ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Ο
(Άρθρο 40 Κ.τ.Β.)
Στην Αθήνα, σήμερα, 15 Οκτωβρίου 2014, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.40΄, συνήλθε σε συνεδρίαση, στην Αίθουσα «Προέδρου Γιάννη Νικ. Αλευρά» (151) του Μεγάρου της Βουλής, η Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής, κ. Δημήτριου Κρεμαστινού, με θέμα ημερήσιας διάταξης την ενημέρωση των μελών της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 36 παρ.5 του Κανονισμού της Βουλής, από τον Υπουργό Υγείας, κ. Μαυρουδή Βορίδη, σχετικά με το ζήτημα του ιού του αιμορραγικού πυρετού Ebola.
Στη συνεδρίαση παρέστη ο Υπουργός Υγείας, κ. Μαυρουδής (Μάκης) Βορίδης, καθώς και αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού διαπίστωσε την ύπαρξη απαρτίας, κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης και έκανε την α΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ.:
………………………………………………………..
Το λόγο έχει η κυρία Καλογερή.
ΚΑΛΟΓΕΡΗ ΑΓΝΗ: Κύριε Πρόεδρε, καταρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω γιατί δεν είμαι μέλος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων. Ευχαριστώ πολύ για τη δυνατότητα που μου δίνετε να μιλήσω και εγώ εδώ στην Επιτροπή σας για ένα τόσο σημαντικό και μεγάλο θέμα. Πιστεύω, λοιπόν και εγώ ότι η προετοιμασία, η κατάλληλη υγειονομική υποδομή και η θωράκιση που πρέπει να υπάρχει και τα μέτρα που πρέπει να παίρνονται, είναι η μόνη πραγματική βάση πάνω στην οποία ορθολογικά και σοβαρά μπορούμε να απαντήσουμε και στον πανικό που πιθανόν κάποιοι θέλουν να σπείρουν και στην αγωνία, όμως, η οποία έχει πραγματική βάση και θα πρέπει να σταθούμε πάρα πολύ σοβαρά και με πολύ μεγάλη υπευθυνότητα απέναντι σε αυτό το θέμα.
Καταρχήν, συμφωνώ με τα θέματα έτσι όπως ετέθησαν από τους άλλους παριστάμενους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα. Σε ότι αφορά την υπόθεση του έμπολα και σε ό,τι αφορά την υγειονομική θωράκιση των κοινωνιών που Ανατολικού Αιγαίου, νομίζω ότι, βάζοντας τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, θα πρέπει να πούμε κάποιες αλήθειες για να ξέρουμε και τα μέτρα που πρέπει να παρθούν. Νομίζω ότι, χωρίς πανικό και φασαρία και χωρίς να δημιουργούμε ανησυχία, κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται για να δημιουργούν το υπόβαθρο της πραγματικής απάντησης σε αυτά.
Πραγματικά, τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι μια πύλη εισόδου πολύ σημαντική και χωρίς να γίνονται οι έλεγχοι με νόμιμο τρόπο, δηλαδή όπως στο αεροδρόμιο, στο τελωνείο ή από οπουδήποτε αλλού δεν περνάει από αυτόν τον δρόμο, σε μεγάλο βαθμό και σε μεγάλο ποσοστό. Για παράδειγμα, όλο το καλοκαίρι έχουμε μια εισροή μεταναστών της τάξεως των 50 ή 100 ή 200 ατόμων καθημερινά.
Αυτή είναι η κατάσταση, η οποία από μόνη της δημιουργεί, έτσι και αλλιώς, σοβαρότατα θέματα που αφορούν και την υγειονομική θωράκιση αυτών των ανθρώπων και της τοπικής κοινωνίας. Και εξηγούμαι: Υπάρχουν καταγγελίες και έχω κάνει αναφορά στο Υπουργείο Δημόσιας τάξης και στο Υπουργείο Ναυτιλίας για το ότι δεν τηρείται το πρωτόκολλο του ΚΕΕΛΠΝΟ σε ό,τι αφορά την υγειονομική κάλυψη αυτών των ανθρώπων, ότι οι έλεγχοι που γίνονται είναι ενδεικτικοί και δεν είναι σε όλους τους μετανάστες που έρχονται, υπάρχουν καταγγελίες και υπάρχουν σοβαρές αναφορές ότι υπολείπεται σε υγειονομικό προσωπικό το κέντρο υποδοχής και πρέπει να θωρακιστεί ακόμα περισσότερο εκεί, δεν έχει δηλαδή απογευματινή βάρδια γιατρός -είναι σοβαρό αυτό και πρέπει να το δείτε- ότι πολλές φορές υπήρξαν καταγγελίες ότι έλειπαν στοιχειώδη υλικά, όπως γάντια, μάσκες κ.λπ. και από την αστυνομία, αλλά και από το λιμεναρχείο. Τώρα είδα τις τελευταίες ημέρες και τους έστειλαν τουλάχιστον γάντια και μάσκες.
