Καθόμουν χθές βράδυ στη βεράντα μου και κοίταζα το ολόλαμπρο φεγγάρι, (νόμιζα ότι ήταν πανσέληνος, αλλά δεν ήταν). Μαγεμένος από το απέραντο του ουρανού και βυθισμένος στις σκέψεις μου, ούτε που το κατάλαβα, ….χαλάρωσα και γέμισε το υπερπέραν με εικόνες σε ρυθμό κινηματογραφικής ταινίας .
Δεν είναι δυνατόν τι βλέπω?….αυτή είναι η χώρα μου..ναι..ναι το αναγνωρίζω. Ποιοι είναι αυτοί, ρωτάω γύρω μου…οι κυβερνήτες της χώρας σου μου λένε, δεν τους γνωρίζεις, τι έπαθες??
Μα αυτοί δεν είναι στον «Ναό της Δημοκρατίας», σιδερόφραχτοι και με τους πραιτωριανούς «εφ’ όπλου λόγχη», να απωθούν τους ενοχλητικούς αντιδραστικούς, ανόητους και επικίνδυνους, ενίοτε και «δήθεν ανάπηρους» σε καροτσάκια που προσποιούνται όλοι μαζί τους αναξιοπαθούντες και δήθεν πιεσμένους και πεινασμένους σαλτιμπάγκους που ψάχνουν οι αθεόφοβοι τα σκουπίδια, λέγοντας ότι τα χρήματα που παίρνουν, αν τα παίρνουν (άκου τι λένε οι αυθάδεις ψεύτες και συκοφάντες), δεν τους φθάνουν κι έχουν κατέβει όλοι μαζί στους δρόμους και τις πλατείες, επίτηδες για να μας κάνουν διεθνώς ρεζίλι, τα όργανα του σατανά. Και αναγκαζόμαστε, συνεχίζουν να λένε οι κυβερνήτες, να βάζουμε αυτά τα καλά παιδιά των 700 ευρώ που μας προστατεύουν, να χρησιμοποιούν όλα τα ληγμένα χημικά που έχουν πάνω τους, ή να δοκιμάζουν στις πλάτες των ταραξιών, τον «νέο εξοπλισμό» που αγόρασαν οι περισσότεροι μόνοι τους. Αυτό έλειπε να τα ζητάνε από εμάς να τους τα αγοράσουμε. Αλλά παρ’ όλα αυτά, όλοι αυτοί αντέχουν και πληθαίνουν κάθε μέρα, αναγκάζοντας μας να ζητούμε τη ….βοήθεια απ’ αυτά τα «καλόπαιδα» με τις μαύρες φανέλες, που είναι συνέχεια απασχολημένα, τα κακόμοιρα τώρα τελευταία με οτιδήποτε μελαψό. Κι όπου νάναι θα βγάλουμε από αυτά τα «αναρχικά στοιχεία» και τις κουκούλες, που δεν βαγαίνουν οι αναθεματισμένες… με σιδερόκολα τις έχουν κολλημένες πάνω τους ?
Αυτοί εδώ που βλέπω, είναι απλοί πολίτες, κάθονται στο κέντρο της πλατείας, μιλούν ήρεμα, πολιτισμένα, έχουν και τις εξάρσεις ενίοτε στον τόνο της φωνής τους, όταν η περίσταση το απαιτεί, αλλά δεν βρίζουν βρε παιδί μου, ούτε ειρωνεύονται τον συνομιλητή τους και το κυριώτερο, τις περισσότερες φορές συμφωνούν σε πολλά θέματα για το καλό της πολιτείας. Δεν βλέπω να έχουν δίπλα τους τη φρουρά…που πήγαν, σίγουρα θα έχουν αποσυρθεί για να συζητήσουν την επόμενη απεργία όλων των ενστόλων για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους, λέω σιγανά στο διπλανό μου. Εκείνος με κοιτά περίεργα και τα μάτια του είναι ολοστρόγγυλα από απορία. Βρε σύ πας καλά..μου λέει, κατ’ αρχήν δεν τους έχουν ανάγκη για να τους προστατεύσουν και δεύτερον γιατί να απεργήσουν, ο μισθός τους είναι ικανοποιητικός, η κοινωνία λειτουργεί σχεδόν ικανοποιητικά, γιατί σέβεται ο καθένας τα δικαιώματα του διπλανού του, οι πολίτες αυτής της χώρας δεν χρειάζεται να κάνουν κάποια παρανομία, γιατί η πολιτεία έχει φροντίσει από πρίν να ικανοποιήσει τα δικαιώματα των νέων, την απασχόληση των λίγο μεγαλυτέρων, την περίθαλαλψη των ηλικωμένων. Σύνελθε μου λέει… ναι – ναι του απαντάω και στρίβω αμήχανα λίγο πιο δεξιά το κεφάλι μου !!!
