Περί αλήθειας
“ Μια ιστορία έχω να σας πω”
Γεια και χαρά φίλοι και συντοπίτες.
Λόγω των γεγονότων των τελευταίων 3 ετών με τις αντιδράσεις για τις ομπρέλες/ξαπλώστρες στον Φάρο Ικαρίας, τον βανδαλισμό της επιχείρησης αυτής και του αυτοκινήτου μου, τις προσωπικές απειλές και του γενικού bulling προς εμένα και τις επιχειρήσεις μου αποφάσισα και νιώθω την ανάγκη να σας ενημερώσω/διηγηθώ για κάποια πράγματα και γεγονότα εδώ στον Φάρο. Μια ανασκόπηση των 26 μου χρόνων εδώ στο χωριό και κάποια τεκταινόμενα. Και για να μην τα επαναλαμβάνω στον καθένα, που με ρωτάει “γιατί και πως” , προτείνω να τα διαβάσει εδώ.
(Ακύρωσα την Συνέντευξη μου στο ράδιο-Ικαρία και θα καταλάβετε παρακάτω γιατί. Εννοείται όποιος θέλει μπορεί να κοινοποιήσει/μοιραστεί αυτήν εδώ την ανάρτηση , ελεύθερα).
Τα γεγονότα και ονόματα που αναφέρονται είναι μόνο για την απόδειξη της αλήθειας και την διασταύρωσή της .
Λίγο υπομονή παρακαλώ, γιατί το “σεντόνι” δεν το γλιτώνετε , 26 χρόνια είναι αυτά.
Ο μοναδικός λόγος που γράφω αυτά είναι για να “ξανασυστηθούμε” με κάποιους και να θυμηθούμε κάποια γεγονότα. Κάντε σας παρακαλώ τον κόπο να το διαβάσετε όλο και όχι τμηματικά για να έχετε μια ολοκληρωμένη άποψη.
Έφυγα για Αθήνα το 1985 να τελειώσω το σχολείο και σπουδάσω αλλά κυρίως έφυγα λόγω της διαφορετικότητας που ένιωθα ως ομοφυλόφιλος. Πίστευα ότι είμαι ο μόνος στον κόσμο και δεν καταλάβαινα γιατί ένιωθα έτσι. ( κάτι που ήξερα από 8 χρονών ότι ήταν η φύση μου, αλλά η κοινωνία το αντιμετώπιζε αρνητικά).
΄Έζησα 13 χρόνια στην Αθήνα , δούλεψα σκληρά , σπούδασα, γνώρισα την πρώτη σχέση μου και αποδέχτηκα και τον εαυτό μου.
Ταξίδεψα, γνώρισα πολύ κόσμο αλλά πάντα η Ικαρία ήταν στην καρδιά μου.
Το καλοκαίρι του 1996 ήρθα στο νησί και πήγα πόρτα πόρτα σε όλη την Ικαρία και πουλούσα το βιβλίο της θείας μου Σώσας Πλακίδα “ΑΣΠΑΛΑΘΟΙ” . Μπήκα εκείνο το καλοκαίρι σε 2000 σπίτια περίπου, από την μια άκρη της Ικαρίας στην άλλη. “Ερωτεύτηκα” το νησί από όπου κατάγομαι, τους ανθρώπους της και την φιλοξενία τους.
Μετά από κάποια οικογενειακά γεγονότα, την παραίνεση του πατέρα μου και την επιθυμία μου να “επαναπατριστώ” αποφάσισα το 1998 να γυρίσω στο νησί, στο Αυλάκι όπου είχα ζήσει τα παιδικά μου χρόνια.
Ήρθα “κατά τύχη” εδώ στον Φάρο αρχές του 1999 μετά την παραίνεση του θείου μου Σπύρου (μιας και “ναυάγησε” η επαγγελματική δραστηριότητα που ετοίμαζα στο Αυλάκι) και νοικιάζω το εγκαταλελειμμένο κτίριο του Τίτου να το κάνω Μίνι-Μάρκετ και ταυτόχρονα αγόρασα και το οικόπεδο όπου έχω τώρα τα δωμάτια.
Αν και τον είχα απορρίψει τον Φάρο την πρώτη φορά που τον επισκέφτηκα το 1996 , πολύ σύντομα τον αγάπησα και ένιωσα μια ωραία ενέργεια. Ανοίγω το Μίνι-Μάρκετ τον Μάιο του 1999 και με πολύ δυσκολία προσπάθησα να το κρατήσω ανοιχτό χειμώνα -καλοκαίρι σεβόμενος τους λίγους ντόπιους που ζούσαν εδώ και τον χειμώνα ( 10 τον αριθμό). Επίσης έκανα Delivery στην βόρεια πλευρά της Ικαρίας όπου είχα γνωστούς από τα παιδικά μου χρόνια για να μπορέσει να “σταθεί” το μαγαζί.
Κάποιοι κάτοικοι με αγκάλιασαν αμέσως και με ευχαρίστησαν για το άνοιγμα του Μίνι Μάρκετ και κάποιοι άλλοι το είδαν αρνητικά, και γιατί ο “πισωτικός” ήρθε και άνοιξε εδώ. ΄Όλα καλά όμως η πλειοψηφία σύντομα αναγνώρισε ότι ένας νέος έφυγε από την πόλη και ήρθε στον τόπο του (παρόλο τις δυσκολίες που έχει η επαρχία) και με στήριξε και άρχισα να πηγαίνω καλά με την επιχείρηση.
Επίσης άρχισα να “ανακαλύπτω” ότι δεν ήμουν ο μόνος ομοφυλόφιλος στο νησί και αρκετοί είχαν πρόβλημα να εκφραστούν και αναγκάζονταν να κρυφτούν ή να ζουν “διπλή” ζωή. Πολλά άτομα με πλησίασαν γιατί δεν ήξεραν πως να το πουν στους γονείς τους, ή και γονείς να με ρωτούν δεν ξέρω τι να κάνω να βοηθήσω το παιδί μου. Σε όλους έλεγα το ίδιο, “ δείξε αγάπη στο παιδί σου για την διαφορετικότητά του, αποδέξου την φύση του και μην σε απασχολεί τι λέει η κοινωνία”.
Ζώντας εδώ στον μαγικό μας τόπο εντόπιζα, κάποια πράγματα που με ενοχλούσαν ή ελλείψεις που είχε η περιοχή και προσπάθησα να κάνω ότι μπορώ. Να μαζεύω σκουπίδια στις γύρω παραλίες, να πείσω το Ταχυδρομείο να φέρνει τα γράμματα και τους λογαριασμούς στον Φάρο, να βάλουμε καρτοτηλέφωνο που δεν είχε, να μπει ίντερνετ που ήταν βασικό πια στην ζωή μας και άλλα πολλά. Επίσης νοίκιασα το οικόπεδο απέναντι μου να μπορούν να παρκάρουν οι πελάτες μου.
Εκείνη την περίοδο ( δεν θυμάμαι ακριβώς ημ/νια) κατά τύχη «βοήθησα» τον Διευθυντή της Αστυνομίας Δ. Λούκο να εντοπίσουν έναν λαθροδιακινητή προσφύγων. Το ανέφερε ο Λαθροδιακινητής σε τηλεφώνημά του από το επιτραπέζιο καρτοτηλέφωνο που είχα.( επίσης είχε βοηθηθεί ο Λαθροδιακινητής από ντόπιους ένεκα αμοιβής ). Αργότερα άκουσα ότι ήταν Αστυνομικός της Αττικής.
Το 2004-2005 μπήκα και στον Σύλλογο ως μέλος με Πρόεδρο τον Πέτρο Σαφό μήπως μπορέσω και βοηθήσω το χωριό και από αυτήν την θέση.
Χρονιά που ξεκίνησε και η επιχείρησή μου Evon’s Rooms.
Κάναμε σαν ομάδα αρκετά πράγματα, όπως το στρώσιμο της πλατείας με πλάκες και τα φώτα αυτής, το φτιάξιμο της “παράγκας” αίθουσας, δεντροφυτεύσεις, κάποια πάρκινγκ για τους επισκέπτες του Φάρου, τις ντουζιέρες και αλλακτήρια στην παραλία, και στην Αγία Κυριακή, την παραίνεση στον Δήμο και Περιφέρεια να μπει η οπτική ίνα στον Φάρο μαζί με το νερό που ερχόταν εκείνη την περίοδο ( παρεμπιπτόντως ο Φάρος είχε οπτική ίνα πριν τον Αρμενιστή), τον τακτικό καθαρισμό της δεξαμενής του χωριού και πολλά άλλα.
Επίσης έγινε το κλείσιμο της πλατείας για να παίζουν με ασφάλεια τα παιδιά του χωριού. Με πολύ “πόλεμο” ιδίως από τους επαγγελματίες Μιλτιάδη και Ιάκωβο λέγοντας ότι το κάνει ο Εύον για να κάνει επίκεντρο το μαγαζί του.
Μπήκαν μπάρες στην διάβαση /πεζόδρομο που αρχίζει περίπου από εμένα και καταλήγει στου Ιάκωβου , μετά από παράπονα των κατοίκων ότι ενοχλούνταν από τα μηχανάκια 24 ώρες και επειδή είναι χωρίς εξάτμιση δεν μπορούσαν να κοιμηθούν.
Εννοείται οι μπάρες έχουν βγει και τις έβγαλε ο Μιλτιάδης, γιατί λέει ότι κάνουν κακό στην επιχείρησή του.
Εδώ να πω “ αλήθεια τι θα γίνει με αυτό το θέμα με τα μηχανάκια χωρίς εξάτμιση;
Έχω ενοχλήσει το αστυνομικό τμήμα ( και αρκετοί άλλοι από ότι ξέρω) και έχω φτάσει μέχρι το γραφείο του Πρωθυπουργού. Θα γίνει κάτι; Ή έχουν δίκιο κάποιοι τουρίστες/επισκέπτες που μου λένε οτι η Ελλάδα είναι χώρα ασυδοσίας και οι νόμοι δεν εφαρμόζονται; ( Εγώ πάντως “ντρέπομαι” όταν μου το λένε αυτό).
Με Δήμαρχο Αγ. Κύρηκου τότε τον Σπύρο Τέσκο και αρωγό σε όλες τις ιδέες μας καταφέραμε αρκετά με αυτήν την συνεργασία. Κατά την γνώμη μου ο μόνος Δήμαρχος που βοήθησε τον Φάρο αρκετά και γι’ αυτό τον στήριξα ανοιχτά ως Δήμαρχο. Επίσης εκτιμώ ότι ο Σπύρος παρόλο που είναι επαγγελματίας δεν «κώλωσε» ποτέ να συγκρουστεί για το καλό του τόπου του. Και εμείς είχαμε “συγκρουστεί”, αλλά πάντα τα βρίσκαμε μετά για το συμφέρον του τόπου και να λύσουμε κάποια προβλήματα από κοινού.
“Αν δεν σπάσεις αυγά δεν κάνεις ομελέτα”….
Το 2006 αρρώστησε και πέθανε ο Πατέρας μου και έφυγα για λίγο απο τα κοινά, αλλά πάντα συνέχιζα να εκφράζω ανοιχτά την γνώμη μου , να καθαρίζω παραλίες και να έχω την καλύτερη επαφή που μπορούσα με τον εκάστοτε Δήμαρχο για το καλό του τόπου μου.Το τηλέφωνο μου ( ως κεντρικό σημείο του χωριού το Μίνι Μάρκετ) , και επειδή ως άνθρωπος πάντα εξέφραζα την άποψη μου προσπαθώντας να λυθούν κάποια προβλήματα της καθημερινότητας , χτυπούσε από όλους τους κατοίκους του χωριού, σχεδόν από τον πρώτο καιρό που ήρθα στον Φάρο.
«Δεν έχει ρεύμα , ξέρεις γιατί; Κόπηκε το νερό, γιατί; Γιατί δεν έχουν πάρει τα σκουπίδια; Θα έχουμε λεωφορείο; » κτλ και ότι ώρα ήθελαν και χωρίς σεβασμό των ωρών κοινής ησυχίας.
Το 2007 παρέδωσα το Μίνι Μάρκετ στην κόρη του Τίτου.
Το 2009 είχα μια πελάτισσα την Μάρθα, Γερμανίδα που μιλούσε άπταιστα Ελληνικά και μου ζήτησε να της δείξω το μονοπάτι για την Προπεζουλωπή και τα Μενίρ. Της είπα ότι δεν γνωρίζω ( και ποτέ δεν άκουσα κάτι) και θα ρωτήσω έναν βοσκό εδώ που ξέρει την περιοχή. Πήγε από το κλειστό από θάμνους μονοπάτι και μετά από κάποιες ώρες γυρίζει πίσω “γρατζουνισμένη” και με “στόλισε” κανονικά. Και λέει:
“ Τι έχετε πάθει εσείς οι Έλληνες; Έχετε έναν μαγικό τόπο, με ιστορία, έχετε δώσει τα “φώτα” σε όλη την γη και τα έχετε εγκαταλειμμένα, γεμάτα σκουπίδια, κλεισμένα παλιά μονοπάτια και πάντα κάποιος άλλος σας φταίει για την κατάστασή σας, Οι Αμερικάνοι, Οι Γερμανοί κτλ κτλ
Εγώ άρχισα να “δικαιολογούμαι” …εεεεε να δεν ενδιαφέρεται ο Δήμος και ο Σύλλογος, και μου λέει τουλάχιστον 2-3 φορές και με έντονη φωνή : “ΕΣΥ τι κάνεις γι αυτό που σε ενοχλεί; Αν θες να αλλάξει κάτι πρέπει να είσαι μέρος αυτής της αλλαγής!!!”
Εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα σχεδόν καθόλου και γυρνούσαν στο κεφάλι μου τα λόγια της Μάρθας και σκεφτόμουν πόσο δίκαιο είχε. Εκείνη την περίοδο ήταν και η προεκλογική περίοδος των δημοτικών εκλογών, και η αλήθεια ήταν δεν έβλεπα “φως και πάλι.
Αποφάσισα να κάνω ένα κάλεσμα σε κάποιους κατοίκους του χωριού και κυρίως στους επαγγελματίες που πίστευα ότι θέλουμε να κάνουμε πράγματα για την βελτίωση της καθημερινότητας μας.
Είπα την ιστορία της Μάρθας και η πλειοψηφία αποφάσισε να ενεργήσουμε ώστε να γίνουν/ φτιάξουμε ή πιέσουμε τον Σύλλογο και Δήμο προς την κατεύθυνση των λύσεων των προβλημάτων που αντιμετωπίζαμε ως χωριό.
Πρόεδρος του Συλλόγου Φάρου ήταν εκείνη την περίοδο ο Κώστας Φράγκος με μέλη την Κατερίνα Πετράκη, Τούλα Τσαγανού, Τιτο Καρίμαλη, Νίκο Σταμούλο, Κώστα Ανδρεάδη( άντρας Ειρήνης Φράγκου) και δεν θυμάμαι τον έβδομο. Ξεκίνησε μια ομάδα με καθαριότητες στις παραλίες, τοποθέτηση ταμπελών για να κατευθύνουμε τους επισκέπτες μας και με την βοήθεια της Δασκάλας Ειρήνης Κολυβά και της τάξης της, το 2ο Δημοτικό Αγ. Κήρυκου βάφτηκαν πολλές ταμπέλες. Βάλαμε 2 μεγάλες ταμπέλες από το Google Earth, μια μέσα στο χωριό και μια στο αεροδρόμιο με την υποστήριξη των συνόλων των επαγγελματιών. Κάναμε την στάση του Λεωφορείου, τον καθαρισμό μέσα στο χωριό και του δρόμου από Αεροδρόμιο προς Άγιο Κήρυκο από μπάζα σκουπίδια και σκουριασμένα. Τοποθετήσαμε κάδους στην παραλία του Φάρου (οι κάδοι ανακύκλωσης έχουν πληρωθεί από τους Ελβετούς πελάτες μου, και από τα έσοδα της Θεατρικής παράστασης του δημοτικού από τις Ράχες “Φυντανάκια”).
Η συμφωνία με τους επαγγελματίες ήταν να έχουμε όλοι κάδους (Σκουπίδια και ανακύκλωσης) μπροστά στις επιχειρήσεις μας και να τους αδειάζουμε εμείς μιας και ο Σύλλογος ή ο Δήμος δεν είχε την οικονομική δυνατότητα. Δυστυχώς κυρίως ο Ιάκωβος και ο Μιλτιάδης “σαμποτάρισαν αυτήν την προσπάθεια με αποτέλεσμα ο Εύον να πηγαίνει 6:00 το πρωί κάθε μέρα να αδειάζει τους κάδους με την ελπίδα να γίνει “ καθεστώς”.
Τις σακούλες μου τις πρόσφερε δωρεάν ο Νίκος Γενούζος ο χονδρέμπορος στο Αυλάκι.
Εδώ να πω η Κατερίνα Παπαλά (Cathy) που ζει στην Νέα Υόρκη , και κατάγεται από το Περδίκι και ήμασταν και καλοί φίλοι στο Παρελθόν, έβαζε τα σκουπίδια του σπιτιού της στους κάδους κοντά στο σπίτι της και έβγαζε φωτογραφίες και τα ανέβαζε στο ίντερνετ και έλεγε “ Ευχαριστούμε Εύον που κρατάς καθαρό το χωριό μας”.
Είχε /έχει ξεχάσει ο κόσμος ότι εγώ ήμουν ένας απλός εθελοντής και προσπαθούσα να κάνω με την ομάδα μου το καλύτερο για το χωριό. Επίσης έβαζα αρκετά χρήματα από την τσέπη μου για τους σκοπούς αυτούς.
Μάλιστα την ίδια περίοδο μου ζήτησε η Νίκη Καστανιά βοήθεια γιατί μύριζαν τα γουρούνια του Κώστα Τσεη που τα είχε κοντά στην επιχείρηση της και ήταν σε άθλιες συνθήκες (επίσης κυκλοφορούσε με αυτοκίνητο χωρίς εξάτμιση και ξυπνούσε όλο το χωριό στις 5:00 το πρωί).
Η Κατερίνα Πετράκη έγραψε ένα ψήφισμα προς τον Δήμο Ικαρίας και την υγειονομική Υπηρεσία, για την προστασία των ζώων και να τηρούνται σωστά οι υγειονομικοί όροι, για την απομάκρυνση τους από τα πολύ κοντά σπίτια και επιχειρήσεις ιδίως την σεζόν και να γίνει κάτι με τα ελεύθερα κατσίκια στον κεντρικό δρόμο Αεροδρόμιο- Άγιο Κήρυκο που ήταν επικίνδυνα για τους οδηγούς. Οι περισσότεροι το υπογράψαμε καθώς συμφωνούσαμε επίσης με τα γραφόμενα.
Και εκεί χρησιμοποιήθηκε το όνομα μου ότι θέλω να διώξω τους ανθρώπους και τα ζώα από τον Φάρο, ενώ η πρωτοβουλία ήταν της Νίκης. Η Νίκη κρύφτηκε και τότε και ποτέ δεν είπε ότι ήταν δική της πρωτοβουλία. Πάλι ο Εύον έφταιγε και πάλι εμπάργκο στην επιχείρησή του.
Την ίδια περίοδο, η μάνα του Στέλιου Ξενάκη σε μια συζήτηση που είχαμε, μου έλεγε ότι της αρέσουν οι πρωτοβουλίες που παίρνω, είπα οτι οικονομικά δεν μπορώ να στηρίξω αυτήν την κίνηση της καθαριότητας. Τότε μου έδωσε την ιδέα της μακαρονάδας και του γλεντιού , που “ψωφάει” ο ντόπιος για ντιρλι ντιρλι.
Έτσι πήρα τηλέφωνο όλους τους επαγγελματίες του Φάρου μέσα σε 5 λεπτά και είπα τα εξής ( εννοείται δεν ήταν αλήθεια)
“ Όλοι οι επαγγελματίες έχουμε συμφωνήσει να βάλουμε υλικά ( μακαρόνια, σάλτσα, κιμά, μπύρες, νερά κτλ.) να κάνουμε μια μακαρονάδα να μαζέψουμε χρήματα να πληρώνουμε κάποιον να αδειάζει τους κάδους(αφού εσείς δεν θέλετε) και να κάνουμε τις δράσεις που θέλουμε, συμφωνείς και εσύ;”
Απάντηση ΌΛΩΝ ήταν “εεεε αφού συμφωνούν όλοι ….. ναι συμφωνώ και εγώ”.
Έγινε η “εθελοντική μακαρονάδα καθαριότητας” και με εθελοντική συμμετοχή της ορχήστρας του Μάριου Σακούτη και είχε μεγάλη επιτυχία, και εισπρακτικά και διασκεδαστικά!!!
Έτσι είχαμε τα χρήματα να πληρώνουμε τον Μανώλη Τάση τότε να μαζεύει τα σκουπίδια και να καθαρίζει.
Μάλιστα με πήρε τηλέφωνο ο Δημήτρης Φιλιπποπολίτης από την Ικαριακή Ραδιοφωνία και ζήτησε να είναι χορηγός η εταιρεία “Sanitas” για τον καθαρισμό του δρόμου από Αεροδρόμιο προς Άγιο Κήρυκο καθώς υποστήριζαν τέτοιες δράσεις και προμήθευαν με διαφορά υλικά και δώρα προς τους συμμετέχοντες. Η αντίδραση όμως της Κατερίνας Πετράκη ( ως ταμίας του τότε Συλλόγου) ότι δεν θέλουμε ιδιωτικές εταιρείες να υποστηρίζουν εθελοντικές δράσεις, οδήγησε τις δράσεις να τις υποστηρίξει η Ικαριακή Ραδιοφωνία. Και λέω εγώ “άμα δεν βοηθάνε γκρινιάζουμε και τώρα που θέλουν να βοηθήσουν γιατί πάλι γκρίνια;”
Την επόμενη χρονιά πήραμε με την παραίνεση της Νίκης Καστανιά τον αδελφό της Άκη να τον βοηθήσουμε όπως είπε και να δώσουμε την ευκαιρία να καθαρίζει εκείνος (μιας και εκείνη ως επιχειρηματίας “βοηθούσε”)
Σε μια εβδομάδα είπε ότι χτύπησε καθώς άδειαζε τους κάδους και θέλει να τον αποζημιώσουμε οικονομικά.
Έτσι μετά από κουβέντα αποφασίσαμε να πάρουμε για αυτήν την δουλειά τον Χρήστο Τσικνή. Έναν άνθρωπο επαγγελματία (θύμα της οικονομικής κρίσης) και όρεξη για δουλειά και προσφορά.
Με τον Χρήστο κάναμε “παπάδες” που λένε. Καθαρίζαμε, βάζαμε ταμπέλες, φτιάξαμε τις συσκευές περιττωμάτων σκύλων, τις συσκευές για τα τασάκια παραλίας, παγκάκια από παλέτες σε όλο το χωριό και πολλά πολλά άλλα. Τα περισσότερα μεροκάματα που έκανε ήταν εθελοντικά.
Πρώτη φορά οι κάδοι άδειαζαν σωστά και γινόταν σωστά και η ανακύκλωση. Παραδοχή και των υπαλλήλων του Δήμου.
Μια σημαντική κίνηση ήταν ο καθαρισμός του παλιού μονοπατιού από Φάρο προς Ξύλινο με πολλές εθελοντικές συμμετοχές από ντόπιους και τουρίστες και την συμμετοχή του Ορειβατικού Συλλόγου Ικαρίας με σημαντική βοήθεια από τον Άγγελο Καλοκαιρινό που είχε εμπειρία αφού πολλά χρόνια τώρα κάνει τέτοιες δράσεις.
Είχαμε και τηλέφωνο από τον Γιώργο Βιτσάρα ότι η ΑΣΠΙ θέλει να συμμετάσχει σε αυτή την δραστηριότητα με τον όρο να αναφέρουμε στις ανακοινώσεις ότι “Η ΑΣΠΙ στηρίζει και συμμετάσχει”. Κάτι που εμείς οι εθελοντές απορρίψαμε γιατί δεν θέλαμε να “ονοματιστεί” καμία δραστηριότητα μας κάτω από οποιαδήποτε ομπρέλα, οπότε και δεν ήρθαν. Το καθάρισμα και η σηματοδότηση του μονοπατιού από Φάρο- Προπεζουλωπή- Μενίρ-Βεντουρόσπιτα-Ξύλινο με πολλές δράσεις και συμμετοχές και 2-3 χρόνια δουλειά ήταν γεγονός. Όταν απευθύνθηκα σε κατοίκους του Καταφύγιου να βοηθήσουν από την δική τους μεριά ανταποκρίθηκαν με ζήλο αμέσως. Όταν όμως απευθύνθηκα σε κατοίκους και μέλη του Συλλόγου Περδικίου με ειρωνεύτηκαν και είπαν καθαρίστε εσείς μέχρι το Περδίκι και άμα φτάσετε θα σας φτιάξουμε καφεδάκι. Έτσι κι αλλιώς για εσάς γίνονται αυτά που ασχολείστε με τον τουρισμό. Στον συγκεκριμένο που μου το είπε του είχα δώσει ήδη εκατοντάδες μεροκάματα ως επαγγελματίας του τουρισμού και δεκάδες ως Πρόεδρος του Συλλόγου.
΄Άλλη μια σημαντική κίνηση ήταν ο καθαρισμός του παλαιού μονοπατιού Δράκανο- Ιερό. Μίλησα τότε με τον κ. Θέμη Κατσαρό και μου είπε μακάρι να γίνει αλλά δύσκολο. Ζήτησα την βοήθειά του να γίνει μια Ιστορική επισκόπηση στην πλατεία του Φάρου και να κάνουμε λουκουμάδες και τα έσοδα να πάνε γι αυτόν τον σκοπό. Δέχτηκε με χαρά. ΄Έγινε η εκδήλωση, πήγε πολύ καλά εισπρακτικά και μάθαμε και πολλά πράγματα για την περιοχή. Η επίσκεψη του κόσμου σε αυτό το παλαιό μονοπάτι ανέδειξε και πάλι την περιοχή και “ένωσε” τις περιοχές Δράκανο-Ιερό-Προπεζουλωπή όπως ήταν στα αρχαία χρόνια. Ακόμα και σήμερα πάρα πολλοί επισκέπτονται αυτό το μονοπάτι. Είχαν γίνει και κάποια ξύλινα σκαλοπάτια από ένα γκρουπ εθελοντών από το Ισραήλ αλλά “χαλάστηκαν” από τις μηχανές. Σε παρατήρησή μου στον Σκάρο που τα οργάνωνε αυτά απαντούσε “ εμείς τα συντηρούμε κάνοντας αυτές τις διαδρομές”.
