Σημαντικά ευρήματα και πέντε ναυάγια έφερε στο φως η ενάλια αρχαιολογική έρευνα της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων στη νήσο Λέβιθα. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τις 15 έως τις 29 Ιουνίου υπό τη διεύθυνση του αρχαιολόγου δρος Γεωργίου Κουτσουφλάκη.
Το πλέον αξιόλογο εύρημα της φετινής έρευνας είναι ένα ναυάγιο με μεικτό φορτίο αμφορέων από το Αιγαίο (Κνίδος, Κως και Ρόδος), τη Φοινίκη και την Καρχηδόνα, που χρονολογείται λίγο πριν από τα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ., εποχή κατά την οποία οι Πτολεμαίοι και Αντιγονίδες έριζαν για τη ναυτική κυριαρχία στο Αιγαίο.
Ενάλια αρχαιολογική έρευνα στη νήσο Λέβιθα
Επίσης εντοπίστηκε ένα ναυάγιο με φορτίο αμφορέων από την Κνίδο, το οποίο χρονολογείται στην ίδια περίοδο, ένα ναυάγιο με αμφορείς από το Βόρειο Αιγαίο του 1ου αιώνα π.Χ., ένα με φορτίο ροδιακών αμφορέων του 1ου αι. μ.Χ. και, τέλος, ένα ναυάγιο με αμφορείς που χρονολογούνται στην παλαιοχριστιανική περίοδο.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον από τα ευρήματα παρουσιάζει ένας γρανιτένιος στύπος άγκυρας βάρους 400 κιλών, που ανελκύστηκε από βάθος 45 μέτρων. Χρονολογείται πιθανότατα στον 6ο αιώνα π.Χ. και είναι ο μεγαλύτερος σε μέγεθος λίθινος στύπος της αρχαϊκής περιόδου που έχει εντοπιστεί έως σήμερα στο Αιγαίο. Η χρήση του παραπέμπει προφανώς σε πλοίο κολοσσιαίων για την εποχή του διαστάσεων.
Η Λέβιθα (αρχ. Λέβινθος) αποτελεί το ανατολικότερο μίας συστάδας τεσσάρων απομονωμένων νησιών (Λέβιθα, Μαυριά, Γλάρος και Κίναρος) που γεφυρώνουν το θαλάσσιο πέρασμα από τις Κυκλάδες στα Δωδεκάνησα. Η έρευνα συντελείται σε τριετή χρονικό ορίζοντα (2019-2021), με σκοπό τον εντοπισμό και την τεκμηρίωση των αρχαίων ναυαγίων στην παράκτια ζώνη του νησιωτικού αυτού συμπλέγματος, που φαίνεται να έπαιξε καίριο ρόλο στην αρχαία και νεότερη ναυσιπλοΐα.
Κατά την περίοδο του 2019 η έρευνα περιορίστηκε κυρίως στις νότιες και δυτικές ακτές της νήσου. Πραγματοποιήθηκαν συνολικά 57 ομαδικές καταδύσεις με 92 ώρες ατομικής εργασίας βυθού και καλύφθηκε ερευνητικά περίπου το 30% των 35 χιλιομέτρων της ακτογραμμής του νησιού. Εντοπίστηκαν ίχνη από οκτώ ναυάγια τα οποία χρονολογούνται κυρίως στην ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο. Επίσης καταγράφηκε πλήθος μεμονωμένων ευρημάτων, κυρίως απορρίψεις κεραμικής και άγκυρες, που τεκμηριώνουν συνεχή χρήση του θαλάσσιου αυτού δρόμου από την αρχαϊκή έως και την οθωμανική περίοδο.
Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και τη Βρετανική Ακαδημία Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών και υποστηρίχτηκε υλικοτεχνικά από τους κατοίκους της Πάτμου, Αλέξανδρο Schwarzenberg, Μιχάλη Βαγενά, Διονύσιο Κλεούδη, Θεολόγο Γιάνναρο καθώς και την οικογένεια του Δημητρίου Καμπόσου, που κατοικεί μόνιμα στο νησί της Λέβιθας.