Ναι είναι το νησί μου, η Ικαριά μας αλλά κάτι δεν μου κολλάει καλά. Το νησί είναι καταπράσινο από τη παραλία μέχρι το βουνό, ο Αθέρας είναι κατάφυτος από άργιους, κουμαριές, άντρακλους, ακισαρές, ανάμματα, μέχρι εδώ έφθασε η μυρωδιά τους. Δεν βλέπω πουθενά τα συμπαθέστατα τετράποδα, εκτός, πού και πού ξεμυτούν πάνω σε κανένα βράχο τίποτα «ρασκά». Τα ποτάμια και τα φράγματα γεμάτα καθαρό νερό, ακούω τις φωνές από τα βατράχια του νερού και βλέπω πολλές νεροχελώνες και διάφορα πουλιά που τιτιβίζουν μέσα στα καταπράσινα πευκορούμανα ή στα τεράστια παρόχθια πλατάνια. Κοιτάω καλά, και δεν βλέπω πουθενά σε καμμιά ρεματιά ή σε καμμιά πλαγιά, μέσα στα δάση του νησιού μαύρες σακούλες σκουπιδιών, παλιά αυτοκίνητα, παλιά ψυγεία, τηλεοράσεις ή κουζίνες. Ούτε στις παραλίες βλέπω τα γνωστά «βουναλάκια», που περιείχαν απόβλητα από το ανθρώπινο σώμα, κουτάκια αναψυκτικών ή μισοφαγωμένες τροφές και φρούτα. Όλες είναι πεντακάθαρες και τα νερά τους καταγάλανα. Πού εκείνες οι …όμορφες και μυρωδάτες «σαπουνάδες» που άφηναν τα …άτακτα περαστικά καράβια και ουδέποτε οι κάτοικοι του νησιού!!! Όλοι οι δρόμοι ασφαλτοστρωμένοι, οι οδηγοί χωρίς μεγάλες ταχύτητες, προσεχτικοί στην οδήγηση, παρκάροντας πάντα μόνο στους σηματοδοτημένους από τον Δήμο χώρους. Τα χωριά περιποιημένα, οι επαγγελματίες χαμογελαστοί και πρόθυμοι, όλοι τους με λογικές τιμές, οι συγκοινωνίες τακτικότατες, τα σχολεία γεμάτα με χαμογελαστές φατσούλες, που δεν τους λείπει τίποτα στο χώρο που σπουδάζουν. Τα πανηγύρια μας όλα γεμάτα κόσμο, οι οργανοπαίχτες να σκορπούν τις παραδοσιακές τους μελωδίες, τα φαγητά και τα ποτά, όλα προσεγμένα και σε λογικές τιμές. Κάπου στο βάθος, από το Δημαρχείο ακούγονται κάποιες φωνές, σιγανά όχι κραυγές, πλησιάζω και τι βλέπω? Όλο το Δημοτικό Συμβούλιο συζητά με επαγγελματίες του νησιού και δίνει λύση στα περισσότερα προβλήματα τους.
Απ έξω στο λιμάνι μπαίνει το μεγάλο συμβατικό πλοίο που ήλθε από τον Πειραιά γεμάτο ντόπιους και επισκέπτες. Το μεσημέρι ήλθε και το ταχύπλοο από τον Πειραιά, κι αυτό γεμάτο. Λίγο μετά ήλθε το συμβατικό από Βόρεια Ελλάδα, έφερε κι αυτό κόσμο, όπως και το βραδυνό πλοίο από Δωδεκάνησα θα έχει κι αυτό απ’ ότι λένε αρκετούς επισκέπτες. Πιο πέρα στο αεροδρόμιο, έφθασε η πτήση από Αθήνα γεμάτη, νωρίτερα είχε έλθει μια πτήση «τσάρτερ» από ευρωπαϊκή χώρα με αρκετούς επισκέπτες και το απόγευμα θα έλθει η πτήση από Κρήτη για Θεσσαλονίκη. Ρε φίλε, λέω στον εξ αριστερών καθήμενο, η Ικαριά είναι αυτή?? Αυτή είναι αλλά κοίτα καλύτερα γιατί σου έχουν «ξεφύγει» μερικά πράγματα.
