Σάμος, 6/4/2014
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η νέα Διοίκηση η οποία αναδείχθηκε από το 31ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Νομού Σάμου που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 6 Απρίλη 2014, χαιρετίζει τους καλεσμένους, τους αντιπροσώπους και τα μέλη των Διοικήσεων των σωματείων που συμμετείχαν στο Συνέδριο.
Για άλλη μια φορά οι αντιπρόσωποι-σύνεδροι έδωσαν με απόλυτη ομοφωνία το «τιμόνι» του Εργατικού Κέντρου στο μοναδικό ψηφοδέλτιο (ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ) που υπήρχε και στήριζε το ΠΑΜΕ, αναγνωρίζοντας και επιβραβεύοντας την συνεπή αγωνιστική και ταξική δράση του, το ότι έχει γίνει το ΕΚ αυτό που λέει και το σύνθημα της πρόσοψής του :
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΑΜΟΥ
ΣΠΙΤΙ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ
ΚΑΙ ΚΑΣΤΡΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αυτό που κυριάρχησε στις εργασίες του Συνεδρίου ήταν ο μονόδρομος για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να προχωρήσει άμεσα στην ανασύνταξή του σε ταξική κατεύθυνση, με ενιαίο σχέδιο, ενιαία αντίληψη και ενιαία γραμμή πάλης για τον στόχο.
Οργανώνοντας τους εργαζόμενους σ’ αυτή την κατεύθυνση, να οικοδομούμε την δράση μας μαζικοποιώντας τα συνδικάτα και αναπτύσσοντας δεσμούς συμμαχίας και κοινής δράσης με τα άλλα λαϊκά στρώματα των νησιών μας.
Με ταξική ενότητα να οργανώσουμε την πάλη σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, για όλα τα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν την εργατική τάξη. Να υπερασπίσουμε τους άνεργους, τους ανασφάλιστους που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που βρίσκονται στα νύχια των τραπεζιτών και κινδυνεύουν να τους πάρουν το σπίτι, όσων επιχειρούν να τους κόψουν το ρεύμα, το τηλέφωνο κλπ.
Να δυναμώσουμε την πάλη μας ενάντια στην αδυσώπητη επίθεση του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, της Ε.Ε., του ΔΝΤ, των κομμάτων, των μηχανισμών και των στηριγμάτων που τους στηρίζουν. Ν’ αγωνιστούμε για να μην περάσει η ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας και η βαρβαρότητα των αντεργατικών μέτρων, για την ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής, για ένα άλλο δρόμο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Να αναδείξουμε τις ευθύνες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που έχει κάνει ευαγγέλιο και ανησυχεί περισσότερο και από τα αφεντικά του για την ανταγωνιστικότητα και επιχειρηματικότητα των επιχειρήσεων ξεπουλώντας τα εργατικά συμφέροντα. Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα δείχνοντας ότι αυτή η «εργατική αριστοκρατία» έχει πάρει οριστικό διαζύγιο από την εργατική τάξη, ότι η δράση του «κοινωνικού εταιρισμού» που ακολουθεί είναι διασπαστική και υπονομευτική για το εργατικό κίνημα.
Η Διοίκηση
