Ικαρία, 13 Δεκεμβρίου 2013
Το Υπουργείο Παιδείας προωθεί την πρόσληψη Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΕΕΠ) στα ειδικά σχολεία και τα ΚΕΔΔΥ μέσω Προγραμμάτων Κοινωφελούς Εργασίας του ΟΑΕΔ. Τα προγράμματα αυτά έχουν 5μηνη διάρκεια, μοριοδοτούν την ανεργία και άλλα κοινωνικά κριτήρια, και έχουν ηλικιακό όριο. Οι «ωφελούμενοι» από αυτά που είναι κάτω των 25 ετών θα αμείβονται με 427 ευρώ το μήνα, ενώ όσοι είναι άνω των 25 με 490 ευρώ το μήνα (!). Δεν θα έχουν ένσημα, αλλά μόνο ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και δεν θα μοριοδοτούνται για το χρόνο εργασίας τους, ενώ για να έχουν δικαίωμα να εργαστούν ξανά με αυτό το (απαράδεκτο) καθεστώς θα πρέπει να μείνουν άνεργοι για 36 μήνες.
Η πρόσληψη μέσω αυτών των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ γίνεται από διαφορετικούς πίνακες: δημιουργούνται δύο πίνακες για την κάθε ειδικότητα που θα στελεχώσει τα ειδικά σχολεία (πίνακας περιφερειακής δ/νσης εκπ/σης που μοριοδοτεί το πτυχίο και την προϋπηρεσία και πίνακας του ΟΑΕΔ που μοριοδοτεί την ανεργία και άλλα κοινωνικά κριτήρια) με διαφορετικά κριτήρια πρόσληψης, διαφορετικό μισθό και διαφορετικούς όρους εργασίας. Είναι η πρώτη φορά που γίνονται προσλήψεις στα σχολεία με αυτό τον τρόπο. Πριν λίγο καιρό επιχειρήθηκε να προσληφθούν και νηπιαγωγοί με αυτόν τον τρόπο, όμως υπήρξαν αντιδράσεις από το συντονιστικό τους και σταμάτησε η διαδικασία.
Το Ειδικό Σχολείο Ικαρίας είναι ένα από τα σχολεία στα οποία δεν έχει ακόμα προσληφθεί ΕΕΠ. Ενώ οι πίνακες της περιφερειακής δ/νσης εκπ/σης έχουν ανακοινωθεί από τον Σεπτέμβρη οι προσλήψεις καθυστερούσαν, εσκεμμένα προφανώς. Στις 6 Δεκέμβρη άνοιξε προκήρυξη του ΟΑΕΔ για ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς και λίγες μέρες μετά για τις υπόλοιπες ειδικότητες, για τη στελέχωση μεταξύ άλλων, και του Ειδικού Σχολείου Ικαρίας. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι πιστώσεις ΕΣΠΑ που έχουν δοθεί για αυτές τις ανάγκες δεν έχουν ακόμα διανεμηθεί εξ’ ολοκλήρου. Οι αρμόδιοι (περιφερειακή δ/νση εκπ/σης Β. Αιγαίου και δ/νση πρωτοβάθμιας εκπ/σης Σάμου) δηλώνουν πως δεν γνωρίζουν με ποιο τρόπο θα γίνουν οι προσλήψεις στο Ειδικό Σχολείο Ικαρίας, δημιουργώντας σύγχυση στους συναδέλφους που βρίσκονται στους πίνακες της περιφέρειας.
Επίσης, καταλαβαίνουμε όλοι πως τα παιδιά που φοιτούν στα ειδικά σχολεία που προσλαμβάνουν προσωπικό μέσω του ΟΑΕΔ θα μένουν τη μισή σχολική χρονιά χωρίς την ειδική υποστήριξη που χρειάζονται και δικαιούνται από την πολιτεία. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα τόσο στο παιδί, στο οποίο μένουν στάσιμες ή μειώνονται ορισμένες δεξιότητες που είχε κατακτήσει, όσο και στην οικογένειά του, που θα πρέπει να βρει άλλο τρόπο να του παράσχει αυτό που η πολιτεία του στερεί. Και επειδή η άλλη λύση είναι τα ιδιωτικά κέντρα, τα οποία λίγοι γονείς μπορούν να πληρώσουν (ειδικά σε αυτούς τους καιρούς), τα περισσότερα παιδιά θα μείνουν χωρίς τη βοήθεια που χρειάζονται.
Καταδικάζουμε την κυβερνητική πολιτική που οδηγεί σε υποβάθμιση τα ειδικά σχολεία με την υποστελέχωσή τους και δημιουργεί εργαζόμενους “δύο ταχυτήτων”.