Επίσης, υπήρξε τις προηγούμενες ημέρες μια διαβεβαίωση από την πλευρά του Υπουργού Δημόσιας Τάξης για τη μεταφορά αυτών των ανθρώπων με τα μέσα της ακτοπλοΐας που γίνεται, όταν φεύγουν από το κέντρο και μεταφέρονται για να φύγουν να πάνε στον Πειραιά ή όπου αλλού. Εκεί πραγματικά δεν ισχύουν αυτά που διαβεβαιώνει ο Υπουργός, δηλαδή, οι άνθρωποι αυτοί δεν βρίσκονται σε ένα ξεχωριστό χώρο, δεν βρίσκονται αλλού σε σχέση με τους υπόλοιπους επιβάτες. Το ξέρω ότι αυτό δεν αφορά εσάς, προφανώς. Υπάρχουν περιπτώσεις από την πρώτη τους εισδοχή από το Αγαθονήσι που πρέπει να μεταφερθούν στο Κέντρο Υποδοχής της Σάμου. Εκεί , λοιπόν, θα γίνει και το screening και ο υγειονομικός έλεγχος. Αυτή η μεταφορά γίνεται με καραβάκι της γραμμής. Μιλάω για την πρώτη μεταφορά, δηλαδή, πριν ακόμα γίνουν οι όποιες εξετάσεις. Γι’ αυτό λέω ότι ίσως εκεί χρειάζονται κάποια παραπάνω μέτρα προστασίας των επιβατών και των ίδιων των μεταναστών, βεβαίως.
Επίσης, νομίζω ότι και στο νοσοκομείο, το οποίο καλύπτει όλο το νομό δεν έχουν παρθεί τα πρέποντα μέτρα ή τουλάχιστον δεν έχουν παρθεί τα μέτρα αυτά που να δίνουν την αίσθηση της ασφάλειας στους νοσηλευτές, στους γιατρούς και λοιπά. Χθες μιλούσα με τους εργαζόμενους εκεί του νοσοκομείου, οι οποίοι θεωρούν ότι πρέπει να υπάρξει ένας χώρος του νοσοκομείου, στο οποίο να μπορούν να πηγαίνουν οι άνθρωποι που εμφανίζουν υψηλό πυρετό και ένας ξεχωριστός χώρος στα εξωτερικά ιατρεία, ο οποίος να κάνει αυτή τη δουλειά. Αυτό δεν προβλέπεται μέχρι τώρα και νομίζω ότι θα πρέπει να προσεχθεί και να προβλεφθεί.
Καταλαβαίνετε ότι όλη αυτή η θολούρα που υπάρχει αυτή την ώρα και γύρω από τον έμπολα, αλλά και γενικότερα γύρω από μεταδοτικά λοιμώδη νοσήματα είναι ένας λόγος για τον οποίο δημιουργείται μια ανησυχία στην τοπική κοινωνία, η οποία πατάει σε ένα μικρό βαθμό, θέλω να πιστεύω, σε πραγματική βάση και σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό σε μια παραφιλολογία. Προκειμένου, λοιπόν, να πάψει η παραφιλολογία, προκειμένου να πάψουν να σπέρνονται ανησυχίες, οι οποίες δεν έχουν πραγματική βάση, τα μέτρα -η οικονομική ενίσχυση των νοσοκομείων που έτσι κι αλλιώς πάσχων γενικότερα στη λειτουργία τους- θα πρέπει να είναι σοβαρά και πάρα πολύ ενισχυμένα στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Για παράδειγμα, τελειώνοντας, να σας πω ότι από το κέντρο υποδοχής μέχρι το νοσοκομείο μεταφέρεται πάρα πολλές φορές καθημερινά άνθρωποι οι οποίοι έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας για να εξεταστούν εκεί από τους γιατρούς και λοιπά και αυτό γίνεται σε καθημερινή βάση. Αλλά, όταν το νησί της Σάμου έχει ένα μόνο ασθενοφόρο, καταλαβαίνετε ότι αυτό το πράγμα δημιουργεί πρόβλημα. Το λέω, το ξαναλέω, το έχω πει πενήντα φορές σε όλους τους υπουργούς υγείας που πέρασαν. Ένα ασθενοφόρο για ένα νησί δεν μπορεί να υπάρξει και χρειάζεται 3, 4, 5 προσλήψεις ανθρώπων στο ΕΚΑΒ οδηγών για να μπορούν να στελεχωθούν όλες οι βάρδιες και να δουλέψουν δύο ασθενοφόρα τουλάχιστον σε ένα τέτοιο μεγάλο νησί.
Ευχαριστώ πολύ.
