Στην Ερέτρια βρεθήκαμε για να δούμε τον αγώνα της γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου του Διαγόρα Ικαρίας, αλλά το ρεπορτάζ για «τοπικά» μη αθλητικά θέματα το κάναμε.
Ψάχνοντας τον τρόπο μετάβασης, διαπιστώσαμε ότι δεν έφταιγε η απεργία της ΠΝΟ που δεν υπήρχε φέρυ μποτ για να περάσουμε από τον Ωρωπό και αντίστοιχα να επιστρέψουμε από την Ερέτρια.
Από την 1η Νοέμβρη είχαν διακοπεί τα δρομολόγια και θα ξαναρχίσουν κάποια απροσδιόριστη ημερομηνία της άνοιξης.
Σε κάποιο μαγαζί της πόλης που βρεθήκαμε με τον Σωτήρη Πολίτη της Ικαριακής Ραδιοφωνίας, ο μαγαζάτορας που μας πήρε χαμπάρι ότι είχαμε έρθει από αλλού, μας είπε τον πόνο του.
Προφανώς δεν αποδεχόμαστε άκριτα, ποτέ το όποιο αφήγημα, αφού ο κάθε πολίτης δικαιούται να εκφράζει την άποψή του ανάλογα με την οπτική του γωνία, ήταν όμως αφορμή για να σκαλίσουμε λιγάκι το θέμα.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, περίπου 300 άτομα από την Ερέτρια και τις γύρω περιοχές πάνε καθημερινά απέναντι στον Ωρωπό και τις εκεί κοντινές περιοχές για δουλειά και μετά γυρνάνε. Το σταμάτημα των δρομολογίων επιβαρύνει τον αγώνα τους για το μεροκάματο, συνεπώς και την αγοραστική τους δύναμη.
Φυσικά μειώνει και τις επισκέψεις τουριστών, επισκεπτών, διερχομένων, εκδρομέων τους χειμερινούς μήνες. Έτσι αν κάποιος θέλει να πάει από την Αθήνα στην Ερέτρια και να γυρίσει, θα αναγκαστεί να προσθέσει από 21χλμ για το πήγαινε και άλλα τόσα για το έλα, σύνολο 42χλμ.
Αν κάποιος μένει στην Ερέτρια και πρέπει να δουλέψει «απέναντι» θα πρέπει να πάει από Χαλκίδα.
Όλα αυτά σε μία όμορφη ευβοϊκή πόλη που η κρίση είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού, αφού στους πιο κεντρικούς δρόμους και στο λιμάνι, τα κλειστά μαγαζιά, τα ενοικιαστήρια, τα πωλητήρια και οι άδειες προθήκες, σε περιοχές που χωρίς την κρίση θα ήταν «φιλέτα» για την εμπορική κίνηση, δείχνουν τι ακριβώς συμβαίνει.
Ο συμπαθής μαγαζάτορας, μας κατηγόρησε δύο οικογένειες που έχουν τα δύο πλοία, ότι το κάνουν γιατί αν μία τριετία η γραμμή είναι κομμένη το χειμώνα θα θεωρηθεί άγονη και θα γλυτώσουν οι συγκεκριμένες ναυτιλιακές εταιρείες, διάφορα λιμενικά τέλη, όπως μας είπε. Ακούσαμε την άποψή του και την καταγράφουμε, χωρίς απαραίτητα να την αποδεχόμαστε στο σύνολό της.
Σίγουρα αν ακούγαμε τη γνώμη των εχόντων τα δύο πλοία, θα μας μίλαγαν για μειωμένα έσοδα, φορολογία, κόστος καυσίμων κλπ
Όμως χωρίς διάθεση να «δικάσουμε» κανέναν, η ακτοπλοϊκή σύνδεση δεν είναι θέμα ατομικών επιλογών και πρωτοβουλιών προσώπων και εταιρειών, αλλά του υπουργείου ναυτιλίας.
Έτσι αλιεύσαμε από το διαδίκτυο (https://left.gr/news/diakoptetai-i-grammi-ferry-boat-eretrias-oropoy-toys-heimerinoys-mines) ότι το καλοκαίρι του 2014 υπήρξε συγκέντρωση αυτοδιοικητικών σχημάτων από την Ερέτρια και τον Ωρωπό, που έφτιαξαν επιτροπή αγώνα, για να μη διακοπούν τα δρομολόγια τον χειμώνα του 2014 θυμίζω και εμείς ζήσαμε την αβάπορη Ερέτρια το 2016.
Δείτε άλλη μία αναφορά από το κοντινό παρελθόν στο http://www.apopsi-tora.gr/2014/12/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%AE-%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CF%84%CF%89%CE%BD-ferry-boat/
Το 2014 υπήρχε μία άλλη κυβέρνηση, το 2016 μία άλλη, ιδού ένα εκ των πεδίων που οφείλει να δείξει (αν θέλει) διαφορετικές επιλογές από τους προκατόχους της. Οι κάτοικοι της αποβιομηχανοποιημένης Εύβοιας (http://www.ert.gr/sto-40-i-anergia-stin-evvia-o-proedros-tou-ergatikou-kentrou-s-basinas-milai-sto-ert-gr/ ) που πασχίζουν για το μεροκάματο, το αξίζουν και το δικαιούνται.
Υ.Γ. γυρνώντας στην αφορμή της επίσκεψης, τον αγώνα του Διαγόρα, αξίζει να σημειωθεί, ότι η μεγάλη επιτυχία των κοριτσιών και το δικό σας ενδιαφέρον, ήδη εκτόξευσε την επισκεψιμότητα τη σχετικής ανάρτησης στη δεύτερη θέση επισκεψιμότητας μέσα στο 2016 (άλλη μία επιτυχία του Διαγόρα βρίσκεται στη λίστα των πιο δημοφιλών αναρτήσεων του 2016 – το διπλό στο Καματερό) και μέσα στις τέσσερις πρώτες σε επισκεψιμότητα από την ίδρυση του blog το καλοκαίρι του 2007.
Αναδημοσίευση από : http://nasosbratsos.blogspot.gr