Απαιτούμε την άμεση στελέχωση του Ειδικού Σχολείου Ικαρίας με το ΕΕΠ που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία κάθε ειδικού σχολείου.
Απαιτούμε οι προσλήψεις να γίνουν από τους πίνακες των περιφερειακών δ/νσεων εκπ/σης και μόνο, με τα κριτήρια του Υπουργείου Παιδείας που ίσχυαν μέχρι σήμερα.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Θέμα: «Αποπληρωμή οικονομικής αποζημίωσης Π.Ε.Κ. 2010-2011»
Πέρασαν τρία χρόνια και οι εκπαιδευτικοί που πήραν μέρος στο Πρόγραμμα Εισαγωγικής Επιμόρφωσης το σχολικό έτος 2010-2011 δεν έχουν λάβει οικονομική αποζημίωση για έξοδα διαμονής, διαβίωσης και οδοιπορικών.
Θυμίζουμε ότι στα ΠΕΚ που εκείνη τη χρονιά πραγματοποιήθηκαν στη Σάμο, συμμετείχαν δεκάδες συνάδελφοι από την Ικαρία και τους Φούρνους. Παρά τις διαμαρτυρίες, δεν έγιναν τελικά στο νησί, με αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί (Δευτεροβάθμιας και Πρωτοβάθμιας) της Ικαρίας και των Φούρνων που ήταν αναγκασμένοι να τα παρακολουθήσουν, να πηγαινοέρχονται όλη τη χρονιά στη Σάμο. Για πολλά Σαββατοκύριακα και εν μέσω απαγορευτικών καιρικών συνθηκών, ήταν αναγκασμένοι να ταξιδεύουν στη Σάμο με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, αφού αναγκάστηκαν μέσω του εκβιασμού για μη μονιμοποίησή τους, να επωμιστούν ένα μεγάλο οικονομικό κόστος.
Οι συνεχείς πιέσεις ώστε να πραγματοποιηθούν κάποια τουλάχιστον Σαββατοκύριακα τα σεμινάρια στο νησί βρέθηκαν αντιμέτωπες με τον κυνισμό και την αδιαλλαξία των υπεύθυνων καθώς και κάποιων σχολικών συμβούλων. Κάτω από αυτές τις πιέσεις και προκειμένου αυτές να αμβλυνθούν, ο κος Βούλγαρης διαβεβαίωνε με συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό (ΕΡΑ Β. Αιγαίου), ότι οι εκπαιδευτικοί θα είχαν αποζημιωθεί μέχρι το Δεκέμβριο εκείνου του χρόνου.
Από τη στιγμή βέβαια που η διαδικασία «επιμόρφωσης» ολοκληρώθηκε και οι στόχοι της πολιτικής του υπουργείου (που δεν έχουν καμία σχέση με πραγματική επιμόρφωση) πραγματοποιήθηκαν, κανένας υπεύθυνος δεν αγωνιά για το αν και πως θα αποζημιωθούν οι εκπαιδευτικοί, κάποιοι από τους οποίους έφτασαν να πάρουν δάνειο για το λόγο αυτό.
Ενημερώνουμε τους απολογητές της κυβερνητικής πολιτικής ότι για τους εκπαιδευτικούς που δαπάνησαν πολλές εκατοντάδες ευρώ κάτω από το βάρος ενός ωμού εκβιασμού, δεν έχει καμία σημασία το γιατί δεν πληρώνονται, αλλά το ότι δεν πληρώνονται. Επίσης οφείλουν όσοι σκορπούσαν αφειδώς διαβεβαιώσεις για την κυβερνητική υπευθυνότητα, από στοιχειώδη σεβασμό και ευθιξία να δώσουν μια εξήγηση σε όσους περιμένουν τρία χρόνια να πάρουν τα χρήματα τους.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ
Αθήνα 12/12/2013
Προς
Τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Θέμα: Πρόταση του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. προς τους Εκπαιδευτικούς Π.Ε. για συγκέντρωση υπογραφών για την αξιολόγηση
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Σας αποστέλλουμε την πρόταση του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. για συγκέντρωση υπογραφών για την αξιολόγηση και ζητούμε την άμεση και μαζική ανταπόκρισή σας. Το κείμενο που έχετε στα χέρια σας και η συγκέντρωση των υπογραφών από το σύνολο των εκπαιδευτικών της Π.Ε. αποτελεί μια από τις ενέργειες που πραγματοποιεί η Δ.Ο.Ε. προκειμένου να αποτρέψει την προωθούμενη αυτοαξιολόγηση και στη συνέχεια την αξιολόγηση – χειραγώγηση.
