Ήταν τo Σαββατόβραδο (25 Ιούνη)… Κι έτσι όπως το ζήσαμε ως τα ξημερώματα της Κυριακής στο κήπο του συνεταιρισμού Βλαστός, θα μας μείνει αξέχαστο. Πραγματικό “κροκ” συμβάν τιμής και μνήμης του Άσιμου με τον στενό συνεργάτη του ΧΡΗΣΤΟ ΖΥΓΟΜΑΛΑ που τραγούδησε “Γιουσουρούμ”, “Παπάκι” , “Σχιζοφρενοβλαβίωση” αλλά και δικά του, τον ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΤΕΝΤΖΟΓΛΟΥ , την ΕΛΕΝΗ ΜΠΕΛΕΖΙΝΗ ( μικρή, χάρισε τη κιθάρα της στον Άσιμο ) που τραγούδησε ΜΑΡΚΟ παίζοντας τζουρά, τον μπουατίστα ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΟΡΟΜΗΛΗ που τραγούδησε Άσιμο και τον οργανωτή της μουσικής βραδιάς , Ικάριο μουσικοσυνθέτη ΣΤΕΦΑΝΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ που τραγούδησε Άσιμο -Σιδηρόπουλο και στο τέλος έναν “κρόκ” καριώτικο δικό του , απάνω στον οποίο χόρεψε ο κόσμος με πάθος αντάξιο των στίχων και της μουσικής του Στέφανου: ” Υπάρχει μια κοινότητα εκεί στην Ικαρία , παιδιά καθίστε να σας πω μιαν άλλη ιστορία. Απέναντι απ’ τη Μύκονο παιδιά δεν είναι τόπος, είναι αέρας φως νερό , είναι μονάχα τρόπος. Εκεί δεν θέλει η φωνή καλώδια και πρίζες , θέλει στα βράχια να είναι γυμνή θέλει νερό και ρίζες. Εκεί δεν έχει μέντορες τσάτσους που πάνε ζούλα, έχει ανθρώπους Εύδηλους φεγγάρι στη πεζούλα. Αν θέλεις άδολους χορούς , ψυχή και ντομπροσύνη , έλα στη Νικαριά και μπες, στην κοινοκτημοσύνη“…
Ξαφνικός καριώτικος που πάντα αντιλαλούσε στα ξαφνικά σε μέρη που κέρδιζαν την εμπιστοσύνη του Στέφανου όπως η “ταβέρνα της Καλλιόπης” στο Τραπάλου , η τα “γλυκά της Ιωάννας” στον Αρμενιστή και που να εξηγούμε τώρα που αλλού , φυσικά και στο κήπο του συνεταιρισμού του Βλαστού με τους νόστιμους μεζέδες της καριωτίνας Λεμονιάς Αβαγιάννη. Όλοι δούλεψαν για την επιτυχία της βραδιάς πχ οι καριώτες του Βλαστού Κώστας Μανώλης , Ηλίας Πάλλης, Αργυρώ Στενού, αλλά και οι μη Καριώτες του Βλαστού που παράξενο σαν καριώτες μοιάζουν, όπως πχ η αξιαγάπητη Σαπφώ με τα ωραία της Σεμινάρια Ψωμιού , η Μίρκα, ο Αντρέας , ο Γαβρήλος κ.α.
Μετά το επίσημο πρόγραμμα ακολούθησε ανεπίσημο με ρεμπέτικα μέχρι τα ξημερώματα αυτή τη φορά “χωρίς καλώδια και πρίζες” με τον επαγγελματία καριώτη μουσικό ΒΑΓΓΕΛΗ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ (επί δεκαετίες μπουζούκι-κιθάρα στη Ρεμπέτικη Ιστορία-Ιπποκράτους) και την υπέροχη φωνή της συντρόφου του ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ, πλαισιωμένοι από νεολαία που τραγουδούσαν και χόρευαν ως το πρωί. Δεν είναι τυχαίο ότι στην γειτονιά (Καλλιπόλεως 33 στο Ελληνικό) όπου είναι ο συνεταιρισμός , δεν βρέθηκε ούτε ένας να διαμαρτυρηθεί γιατί απλά οι γείτονες απολάμβαναν απ’ τα μπαλκόνια τους μέχρι πρωίας όλη αυτό το “κροκ” συμβάν γεμάτο χρώματα και ανθρωπιά, μακριά απ’ το ασπρόμαυρο του Αθηναϊκού πνεύματος. Όλοι στο συνεταιρισμό καλλιτέχνες και μη εργάστηκαν αφιλοκερδώς .
Ο Στέφανος φρόντισε ώστε πριν την έναρξη της συναυλίας να στηθεί στην αυλή και ΕΚΘΕΣΗ από γεγονότα και εικόνες εκείνης της “κροκ” εποχής των Εξαρχείων.
Η έναρξη της συναυλίας έγινε με χαιρετισμούς εκπροσώπων των κινήσεων για την διάδοση αλλά και διάσωση του ποταμού της πικροδάφνης και του Ανεξάρτητου Κέντρου Αγώνα καθηγητών Νότιας Αθήνας…
