Λεωνίδας Σπύρου
Παρακολουθώ σοκαρισμένος από την Ανατολική Ασία, το πραξικόπημα με όπλα τα ΜΜΕ και κάποιους ολιγάρχες, που συντελείται τον τελευταίο ενάμιση τουλάχιστον χρόνο και κορυφώνεται, τώρα που η Νέα Δημοκρατία έγινε κυβέρνηση.
Τα σύγχρονα πραξικοπήματα στον δυτικό κόσμο ξέρετε, δεν γίνονται με τον στρατό και με τανκς, αλλά με τα ΜΜΕ και τους ολιγάρχες και οι χώρες που δεν έχουν ισχυρούς θεσμούς και διακριτές εξουσίες, οι χώρες με μεγάλα ποσοστά διαφθοράς και διαπλοκής, όπως η Ελλάδα, είναι περισσότερο ευάλωτες.
Όταν ο πολίτης δεν μαθαίνει την αλήθεια, όταν σε μια χώρα η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ διαστρεβλώνουν τις ειδήσεις, ο πολίτης δεν μπορεί να έχει και ορθή κρίση. Τόσο απλά αλλά και τρομακτικά είναι τα πράγματα και με την ευκαιρία του περιστατικού στη Μήλο και όσα γράφτηκαν και περισσότερο όπως παρουσιάστηκαν και όσων δημοσιογράφων δεν έκαναν αυτό που θα έκανε και ένας ρεπόρτερ της πλάκας, ένιωσα την ανάγκη να γράψω αυτό το άρθρο, για να υπάρχει, γιατί κάποιοι που τα φωνάζουμε μήνες μας αποκαλούν υπερβολικούς και γραφικούς.
Στην Μήλο είχαμε μια καταγγελία του πρώην υπουργού εθνικής Άμυνας κυρίου Καμμένου και της συζύγου του για το περιστατικό που συνέβη στο λιμάνι που οι μπράβοι του κυρίου Μαρινάκη, κατά τον κύριο Καμμένο πέταξαν γιαούρτια και παγωτά στο σκάφος του και στο επεισόδιο κάποιος από τους μπράβους (σύμφωνα με το αφήγημα Καμμένου πάντα), χτύπησε και την γυναίκα του στο χέρι που διακομίστηκε και στο νοσοκομείο, επειδή βιντεοσκοπούσε το περιστατικό με το κινητό της.
Επίσης σύμφωνα με την καταγγελία, οι γιατροί του νοσοκομείου επιβεβαίωσαν τον τραυματισμό και ακόμα, η καταγγελία, κάνει αναφορά και σε μήνυση που έχει κατατεθεί από την πλευρά της οικογένειας Καμμένου.
Αυτή η είδηση, με βάσει το αφήγημα του κυρίου Καμμένου, έπαιξε έτσι μόνο στο zougla.gr από τα μεγάλα γνωστά site. Η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ μετέδωσε εντελώς διαφορετικά την είδηση. Έγραφαν για αγανακτισμένους πολίτες που επιτέθηκαν στο σκάφος του πρώην υπουργού και της οικογένειας τους.
Καμία αναφορά σε τραυματισμό, καμία αναφορά σε νοσοκομείο, καμία αναφορά σε μήνυση, καμία αναφορά για το αίτημα ιατροδικαστικής εξέτασης, σύμφωνα πάντα με την καταγγελία της οικογένειας Καμμένου, καμία αναφορά για την φωτογραφία με χτυπημένο το χέρι της που ανέβασε η σύζυγος του, παρά μόνο, σε δεύτερο χρόνο, σε δεύτερο άρθρο για το γεγονός, κάτω κάτω έβαλαν και την καταγγελία των ΑΝΕΛ, ενώ πρώτα σαν κυρίως αφήγημα είχαν υιοθετήσει την γραμμή των «αγανακτισμένων πολιτών».
Ακόμα με μια πρόχειρη μάτια, δεν είδα να παίζει καθόλου η είδηση στα Μέσα του κυρίου Μαρινάκη, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο.
Προσέξτε, δεν έχω καμία διάθεση να πάρω σαν αληθινή την θέση και καταγγελία της οικογένειας Καμμένου, απλά προκύπτουν κάποια ερωτήματα, όχι μόνο για το ποιος λέει την αλήθεια, αλλά και το πως κάνουν την δουλειά τους οι δημοσιογράφοι και τι θέλω να πω.