Είναι, θεωρούμε, πολύ σημαντικό να αποτυπωθεί η ομοθυμία των εκπαιδευτικών στην απόρριψη της αξιολόγησης που επιχειρεί να επιβάλει το Υπουργείο Παιδείας αγνοώντας τις απόψεις και τις προτάσεις των εκπαιδευτικών.
Παρακαλούμε να αποστείλετε στην Ομοσπονδία τις υπογραφές που θα συγκεντρώσετε, μέσω του Δ.Σ. του τοπικού Συλλόγου σας, το αργότερο μέχρι Πέμπτη 19/12/2013.
Ζητούμε τη συμμετοχή όλων των συναδέλφων.
ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΥΜΕ
ΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ
Δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην εφημερίδα της κυβέρνησης το Προεδρικό Διάταγμα για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών (Π.Δ.152/5/11/2013). Η δημοσίευση έρχεται μετά την ψήφιση του νόμου για τη «διασφάλιση της ποιότητας» στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τη θεσμοθέτηση του σχετικού οργανισμού (φορέα υλοποίησης της αξιολόγησης, ν.4142/13) και του πορίσματος της επιστημονικής επιτροπής (κρατικά διορισμένης) που έβαζε τους άξονες του εγχειρήματος. Η επιβολή της αξιολόγησης γίνεται με το επιχείρημα της βελτίωσης της ποιότητας της εκπαίδευσης, η δε έλλειψή της, σύμφωνα πάντα με τον λόγο της εξουσίας, είναι υπεύθυνη για την κρίση της εκπαίδευσης. Οι πραγματικοί στόχοι βέβαια είναι άλλοι και δεν έχουν σχέση με καμιά ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου, όπως φαίνεται από τη συνολικότερη πολιτική που ασκείται σήμερα στην εκπαίδευση, πολιτική διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης, ωμής επιβολής της εμπορευματοποίησης και των ταξικών διακρίσεων. Η αξιολόγηση είναι από ένα από τα βασικότερα εργαλεία επιβολής νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην εκπαίδευση και γι αυτό η επιμονή της εξουσίας για την επιβολή της είναι απόλυτη. Αποτελεί σοβαρό εργαλείο για την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου και τη συρρίκνωση των δομών του. Στη σημερινή συγκυρία συνδέεται στενά με τους στόχους της μνημονιακής πολιτικής για την εκπαίδευση, ο ρόλος της όμως δεν εξαντλείται σ' αυτούς, είναι ευρύτερος. Έχει να κάνει με το νέο μοντέλο εκπαίδευσης που το κράτος και το κεφάλαιο θέλουν να επιβάλλουν στην κοινωνία. Ένα μοντέλο που θα στηρίζεται στην κατάρτιση για τη μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών, ενταγμένη οργανικά στην ιδιωτική αγορά, με εντελώς συρρικνωμένες τις δομές της δημόσιας εκπαίδευσης, τη μεγάλη πλειοψηφία του μαθητικού πληθυσμού να μην μπορεί να προχωρήσει πέρα από την υποχρεωτική εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό ανασφαλή εργασιακά και υποταγμένο στις επιλογές της εξουσίας.
Η όλη προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να επιβάλλει την αξιολόγηση μέχρι τώρα έχει πέσει στο κενό. Τα επιμορφωτικά σεμινάρια που προαναγγέλλει το Υπουργείο Παιδείας για την εφαρμογή της αξιολόγησης ακυρώνονται το ένα πίσω από το άλλο, καθώς συναντούν τη μεγάλη αντίσταση των εκπαιδευτικών. Η προσπάθεια για ηλεκτρονική συμπλήρωση των ερωτηματολογίων για την αξιολόγηση επί υπουργίας της κ. Διαμαντόπουλου συνάντησε την απόλυτη αποστροφή του εκπαιδευτικού κόσμου και δεν έπεισε κανέναν ότι πρόκειται για μια ουσιαστική διαδικασία διαλόγου αλλά ήταν μια διαδικασία προκατασκευασμένων ερωτημάτων που θα έφερνε τις “επιθυμητές” για το Υπουργείο απαντήσεις. Απέτυχαν έτσι να περιθωριοποιήσουν τις συλλογικές αποφάσεις και την επίσης συλλογικά κατακτημένη σκέψη του εκπαιδευτικού κινήματος για το ρόλο (κοινωνικό – πολιτικό) και τη λειτουργία της αξιολόγησης (ιδεολογική – αξιακή) στην εκπαίδευση. Ιστορικά απέτυχαν και όλες οι προσπάθειες μεταπολιτευτικά της κρατικής εξουσίας να επιβάλλει τη χειραγώγηση του εκπαιδευτικού έργου, να συρρικνώσει τη δημοκρατία και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Από τα Προεδρικά Διατάγματα του ν.1566/85 ως το σκοταδιστικού τύπου πολυνομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου, τις προσπάθειες του διαδόχου του Γ. Σουφλιά, τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες Αρσένη (Π.Δ. ν.2525/97) και Ευθυμίου (ν.2986) ως το νόμο 3848/10 της Διαμαντοπούλου, η κρατική εξουσία προσπάθησε να πάρει τη ρεβάνς από το εκπαιδευτικό κίνημα για την ήττα του επιθεωρητισμού και ''να κλείσει την παρένθεση που άνοιξαν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί από τη μεταπολίτευση ως σήμερα διεκδικώντας το επιστημονικό και πολιτικό τους δικαίωμα να έχουν λόγο για τις κατευθύνσεις και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης”.
