ΠΡΟΣ
τους κατοίκους της Θύμαινας
και κάθε ενδιαφερόμενο
Ανέγνωσα με προσοχή την από 03.05.2022 ως άνω επιστολή των 71 κατοίκων της Θύμαινας δημοσιευθείσα στην τοπική εφημερίδα μέσω διαδικτύου «ikariaki.gr» και θα πρέπει να Σας ομολογήσω, ότι το περιεχόμενό της αφενός με εξέπληξε αρνητικά και αφετέρου μου προκάλεσε εκ των πραγμάτων όλως δικαιολογημένα σκέψεις και συναισθήματα, τα οποία με πειθαναγκάζουν να επεκταθώ σε όλο το περιεχόμενο της επιστολής, παράγραφο προς παράγραφο, λέξη προς λέξη, προτάσσοντας τα δικά μου επιχειρήματα και τον αντίλογό μου, γιατί επιθυμώ προ πάντων, αλλά και κρίνεται οπωσδήποτε επάναγκες να ακουσθεί και η δική μου πλευρά, ούτως ώστε να ριχθεί άπλετο φως στα γεγονότα, για να έχετε εσείς την δυνατότητα, δυνάμει της αρχής «μηδενί δίκη δικάσεις πριν αμφοίνμύθον ακούσεις» με την κρίση «αγαθού ανδρός» να καταλήξετε σε συμπεράσματα, που θα στηρίζονται στο δίκαιο και στον νόμο.
Κατ’ αρχήν επιτρέψτε μου να Σας δώσω σύντομα και περιληπτικά μια εικόνα του εαυτού μου, της προσωπικότητάς μου ως ανθρώπου αλλά και ιατρικού λειτουργού στη μέχρι τώρα βεβαίως σύντομη πορεία μου, πάντοτε με ταπεινότητα και τον προσήκοντα σεβασμό.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και αποπεράτωσα τις ιατρικές μου σπουδές χωρίς καμμία χρονική καθυστέρηση στα έξι (6) χρόνια (περίοδο Ιουνίου-Ιουλίου του έτους 2020) με βαθμό πτυχίου 9,9 (άριστα). Προϊόντος του καλοκαιριού του έτους 2020 μετά την λήψη του πτυχίου μου, αμέσως και χωρίς καμμία καθυστέρηση παρουσιάστηκα στο πεζικό των Ενόπλων Δυνάμεων, στο Λιτόχωρο Πιερίας για να υπηρετήσω την στρατιωτική μου θητεία και απολύθηκα από τον στρατό αισίως τον Αύγουστο του έτους 2021 (εννεάμηνη θητεία). Τους τελευταίους μήνες της θητείας μου παρείχα ιατρικές υπηρεσίες ως στρατιώτης στο Πεντάγωνο.
Στη συνέχεια χωρίς καμμία καθυστέρηση και ορμώμενος από την σφοδρή διακαή επιθυμία μου να επανέλθω στα ιατρικά και ν’ αρχίσω ν’ ασκώ το ιατρικό λειτούργημα αναζήτησα τις προκηρύξεις προκειμένου να προσληφθώ ως ιατρός υπαίθρου – αγροτικός ιατρός.
Εκ των πραγμάτων, από μικρή ηλικία, από τότε που κατάλαβα τον εαυτό μου, ζω ανάμεσα σε ιατρούς – στενούς συγγενείς μου, οι οποίοι κατά καθολική αποδοχή και ομολογία, εκτός του ότι είναι άψογοι επιστήμονες, άξιοι στην ειδικότητά τους, διακρίνονται ιδιαίτερα από ανθρωπιά, από αγάπη για τον συνάνθρωπο, αρετές τις οποίες γνώρισα και βίωσα άμεσα, ζυμώθηκα με αυτές με εύλογο αποτέλεσμα την μεταλαμπάδευση τους πλέον στον εσωτερικό και εξωτερικό ψυχισμό μου.