Αναδημοσίευση από: https://www.efsyn.gr
Η μεγαλύτερη αρχαία άγκυρα εντοπίστηκε στο Αιγαίο
Τα ευρήματα της Λέβιθας
Ο μεγαλύτερος σε μέγεθος πέτρινος κορμός άγκυρας της αρχαϊκής περιόδου που έχει εντοπιστεί έως σήμερα στο Αιγαίο συγκαταλέγεται στα σημαντικά ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική έρευνα στη Λέβιθα, μεταξύ Λέρου και Αμοργού. Η ανέλκυση της 400 κιλών άγκυρας από βάθος 45 μέτρων παραπέμπει σε πλοίο κολοσσιαίων για την εποχή του διαστάσεων και χρονολογείται πιθανότατα στον 6ο π. Χ. αιώνα.
Η πρώτη ερευνητική περίοδος της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων από τις 15 έως και τις 29 Ιουνίου περιλαμβάνει ευρήματα ναυαγίων με αμφορείς από το Αιγαίο, τη Φοινίκη και την Καρχηδόνα, που χρονολογούνται λίγο πριν από τα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ.
Η έρευνα, υπό τη διεύθυνση του αρχαιολόγου δρ Γεωργίου Κουτσουφλάκη, εντόπισε συνολικά πέντε ναυάγια, μεταξύ των οποίων ένα με φορτίο αμφορέων από την Κνίδο, ένα από την Κω, ένα από το Βόρειο Αιγαίο, ένα με φορτίο ροδιακών αμφορέων και ένα με αμφορείς που χρονολογούνται στην παλαιοχριστιανική περίοδο.
Η τριετής έρευνα, που εκτείνεται έως και το 2021, έχει ως σκοπό τον εντοπισμό και την τεκμηρίωση των αρχαίων ναυαγίων στην παράκτια ζώνη του απομονωμένου νησιωτικού συμπλέγματος της Λέβιθας, της Μαυριάς, του Γλάρου και της Κίναρου που γεφυρώνουν το θαλάσσιο πέρασμα από τις Κυκλάδες στα Δωδεκάνησα και το οποίο φαίνεται να έπαιξε καίριο ρόλο στην αρχαία και νεότερη ναυσιπλοΐα.
Κατά τη φετινή περίοδο, η έρευνα περιορίστηκε κυρίως στις νότιες και δυτικές ακτές του νησιού της Λέβιθας, όπου πραγματοποιήθηκαν συνολικά 57 ομαδικές καταδύσεις και καλύφθηκε ερευνητικά περίπου το 30% των 35 χιλιομέτρων ακτογραμμής του νησιού. Εντοπίστηκαν ίχνη από συνολικά οκτώ ναυάγια, τα οποία χρονολογούνται κυρίως στην ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο. Εκτός των ναυαγίων, καταγράφηκε και πλήθος μεμονωμένων ευρημάτων, κυρίως απορρίψεις κεραμικής και άγκυρες, που τεκμηριώνουν μια συνεχή χρήση του θαλάσσιου αυτού δρόμου από την αρχαϊκή έως και την οθωμανική περίοδο.
Καίριας σημασίας για την πετυχημένη έκβαση της έρευνας υπήρξαν η αξιοποίηση πληροφοριών από υποδείξεις ναυαγίων στο αρχείο της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων καθώς και η εκτενής συλλογή πληροφοριών από ψαράδες και σπογγαλιείς που γνωρίζουν την περιοχή.
Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και τη Βρετανική Ακαδημία Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών και υποστηρίχτηκε υλικοτεχνικά από τους κατοίκους της Πάτμου Αλέξανδρο Σβάρτσενμπεργκ, Μιχάλη Βαγενά, Διονύσιο Κλεούδη, Θεολόγο Γιάνναρο καθώς και την οικογένεια του Δημητρίου Καμπόσου, που κατοικεί μόνιμα στο νησί της Λέβιθας.
Αναδημοσίευση από : https://www.avgi.gr
