωσης, αλληλο-συνεργασίας, υποστήριξης, συμβουλευτικής και ελέγχου, αντί για ένα συγκεντρωτικό κρατικό.
5. Ουσιαστικός διάλογος με τους ίδιους τους ανέργους κι ενεργοποίηση τους (για να μην περιμένουν παθητικά) με υποστηρικτικά προγράμματα, ώστε να διαμορφωθούν συνεκτικές πολιτικές και να αξιοποιηθούν καλές πρακτικές αντιμετώπισης της ανεργίας. Η χώρα θα έπρεπε να έχει αξιοποιήσει τις καλύτερες πρακτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την ουσιαστική μείωση της ανεργίας.
6. Ευέλικτα, κατάλληλα, φιλικά στους χρήστες χρηματο-οικονομικά εργαλεία, που θα αφορούν/στοχεύουν στους ανέργους, θα τους βοηθάνε να ξεκινήσουν μια νέα επιχείρηση (κάθε μορφής), χωρίς δυσανάλογη επιβάρυνση και κόστος. Η διάθεση δημόσιων πόρων θα πρέπει να στοχεύει στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στην ενδυνάμωση των ανέργων ώστε να βρουν εργασία, με την ανάπτυξη κατάλληλων εργαλείων: πρόσβαση σε κεφάλαια κίνησης κι έναρξης επιχειρήσεων, σε χαμηλότοκο δανεισμό, υιοθέτηση μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών για 3 χρόνια κα). Η σπατάλη δημόσιων πόρων με την μορφή «φιλοδωρημάτων», «επιδομάτων φτώχειας» ή «κοινωφελούς εργασίας στο δημόσιο» μπορεί να «ανακουφίζει» προσωρινά αλλά δεν δημιουργεί προϋποθέσεις εξόδου από την ανεργία και την παθητικοποίηση.
7. Μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές και φορολογία για 3 έτη που θα αφορά σε όσους/ες – είναι μακροχρόνια άνεργοι ή νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας – ξεκινάνε μια επιχείρηση ή προσλαμβάνονται σε κάποια υπάρχουσα (συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιχειρήσεων).
8. Πακέτο κινήτρων για την δημιουργία συμπράξεων μεταξύ Πανεπιστημίων- Ερευνητικών Κέντρων-Επιχειρήσεων (ιδιαίτερα μικρομεσαίων και κοινωνικών) που θα εντάξουν τόσο νέους επιστήμονες και αποφοίτους πανεπιστημίων όσο και μακροχρόνια ανέργους μεγαλύτερων ηλικιών σε κοινωνικές-πράσινες οικονομικές δραστηριότητες (όπως για παράδειγμα: πράσινη ενέργεια, μείωση-ανακύκλωση-επαναχρησιμοποίηση αποβλήτων, βιομηχανικές συνέργειες/βιομηχανική οικολογία, πράσινη χημεία, διαπολιτισμική συνύπαρξη, κοινωνική καινοτομία, πολιτισμός κα). Αυτό προϋποθέτει μεγαλύτερη αυτονομία των πανεπιστημίων και δυνατότητα να συνεργάζονται μεταξύ τους αλλά και με επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς με την μορφή “clusters”
9. Ρήτρα αλληλεγγύης γενεών που θα περιλαμβάνεται σε κάθε προϋπολογισμό αλλά και ενίσχυση της αυτονομίας ενός Ταμείου Αλληλεγγύης των Γενεών που θα συγκεντρώνει πόρους όχι μόνο από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά και άλλες πηγές (πχ δικαιώματα εκπομπών αερίων που αλλάζουν το κλίμα, φόρος στα απόβλητα, κα). Σε κάθε νομοθέτημα πρέπει η αιτιολογική έκθεση να αναφέρεται και στην επιβάρυνση των σημερινών και μελλοντικών γενεών που προκαλείται από την συγκεκριμένη πολιτική.
10. Τα 2,5 δις Ευρώ που έχουν καταβάλει τα τελευταία χρόνια οι εργαζόμενοι υπέρ του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (παρά το γεγονός ότι αυτός έχει καταργηθεί, κι ενώ στην Ελλάδα δεν υπάρχει πολιτική για την εργατική κατοικία) θα πρέπει να διατεθούν στοχευμένα για την δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας σε μικρομεσαίες και κοινωνικές/συνεργατικές επιχειρήσεις με διαφανείς και αυτοματοποιημένες διαδικασίες.
11. Ένα σχήμα «βασικού εγγυημένου εισοδήματος» (περιλαμβάνονταν ήδη στο 1ο Μνημόνιο αλλά καμία κυβέρνηση δεν θέλησε να το εφαρμόσει) είναι πιο απαραίτητο από ποτέ. Είναι αναγκαία η σταδιακή μετάβαση από τα σκόρπια και αναποτελεσματικά επιδόματα προς ένα ολοκληρωμένο σύστημα «βασικού εγγυημένου εισοδήματος» για όλους κι όλες. Το ζητούμενο είναι να διαμορφώσουμε κατάλληλο σχήμα ώστε να ανταποκρίνεται στις δικές μας ανάγκες και πραγματικότητες.