Επανερχόμενος στην πορεία της ζωής μου, τον Φεβρουάριο του 2021 διορίσθηκα ως ιατρός Υπαίθρου – Αγροτικός Ιατρός στο ακριτικό νησί «Θύμαινα», το οποίο σημειωτέον ήταν η δεύτερη δηλωθείσα επιλογή μου, ανάμεσα σε δέκα (10) επιλογές. Και η επιλογή μου αυτή ήταν απόλυτα συνειδητή, καθόσον εγνώριζα εκ των προτέρων ότι η Θύμαινα είναι ακριτικό νησί με ολιγοστούς κατοίκους με όλες τις δυσκολίες της απομόνωσης, αλλά όμως επικράτησε στην επιλογή μου η έρευνα, που αποτελεί την κορωνίδα της Ιατρικής Επιστήμης, καθόσον στο νησί αυτό απαντάται υψηλό ποσοστό ανάμεσα στους ντόπιους κατοίκους του συνδρόμου «cohen», το οποίο ήθελα να το βιώσω και να το μελετήσω εν τοις πράγμασιν ως ιατρός.
Και αυτά τα αναφέρω, και ας μου επιτραπεί αυτό, με ταπεινότητα και χωρίς έπαρση προς αντίκρουση της εικόνας που αποπειράθηκε να δημιουργηθεί για το πρόσωπό μου του φυγόποινου, όταν βεβαίως είχα την δυνατότητα, εάν όντως ήμουνα, να δηλώσω περιοχές για την άσκηση του αγροτικού μου όχι ακριτικά νησιά, αλλά περιοχές πιο κοντά στο σπίτι μου στην Αθήνα, πιο κοσμικές, όπως την νήσο Εύβοια, την Λαμία, την Λιβαδειά΄, την Θήβα, την Αίγινα, την Τζια, την Νάξο κλπ.
Αναφορικά με αυτά που μου αποδίδουν, όπως αναφέρεται στην επιστολή των 71 πολιτών – κατοίκων της Θύμαινας, εκτός των άλλων, ότι παραμελούσα και κακομεταχειρίστηκα τον εξοπλισμό και τον χώρο του Π.Π.Ι. Θύμαινας και συγκεκριμένα είχαν αφεθεί ιατρικά εργαλεία έξω από το ιατρείο πάνω σε τοιχίο, σε κοινή θέα για μεγάλο χρονικό διάστημα και επίσης παρουσιάσθηκαν φθορές στην πόρτα του ιατρείου και σε άλλα σημεία, έχω να αντιλέξω τα παρακάτω:
Όταν έφθασα στο ιατρείο του Π.Π.Ι. Θύμαινας και ανέλαβα τα ιατρικά καθήκοντά μου ως ιατρός υπαίθρου – αγροτικός, βρήκα τα υπάρχοντα ιατρικά εργαλεία σκουριασμένα και προσπάθησα να τα πλύνω προκειμένου να τα ξεσκουριάσω. Από τα τριάντα (30) περίπου εργαλεία (βελονοκάτοχοι, ψαλίδι χειρουργικό, ανατομική λαβίδα, μοσκίτο κλπ) τα δέκα (10) περίπου δεν κατέστη δυνατό να ξεσκουριάσουν και βρεγμένα όπως ήταν τα εναπόθεσα πάνω σ’ ένα τοιχίο απέξω από το ιατρείο δίπλα στην πόρτα εισόδου, ύψους 1,30 μ. εκτεθειμένα στον ήλιο για να στεγνώσουν, με σκοπό να τα αποθηκεύσω σε μια μικρή αποθήκη σε απόσταση τριών (3) μέτρων από το ιατρείο, όπως και έπραξα.
Στην πόρτα του ιατρείου δεν έχει πραγματοπιοηθεί καμμία φθορά εκτός από το πλαίσιο στη δεξιά πλευρά της καθ’ όλο το μήκος της, το οποίο προϋπήρχε, όπως και κάποια προϋπάρχουσα φθορά στην μπαλκονόπορτα, η οποία είχε ανέκαθεν πρόβλημα στο κλείσιμο.
