Ο Χρήστος Σιμαρδάνης γεννήθηκε το 1956, στην Αλεξάνδρεια, από Ελληνες γονείς με καταγωγή από την Ικαρία. Στην Ελλάδα ήρθε με την οικογένειά του το 1962. Σπούδασε υποκριτική στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη και στο Λονδίνο στο Central School of Speech and Drama.
Ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του ’80 με συμμετοχή σε αρκετές παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, στο Χορό. Συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ στις παραστάσεις: «Ο γλάρος» του Τσέχοφ (26/3/2015). «Σερσέ λα φαμ» του Πασχάλη Στρατή (2014) και «Το τίμημα» του Μίλερ (2014). Στο ελεύθερο θέατρο έπαιξε: «Η σημασία να είναι κανείς σοβαρός», «Βγάλε τον υπουργό από την πρίζα» των Ρέππα – Παπαθανασίου, «Σεσουάρ για δολοφόνους», «Ο μεγάλος και ο μικρός», «Μαντάμ Σουσού», «Η Μαργαρίτα Γκοτιέ ταξιδεύει απόψε…», «Ειρήνη», «Μαύρη κωμωδία», κ.ά.
Με τον Πέτρο Φιλιππίδη έκανε τη μετάφραση και απόδοση των έργων «Μαύρη κωμωδία» του Πίτερ Σάφερ, «Ιδιωτικές ζωές» και «Χάρολντ και Μοντ». Επίσης, με τον Πέτρο Φιλιππίδη και τον Γιάννη Μπέζο έκαναν τη μετάφραση του έργου «Απατεώνες και τζέντλεμεν», ενώ με τον Π. Φιλιππίδη συνυπογράφουν τη διασκευή του έργου «Υπηρέτης δύο αφεντάδων».
Στον κινηματογράφο συμμετείχε στις ταινίες: «Πέτρινα χρόνια», «Ο έρωτας του Οδυσσέα», «Ο μελισσοκόμος», «Με φόβο και πάθος», «Μανία», «Βίος και πολιτεία», «Το κλάμα βγήκε από τον παράδεισο», «Ο Ηλίας του 16ου», «Το κολιέ», «Καραβάν σαράι», κ.ά. Στην τηλεόραση συμμετείχε στις σειρές: «Η ζωή του Αττίκ», «Ακυβέρνητες πολιτείες», «Το δις εξαμαρτείν», «Μάνα είναι μόνο μία», «Οι μάγισσες», «Η ζωή του Παπαδιαμάντη», «Νταντά», «Λατρεμένοι μου γείτονες», «Το αμάρτημα της μητρός μου».
Οι γονείς του, Δέσποινα και Γιώργος, ήταν μέλη του ΚΚΕ και ο ίδιος είχε δηλώσει: «Θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ένα ιδιόμορφο είδος ψηφοφόρου, καθώς πάππου προς πάππου, που λένε, έχω αριστερά συναισθήματα και διαθέσεις και πάντα ψηφίζω ΚΚΕ». Ο ίδιος στάθηκε σε όλη του τη ζωή δίπλα στο ΚΚΕ.
Χαρισματικός και αξιαγάπητος, με το χιούμορ να μην τον εγκαταλείπει ούτε στις δύσκολες στιγμές, ο Χρήστος Σιμαρδάνης αυτοβιογραφείται: «Έκανε πολλές απόπειρες σπουδών κυρίως ψάχνοντας τα ταλέντα του ή να βρει την ψυχή του. Την οποία και τα οποία δεν έχει εντοπίσει ακριβώς. Αν ήταν όταν έπρεπε πιο μελετηρός, ίσως να είχε γίνει αρχαιολόγος ή ιστορικός. Και τώρα προσπαθεί να γεμίσει τα κενά κάνοντας θέατρο. Εδώ και ένα χρόνο δε πολύ εποικοδομητικά στο ΚΘΒΕ. Φαίνεται ότι τα πράγματα πήραν το δρόμο μόνα τους. Αλλωστε, τα πράγματα γίνονται όταν αυτά θέλουν. Θεωρείται χαριτωμένος και ευφυής από τους φίλους του. Και τεμπέλης, αναβλητικός και παρορμητικός από τους πιο προσεκτικούς παρατηρητές. Περιμένει με περιέργεια να γεράσει κι άλλο και να πεθάνει μήπως και ανακαλύψει κάτι. Η δε μόνη κριτική που εκτίμησε ιδιαίτερα και θυμάται είναι ότι αποτελεί ζωντανό παράδειγμα του τι σημαίνει να έχεις χιούμορ και όχι να κάνεις πλάκα».
Ο Χρήστος Σιμαρδάνης έφυγε από τη ζωή στις 12 Μαρτίου 2018.
Αναδημοσίευση από : https://atexnos.gr