Μια από τις μεγάλες κινήσεις μας ήταν να καθαριστεί η παραλία του Ιερού από τα σκουπίδια και μπάζα από τα πεσμένα συρτικά. Ιδέα της Ελένης Σειντάνη και Χρήστου Τσικνη αλλά και πολλών από εμάς που βλέπαμε αυτήν την άθλια κατάσταση και ήταν επικίνδυνα να μην χτυπήσουν οι επισκέπτες της συγκεκριμένης παραλίας. Στο παρελθόν είχαμε ενοχλήσει τον Δήμο και την Αρχαιολογική Υπηρεσία Σάμου με τηλέφωνα γι’ αυτό, αλλά δεν είδαμε να κάνουν κάτι. ΟΛΟΙ, ο τότε σύλλογος και εμείς οι εθελοντές και επαγγελματίες αποφασίσαμε να καθαριστεί η παραλία για τους προαναφερθέντες λόγους. Την ημέρα της καθαριότητας που ήταν παρών ο Τσέης Αντρέας και ο Χρήστος Τσικνης, εμφανίστηκε το Λιμενικό και ζήτησε να φύγουν ( ευτυχώς ήταν στο τέλος της καθαριότητας). Μετά από λίγο καιρό με κάλεσε η Αστυνομία να πω τι ξέρω για την υπόθεση. Ανέφερα ακριβώς τα γεγονότα όπως τα έγραψα εδώ. Μετά από λίγο καιρό ήρθε μήνυση από τον Γιάννη Καφούτη από το Περδίκι στο όνομά μου και του Χρήστου Τσικνη για “οικοδομικές εργασίες” στο Ιερό. Ενώ εκείνος έχει ένα παράνομο σύρτικο εκεί και το σοβάτισε και πρόσφατα. Ρωτώντας η Αστυνομία τα άτομα που ανέφερα και επαγγελματίες ΟΛΟΙ έλεγαν “εγώ δεν ξέρω κάτι”. ΄Έτσι ανέλαβα την ευθύνη των λεγομένων και πράξεων όπως πάντα κάνω και περίμενα να “δικαστώ”. Απέκρυψα την μήνυση από τους περισσότερους επειδή είχα γίνει πια Πρόεδρος του Συλλόγου Φάρου και οι εθελοντικές κινήσεις πήγαιναν πολύ καλά. Το βασικό μου μέλημα ήταν να μην “χαλάσει” η Ομάδα που είχε φτιαχτεί.
΄Ήταν μια πολύ καλή ομάδα και είχαμε υπέροχη συνεργασία με τους 2 Στέλιους ( Γλάρο και Ξενάκη), τον Ηλία Ρούσσο και την Μαρία Λακέρδα. Οι άλλοι 2 ( Βιργινία και Γιάννης είχαν αποχωρήσει). Βάλαμε τα ταλέντα μας ( και το χέρι βαθιά στην τσέπη) και κάναμε ότι μπορούσαμε για να βοηθήσουμε το χωριό. Εννοείται πως έχουμε διαφορές και θέματα να συζητήσουμε μεταξύ μας , αλλά πάντα καταφέρναμε με συλλογικότητα και σεβασμό ο ένας στον άλλον να “λύνουμε” ότι θέμα μας προέκυπτε.
Μας είχαν αντικαταστήσει ως Δημάρχους οι κάτοικοι του χωριού. Μας ζητούσαν δρόμους , ασφάλτους, Πάρκινγκ, να λύσουμε τα προβλήματα της αποχέτευσης, νερού, συγκοινωνίας και πολλά άλλα. Κάναμε ότι μπορούσαμε.
Το Evon’s Rooms Cafe είχε γίνει γραφείο εξυπηρέτησης του Συλλόγου Φάρου και γραφείο παραπόνων. Σε παραίνεση μου να μην γίνεται αυτό και να θέτουν τα αιτήματα γραπτώς ή στις γενικές συνελεύσεις δεν εισακούστηκε από τους περισσότερους.
Το 2015 “πείστηκα” από πολλούς κατοίκους του Φάρου και κυρίως από τον Ηλία Ρούσσο και Στέλιο Ξενάκη να βάλουμε υποψηφιότητα να βοηθήσουμε το χωριό όπως μπορούμε. Το 7μελές συμπλήρωνε ο Στέλιος Γλαρός (που είχε τις ενστάσεις του), η Μαρία Λακέρδα, 4 ανθρώπους που εκτιμούσα και πίστευα ότι έχουμε τις ίδιες αξίες ως άνθρωποι, και το συμβούλιο συμπλήρωνε η Βιργινία( που μπήκε απλά για να ψωνίζουμε από εκείνη) και ο Γιάννης Μελιγκάρης ( μετά από την δική μου παραίνεση ως νέος του χωριού). Αποχώρησε σχεδόν αμέσως γιατί διαφώνησε με την παραλία γυμνιστών.
Με την προϋπόθεση ότι θα μείνουμε ομάδα και θα παλεύουμε μαζί να λύνουμε τα προβλήματα.
Πήγαμε άμεσα στον Δήμαρχο Στέλιο Σταμούλο με όλα τα αιτήματα του χωριού και ο Δήμαρχος είπε δεν χρειάζεται να τα πρωτοκολλήσετε , όλα είναι άμεσα επιλύσιμα. Εννοείται δεν τον πίστεψα αλλά πείστηκαν οι υπόλοιποι και έκανα πίσω και δέχτηκα να μην πρωτοκολληθούν.
Πήγα διακοπές και με παίρνει τηλέφωνο ο Στέλιος Γλάρος και μου λέει γίνεται πανικός. ΄Όλοι συζητάνε ότι ο Φάρος δεν έχει θέματα και τον ενδιαφέρει μόνο η παραλία γυμνιστών. Γυρίζω τον Μάιο και πρωτοκολλώ τα αιτήματα και πάλι με ημ/νια Μάιος του 2016 και σε παρένθεση τα δώσαμε στον Δήμαρχο τον Οκτώβριο του 2015 και τα αναρτώ στο ίντερνετ. Εγώ είχα χάσει πια την αξιοπιστία μου στον Δήμαρχο. Παρ’ όλα αυτά έκανα το κάθε τι δυνατό να έχουμε καλή συνεργασία για το καλό του τόπου.
Κάναμε τα γνωστά σε όλους πανηγύρια, εθελοντικές μακαρονάδες καθαριότητας ( οι επαγγελματίες εγκατέλειψαν το εμείς και δεν συμμετείχαν πουθενά πια).
΄Έκλεισαν τα μαγαζιά τους στο Πανηγύρι του χωριού ο Λεωνίδας και ο Μιλτιάδης ( μας το είπε χιλιάδες φορές ο Μιλτιάδης ότι αυτή είναι η δική του προσφορά οι τουαλέτες για το πανηγύρι). Η Νίκη και ο Ιάκωβος πάντα ανοιχτά στο πανηγύρι και ψήνοντας έξτρα φαγητά να οικονομήσουν μιας και όπως μας είπαν είναι σημαντική εισπρακτική μέρα γι’ αυτούς. Σε παραίνεση του Συλλόγου να μείνουν ανοιχτοί για την εξυπηρέτηση του κόσμου για καφέ, γλυκό κτλ αλλά να μην σερβίρουν φαγητό δεν εισακουστήκαμε.
Επίσης αγοράσαμε 2 σετ βόλεϋ για την παραλία ( πολύ γκρίνια στο χωριό ακόμα και σήμερα που θα τοποθετηθούν) και κάναμε στο γηπεδάκι κανονική περίφραξη ( πριν είχε πλέγματα , επικίνδυνο για τα παιδιά που έπαιζαν), και επίσης βάλαμε μεταχειρισμένο τάπητα. Εκεί έφταναν τα οικονομικά μας.
Τα εργατικά της περίφραξης ήταν προσφορά του Γιάννη από την Κόρινθο, εργολάβου που έχτιζε το σπίτι της φίλης μου Μαρίνας Φράγκου ( είχε και το μαγαζί δώρων στον Φάρο). ΄Όπως μου είπε ο Γιάννης “ ο τόπος σας μου έδωσε ψωμί και θέλω και εγώ να προσφέρω κάτι”.
΄Έγινε το παρτέρι και η βρύση στο χωριό ( πριν ήταν κάτι τσιμεντόλιθοι και ένα σκουριασμένο αυτοκίνητο) με όλη την πέτρα προσφορά από τον Κώστα Φερούση / Ειρήνη Καρρά απο το ξενοδοχείο Ανεμόεσσα. Πήραμε τον ΄Αγγελο τον Σκάζακα που έχτιζε ήδη στο Ξενοδοχείο τους. Και εκεί γκρίνια που πήραμε τον πισωτικοί να κάνει την δουλειά, και ότι ο Εύον κάνει “Κολωνάκι” την γειτονιά του.
Κάναμε μακαρονάδα υποστήριξης για την εκκλησία του χωριού για τις εργασίες που ήθελαν να κάνουν, οπως και άλλες μακαρονάδες με την υποστήριξη και μαγαζιών από τον Άγιο Κήρυκο, με εθελοντική συμμετοχή την ορχήστρα του Μάριου και του τραγουδιστή Ιπποκράτη Ξυλά.
Φτιάξαμε την κουζίνα μας, αγοράσαμε ψυγεία και καινούρια σκεύη και γυάλινα ποτήρια να μην ξοδεύουμε χιλιάδες ευρώ σε πλαστικά που επιβαρύνουν το περιβάλλον.
Ο δήμος μας έστελνε που και που την ομάδα καθαριότητας του να βοηθήσει τον υπάλληλο που είχαμε εμείς. Επίσης μας έδωσε η Βάσω κάποιες σακούλες, ασβέστη, σκούπες και τσουγκράνες. Επιστρέψαμε κάποια να δοθούν σε άλλα χωριά μιας και δεν τα χρειαζόμασταν όλα.
Επισημάναμε 2 θέσεις ΑΜΕΑ μετά την παραίνεση της φίλης μου Χρυσάνθη Ζούβα (visitikaria.gr) ως ανάγκη και κινήσαμε διαδικασίες και την χάρτουρα που χρειάζεται προς το Αστυνομικό τμήμα Αγίου Κηρύκου, Δήμο Ικάριας και Υπουργείο συγκοινωνιών.
Δεν ξέρω τι έχει γίνει…Αυτό που ξέρω είναι ότι κάποιοι κάτοικοι του Φάρου και επισκέπτες πίστευαν ότι τους κάναμε ιδιωτικό πάρκινγκ και δεν σέβονταν (ούτε σέβονται) τις 2 θέσεις ΑΜΕΑ και ας είχαμε δημιουργήσει πολλές θέσεις πάρκινγκ στο χωριό.
Έχω τουλάχιστον 50 φωτογραφίες των παρανόμων που παρκάρουν εκεί.
( Επίσης 3 κακές κριτικές για τα δωμάτια μου γιατί ο “Γραφικός” Εύον κάλεσε την Αστυνομία και τους έγραψε)
Εδώ να πω σε ένα συμβούλιο υπήρξαν παράπονα από το χωριό γιατί να πληρώνει τα πάρκινγκ ο Σύλλογος αφού εξυπηρετεί κυρίως τους επαγγελματίες. Συμφωνήθηκε το πιο ακριβό πάρκινγκ ( 500,00 ευρώ την σεζόν) του Σιδέρη Κουτσουναμέντου να το σταματήσουμε. Και εκεί κάνει πρόταση ο Μιλτιάδης να το νοικιάσουν οι 3 επαγγελματίες Ιάκωβος-Μιλτιάδης-Λεωνίδας αρκεί να κάνουμε παζάρια του Σιδέρη να γίνουν 300 ευρώ την σεζόν, και να μιλήσουμε εμείς στον Λεωνίδα γιατί αυτός δεν “βγάζει” άκρη. Δηλαδή θα ήταν μόνο 100 ευρώ για κάθε επαγγελματία. Ο Σιδερής συμφώνησε, μόνο με τον ορό τον Σεπτέμβριο να πάρει τα χρήματα του.
Τον Σεπτέμβριο πήγε ο Ταμίας Στέλιος Γλάρος να εισπράξει τα καθέκαστα ( κακώς έπρεπε να πληρώσουν κατευθείαν εκείνοι και να μην έχουν μεσάζοντα τον Σύλλογο). Η Αθηνά του Λεωνίδα τα πληρώνει αμέσως και ο Μιλτιάδης και Ιάκωβος όχι. Μετά από 5-6 φορές που τα ζήτησε ο Στέλιος Γλάρος, μου είπε παραιτούμαι δεν βγάζω άκρη με αυτούς τους 2. Τα ζήτησα και εγώ αλλά “στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα”. Και είπα του Μιλτιάδη “ εσύ το πρότεινες και τώρα δεν δίνεις τα χρήματα;” Ο Σιδέρης τα ζητά κάθε μέρα!!! Δεν έχω τώρα λέει.