Με όπλο την αξιολόγηση η μνημονιακή πολιτική στην εκπαίδευση προωθεί :
α . ένα συρρικνωμένο δίκτυο δημόσιας εκπαίδευσης στο όριο της διάλυσης. Η αξιολόγηση δομών και υπηρεσιών στο χώρο της εκπαίδευσης σημαίνει συγχωνεύσεις σχολείων, συμπτύξεις τμημάτων, μεταφορά μαθητών σε άλλα σχολεία, κλείσιμο τμημάτων ένταξης και ολοήμερων σχολείων. Σημαίνει κατάργηση της ενισχυτικής διδασκαλίας και της παράλληλης στήριξης. Σημαίνει κατηγοριοποίηση των σχολείων σε ''καλά” και ''κακά” ανάλογα με τη δυνατότητά τους να χρηματοδοτούνται από πόρους της τοπικής κοινωνίας και τους γονείς.
β. Η αξιολόγηση θα μεγαλώσει τη δεξαμενή των απολύσεων και θα προωθήσει τη μισθολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών. Θεσμοθετείται άλλωστε στην τωρινή συγκυρία γιαυτό το λόγο και πάντα σε συνάρτηση με τις γενικότερες στοχεύσεις για τον δημόσιο τομέα. Στο πόρισμα της επιστημονικής επιτροπής του Υπουργείου αναφέρεται χαρακτηριστικά: “το ενδιαφέρον για την αξιολόγηση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου και του έργου των εκπαιδευτικών, καθώς και η θεσμοθέτηση ενός συστήματος αξιολόγησης στην Εκπαίδευση συνδέονται με τη συνολικότερη προσπάθεια αναμόρφωσης των λειτουργιών του ελληνικού κράτους(..)προκειμένου να επιτευχθεί, σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια και με ιό,τι αυτό συνεπάγεται στο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο, η δημοσιονομική προσαρμογή και ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής κοινωνίας» (Ομάδα εργασίας για την Αξιολόγηση 2012:5). Είναι φανερό ότι οι συντάκτες της έκθεσης πάνω στην οποία θεμελιώθηκε το τωρινό Προεδρικό Διάταγμα δεν εξαρτούν την εφαρμογή της αξιολόγησης από κάποια «παιδαγωγικά» κριτήρια αλλά από την προώθηση των γενικότερων αλλαγών που προβλέπουν τα μνημόνια και προωθούν ένα κράτος που έχει εγκαταλείψει κάθε κοινωνική λειτουργία και πολιτική φυσικά και στο χώρο της εκπαίδευσης. Συνδεδεμένη λοιπόν με την πολιτική της δημοσιονομικής προσαρμογής, η αξιολόγηση αναδεικνύεται σε εργαλείο για το χτύπημα των όποιων κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων στο χώρο του σχολείου. Η μισθολογική καθήλωση που θεσμοθετήθηκε με το νέο μισθολόγιο – βαθμολόγιο (4024/11) παίρνει σάρκα και οστά με την ποσόστωση που υπάρχει για πέρασμα από τον ένα βαθμό στον άλλο. Μόνο ένα ποσοστό 20 % θα φτάνει στο βαθμό Α' , οι εκλεκτοί της εξουσίας και όσοι θέλουν ν' ακολουθήσουν το δρόμο της (τα στελέχη της διοίκησης που υλοποιούν σήμερα τη μνημονιακή λεηλασία στο χώρο της εκπαίδευσης, οι φορείς του υποταγμένου κρατικού συνδικαλισμού και όσοι θα θελήσουν ν' ακολουθήσουν το δρόμο της υποταγής). Για τους μη αρεστούς ο νόμος έχει πολλές δικλείδες για την καθήλωσή τους. Ακόμα και αν κριθείς θετικά στην αξιολογική διαδικασία δε σημαίνει ότι θα κριθείς και προακτέος. Αυτοί που κρίνονται μη προακτέοι εντάσσονται σε ειδικό πίνακα που προβλέπει ο νόμος 4024/11 και ασφαλώς θα αποτελέσουν τις νέες δεξαμενές διαθεσιμοτήτων και απολύσεων. Και ασφαλώς θα υπάρξει ικανός αριθμός απ' όλους τους βαθμούς γιατί σε όλους τους βαθμούς προβλέπεται ποσόστωση για το πέρασμα στον επόμενο βαθμό και άρα συγκεκριμένο ποσοστό που θα παραμένει στάσιμο.