Κοιτά πιο προσεκτικά και ναι είχε δίκιο ο φίλος. Βλέπω τα μνημεία του νησιού μας σε άριστη κατάσταση. Όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι περιφραγμένοι με τους ντόπιους ξεναγούς πανταχού παρόντες να μας εξηγούν ότι βλέπουμε. Οι εκκλησίες πεντακάθαρες και προσεγμένες, με τους ιερείς, φιλικούς και αφοσιωμένους στο θρησκευτικό τους έργο και μόνο. Είναι συκοφαντίες τελικά, ότι υπήρχαν ξωκκλήσια στα οποία κάποιοι «θεοσεβούμενοι» εκμεταλευόμενοι την εντολή του θεού «αυξάνεστε και πληθήνεστε» το έκαναν εφαρμογή που αλλού?…μα στον ναό του θεού οι αθεόφοβοι. Ούτε βέβαια όταν κάποιοι άλλοι… «πιστοί», έδεναν τα ζωντανά τους στη πόρτα κάποιων ανεπίβλεπτων ξωκκλησιών, γιατί …που αλλού να τα βάλλουν για να περάσουν τις νύχτες τους ? Που είναι η αμαρτία??? Βλέπω και κάτι άλλο που μου κάνει εντύπωση. Έναν υπέροχο οίκο ευγηρίας, που τα γεροντάκια μας καθαρά και πρόσχαρα απολαμβάνουν αυτό το στάδιο της ζωής τους, σ’ αυτό το υπέροχο ίδρυμα που το προστατεύει η τοπική εκκλησία και συνδράμει κι ο Δήμος. Ότι άλλο κυκλοφορεί, περί δήθεν κλεισίματος του ιδρύματος ή άλλων προβλημάτων και όλλες οι άλλες παρεμφερείς συκοφαντίες, είναι όλα ψέματα, από όργανα του σατανά, αντίχρηστοι!!!
Κοιτάω μια δεξιά μια αριστερά, χωρίς να μιλάω στους φίλους, που κι αυτοί με κοιτάνε μ’ ένα βλέμμα που λέει πολλά!!! Δεν υπάρχει αμφιβολία αυτά τα ζώ και κοντεύω να τα πιστέψω, όταν ένας δυνατός και ιδιαίτερα ενοχλητικός θόρυβος μιας μηχανής μικρού κυβισμού, με «επανέφερε» στη πραγματικότητα. Δεν μπορώ να το πιστέψω!!! Όλα αυτά που έβλεπα τόση ώρα, ήταν οπτασίες?? Κι όμως εγώ είχα πεισθεί και τώρα επιμένω πλέον ότι όλα τα …κακά του παρελθόντος ..και του παρόντος θάλεγα, μπορούμε να τα παρακάμψουμε, αρκεί να υπάρξει καλή θέληση….
Ονειροπόλε θα μου πείτε, σύνελθε κι έλα στην πραγματικότητα, αυτά δεν γίνονται. Γιατί πιστεύω όμως, ότι καυτηριάζοντας και σατυρίζοντας τα κακώς κείμενα και δίνοντας μια άλλη εικόνα της πραγματικότητας, την ιδανική, εκφράζω πιστεύω τα όνειρα πολλών, που θα ήθελαν αυτή χώρα και ο τόπος μου, το νησί μου, να λύνει μόνο του τα προβλήματα του, χωρίς «πατερίτσες» απ’ έξω. Ευχή, όνειρο, επιθυμία ή όπως αλλοιώς και να το πείτε, εγώ θα επιμένω ότι υπάρχει ένα καλύτερο αύριο γι αυτόν τον τόπο, με μόνη διαφορά ότι τις λύσεις θα πρέπει να τις δώσουμε εμείς και μόνο εμείς!!! Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να λεγόμαστε Έλληνες κι αυτή η χώρα Ελλάδα!!
Ικαριακή Ραδιοφωνία 92,8fm – ikariaki.gr