Έχει πάει Νοέμβριος και ο Σιδερής με πιέζει ( δικαίως αφού παραίνεσα) για τα χρήματα του. Και επειδή ο Σύλλογος είχε αποφασίσει να μην πληρώσει , τα πληρώνω εγώ από την τσέπη μου. Κατά τον Δεκέμβρη στην πλατεία του Φάρου είχαμε μια λογομαχία με τον Μιλτιάδη για το συγκεκριμένο θέμα και πετάξει τα δικά του 100 ευρώ στην πλατεία χάμω και λέει…άντε παρ’τα. Εννοείται τα πήρα γιατί τα είχα δώσει αλλά του είπα ότι η συμπεριφορά σου είναι απαράδεκτη.
Και του θυμίζω τα εξής
Πολλές φορές έσπασε την αλυσίδα της πλατείας μη σεβόμενος την απόφαση του Συλλόγου και Δήμου, ξήλωσε τις μπάρες που μπήκαν στο μονοπάτι, σαμποτάρισε τις εθελοντικές μακαρονάδες , σαμποτάρισε το άδειασμα των κάδων από τους επιχειρηματίες και δεν δίνει τα χρήματα για το πάρκινγκ που ο ίδιος πρότεινε να κρατήσουν οι 3 επαγγελματίες. Τον είπα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ και έφυγα νευριασμένος. Εννοείται τα 100 ευρώ από τον Ιάκωβο δεν τα είδα ΠΟΤΕ!!! Παρόλα αυτά συνέχιζα να πηγαίνω και εγώ και οι πελάτες μου στα μαγαζιά τους. Τον Μιλτιάδη τον “έκοψα” εκείνη την μέρα.
Επίσης ζήτησε βοήθεια η Νίκη να νοικιάσουμε έναν χώρο κοντά της ( το χωράφι του Χρυσοχόου) γιατί η Άννα Σοφού που έχει αυτό από πίσω της, της ζητά νοίκι ( πολύ δίκαιο κατά την άποψη μου). Μας το έδωσε ο άνθρωπος δωρεάν αρκεί να το καθαρίσουμε από τις καλαμιές και να το περιφράξουμε. Νομίζω αν θυμάμαι καλά ο Σύλλογος πλήρωσε 400 ευρώ για το καθάρισμα, και καμπόσα ο Γλαρός από την τσέπη του. Η περίφραξη δεν έγινε ποτέ. Ο μονός όρος να βοηθήσουμε την Νίκη ήταν να δώσει και αυτή 100 ευρώ όπως και οι άλλοι επαγγελματίες. Συμφώνησε…αλλά ποτέ δεν τα έδωσε και εκείνη.
Με το “ζόρι” συμμετείχε και ο Γιώργος Σωκράτης-Βιργινία Χαμού στις δραστηριότητες, αλλά είχαν το Μίνι Μάρκετ και είχαν όφελος που ψωνίζαμε 2500,00 ευρώ κάθε χρόνο μόνο ως Σύλλογος. Εγώ δεν ήθελα να στηριχτεί, γιατί το 2012 που ήρθαν οι πρώτοι πρόσφυγες από Σύρια (γυναίκες και παιδιά κυρίως) και τρέξαμε όλο το χωριό για βοήθεια εκείνος είπε “ανοίξτε έναν λάκκο και χωστέ τους όλους μέσα, ο καλύτερος θα σφάξει την μανά σας”. Ένα νησί που έχει ζήσει την προσφυγιά και μετανάστευση στο “πετσί” του εννοείται τρέξαμε όλοι να βοηθήσουμε. Ακόμα ηχούν οι ιστορίες των δικών μου στα αυτιά μου και την βοήθεια που πήραν από αυτούς τους λαούς όταν εκείνοι ήταν προσφυγές. Επίσης άρχισε να δυσανασχετεί που είχα σύντροφο και δεν το έκρυβα. Με τα πολλά και μόλις τέλειωσα με τον Σύλλογο και πήρε ότι πήρε οικονομικά, άρχισε να προκαλεί ρίχνοντας πολλά νερά μπροστά στην επιχείρηση μου , να βάζει περισσότερα ψυγεία και μοτέρ κοντά στον τοίχο με τα δωμάτια μου και να ενοχλούνται οι πελάτες μου, και κυρίως να βρίζει και φτύνει “πουστάρες” σε έμενα και τον σύντροφο μου. Διαπληκτίστηκε λεκτικά και με τον σύντροφο μου Κώστα που δεν έχει τσακωθεί ποτέ με κανέναν.
Μάλιστα κάποιοι νεαροί είχαν γράψει στον τοίχο διπλά από το Μίνι Μάρκετ το εξής “Για κάθε Φασίστα και Ομοφοβικό, υπάρχει μια θέση στου Φάρου τον βυθό” που το ασβέστωσε την επομένη μέρα πρωί πρωί. “Όποιος έχει την μύγα, μυγιάζεται “ θα πω εγώ.
Και κάποιοι άλλοι, μου είπαν ότι θα πάνε να του σπάσουν το μαγαζί. Εννοείται τους απέτρεψα και είπα/συμβούλεψα ότι η κίνηση αυτή θα είναι φασιστική και τελικά θα είσαι ίδιος σαν αυτόν. Ευτυχώς με άκουσαν. Βεβαία κάποια από αυτά τα παιδιά έγιναν “αντιομπρελιστές” με παραίνεση της Νίκης ότι χαλάω τον Φάρο και το Natura και με ένα ατόπημα του υπαλλήλου μου που προσπάθησε να υπερασπιστεί την επιχείρηση μου με λάθος τρόπο. Ζήτησε ο υπάλληλος μου και εγώ ζήτησα συγγνώμη από τα παιδιά όπως όφειλα επειδή ήταν υπάλληλος μου και του έκανα παύση εργασίας.
Πίσω στην ιστορία με τον Φασίστα του Μίνι Μάρκετ.
Αποφάσισα να τον πάω τον Γιώργο του Μίνι Μάρκετ δικαστικά, με δικηγόρο την Ανθή Θεοδωράκη. Του έκανα ασφαλιστικά μετρά και δεν είχε το δικαίωμα της ενόχλησης από νερά και μοτέρ ή της εξύβρισης. Μαρτύρα είχε στο δικαστήριο τον Νικό τον Σταμούλο ( γείτονα του) ο οποίος στην κηδεία του ανιψιού μου το 2019 ενοχλούσε τους παρευρισκόμενους και έψαχνε υποψηφίους για το ψηφοδέλτιο που κατέβαζε. Μου ζήτησε και έμενα να τον στηρίξω και πήρε την ανάλογη απάντηση. Μετά από λίγες εβδομάδες σε προεκλογική του συγκέντρωση στον Μαγγανίτη για τις δημοτικές το 2019, όταν κάποιος παρευρισκόμενος του είπε γιατί δεν έχεις στο ψηφοδέλτιο σου τον Εύον από Φάρο που ασχολήθηκε ενεργά με τα κοινά, απάντησε “ ποια την πουστάρα;” Ο άνθρωπος που με παρακάλεσε να μπω στο ψηφοδέλτιο του , τώρα επειδή του αρνήθηκα ήμουν η πουστάρα…και δημόσια το είπε…..Ε γι αυτό πήγε και μάρτυρας στον διπλά…ταιριάζουν τάλε κουάλε. Εννοείται όταν “ξεκουμπίστηκε” ο Γιώργος όλοι μου έδιναν συγχαρητήρια ενώ κανένας δεν ήρθε στο δικαστήριο εκτός από 2-3 φίλοι μου.
Συνεχίσαμε την τοποθέτηση ταμπελών όπου θεωρούσαμε ανάγκη.
Ονομάσαμε (με την παραίνεση μου) τον δρόμο δίπλα μου “Δημήτρη Τσαγανού και Θυμάτων Πυρκαγιάς του 1993” παρά τις αντιδράσεις και ενστάσεις να μην το κάνουμε. Πίστευα και πιστεύω στην αλληλοσυνήπαρξη με βασικό τον σεβασμό ο ένας προς τον άλλον.
Κινήσαμε διαδικασίες για την αναγνώριση της παραλίας γυμνιστών ( μετά το κοντού το λάκκωμα) για να υπάρχει χώρος και γι αυτούς και να μην κάνουν γυμνισμό στην κεντρική παράλια του χωρίου που πάνε οι οικογένειες. Όλο το χωριό συμφώνησε στην γενική συνέλευση εκτός από την Cathy Papala. Επίσης η Cathy Papalas εναντιώθηκε και για τις λίγες σκηνές που υπήρχαν στο τέλος της παραλίας ( ενώ εκείνη ήταν “χίπισσα στα νιάτα της όπως περηφανευόταν σε παλιότερες συζητήσεις μας) αλλά το χωριό και εμείς ως συμβούλιο αποφασίσαμε ότι αν τηρούνται οι κανόνες υγιεινής δεν έχουμε πρόβλημα και ίσα ίσα δίνουμε την ευκαιρία σε κάποια νέα παιδιά να κάνουν διακοπές που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα λόγω της γνωστής κρίσης που ζούσαμε όλοι εκείνη την περίοδο.
Σε ένα έκτακτο συμβούλιο ως σύλλογος (κάλεσμα από τον Ηλία Ρούσσο) ότι ο τότε Δήμαρχος, Στέλιος Σταμούλος μας απείλησε να αφαιρέσουμε όλες τις ταμπέλες που βάλαμε ως παράνομη κίνηση.
Αποφασίστηκε μετά από έντονη συζήτηση με τον Δήμαρχο Σταμούλο και έντονη λογομαχία με τον Ηλία Ρούσσο (με παρόν σχεδόν όλο το συμβούλιο του Συλλόγου) να φέρουμε το θέμα σε Δημοτικό συμβούλιο, για την παράλια γυμνιστών.
“ Έτσι κι αλλιώς δεν θα περάσει” είπε ο Δήμαρχος…..είχε βγάλει την απόφαση μονός του…Πολύ δημοκρατικό θα έλεγα εγώ….
Α εδώ να πω το σόι της φίλης και εργαζομένης μου, Πόπης Παπαγεωργάκη με πήγε στην Αστυνομία γιατί λέει βάλαμε ταμπέλα για την παράλια των γυμνιστών και πέρανε μέσα από το οικόπεδο τους. Εγώ πήγα χάρτη της γεωγραφικής υπηρεσίας στην Αστυνομία και απέδειξα την παλαιότητα αυτού του μονοπατιού. Παρόλα αυτά αποφασίσαμε να βγάλουμε την συγκεκριμένη ταμπέλα να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Βεβαία ο Σάββας ο Πάστης ο οικοδόμος γύριζε γύρω γύρω και έλεγε ο Εύον έκανε την παράλια γυμνιστών γι αυτόν και τους ομοίους του. Τα γνωστά φασιστικά άλλου ενός “συντρόφου”.
Γίνεται δημοτικό συμβούλιο και το μόνο θέμα του Φάρου που φέρνει ο Δήμος είναι η παράλια γυμνιστών. Είχαμε πρωτοκολλήσει 15+ θέματα.
Η συζήτηση ήταν για γνωμοδότηση των ταμπελών και να έχουν χώρο οι γυμνιστές να μην πηγαίνουν στις άλλες παράλιες. Το θέμα εισηγείται ο Ηλίας Ρούσσος ( μιας και εμείς μοιράζαμε τα θέματα δημοκρατικά) και θέτει βέτο/εισηγείται ο Δήμαρχος στους δικούς του συμβούλους να πουν ΟΧΙ. Ψηφίζει ΝΑΙ ο Σπύρος Τέσκος και η Ειρήνη Μαυρογιώργη ( γι’ αυτό τους εκτιμώ σαν ανθρώπους γιατί έχουν το θάρρος της άποψής τους), Η αντιπολίτευση Νίκος Καλαμπογιάς, Νίκος Καλαμαράς, Μαρία Μπινίκου και ο τέταρτος δεν τον θυμάμαι επίσης ψήφισαν ΝΑΙ, παρών 4 σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης, σε αυτό το θέμα έφυγε ο Κώστας Σταμούλης ενώ μέχρι τότε ήταν παρών και ο Ηλίας Γαγλιας της ΑΣΠΙ δεν ήταν καν παρών ( και ας είχαμε μιλήσει 3 μέρες πριν που επισκέφτηκε έναν φίλο του στα δωμάτια μου και είπε θα πει ΝΑΙ).
Επίσης Ο Νίκος Λάρδας και η Βάσω Καρίμαλη ενώ μας έλεγαν μέρες πριν εννοείται θα το στηρίξουμε, στο τέλος ψήφισαν ΟΧΙ. Ο Νίκος έλεγε και κοροϊδευτικά θα βάλω παρεό και θα έρθω.
Πέρασε με 6 ΝΑΙ και 5 ΟΧΙ.
Μετά το δημοτικό συμβούλιο πήγαμε ( Στέλιος Ξενάκης, Στέλιος Γλαρος, Ηλίας Ρούσσος, Μαρία Λακερδα και εγώ) στο καφενείο να πιούμε την νέα τοπική μπύρα Ικαριώτισσα, που μόλις είχε κυκλοφορήσει.