γ. Το Προεδρικό Διάταγμα για την αξιολόγηση προωθεί ένα μοντέλο ιεραρχικής επιτήρησης του εκπαιδευτικού και γραφειοκρατικής συμμόρφωσης πάνω σε τυποποιημένα πρότυπα. Στη βάση αυτού του μοντέλου ο εκπαιδευτικός της πράξης που οφείλει να “συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις”. Είναι ένα μοντέλο συγκεντρωτικό, αυταρχικό, που μετατρέπει την εκπαιδευτική διαδικασία σε ποσοτικοποιημένους δείκτες, υποτίθεται μετρήσιμους. Τόσο ο κατακερματισμός όσο και η ποσοτικοποίηση της εκπαιδευτικής πράξης εξυπηρετεί τον εντατικότερο έλεγχο του εκπαιδευτικού είναι όμως στην πραγματικότητα ένα ψεύδος. Η εκπαιδευτική διαδικασία και οι επιμέρους πλευρές της (διδασκαλία, οργάνωση και διοίκηση του σχολείου, αναλυτικά προγράμματα) είναι πολύπλοκες λειτουργίες δεν μπορούν να εκφραστούν με ποσοτικά μεγέθη στο σύνολό τους. Συμμετέχοντας στα τεχνοκρατικά και νεοφιλελεύθερα προγράμματα του Ο.Ο.Σ.Α και υιοθετώντας τα αντίστοιχα πρότυπα του Υπουργείου Παιδείας της Μεγάλης Βρετανίας (Νέα Πρότυπα για Εκπαιδευτικούς, Μάιος 2012) δημιουργούν ένα σχολείο μακριά από τις ανάγκες της κοινωνίας, διαγράφουν κάθε κοινωνική ευαισθησία από τους στόχους του και προτάσσουν το κέρδος ως κριτήριο για τη λειτουργία του. Επιδιώκουν να μετακυλήσουν την ευθύνη για την κρίση της εκπαίδευσης στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές ως αποκλειστικά υπεύθυνους, την ώρα που με την ανάλγητη και αντικοινωνική πολιτική τους συντρίβουν κάθε κοινωνικό και μορφωτικό δικαίωμα.
“Τα κριτήρια όπως αναφέρονται στο ΦΕΚ είναι τα ακόλουθα:
α) Κατηγορία Ι– Εκπαιδευτικό περιβάλλον, η οποία περιλαμβάνει τα εξής κριτήρια (Συντελεστής βαρύτητας 0,75):αα) Διαπροσωπικές σχέσεις και προσδοκίες. ββ) Παιδαγωγικό κλίμα στη σχολική τάξη. γγ) Οργάνωση της σχολικής τάξης.
β) Κατηγορία ΙΙ– Σχεδιασμός, προγραμματισμός και προετοιμασία της διδασκαλίας, η οποία περιλαμβάνει τα εξής κριτήρια (Συντελεστής βαρύτητας 0,50): αα) Βαθμός αντίληψης των δυνατοτήτων και αναγκών των μαθητών για τη διαμόρφωση του σχεδιασμού της διδασκαλίας. ββ) Στόχοι και περιεχόμενο. γγ) Διδακτικές ενέργειες και εκπαιδευτικά μέσα.
γ) Κατηγορία ΙΙΙ– Διεξαγωγή της διδασκαλίας και αξιολόγηση των μαθητών, η οποία περιλαμβάνει τα εξής κριτήρια (Συντελεστής βαρύτητας 1,25): αα) Προετοιμασία μαθητών για τη διδασκαλία. ββ) Διδακτικές ενέργειες και εκπαιδευτικά μέσα. γγ) Ενέργειες μαθητών κατά τη διαδικασία μάθησης. δδ) Εμπέδωση της νέας γνώσης και αξιολόγηση των μαθητών.