Ακόμα και ένας ρεπόρτερ της πλάκας, πριν γράψει την είδηση, θα έπαιρνε 2-3 τηλέφωνα στο νοσοκομείο, για να διασταυρώσει του λόγου του αληθές της καταγγελίας για τραυματισμό που επιβεβαιώθηκε εκεί, θα μπορούσε να μάθει και ποιοι γιατροί υπέγραψαν την εξέταση. Ακόμα και ένας ρεπόρτερ της πλάκας, θα έπαιρνε 2-3 τηλέφωνα στο Λιμεναρχείο, για να μάθει εάν τελικά έχει κατατεθεί μήνυση, εάν όντως υπάρχει αίτημα για ιατροδικαστική εξέταση και γενικότερα τι έχει να πει το Λιμεναρχείο για όλα αυτά. Ακόμα και ένας ρεπόρτερ της πλάκας, σε μια κλειστή κοινωνία όπως είναι τα νησιά, που όλοι γνωρίζουν για όλους ακόμα και το κάνουν στο κρεβάτι τους, θα επικοινωνούσε με κάποιους ντόπιους, να μάθει τι λέει εκεί ο κόσμος για το περιστατικό, τι κυκλοφορεί.
Όλα αυτά λοιπόν που θα έκανε ακόμα και ένας ρεπόρτερ της πλάκας, δεν τα έκανε κανένας δημοσιογράφος από την συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ που μετέδωσαν την είδηση για αγανακτισμένους πολίτες και η ερώτηση είναι, γιατί δεν το έκαναν. Δεν γνωρίζουν τα βασικά της δουλειάς τους, η τελικά κάτι άλλο συμβαίνει; Δεν μπορώ να ξέρω τι ακριβώς έγινε στο λιμάνι της Μήλου και ποιος λέει την αλήθεια, ξέρω όμως καλά ότι πολλοί δημοσιογράφοι και ΜΜΕ δεν έκαναν ούτε τα βασικά της δουλειάς τους, πριν μεταδώσουν την είδηση.
Μιλάμε για τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους (ο θεός πια να τους κάνει), που έθαψαν την καταδίκη για ασέλγεια σε ανήλικους του Ν. Γεωργιάδη, πρώην στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού.
Μιλάμε για τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους, που στην πυρκαγιά στο Μάτι έψαχναν συνέχεια την Περιφερειάρχη κυρία Δούρου, αλλά με την πυρκαγιά στην Εύβοια, όχι μόνο δεν έψαχναν εκεί συνέχεια τον Περιφερειάρχη , αλλά τον παρουσίαζαν και σαν Δήμαρχο, ενώ η αλήθεια είναι ότι ακόμα είναι επίσημα ο κύριος Μπακογιάννης περιφερειάρχης και όχι Δήμαρχος της Αθήνας. Θα μπορούσα να γράφω ώρες.
Αλήθεια πόσοι από τους μεγάλους αλλά και μικρούς δημοσιογράφους και τα μεγάλα ΜΜΕ που γνωρίζετε, τολμούν να γράψουν σήμερα για δικαστικές περιπέτειες που έχουν κάποιοι ολιγάρχες;
Έχουμε φτάσει σε σημείο, να τις διαβάζουμε μόνο σε αθλητικά site. Αυτά τα είτε φοβισμένα, είτε διαπλεκόμενα ανθρωπάκια, που δεν τολμούν ούτε να αναφέρουν κάποια ονόματα, είναι δημοσιογράφοι; Δηλαδή στην σχολή δημοσιογραφίας που πήραν και το πτυχίο, αυτά τους έμαθαν;
Ανέκαθεν συνέβαιναν αυτά, αλλά από τότε που θυμάμαι τον κόσμο, ήταν κάπως μοιρασμένα τα πράγματα. Πρώτη φορά όμως συμβαίνει η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ να παίζει το παιχνίδι της μιας πλευράς και αυτό είναι τρομερά επικίνδυνο για την Δημοκρατία, γιατί τι κρίση μπορείς να έχεις, όταν συμβαίνει το Α και εσένα όλοι σχεδόν σε ενημερώσουν το Β;
*Το κείμενο γράφτηκε την επομένη της είδηση. Στο μεταξύ έγιναν εκατέρωθεν μηνύσεις των δυο πρωταγωνιστών, βγήκαν εντάλματα σύλληψης, κινητοποιήθηκαν εισαγγελείς και έτσι κάποια ΜΜΕ ασχολήθηκαν αναγκαστικά. Η σιωπή των πρώτων ημερών όμως παραμένει σοκαριστική…
Αναδημοσίευση από: https://parallaximag.gr