Περνάει ο Νίκος Λαρδας (Λαλαος) και μας κούνησε το δάχτυλο και είπε “το πανηγυρίζουμε; να ξέρετε είναι εύθραυστη η Πλειοψηφία και μπορεί να αλλάξει. Απαντάω “ μας απειλεί ο Αντιδήμαρχος ή εγώ δεν καταλαβαίνω καλά;” Λέει, πλακά κάνω και φεύγει.
Ο ίδιος άνθρωπος που μέρες πριν έλεγε εννοείται θα το ψηφίσουμε τώρα μας κουνούσε το δάχτυλο. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Παρ’ όλα αυτά τον πήρα για δουλεία πρόπερσι στην επιχείρηση μου που έκανε η γυναίκα του Άννα Καλαλη ιστορική επισκόπηση, αποδεικνύοντας ότι εγώ δεν κάνω την διαφωνία μου εμπάργκο.
Εδώ θυμήθηκα κάτι που μου είχε πει η φίλη μου Πόπη Παπαγεωργάκη όταν δούλευε σε μένα “Εσύ έπρεπε να είσαι δικός μας (εννοούσε ΚΚΕ), πληρώνεις καλά τους εργαζόμενους , είσαι δίκαιος και ειλικρινής, βοηθάς όποτε μπορείς κτλ”
Και της απαντώ, γι’ αυτό δεν είμαι δικός σας…..Εσείς οι περισσότεροι δεν είστε ΤΙΠΟΤΑ από όλα αυτά. Πως να είμαι με έναν χώρο που δεν ψήφισε το σύμφωνο συμβίωσης ενώ η Κανέλλη ζει με την σύντροφό της, δεν ψήφισε τον νόμο να έχουν δικαίωμα εργασίας οι μετανάστες που ζουν μόνιμα εδώ πολλά χρόνια και πολλά άλλα. Οι ιδέες της αριστεράς αυτές ήταν;
Σκουπίζαμε και ασπρίζαμε σε όλες τις γειτονιές του χωρίου, και με την βοήθεια του Στρατού που συμμετείχε εθελοντικά και με ζήλο .
Ο Ηλίας , οι 2 Στέλιοι , ο Χρηστός και εγώ είχαμε πάθος να κάνουμε πράγματα και χάναμε πολλά μεροκάματα/χρήματα για να οργανώσουμε και υλοποιήσουμε το όνειρό μας για μια καλύτερη καθημερινότητα.
Οι Συνδρομές και προσφορές στον Σύλλογο είχαν χτυπήσει ρεκόρ. Η πλειοψηφία του χωριού και επισκεπτών συζητούσαν για τις δράσεις μας και σύντομα άλλα χωριά άρχισαν να μας “μιμούνται” και ζητούν τις συμβουλές μας.
Ανακοινώναμε και τα έσοδα-έξοδα του Συλλόγου στο διαδίκτυο να ξέρει ο καθείς με λεπτομέρεια τα οικονομικά μας ( και ας μου έλεγαν κάποιοι ότι “χαλάμε” την πιάτσα) ή έρχονταν κάποιοι να μου λένε γιατί έβαλες ότι πήρα τόσα. Σε όλους έλεγα το ίδιο, είναι υποχρέωσή μας να ενημερώσουμε το κοινό που πάνε τα χρήματα που προσφέρουν ή από τα έσοδα εκδηλώσεων.
Βάλαμε ταμπέλες για την προστασία της Καρέττα – Καρέττα που άρχισε να εμφανίζεται στον Φάρο , κοντά στο μπαράκι της Νίκης και στα δωμάτια “Το Πετράδι”. Μιλάμε με τον Σύλλογο “Αρχελων” που είναι για την προστασία της Χελώνας και μας στέλνει ενημερωτικό υλικό να μοιράζουμε στον κόσμο και μας εξηγεί τι ακριβώς να κάνουμε.
Κατά τα άλλα Νίκη μου νοιάζεσαι για το Natura και οι ομπρέλες χαλούν τον Φάρο. Άραγε ξέρει ο κόσμος ότι δεν έχεις πληρώσει ΠΟΤΕ για την εκμετάλλευση της παραλίας τόσα χρόνια; Για την παράγκα πάνω από το μαγαζί σου αφήνω την πολεοδομία να ασχοληθεί!!!
Η επίσης όταν ήμουν στο σύλλογο μόνο αιτήματα και παράπονα είχες και ποτέ δεν συμμετείχες ΠΟΥΘΕΝΑ.
“Χρησιμοποιήθηκαν” κάποιες ενέργειες /κουβέντες μου από την Άννα για να σε κάνει να πληρώσεις ενοίκιο για το οικόπεδό της που εκμεταλλεύεσαι ως πάρκινγκ τσάμπα τόσα χρόνια και ούτε έκανες τον κόπο να με ρωτήσεις τι έγινε, Προτίμησες τον δρόμο της Λάσπης και κακολόγησής μου….Δεν εκπλήσσομαι καθόλου….τώρα πια γνωριζόμαστε!!! Τα καλά και τα συμφέροντα και εσύ…..Εννοείται έγινες και εσύ αντιομπρελίστρια και έλεγες σε όλη την νεολαία τα χειρότερα και δημιούργησες κλίμα bulling.
Αν και σε στήριξα πολλές φορές και όταν είχε κατηγορηθεί υπάλληλος σου για παρενόχληση σε ανήλικα κορίτσια. Εσύ μου τα έλεγες αυτά και άλλα πολλά που δεν είναι της παρούσης. Λυπάμαι γιατί σε θεωρούσα φίλη.
Καλέσαμε όλους τους 12 συλλόγους της Ικάριας για μια γενική συζήτηση αν μπορούσαμε να συντονιστούμε σε κοινά θέματα και βοηθήσουμε με πιέσεις προς τον Δήμο για την βελτίωση της καθημερινότητας.
Εγώ προσωπικά ένιωθα φανταστικά, και έλεγα
”να που το “εμείς” υπάρχει εντέλει και δουλεύει κάτω από κάποιες συνθήκες”.
Το “γλείψιμο” πήγαινε σύννεφο, κάνε και την δίκια μας γειτονιά, πάρε το δικό μου κρασί στο πανηγύρι, το δικό μου κρέας και πολλά πολλά άλλα. Με είχαν “αλαλιάσει”. Έλεγα, τώρα καταλαβαίνω τι τραβάνε αυτοί που ανακατεύονται με τα κοινά. Με είχαν κάνει Δήμαρχο, πρωθυπουργό.
Εμείς ως συμβούλιο τηρούσαμε πάντα τις δημοκρατικές διαδικασίες και αποφασίζαμε πάντα με γνώμονα το κοινό συμφέρον και το καλό του χωριού, και πάντα με την πλειοψηφία του 7 μελες παρών.
Ένα βράδυ κατά τις 12.30 έρχεται στην επιχείρησή μου ο Ηλίας Ρούσσος και με πολύ έντονο ύφος αρχίζει να μου φωνάζει: “ Τι είναι αυτάαα που κάνεις; Σταμάτα τώρααα, κάνεις την δουλειά του Δήμου κτλ κτλ” , Εγώ σοκαρίστηκα. Γρήγορα συνέρχομαι και του λέω “ τι εννοείς κάνω; Κάνουμε όλοι μαζί, είναι αποφάσεις που έχουμε πάρει από κοινού”
Συνεχίζει το “Σταματά τώρα σε έντονο ύφος” και του άπαντα απλά και ήρεμα “ Δεν σε γνωρίζω, τόσα χρόνια συνεργαζόμαστε και τώρα μου λες αυτά; Από που έρχεσαι; Από ποια συνάντηση; Να πεις αυτού που σε έστειλε ο Εύον θα σταματήσει μόνο νεκρός και αν θέλει να σταματήσουμε αυτά που κάνουμε να μας το στείλει εγγράφως”
Δυστυχώς από εκείνη την ημέρα άλλαξαν και οι σχέσεις μας με τον Ηλία.
Ένας άνθρωπος που θαύμαζα για την ειλικρίνειά του, την ακεραιότητά του, το ήθος του και ένιωθα τυχερός που συνυπήρχαμε στα κοινά.
Μάλιστα μια φορά μου είπε το εξής “ Εσύ λες ότι είσαι Άθρησκος, λες ανοιχτό ότι είσαι Ομοφυλόφιλος, ότι είσαι αντί ΚΚΕ, είσαι τίμιος , δεν κλέβεις και αναφτείς τους προϋπολογισμούς του Συλλόγου και δεν μας έχεις ανάγκη και ως πελάτες”….και απλά απάντησα…” Αυτά βρε λέτε όταν μαζεύεστε αντί να μιλάτε για τα προβλήματα του τόπου;
Εδώ να πω ότι πολλοί “Σύντροφοι” μου δήλωναν ανοιχτό την εναντίωσή τους με αυτά που κάναμε και γενικά τον Εθελοντισμό και ότι παίρνει θέσεις εργασίας. Ότι εμείς κάνουμε την δουλειά του Δήμαρχου. Εντάξει πες τε τα στον Δήμαρχο που ψηφίζετε λοιπόν, τι κάνεις;
Και έρχεται ο καιρός του δικαστηρίου για την υπόθεση στο Ιερό την άνοιξη του 2017 (ήδη ενεργά 5 χρόνια εθελοντής και 2 χρόνια Πρόεδρος Συλλόγου Φάρου). Ο νεοφερμένος Στέλιος Σκάρος και συμμετέχων σε πολλές από τις εθελοντικές δράσεις και ο Γιώργος Καζαγλης αντιπροτείνονται ως μάρτυρες για το εθελοντικό έργο που έχει γίνει και το άδικο να οδηγούμαι εγώ και ο Χρήστος στο δικαστήριο ενώ η καθαριότητα έγινε για το κοινό καλό.
Η δική μου δικηγόρος Ζωή Μυτικα ( που παρεμπιπτόντως μου πήρε μόνο 400 ευρώ τα δικαστικά έξοδα και τα εισιτήρια της να έρθει Ικάρια) μου προτείνει να ενημερώσω τον κόσμο στα τοπικά μέσα για την υπόθεση για να έχουμε την ανάλογη υποστήριξη. Γράψαμε κάτι μαζί κάτι και το στείλαμε στην Ικαριακή Ραδιοφωνία, Ράδιο -Ικαρία και Γιωργή Βιτσαρά που δούλευε για το ράδιο-Αιγαίο.. Μόνο η Ικαριακή Ραδιοφωνία το ανέβασε 24 ώρες πριν την δική, Οι άλλοι 2 ούτε που ασχολήθηκαν.
Παρόντες από όλο το χωριό στο δικαστήριο να με υποστηρίξουν εκτός τους μάρτυρες) η Αρχοντούλα Καζαλα και ο Μιχάλης Γκικης.
Που επίσης έγινε αντιομπρελιστής αργότερα και έκοψε τις καλημέρες.
Και ας ήμουν ο μοναδικός άνθρωπος που τον πήρε τηλέφωνο να ρωτήσω αν χρειάζεται κάτι όταν όλος ο Άγιος του έκανε bulling που είχε Covid λέγοντας πρόσεχε τον θα σε κολλήσει.
Το συμβούλιό μου “μπουχός” στο δικαστήριο με κάποιες συνήθεις δικαιολογίες. Η Μαρία Λακέρδα ήρθε μετά από παραίνεση της Όλγας Κοκκινάκη ( σύντροφος του Νίκου Πετράκη και οι 2 υποστηρικτές και βοηθοί στην καθαριότητα των παραλιών για πολλά χρόνια πριν αρχίσει το επίσημο εθελοντικό κάλεσμα).
Επίσης έκατσε η Ειρήνη Μαυρογιώργη που ήταν εκεί για άλλη δική .. Το βράδυ πριν την δική με πηρέ τηλέφωνο η πρώην αντιδήμαρχος Μαρία Μπινικου και μου είπε ότι μόλις το έμαθε από τον Μάκη και θέλει να είναι μάρτυρας υπεράσπισης και είπε “ ο Εύον ήταν αρωγός στον Δήμο πάντα και έκανε την δουλειά μας. Είναι άδικο αυτός ο άνθρωπος να βρίσκεται σε αυτήν την θέση”.
Βγαίνει η απόφαση του δικαστηρίου “Αθώοι” και εγώ και ο Χρήστος ( δεν περίμενα και κάποια άλλη, αντιθέτως από πολλούς που πίστευαν στην καταδίκη μας) αρκεί άλλη φορά να ειδοποιήσουμε τις αρχές για επέμβαση στον αρχαιολογικό χώρο, εκεί που είχε κτίσει ο Καφουτης ή οι πρόγονοί του όπως είπε.