δ) Κατηγορία IV– Υπηρεσιακή συνέπεια και επάρκεια, η οποία περιλαμβάνει τα εξής κριτήρια (Συντελεστής βαρύτητας 1,50): αα) Τυπικές υπαλληλικές υποχρεώσεις. ββ) Συμμετοχή στη λειτουργία της σχολικής μονάδας και στην αυτοαξιολόγησή της. γγ) Επικοινωνία και συνεργασία με γονείς και φορείς. ε) Κατηγορία V – Επιστημονική και επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού, η οποία περιλαμβάνει τα εξής κριτήρια: (Συντελεστής βαρύτητας 1): αα) Τυπικά προσόντα και επιστημονική ανάπτυξη. ββ) Επαγγελματική ανάπτυξη.
Οι αξιολογούμενοι με βάση τη βαθμολογία τους χωρίζονται σε τέσσερις βαθμίδες. Όσοι συγκεντρώνουν βαθμολογία 0 έως και 30 χαρακτηρίζονται ελλιπείς. Αντίθετα, βαθμολογία από 31 και πάνω έχει ως αποτέλεσμα να χαρακτηρίζεται ο αξιολογούμενος επαρκής. Η αντιστοίχιση τετράβαθμης ποιοτικής κλίμακας και εκατοντάβαθμης αριθμητικής κλίμακας έχει ως εξής: α) “ελλιπής”: 0 έως 30 βαθμοί, β) “επαρκής”: 31 έως 60 βαθμοί γ) “πολύ καλός”: 61 έως 80 βαθμοί και δ) “εξαιρετικός”: 81 έως 100 βαθμοί.” (Π.Δ 152/ 5/11/2013)
Στο Προεδρικό Διάταγμα υπάρχουν δύο κρίσιμες διατάξεις που θα κρίνουν την έκβαση των πραγματικών στόχων της αξιολόγησης :
-
“Οι εκπαιδευτικοί που χαρακτηρίζονται ελλιπείς σε περισσότερα του ενός κριτήρια σε μία εκ των κατηγοριών χαρακτηρίζονται συνολικά ελλιπείς, ασχέτως συνολικής βαθμολογίας (άρθρο 16 παρ.4)” Με δεδομένο ότι τα κριτήρια για την ένταξη στη μια ή στην άλλη κατηγορία της τετράβαθμης κλίμακας είναι εξαιρετικά αόριστα και ασαφή, αφήνουν ένα μεγάλο περιθώριο υποκειμενικής εκτίμησης στον αξιολογητή και ανοίγουν το δρόμο στη διοικητική αυθαιρεσία, στην επιβράβευση των ημετέρων και τη βαθμολογική καταβαράθρωση των μη αρεστών .Με μια τόσο αυταρχική διάταξη ο αξιολογούμενος είναι στο έλεος του αξιολογητή.
-
Οι εκπαιδευτικοί που, σύμφωνα με την τελική τους βαθμολογία ή σύμφωνα με την παράγραφο χαρακτηρίζονται συνολικά ελλιπείς, με σχετική πράξη του Διευθυντή Διεύθυνσης, εγγράφονται στον πίνακα των μη προακτέων που προβλέπεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 8 του ν. 4024/2011. Εδώ έχουμε τη διαμόρφωση της νομοθετικής βάσης για τη διαμόρφωση καινούργιων δεξαμενών διαθεσιμότητας και μελλοντικών απολύσεων.
Η θεσμοθέτηση της αξιολόγησης έρχεται ως αποτέλεσμα έντασης της νεοφιλελεύθερης επίθεσης στη δημόσια εκπαίδευση και επιβολής του σχεδίου του «Νέου Σχολείου» σ' αυτήν. Του σχολείου της κατάρτισης και της αποσπασματικής γνώσης που θα «προετοιμάζει» για την ευέλικτη εργασία. Η αξιολόγηση στις σημερινές συνθήκες έχει ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά: πέρα από την ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων και την κατηγοριοποίηση των σχολείων με βάση την κοινωνική σύνθεση του μαθητικού πληθυσμού τους, διαλύει κάθε πνεύμα συλλογικότητας μέσα στο σχολείο, δημοκρατίας και παιδαγωγικής ελευθερίας. Ο Σύλλογος διδασκόντων μετατρέπεται σε διεκπεραιωτή των κατευθυνόμενων από την “Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.)” προτύπων και δεικτών “ποιότητας” και ο εκπαιδευτικός καλείται να συμμορφωθεί πλήρως προς τις κυρίαρχες κατευθύνσεις της εκπαιδευτικής πολιτικής, χωρίς καμιά κριτική συνειδητοποίηση για τους στόχους και το ρόλο αυτής της μορφής σχολείου. Είναι καθοριστικός κρίκος του συνολικού πλέγματος αυταρχισμού που εγκαθίσταται στην εκπαίδευση με το νέο πειθαρχικό δίκαιο (ν.4057/12, 4093/12) και της καθημερινής ηλεκτρονικής επιτήρησης των σχολείων (MySchool).
Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να διαμορφωθεί ένα ρεύμα όχι μόνο αντίστασης στην αξιολόγηση-χειραγώγηση του εκπαιδευτικού έργου και του εκπαιδευτικού αλλά συνολικά του σχολείου της αγοράς που προετοιμάζει τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων για τους σύγχρονους σκλάβους της μαύρης εργασίας .
Κανένας αξιολογητής στην τάξη. Κατάργηση του νομικού πλαισίου για την αξιολόγηση ν. 2986 και 4041/12 και καθηκοντολογίου. Κατάργηση των μνημονιακών νόμων 3848/10, 4024/11.
Όχι στην αξιολόγηση–αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στα σχολεία. Αποφασιστική ενίσχυση του Συλλόγου Διδασκόντων και ανάδειξή του ως κυρίαρχου οργάνου του σχολείου με αποφασιστικές αρμοδιότητες.
Όχι στα σεμινάρια για την αυτοαξιολόγηση και την αξιολόγηση. Καλούμε τους συναδέλφους διευθυντές να μην δεχτούν να συμμετάσχουν και τους σχολικούς συμβούλους να μη συμπράξουν στην προετοιμασία τους και στην υλοποίηση της αυτοαξιολόγησης. Υλοποιώντας και προηγούμενες αποφάσεις του Δ.Σ. και της Γ.Σ., σε περίπτωση πραγματοποίησης σεμιναρίου για την αξιολόγηση προχωράμε στην ακύρωσή του σε συνεννόηση και με τους συναδέλφους της δευτεροβάθμιας, αξιοποιώντας τη στάση εργασίας που έχει ήδη κηρύξει η ΔΟΕ γι’ αυτό το λόγο και κηρύσσοντας συμπληρωματική στάση εργασίας.
Κανένα στέλεχος εκπαίδευσης να μην αναλάβει ρόλο αξιολογητή. Κανένα σχολείο μην δεχτεί να μπει στο πρόγραμμα αυτοαξιολόγησης.
Καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων να πάρουν ή να επικαιροποιήσουν αποφάσεις άρνησης της αυτοαξιολόγησης (μπορούν να χρησιμοποιήσουν το σχετικό συνημμένο ως βάση).
Καλούμε τους συναδέλφους να υπογράψουν μαζικά και άμεσα το κείμενο συλλογής υπογραφών της ΔΟΕ και κάθε σχολείο να προωθήσει τις υπογραφές στο Δ.Σ. το αργότερο μέχρι την Πέμπτη 19/12.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ-ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ
Οι εκπαιδευτικοί του ………………………………………………………………. εκφράζουμε την πλήρη διαφωνία μας με τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για την αξιολόγηση (προεδρικό διάταγμα για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, υπουργική απόφαση για την αυτοαξιολόγηση και νόμος για τη δημιουργία Ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Εκπαίδευση). Θεωρούμε ότι οι πρωτοβουλίες αυτές αποδυναμώνουν το δημόσιο σχολείο και στερούν τους μαθητές από σημαντικά μορφωτικά αγαθά, μέσα κυρίως από την προώθηση της εργασιακής ανασφάλειας των εκπαιδευτικών και της συνεπαγόμενης παιδαγωγικής ανελευθερίας. Στην ίδια κατεύθυνση λειτουργούν και άλλα μέτρα που μιμούνται αγοραίες πρακτικές των επιχειρήσεων (κατηγοριοποίηση σχολείων στη βάση των επιδόσεων, δημοσίευση των αξιολογήσεων κλπ.)