Κατά συνέπεια δεν έχω προκαλέσει καμμία φθορά στις εγκαταστάσεις του Π.Π.Ι. και η δήθεν παραμέληση και κακομεταχείριση του εξοπλισμού του ιατρείου, που μου έχει αποδοθεί με την καταγγελία κατοίκων της Θύμαινας προφανώς οφείλεται σε εσφαλμένη αντίληψη των πραγμάτων και γεγονότων. Γιατί πώς θα ήταν δυνατόν ο ιατρός να παραμελεί και να κακομεταχειρίζεται τον εξοπλισμό του ιατρείου του, με τον οποίο προσφέρει τις ιατρικές υπηρεσίες στους προσερχόμενους ασθενείς του, όταν από την καλή λειτουργική κατάσταση αυτών, καθώς και την απόλυτη καθαριότητα και απολύμανσή τους εξαρτάται καταλυτικά η ποιότητα των ιατρικών υπηρεσιών και βεβαίως η ασφάλεια των ασθενών.
Γιατί πώς θα ήταν δυνατόν ο ιατρός να μην λαμβάνει υπόψη του όλα τα προαναφερθέντα, να είναι τόσο επιπόλαιος και κυριολεκτικά ασυνεπής και αμελής και να μην αναλογίζεται ότι οι πιθανές επιπτώσεις στην υγεία των ασθενών του λόγω του προβληματικού εξοπλισμού θα μπορούσαν να τον εκθέσουν σοβαρά και να τον οδηγήσουν, εκτός της επαγγελματικής απαξίωσής του, σε περιπέτειες, πειθαρχικές, ακόμη και ποινικές.
Όχι, βέβαια, σε καμμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν για κανένα ιατρό και πολλώ μάλλον για εμένα ο οποίος, όπως προανέφερα και έχω τονίσει, αγαπώ το ιατρικό λειτούργημα, είμαι προσηλωμένος με αφοσίωση στην επιστήμη μου, που αποτελεί για εμένα κυρίαρχο σκοπό στην ζωή μου. Θέλω πραγματικά και ειλικρινά να πιστεύω ότι πρόκειται για παρεξήγηση, ειδάλλως θίγομαι και προσβάλλομαι βάναυσα – με πλήρη απογοήτευση.
Αναφορικά με τις λοιπές καταγγελίες των πολιτών της Θύμαινας, θα ήθελα, όπως Σας προανέφερα, να πάρω θέση και να τις σχολιάσω και με ειλικρίνεια και παρρησία να αντιλέξω τα παρακάτω:
Ισχυρίζονται οι καταγγέλλοντες ότι απουσίαζα καθημερινά από το νησί κατά το χρονικό διάστημα 17.00 -19.00 και τα Σαββατοκύριακα ολημερίς, ενώ προφορικώς είχα διαδώσει πως εφημέρευα καθημερινώς.
Πράγματι το απογευματινό δίωρο 5 μέχρι 7 μετέβαινα στους Φούρνους προκειμένου: α) να προμηθεύομαι απαραίτητα φάρμακα από το εκεί φαρμακείο β) τρόφιμα – μαγειρεμένα για την σίτισή μου από το εστιατόριο << Μελτέμι του Μύτικα >> γ) Διάφορα τυχόν απαραίτητα ψώνια και δ) παραλαβή με περιεχόμενο testcovid, μάσκες, ράμματα, σύριγγες κλπ.
Δηλαδή η μετάβασή μου στο νησί των Φούρνων, που είναι μια θαλάσσια διαδρομή 8 λεπτών περίπου για το χρονικό διάστημα 5 έως 7 μ.μ, γιατί το τελευταίο καΐκι από την Θύμαινα για τους Φούρνους ήταν στις 5 το απόγευμα και το τελευταίο καΐκι από τους Φούρνους για την Θύμαινα ήταν στις 7 το απόγευμα, δεν το πραγματοποιούσα για διασκέδαση, αλλά για προσωπικές και επαγγελματικές ανάγκες. Σε κάθε περίπτωση όμως μεριμνούσα σε κάθε απογευματινή μου μετακίνηση στους Φούρνους να υπάρχει άμεσος τρόπος μετακίνησής μου εάν παρίστατο κάποια επείγουσα ανάγκη στο χρονικό διάστημα 5 έως 7 μ.μ. με συνεννόηση με κάποιο καΐκι μέσω του κινητού τηλεφώνου και βεβαίως ήλεγχα πάντοτε ότι ο καιρός ήταν ήπιος και δεν συνέτρεχε κανένας κίνδυνος να καταστεί αδύνατη η μετακίνησή μου.