Ειπώθηκε από την δικηγόρο μου ότι μπορώ να ζητήσω αποζημίωση για ηθική βλάβη και μποϊκοτάζ της επιχείρησής μου για αυτήν την υπόθεση. Εννοείται δεν έκανα τίποτα και ούτε πρόκειται ποτέ να κάνω και ας έχει γίνει άπειρες φορές αυτό. Είτε από συγκεκριμένη Κομματική Παράταξη, είτε από κάποια χωριά , είτε γιατί είμαι gay, ή ότι “πειράζει” κάποιον το ”υπάρχω” μου και η ειλικρίνειά μου ως άνθρωπο σε αυτήν την κοινωνία. Δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με τέτοιους ανθρώπους, δεν θέλω να τους δώσω αξία. Έχω πολλά ακόμα να κάνω, να ζήσω, ταξιδέψω, παρτάρω, επικοινωνήσω με ωραίους ανθρώπους. Να ανταλλάξουμε απόψεις και ιδέες να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Να μάθουμε ο ένας από τον άλλον . Ευτυχώς έχει πολλούς εκεί έξω και με αυτούς θέλω τα μονοπάτια μας να διασταυρώσουν.
Όταν τελείωσε η δίκη έγραψα στο Facebook μόνο την εξής φράση “ ευτυχώς η Καθαριότητα δεν ποινικοποιήθηκε”. Το τηλέφωνό μου πήρε φωτιά για τα συγχαρητήρια και τα τοπικά μέσα να δώσω συνέντευξη. Και ο Γιώργος Βιτσαρας. Πριτς!!!! είπα, που ήσασταν πριν?
Η τοπική κοινωνία είχε βρει τον επόμενο Δήμαρχο και γίνονταν οι προτάσεις η μια μετά την άλλη, από υποψηφίους και κόμματα.
Απαντώ και πάλι το ίδιο και τότε και τώρα. Και στον σταθμό Ράδιο Ικάρια που είχε έτοιμες ερωτοαπαντήσεις. “Μετά την εμπειρία μου με τον Σύλλογο και την προσπάθεια κατά τα χρόνια εδώ να λειτουργήσει το “εμείς” με τέτοιες συνθήκες δεν πρόκειται να ασχοληθώ ξανά με τα κοινά.
έχουμε Δήμαρχο, εκλεγμένο δημοκρατικά και είμαστε υποχρεωμένοι ΟΛΟΙ ανεξάρτητα το προσωπικό μας συμφέρον να τον στηρίξουμε και να “στρατευτούμε” και να προσπαθήσουμε ΟΛΟΙ μαζί να λύσουμε τα προβλήματα του τόπου, και να πιέσουμε την εκάστου κεντρική κυβέρνηση προς την κατεύθυνση αυτή. Υποχρεωμένος και ο εκλεγμένος Δήμαρχος και σύμβουλοι επίσης προς αυτήν την κατεύθυνση.
Εγώ είχα πάρει την απόφασή μου να τελειώσει η θητεία μου το καλοκαίρι του 2017 και κάνω ένα διάλειμμα. Αν η κοινωνία του Φάρου ή της Ικάριας μου έδειχνε ότι ισχύει το “εμείς “ να είμαι και πάλι ΠΑΡΩΝ.
Εγώ το αντίθετο βλέπω 8 χρόνια τώρα. Φαγούρα, μιζέρια και πολύ φιλοσοφία και λίγη πράξη, χωρίς βεβαία να μηδενίσω τις προσπάθειες που έχουν γίνει από κάποιους. Αυτά που έγιναν στον Φάρο τα περισσότερα είναι υπό διάλυση.
Μου ζήτησε πολλές φορές το 2019 ο Νίκος Καλαμπογιας και οι σύμβουλοί του να “συστρατευτώ” μαζί τους. Αρνήθηκα. Είχα ήδη την εμπειρία των κοινών και την ιδέα του “εμείς”. Επίσης είχα αποφασίσει να στηρίξω τον ανιψιό μου Κώστα που είχε αρρωστήσει από Καρκίνο και δυστυχώς έφυγε από την ζωή 1 Μαρτίου του 2019.
Έκαναν πολλά πράγματα, ειδικά οι Αντιδήμαρχοι Ράπτης Φώτης και Παναγιώτης Καραγιαννάκης. ( Για τον Φάρο όμως ελάχιστα , έως καθόλου). Έπεσαν και βεβαία μέσα στον Covid που έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα. Δεν μπορεί να μην εκτιμηθεί όμως η γενική τους προσπάθεια.
Αυτό το διάστημα επίσης βοήθησα και την αστυνομία να εντοπίσει κάποιον που έστελνε από το ΄Ιντερνετ του καφέ μου άσεμνα μηνύματα σε ανήλικα κοριτσάκια. Αρχές που είχα και έχω και θα είμαι πάντα ενάντια σε αυτούς τους ανθρώπους
Και πάμε στην άνοιξη του 2023.
Μου δίνει μετά από δική μου παραίνεση ο Γιώργος Τσακαλιάς και Γιαννούλα Λεονταρίδου τα οικόπεδά τους πίσω από την επιχείρησή μου Evon’s Rooms , με μόνη προϋπόθεση να τα διατηρώ καθαρά και να βγάλω τα σκουπίδια , μπάζα κτλ που έριχναν ο Αντώνης Περρης και η Τούλα Τσαγανου. Εννοείται “πικράθηκαν”, έχασαν την χωματερή τους και το δωρεάν πάρκινγκ ανάμεσα στα σκουπίδια.
Αγοράζω το οικόπεδο απέναντί μου που είχα 20 χρόνια ως πάρκινγκ ( πίσω από την πλάτη μου η Τούλα Τσαγανου πρόσφερε τα διπλά να το πάρει εκείνη). Εννοείται ο Γιώργος Χερουβης που είχε το οικόπεδο δεν το έδωσε και εκτίμησε ότι του πλήρωνα ενοίκιο 20 χρόνια.
Ζητάω 500 ευρώ από τον Μιλτιάδη που παίρνει την σωλήνα της αποχέτευσης ( δεν με ενδιαφέρει το παράνομο , νόμιμο δεν είναι δική μου δουλειά αυτή, άλλωστε γι αυτό δεν τον ενόχλησα τόσα χρόνια που την είχε εκεί) ως τίμημα για μια και έξω για να πάρω αυτά που είχα έδωσα ( 400 ευρώ για το δικαστήριο του Ιερού γιατί είπε δεν είχε σχέση με αυτό, ενώ ήταν κοινή απόφαση και 100 ευρώ που έδωσα από την τσέπη μου για το μερίδιο του Ιάκωβου στο πάρκινγκ του Σιδέρη που ποτέ δεν πήρα πίσω).
Του το λέω έτσι ακριβώς και αποφασίζει να το κάνουμε με συμβόλαιο μέσω δικηγόρου. Έγινε στην Ανθή Θεοδωράκη και σε ερώτησή της γιατί το κάνω της εξηγώ αυτό ακριβώς που προείπα και να το δώσει του πελάτη της να καταλάβει γιατί το κάνω. Τώρα μετά τι αερολογίες έλεγε είναι “άλλου παπά Ευαγγέλιο”. Τώρα τον ξέρω καλά τι διπρόσωπος είναι , Εσείς δεν τον ξέρετε και για αυτό γραφώ όλα αυτά που γραφώ.
Τα 500 ευρώ τα δώρισα σε σύλλογο της Ικάριας , όπως έχω κάνει και με άλλους συλλόγους ή ιδιώτες που έχουν ανάγκη πιστεύοντας στην αλληλεγγύη. Άλλωστε ο λόγος που τα ζήτησα δεν ήταν οικονομικός , άλλα ηθικός. Δεν θα περιαυτολογήσω εγώ ποιους έχω ενισχύσει οικονομικά, αν θέλουν εκείνοι να τα πουν τους δίνω το ελεύθερο και ας τους ζήτησα στο παρελθόν να μην πουν κάτι. Και εγώ έχω βοηθηθεί πολύ από κάποιους στην ζωή μου και πιστεύω ότι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον.
Νοικιάζω το οικόπεδο του ξαδέλφου μου διπλά στα δωμάτια Πετράδι γιατί ένιωθε απειλή ότι το καταπατάμε μιας και όταν πήγε να το κλείσει ο Πατέρας του χρόνια πριν τον κατήγγειλαν στο Λιμεναρχείο.
Ιάκωβος , Μιλτιάδης και τα δωμάτια διπλά διαφημίζουν το δωρεάν πάρκινγκ στους πελάτες τους χωρίς ΠΟΤΕ να κάνουν νύξη στον ξάδελφό μου να του δίνουν έστω κάποιο νοίκι. Παρ’ όλα αυτά λένε “έτσι κι αλλιώς στο σχέδιο είναι πλατεία και θα του το πάρουν”. Το δηλώνω επίσημα πάρκινγκ στην εφορία.
Η Τούλα Τσαγανου γίνεται “πολέμιος” και σχολιάζει την σεξουαλικότητά μου. Εννοείται στο παρελθόν με “έγλειφε” να της στέλνω πελάτες στα παράνομα σπίτια που νοίκιαζε όπως και πολλοί άλλοι στο χωριό. Και το έκανα γιατί ήθελα να εξυπηρετηθούν οι τουρίστες που αγάπανθε τον Φάρο και μας στηρίζουν. Αναμπουμπούλα στο χωριό με πολλά σχόλια “ Ο Εύον αγοράζει και νοικιάζει τα πάντα, θα βάλει και μπάρα στην είσοδο του Φάρου, θα κάνει τον Φάρο Μύκονο, θα φέρει τα πουσταρια κτλ κτλ.
Ο Σκάρος ανοιχτό λέει παντού τι πούστρα είμαι και να μην μου δίνουν τα ευρώ τους. Τα λέει απροκάλυπτα παντού και παίρνει από το μαγαζί μου και φωνάζει πούστρα συνέχεια. ( Υπάρχει Μάρτυρας που έχει καταθέσει στην Αστυνομία). Αρχίζω και ακούω πολλά σχόλια για τον Στέλιο Σκάρο πρόσφατα ή από το παρελθόν. Έκλεψε την μηχανή της βάρκας του Χρήστου Ξενάκη, έβρισε πελάτη του Ανεμόεσσα επειδή του έκανε παρατήρηση που έχρισε παράνομα παρτέρι στον δρόμο και έχει μπάζα στον δρόμο, ότι παρενόχλησε στο παρελθόν την ανήλικη κόρη μιας γνωστής μου και τις φιλές της, ότι την έπεσε σεξουαλικά σε φίλη του και επειδή πήγε στην αστυνομία της έσπασε τα ποδήλατα, ότι πυροβόλησε το Drone του φωτογράφου που έκανε δουλειά για το Ανεμόεσσα, και πολλά άλλα. ( αυτά εννοούσε όταν έλεγε ότι είπα ότι έχω “ράμματα για την γούνα σας” στη ανάρτησή του στη Ικαριακή Ραδιοφωνία;)
Περιμένω την παρέμβαση του εισαγγελέα προς απόδειξη όλων των προαναφερθέντων. Αυτός είναι ο “κολλητός” του Μιλτιάδη, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Φάρου που “εκπροσωπεί” το χωριό.
Και η απάντηση του Ηλία Ρούσσου στην φίλη μου Ελένη ότι “γιατί βάλατε αυτόν Πρόεδρο με τόσα που έχουν ακουστεί” είπε “τον βγάλαμε να γελάσουμε”, δείχνει ποσό ελαφρά τη καρδία παίρνουν κάποιοι τον ρόλο τους στην τοπική κοινωνία. Με όλο το χωριό πέρσι το καλοκαίρι στην συνεδρίαση του Αύγουστου να λέει ο Εύον έτσι, ο Εύον αλλιώς για 3 ώρες και μόνο τον Γιάννη Σαφο (ΣΕΦ) να αντιδρά, δείχνει και επιβεβαιώνει γιατί ο Εύον επιλέγει πια που λέει τις “Καλημέρες” του, σε αυτούς που την αξίζουν.
Ένα πρωί στις 7 έρχεται ο Θωμάς Καζαλας και βάζει χορτοκοπτικό (που τον έβαλε ο σύλλογος) δίπλα στα δωμάτια. Τον παρακάλεσα να πάει πιο πάνω και να έρθει αργότερα και μου απατάει “ επειδή ο Εύον έχει πελάτες πρέπει να κάνουμε όλοι ησυχία;” . Επαναλαμβάνω ότι οι πελάτες μου είναι πελάτες και των άλλων επιχειρήσεων που ζουν από τον τουρισμό. Δυσανασχετεί άλλα πήγε πιο πάνω.
Σε επόμενες μέρες που σχολίασα στην Έλλη δίπλα “κούκλα είσαι σήμερα” απατάει “Μπα κάνουμε και κολακευτικά σχόλια στις γυναίκες” δείχνοντας επίσης τον κομπλεξισμό του. Άλλωστε με είχε ενημερώσει ο α αδελφός του στην Αμερική πριν χρόνια ποσό κομπλεξικός είναι, με αυτό. Και η φιλιά μου με την αδελφή του Αχοντούλα ( που έχουν διαφορές κληρονομικές) είναι “μαύρο πανί” γι αυτόν.
Εννοείται ξέρω ότι γίνονται κουβέντες (γείτονες στο σπίτι μου ήταν) στην αυλή του και του Σταυρού Κουτσουναμεντου με Σκαρο να με βρίζει και η Πόπη η μανά της Νίκης και να δημιουργούν το κλίμα αρνητισμού απέναντί μου (πάντα υπάρχει ο “καλοθελητής” να τα ξεράσει). Επίσης πιστεύω ότι ξέρει ποιος βανδαλισμέ το αυτοκίνητό μου, ως πιο κοντινός γείτονας και πίνοντας καφεδάκια κάθε μέρα με αυτούς που υπέδειξε ο Σκαρος.