Η αξιολόγηση θα βλάψει το δημόσιο σχολείο γιατί:
-
θεσμοθετεί τον ανταγωνισμό μεταξύ των εκπαιδευτικών – κυρίως μέσα από την εντελώς παράλογη ρύθμιση των ποσοστώσεων -,
-
κατηγοριοποιεί με άδικο τρόπο τα σχολεία – αφού τα αξιολογεί στη βάση των επιδόσεων των μαθητών παρά τα συνεχώς επιβεβαιωνόμενα ευρήματα της κοινωνιολογικής έρευνας για τον κοινωνικό καθορισμό των μαθητικών επιδόσεων,
-
καταπνίγει την ελεύθερη σκέψη των εκπαιδευτικών και προωθεί την άκριτη υιοθέτηση της παιδαγωγικής μόδας που κάθε φορά επικρατεί – αφού ο μισθός και η ίδια η δουλειά των εκπαιδευτικών θα εξαρτάται από την κρίση ενός ιεραρχικού μηχανισμού επιτήρησης,
-
επιτρέπει την καταθλιπτική κυριαρχία της φροντιστηριακής παιδαγωγικής –εκγύμνασης ουσιαστικά σε περιορισμένες δεξιότητες – εν όψει των τεστ σε επιλεγμένα μαθήματα,
-
προωθεί τον υποκειμενισμό των αξιολογητών έναντι των αξιολογούμενων και θεσμοθετεί την αδικία – είναι χαρακτηριστικό ότι η προτεινόμενη βαθμολογική κλίμακα είναι εκατονταβάθμια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να τεθεί κανένας φραγμός στον υποκειμενισμό των αξιολογητών-,
-
δημιουργεί μια δεύτερη ζωή, παράλληλη με την πραγματική ζωή των σχολείων, τη ζωή των «χαρτιών», των «πιστοποιήσεων» και των «διδασκαλιών – θεατρικών παραστάσεων» μπροστά στους σχολικούς συμβούλους, από την οποία θα εξαρτάται η βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη μας και η οποία θα απορροφά μεγάλο μέρος της δουλειάς μας
-
αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα των σχολείων – π.χ. αναλυτικά προγράμματα και βιβλία σε εποχή αξιακής και πολιτιστικής κρίσης, κοινωνική ανισότητα των σχολικών επιδόσεων εν μέσω διογκούμενης φτώχειας, τάση καθολικού σχεδόν περιορισμού της παιδικής ζωής σε ποικίλα εκπαιδευτικά πλαίσια, για να μην αναφερθούμε στο αρχιπέλαγος προβλημάτων που δημιουργεί η μνημονιακή λιτότητα -.
Η αξιολόγηση βλάπτει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών γιατί:
συνδέεται με τις απολύσεις εκπαιδευτικών μέσω του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα που προβλέπει απολύσεις για όποιον αξιολογείται δύο φορές ως ανεπαρκής,
και συνδέει το μισθό με τη βαθμολογία των αξιολογητών, αφού οι (μετά το 2015) αυξήσεις που προβλέπει το «ενιαίο μισθολόγιο» του μνημονίου δίνονται κατόπιν αξιολόγησης και μόνο σε ορισμένα ποσοστά αξιολογούμενων.
Το συνολικό πλέγμα επιτήρησης, αξιολόγησης, κατάταξης και τιμωρίας που προωθούν οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες είναι αδύνατο να αλλάξει χαρακτήρα κατά την εφαρμογή του στην πράξη. Όσο καλή θέληση και να έχουν οι όποιοι αξιολογητές δεν μπορούν να αποτρέψουν τις ποσοστώσεις, την κατηγοριοποίηση και τον ανταγωνισμό σχολείων και εκπαιδευτικών.
Το σχολείο της συνεργασίας απέναντι στο σχολείο του φόβου
Η πρόταση του υπουργείου δημιουργεί το σχολείο του φόβου, της υποταγής, του ανταγωνισμού, του θεατρινισμού. Εμείς θέλουμε τα σχολεία να μετατραπούν σε κοινότητες εκπαιδευτικής πράξης, πράγμα που σημαίνει ότι οι εκπαιδευτικοί συλλογικά θα επεξεργάζονται, θα εφαρμόζουν και θα αποτιμούν παρεμβάσεις στην εκπαιδευτική καθημερινότητα, λαμβάνοντας υπόψη και τις συλλογικές θέσεις των γονέων.
Στόχοι των παρεμβάσεων αυτών πρέπει να είναι:
α. η μείωση της σχολικής ανισότητας,
β. η κριτική συνειδητοποίηση των μαθητών,
γ. η βελτίωση επιδόσεων και
δ. ο σεβασμός της παιδικής ηλικίας.
Η κρισιμότητα των στιγμών
Η ιστορική εμπειρία των τελευταίων 25 χρόνων δείχνει ότι η συλλογική αντίσταση των εκπαιδευτικών μπορεί να ματαιώσει παρόμοιες κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν αρκεί και ότι απαιτείται επίσης ένα δημιουργικό κύμα στα σχολεία. Ωστόσο, η ματαίωση των αρνητικών εξελίξεων είναι η απόλυτη και εφικτή προϋπόθεση. Μπορούμε να το πετύχουμε. Στα πλαίσια αυτά ενώνουμε τη φωνή μας με όσους εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους στην προτεινόμενη αξιολόγηση.
Δε συναινούμε στην εφαρμογή του πλέγματος αξιολόγησης-χειραγώγησης («αυτοαξιολόγηση», αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου, αξιολόγηση εκπαιδευτικού).