Η έρευνα της αστυνομίας θα το δείξει.
Ο γείτονας μου Στέλιος Τσαρνας αποφασίζει τέλη Ιουνίου να μετατρέψει το γκαράζ σε σπίτι ( καλοδεχούμενος στην γειτονιά) άλλα βάζει το κομπρεσέρ 6-8 ώρες την ημέρα ασταμάτητα. Το ξενοδοχείο μου γεμάτο και οι πελάτες μου ( και των άλλων επιχειρήσεων) κάνουν παράπονα για τον θόρυβο για πολλές ώρες, και ότι θέλουν ή να σταματήσει ή θα φύγουν.
Του λέω ευγενικά σε παρακαλώ μην βάζεις τους εργάτες καλοκαιριάτικα να κάνουν τέτοιες δουλειές. Και απαντά δεν υπάρχει νομός και αν δεν είναι ώρες κοινής ησυχίας θα κάνω ότι θέλω. Ο Ηλίας Ρούσσος, υδραυλικός του Στέλιου Τσαρνα έβαλε κομπρεσέρ στις 4 το μεσημέρι και μετά από παράπονό μου , ζήτησε συγγνώμη και σταμάτησε. Ο ηλεκτρολόγος Κώστας Ξενάκης αποφάσισε να συνεχίσει το κομπρεσέρ με τις ώρες μιας και άκουσε τον Στέλιο που είπε “ότι θέλουμε θα κάνουμε”. Μίλα με τον Δήμαρχο Νίκο Καλαμπογια για τον νόμο που υπάρχει στις περισσότερες τουριστικές περιοχές για την απαγόρευση οικοδομικών εργασιών στην σεζόν και μου λέει δεν ισχύει στην Ικάρια. Προτείνει να πάρει τον Στέλιο Τσαρνα να του πει με ωραίο τρόπο ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνει. Δεν τον ακούει και συνεχίζει το πολύωρο κομπρεσέρ κάθε μέρα. Στις 8 Ιουλίου που για 2 εβδομάδες συνεχίζεται αυτός ο θόρυβος με το κομπρεσέρ πήρα τηλέφωνό την Αστυνομία και ήρθαν και του έκαναν σύσταση ότι παίρνει τα νόμιμα ντεσιμπέλ και πρέπει να σταματήσει. Ζητά ο ηλεκτρολόγος να του δώσω μίση ώρα να τελειώσει (3 έκανε) άλλα συμφωνώ για την καλή γειτονία και αρμονία. Σιγαααα….ποιος ξέρει από αυτά, γίνονται ο Στέλιος Τσαρνας και οι γονείς του φοβεροί επίσης αντιομπρελιστές (και ας μου είχαν πει στο παρελθόν τι νοικοκύρης που είσαι και ποσά καλά έχεις κάνει στον Φάρο).
Τον Ιούνιο του 2023 έχω τηλέφωνό από τον λογιστή μου και Αντιδήμαρχο Παναγιώτη Καραγιαννακη ότι θα κάνουν δημοπρασία για τις Ομπρέλες-Ξαπλώστρες στον Φάρο, ως ανάγκη ύπαρξης αυτών που τις θέλουν και για έσοδα στον Δήμο.
Αν και μου εγγυάται (όρος μου) ότι δεν θα γεμίσει η παράλια και θα κάνουν μόνο αυτά τα 60 τρέχοντα μέτρα ( 400 τμ) σε μια παραλία 6 και χιλιομέτρων και συζητάμε ότι είναι πια ανάγκη ( το έχω διαπιστώσει και εγώ με τα χρόνια).
Με ξαναπαίρνει τηλέφωνό την επομένη ( ανοιχτή συνομιλία) και παρόντα τον Δήμαρχο Νίκο Καλαμπογια και Φιλιππα Ταντε ξαναλεω οχι.
Μετά από 4-5 τηλεφωνά και ότι με εμπιστεύονται ότι θα κάνω αξιόλογη δουλειά, σεβόμενος το περιβάλλον και τον χώρο, πείθομαι να μπω στην δημοπρασία και τις πήρα ως ο μοναδικός που εμφανίζεται για τον Φάρο. Νομίζω ήταν Ιούνιος του 23. Ταυτόχρονα έχω την Θεία μου Σώσα στο σπίτι που αρρώστησε σοβαρά.
Έρχονται 2 υπάλληλοι του Δήμου και μετράμε με GPS και μου δείχνουν ακριβώς τα σημεία και μου λένε ότι συμφώνα με το συμβόλαιό σου μπορείς να έχεις το πολύ 48 σετ. Βάζω μόνο 32, ενώ έχω αγοράσει 40 και 2 κρεβάτια.
Ο “πόλεμος” αρχίζει από την πρώτη μέρα. Η αστυνομία είχε καθημερινή επίσκεψη. Τους δείχνω το συμβόλαιο και την πληρωμή ( τα πλήρωσα όλα ντούκου 4 χιλ. Ευρώ για κτηματική και για Δήμο). Επίσης έφτιαξα έναν φάκελο αντίγραφο για την Αστυνομία να μην πηγαινοέρχεται μιας και έχει και πιο σημαντικά πράγματα να κάνει.
Από τις πρώτες μέρες βανδαλίζεται η επιχείρηση. Ομπρέλες στην θάλασσα, σκισμένα μαξιλάρια. σπασμένα τραπεζάκια κτλ. Οι πελάτες μου ενοχλούνται από κάποιους αντιομπρελιστές και τους διώχνουν. Πολλοί κάτοικοι του χωριού στρώνουν τις πετσέτες τους ή ανάμεσα στα σετ ‘η ακριβώς μπροστά. Μην ξεχνάμε και το κίνημα και αντιομπρελιστών σε όλη την Ελλάδα εκείνη την περίοδο, όποτε εύκολοι να “ξεσηκωθούν”.
Η Τσαγανού, ο Σκάρος, η Νίκη ( και ποιος ξέρει ποιοι άλλοι , ο Δήμος δεν μου έδωσε ακόμα τις υπόγραφες όπως υποχρεούται μετά από αίτηση μου ) γίνονται φανατικοί αντιομπρελιστές. Μαζεύουν υπόγραφες πόρτα πόρτα. Και όποιος έλεγε ότι δεν έχει πρόβλημα με τις ομπρέλες του έκαναν bulling, ή προσπαθούσαν να τον μεταπείσουν. Ο Εύον θα χαλάσει τον Φάρο και θα φέρει τις πουστάρες. Ο Εύον καταστρέφει το Natura. Φίλοι που πίναμε καφέ έγιναν “εχθροί”. Ακούστηκαν διάφορα “Μύκονο, μπανάνα!!!!” ,” Ο Εύον ο Καπιτάλας” , “ Να του βρούμε γκόμενο να ησυχάσουμε” και πολλά άλλα. ( Να σας πω βρε τι ψάχνω μπας και με βοηθήσετε που είμαι “στεγνός” κάτι χρονάκια;).
Και απορώ εγώ, το κλείσιμο του μονοπατιού προς την παραλία από τον Ιάκωβο, το νοίκιασμα των λίγων μέτρων όλων τους και μη τήρηση του συμβολαίου τους, η μη πληρωμή τόσααα χρόνια από την Νίκη, τα conteiner της Τσαγανου, Κώστα Τσεη και άλλων πολλών , τα μπάζα γύρω γύρω, οι σοριασμένες συσκευές/αυτοκίνητα και διάφορα άλλα δεν ενοχλούν; Δεν αφορούν το Natura;
Μάλιστα σε ομολογία της Τσαγανου στην Έλλη δίπλα μου την φύλαγαν να με δείρουν. Ευτυχώς η διαίσθησή μου με έσωσε.
Εγώ δήλωσα και δηλώνω αν είναι περιοχή Natura και πρέπει να τις μειώσω σε 24, ευχαρίστως θα το κάνω και ας αγόρασα 40+2 σετ, αλλά να μειωθεί και στο μισό το νοίκι. Δεν θα πληρώσω εγώ το λάθος της Κτηματικής και του Δήμου. Και επίσης είμαι υποχρεωμένος να έχω αλλακτήριο ( αυτό το έχουμε ήδη) και ντουζιέρα με τον νόμο. Από πέρσι έχω ζητήσει από τον Δήμο ( φέτος επίσημα με χαρτί) να μου δώσουν νερό για να βάλω ντουζιέρα. Μάλιστα πρότεινα να πληρώνω εγώ τον Λογαριασμό νερού και ας είμαι ο μόνος στην Ελλάδα που θα πληρώνει νερό σε δημόσιο χώρο.
Τελειώνει η σεζόν τα μαζεύουμε και αφήσαμε το μέρος καθαρό όπως το έχει η φύση. Εννοείται μπήκα μέσα με 40 χιλ ευρώ επένδυση, και 4 χιλ νοίκι στον Δήμο και Κτηματική.
Τέλη χειμώνα του 23 αποφάσισα μετά από 4 χρόνια να πάω διακοπές. Τον Γενάρχη του 24 μου βανδαλισμών το αυτοκίνητό μου ενώ βρισκόμουν στο εξωτερικό. Ο τζαμάς στην Αθήνα είπε ότι έγινε με ειδικό σφυράκι και αυτός που το έκανε πρέπει να σου είχε πολύ μίσος. Συνέχισα εννοείται τις διακοπές μου και όταν γύρισα αποκατέστησαν την ζημιά των 2 χιλ ευρώ.
Κανένας φορέας, Σύλλογος, Δήμος, αντιπολίτευση, κόμματα δεν καταδίκασε επίσημα το γεγονός. Απογοήτευση για έμενα!!!
Τα μηνύματα συμπαράστασης από όλον τον κόσμο πολύ συγκινητικά. Και σας ευχαριστώ για πολλοστή φορά. Θα ήθελα να αναφέρω 3 από αυτά. Το ένα από τον συμπατριώτη, φίλο και γείτονα Γιώργο Τσακαλια
” Όσο κράζουν οι εχθροί σου σημαίνει ότι κάνεις καλά την δουλειά σου” το άλλο από κάποια κυρία που δεν γνωρίζω Evridiki Lantas
Δεν τα έχουν βρει όμως τα αληταριά ακόμα; Μάρτυρες τίποτα; Κανείς δεν είδε δεν άκουσε…δεν κατάλαβε…ή μήπως κοιτάει ο καθένας τη δουλίτσα του γιατί έχουν όλοι κάτι να κρύψουν, παρανομίες, αυθαιρεσίες, λαμογιές, απιστίες, παιδοφιλίες, κακοποιήσεις, φοροδιαφυγή, κλεψιές και άλλα και φοβούνται αντίποινα. Κλειστή κοινωνία μπόχα δυσωδία υποκρισία ψέμα και συγκάλυψη, σήκω φύγε παλικάρι μου από εκεί να ανασάνεις καθαρό αέρα. αν ήσουν γκέι αλλά παντρεμένος και χτυπούσες τη γυναίκα σου ή βίαζες τα παιδιά σου, δεν θα τους ενοχλούσε, θα είχαν κλειστά στοματάκια. τους πετάς όμως κατάμουτρα την αλήθεια σου και δεν είναι συνηθισμένοι στην ειλικρίνεια. σου λέει γιατί αυτός να ζει όπως γουστάρει και εμείς στο ψέμα, την μιζέρια και την καταπίεση. Ανθρωπάκια…και όχι μόνο αυτοί που το έκαναν.
Και κάποιον νεαρό του χωριού που μου έστειλε το εξής συγκινητικό μήνυμα:
““Καλησπέρα! Συγνώμη για το ξέμπαρκο μήνυμα αλλά έφτασε σήμερα στα αυτιά μου το περιστατικό με το όχημα σου και απογοητεύτηκα πολύ με το Φάρο. Ξέρω ότι το νησί έχει πολύ κακία και κουτσομπολιό μέσα του γιατί οι Ικαριώτες λατρεύουν να κράζουν τους άλλους Ικαριώτες με την παραμικρή αφορμή αλλά δεν περίμενα ποτέ τόση βιτριόλι. Θέλω όμως να ξέρεις ότι δεν είμαστε όλοι έτσι και είναι κρίμα να χαλάνε τη διάθεση σου απέναντι στην Ικαρία μια σάπια μερίδα ανθρώπων. Δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να στο πω αλλά νομίζω πως είναι μια καλή στιγμή τώρα ότι σε θαυμάζω πραγματικά από μικρό παιδί και έχω μάρτυρες του γονείς μου πάνω σε αυτό. Είσαι ο κύριος λόγος που σπούδασα διοίκηση επιχειρήσεων και πολλές φορές μεγαλώνοντας έλεγα στη μητέρα μου ότι όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σαν εσένα. Μπορεί να φαίνεται παράξενο αλλά όταν ήμουν μικρός σε έβλεπα να τρέχεις το mini market στο Φάρο με τόση όρεξη και καλή διάθεση και μου φαινόταν η πιο cool δουλειά σε όλο τον κόσμο. Η προσωπική σου ζωή δεν με αφορά αλλά ούτε με πείραξε και ποτέ. Όλοι έχουν δικαίωμα στην αγάπη όπως νομίζουν οι ίδιοι και όποιος το αρνείται δεν έχει λειτουργικό εγκέφαλο. Ξέρω ότι έχεις μάθει οι άνθρωποι να είναι ευγενικοί μαζί σου αλλά μετά από πίσω να σε κράζουν αλλά να ξέρεις υπάρχουμε και εμείς που είμαστε μεν ευγενικοί και τυπικοί αλλά από πίσω αναγνωρίζουμε απόλυτα το καλό παράδειγμα που έχεις θέσει για τους ντόπιους στο νησί. Λυπάμαι πολύ που περνάς αυτό το πράγμα τώρα αλλά σου υπόσχομαι πως όταν μαθευτεί (γιατί θα μαθευτεί) ποιος στο έκανε αυτό το νησί δεν θα είναι με το μέρος του και δεν θα είναι κατανοητικό μαζί του. Καλή συνέχεια και καλή δύναμη.
Συγνώμη για το σεντόνι αλλά είναι from the heart “
Ακόμα και σήμερα αν αυτός που το έκανε, έρθει και μου ζητήσει συγγνώμη και μου δώσει τα χρήματα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα μάθει ποτέ ποιος είναι.
Δεν κρατά κακιά γιατί όπως μου είπε η ψυχολόγος μου μόνο κακό σε μένα θα κάνει.
Αλλιώς θα συνεχιστεί η έρευνα. Υπάρχουν ενδείξεις, και κατά την γνώμη μου κατονομάστηκε στο σχόλιο του Σκάρου στην Ικαριακή κάτω από την ανάρτησή μου για την καταστροφή των Ομπρελών- Ξαπλώστρων λόγω του καιρού στις 16 Μαΐου .
Για μένα υπάρχουν οι πραγματικοί αυτουργοί αλλά και οι ηθικοί που δημιούργησαν αυτό το κλίμα 3 χρόνια τώρα εκφοβισμού, λάσπης και bulling.
Την άνοιξη του 24 καλεί ο Δήμος σε ανοιχτή συζήτηση για τον τουρισμό και μεταξύ όλων ανάφερα και το θέμα των ομπρελών στον Φάρο και ότι οι σύμβουλοι της λαϊκής συσπείρωσης έλεγαν προεκλογικά εμείς θα τις βγάλουμε. Η συζήτηση καταγράφηκε και από την Ικαριακή Ραδιοφωνία. Ο Δήμαρχος είπε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα θα τηρήσουμε το συμβόλαιο όπως έχει.
Μετά από λίγες μέρες με παίρνει τηλέφωνό ο Δήμαρχος και μου λέει ότι έχει κάποιες καταγγελίες και κάτι πρέπει να κάνουμε. Του είπα ότι το παίρνω πια επί προσωπικού μιας και ασχολείται μόνο με την νόμιμη επιχείρησή μου και όχι τις παρανομίες των υπολοίπων. Μετά από λίγες μέρες μου έρχεται “αυτοψία” από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου και ότι η επιχείρησή μου είναι παράνομη. ( Καλά Ο Δήμαρχος δεν ξέρει ότι τα συμβόλαια που κάνει για τις παραλίες ανεβαίνουν στην εφαρμογή www.mycoast.gr και στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ και μπορεί να τα δει ο καθένας; Απορώ το έχει διαβάσει; ή απλά προσπαθεί να εξυπηρετήσει κάποιους ψηφοφόρους του;
Η ιδία Τεχνική Υπηρεσία μου είχε υποδείξει που να τις βάλω.
Άσχετα αν στην συζήτηση στο παλιό δημαρχείο για τον τουρισμό είπε θα τηρήσουμε το συμβόλαιο, τώρα αποφάσισε κάτι άλλο.
Όταν πήγε ο μηχανικός μου Κώστας Γλαρός στον Δήμο να συζητήσει και δικά του θέματα , ανέφερε την ζημιά μου και ο Δήμαρχος είπε έτσι κι αλλιώς σχεδιάζουμε και εμείς και η Κτηματική ανάκληση του συμβολαίου γιατί έχουμε 100 και υπογραφές που δεν τις θέλουν.
Εδώ να πω και εγώ έχω μια δήλωση στις 2 επιχειρήσεις μου για ανάγκη της ύπαρξης των Ομπρελών-Ξαπλώστρων που λέει
“ΔΗΛΩΣΗ
Δηλώνω ότι είμαι ή ήμουν επισκέπτης του Φάρου Ικαρίας και δεν με ενοχλούν οι Ομπρέλες και Ξαπλώστε.
Αντιθέτως πιστεύω είναι απαραίτητος για ανθρώπους που τους αρέσει ή το έχουν ανάγκη, και για την ανάπτυξη του τουρισμού του τόπου.
Είναι ένας καλαίσθητος χώρος με σεβασμό στον χώρο, με διαδρόμους για το κοινό, και σεβασμό στο περιβάλλον , με κάδους ανακύκλωσης, συσκευή συλλογής περιττωμάτων σκύλων, τασάκια παραλίας. “
και μέχρι τώρα έχουν υπογράψει περίπου 500 άτομα.
Θα υπάρχει μέχρι τέλους σεζόν και στις 2 επιχειρήσεις μου για όποιον θέλει να δείξει την υποστήριξη και ανάγκη ύπαρξης της επιχείρησής προς Δήμο και Κτηματική .
Επαναλαμβάνω ότι εννοείται αν χρειαστεί αλλαγή του συμβολαίου σύμφωνα με τους νομούς ως Natura περιοχή θα το σεβαστώ αρκεί και το νοίκι να είναι ανάλογο. Θα διεκδικήσω κάθε νόμιμο δικαίωμά μου και οικονομική και ηθική αποζημίωση. Η δικηγόρος μου κινεί τις ανάλογες διαδικασίες.
Υ.Γ. Μόλις σήμερα 16/06/25 επισκέφτηκε τυχαία ως πελάτισσα τις Ομπρέλες-Ξαπλώστρες η υπάλληλος της Κτηματικής Αθηνών που κάνει και αυτοψίες σε όλη την Ελλάδα και μου είπε ότι είναι ο πιο καθαρός , καλαίσθητος, οργανωμένος και σωστός χώρος που έχει επισκεφτεί ανά την Ελλάδα και ότι η ανάκληση που λέτε δεν στέκει και είναι απλά λόγια του αέρα. Ακούσατε κάποιοι;; Κάτοικοι του Φάρου; Σύλλογε;
Εσύ Δήμαρχε και Κτηματική Σάμου ακούτε; Ή ακούτε κάποιους γραφικούς που θέλουν την υπανάπτυξη της περιοχής; Εννοείται μου είπε να χρησιμοποιήσω το όνομά της αν χρειαστεί!!!
Φέτος με την ανάρτησή μου στα τοπικά μέσα για την καταστροφή της επιχείρησής “Όαση” Ομπρέλες – Ξαπλώστρες από τις καιρικές συνθήκες στις 16 Μαΐου και οι “μπηχτές “ που είπα για την βοήθεια του χωριού ( στην ομαδική του χωριού τα μηνύματα συμπαράστασης προς το άλμπουρο του Προέδρου που χάθηκε πήγαιναν και έρχονταν και η Κατερίνα Πετράκη να “ εξυψώνει” την αλληλεγγύη που έχει το χωριό μεταξύ του , άσχετα αν σε προσωπικά μηνύματα έλεγαν καλά να πάθει ο Εύον και οι ομπρέλες ή έλεγαν γύρω γύρω ελπίζουμε να μην τις ξαναβάλει) έρχεται η αντίδραση/ανάρτησή στην Ικαριακή Ραδιοφωνία του Πρόεδρου του Συλλόγου Φάρου να “ξεκαθαρίσει” κάποια πράγματα. Αργά ή γρήγορα θα γινόταν.
Λάθος φίλε Στέλιο Ξενάκη, δεν λειτουργεί ως μεμονωμένο πρόσωπο κάποιος που έχει εκλέγει, λειτουργεί κυρίως ως εκπρόσωπος της πλειοψηφίας.
Μετά την ανάρτησή μου ότι με το σχόλιό του ο Σκάρος ονομάτισε ποιους/ποιον βανδάλισε την επιχείρησή μου και το αυτοκίνητό μου , έστειλε μηνύματα συμφιλίωσης και αγάπης για κάνα 2-3 μέρες και ότι εμείς μπορεί να είμαστε και πάλι φίλοι.
Καλημέρα Εβον
Σου γράφω γιατί νομίζω ότι το όλο θέμα αρχίζει να παίρνει διαστάσεις που μόνο θα ζημιώσει όλους μας στο χωριό.
Θα σου πω τα εξής.
Σαν Πρόεδρος του συλλόγου στην τελευταία συγκέντρωση στις 24 του μηνός, είπα δύο πράγματα (ενώπιον όλων), όσον αφορά εσένα.
1 Ότι ήταν μεγάλο λάθος του συλλόγου να μην σε υποστηρίξει οικονομικά στο δικαστήριο με το Ιερό, ανεξάρτητα αν δεν ήθελε να πάρει θέση, μετά από όσα είχες προσφέρει.
2 Παρόλο που η προσωπική μου θέση είναι ενάντια στις ομπρέλες στις παραλίες ανεξάρτητα ποιος είναι ο επιχειρηματίας, πρέπει να τιμήσουμε το συμβόλαιό σου και να μην κάνουμε κάποια κίνηση. Στην επόμενη ΓΣ να το θέσουμε σε ψηφοφορία και όπως τους εξήγησα αν η πλειοψηφία είναι υπέρ των ομπρελών δεν θέλω να ακούσω κάτι άλλο, αυτή είναι η θέση μου.
Ξέρεις τι λέω εγώ για σένα καθώς ξέρεις και τους λόγους και ποτέ δεν το κρύβω, όπως ξέρω και εγώ τι λες για μένα.
Μπορεί να μην γίνουμε ποτέ οι καλύτεροι φίλοι, αν και από την δική μου μεριά δεν το αποκλείω, αλλά τουλάχιστον ας συνυπάρξουμε ειρηνικά .
Μπορούμε να βρεθούμε οπότε θες για μια λεμονάδα
Φιλικά
Στέλιος Σκάρος”
Όταν δεν απάντησα άρχισαν πάλι τα υβριστικά μηνύματα.
“Προσπάθησα να ηρεμήσω την κατάσταση αλλά είσαι πολύ μαλάκας. Ξέρω ότι ξέρεις ποιος σου έκανε τις ζημιές αλλά διαλέγεις να γραφείς μαλακίες. Αν θες να τρέχουμε στα δικαστήρια συνέχισε ξεφτίλα. Και αυτή την φορά δεν θα είμαι μάρτυρας υπεράσπισης”
Όλα έχουν σταλεί από την πρώτη στιγμή στην αστυνομία. Περιμένω την αντίδραση των αρχών, Συλλόγου, Δήμου και Εισαγγελέα. Και ζητώ την τιμωρία , απομάκρυνση ενός επικίνδυνου ανθρώπου γεμάτου μίσος και φασισμό για τον συνάνθρωπό του. Ενημερώνω ότι έχω σε όλες τις επιχειρήσεις μου, στο σπίτι και αυτοκίνητό μου συστήματα παρακολούθησης.
Και να δω τώρα τι θα πείτε οι ”πεφτωσυννεφάκηδες”!!!!
Λοιπόν, μετά από αυτήν την “εξομολόγηση” και κατάθεση ψυχής (και ζητώ συγγνώμη για τις πολλές σελίδες αλλά ήθελα να αναφερθώ στα περισσότερα ζητήματα και να αποφύγω τις ερωτήσεις, ήρθε η ώρα να ξανασυστηθούμε.
Είμαι ο Πλακίδας Εύον, πολίτης αυτού του κόσμου, ανοιχτά ομοφυλόφιλος , άθρησκος (με σεβασμό στα λόγια του Χριστού και μακάρι να τα κάναμε πράξη και σε οποιαδήποτε θρησκεία και θεωρία που “ενισχύει” το καλό και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο), αντί ΚΚΕ ( υποστηρικτής όμως της θεωρίας του κουμμουνισμού και αυτά που επιτάσσει – στην πράξη τα χαλούν οι περισσότεροι), αντιρατσιστής, αντιφασίστας, ενάντια σε οποιονδήποτε πόλεμο, ενάντια στην παιδεραστία, κακοποίηση οποιουδήποτε ατόμου, στην μόλυνση του περιβάλλοντος, κακοποίηση των ζώων, μη σεβασμό των μειονοτήτων, ΑΜΕΑ και ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, και είμαι εδώ να μου συστηθείς και εσύ να συμβαδίσουμε μαζί, με οποίες διαφορές και αν έχουμε για έναν κόσμο καλύτερο , να μάθουμε ο ένας από τον άλλον, να αλληλοεμπνευστούμε και να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά αυτό που τους αξίζει.
Δεν έπεται συνέχεια εκτός και αν “χρειαστεί”
Και στους φίλους μας επισκέπτες τονίζω και υπενθυμίζω , ότι η Ικαρία παραμένει ένας φιλόξενος μαγικός τόπος και αυτές είναι οι εξαιρέσεις του κανόνα.
ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ
ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ
ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
( Καζαντζάκης γι αυτούς που δεν ξέρουν).