Κατά συνέπεια οι απογευματινές μετακινήσεις μου προς του Φούρνους όχι μόνο δεν προκαλούσαν κανένα κίνδυνο για την υγειονομική ασφάλεια των κατοίκων της Θύμαινας, αλλά τουναντίον εξυπηρετούσαν μέσω εμού την καλύτερη ποιότητα των παρεχόμενων ιατρικών υπηρεσιών.
Ισχυρίζονται οι καταγγέλλοντες ότι απουσίαζα από το νησί της Θύμαινας και τα Σαββατοκύριακα ολημερίς, ενώ προφορικώς είχα διαδώσει πως εφημέρευα καθημερινώς.
Το γεγονός αυτό, που ισχυρίζονται, εμπίπτει αναμφισβήτητα στη σφαίρα της υπερβολής. Δύο Σάββατα πέρασα στους Φούρνους και αυτό έγινε στην αρχή της θητείας μου ως αγροτικού ιατρού στην Θύμαινα, στο πλαίσιο της προσαρμογής μου.
Όσον αφορά το ωράριο εργασίας μου στο Π.Π.Ι. είχα θυροκολλήσει ενημερωτικό σημείωμα, αλλά αυτό ήταν εντελώς τυπικό, γιατί το κινητό τηλέφωνό μου ήταν γραμμένο στο σημείωμα και είχα ενημερώσει όλους τους κατοίκους της Θύμαινας, ότι είμαι όλο το εικοσιτετράωρο και επτά ημέρες την εβδομάδα «oncall» δηλαδή είχε την δυνατότητα ο κάθε κάτοικος του νησιού να με αναζητήσει στο κινητό μου και εγώ ν’ ανταποκριθώ αμέσως.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω επισκεφθεί κατοίκους στο σπίτι τους, όταν με καλούσαν εκτός ωραρίου και βεβαίως θα πρέπει ν’ αναφερθεί ότι ουδέποτε δημιουργήθηκε κάποιο θέμα με ασθενή κάτοικο του νησιού, για το οποίο δεν ανταποκρίθηκα δεόντως. Εάν είχε συμβεί κάτι τέτοιο είναι σίγουρο ότι οι καταγγέλλοντες θα το είχαν αναφέρει.
Λανθασμένες συνταγογραφήσεις ουδέποτε έλαβαν χώρα και βεβαίως όταν είχα κάποιο δισταγμό για συνταγογράφηση, κάτι που θα ήταν θεμιτό και παραδεκτό για ασκούμενο ιατρό, ήμουνα πάντοτε «online» και με τους συγγενείς ιατρούς μου, αλλά και με άλλους διαφόρων ειδικοτήτων και με τον τρόπο αυτό ανταποκρινόμουνα με ασφάλεια στους ασθενείς μου.
Ισχυρίζονται οι καταγγέλλοντες με την επιστολή τους, ότι όχι μόνο δεν φάνηκα συνεργάσιμος, αλλά με ιδιαίτερη έπαρση χλεύασα τα λεγόμενα των κατοίκων και σε κάθε ευκαιρία προχωρούσα σε άσχημους χαρακτηρισμούς για το νησί και τους κατοίκους.
Οι ισχυρισμοί αυτοί επιεικώς και μόνο είναι απαράδεκτοι και από σεβασμό στο λειτούργημά μου δεν θέλω να προχωρήσω σε άλλους σχολιασμούς.
Πώς είναι δυνατόν ο ιατρός υπαίθρου-αγροτικός, που μάλιστα από μόνος του επέλεξε την Θύμαινα, όπως προανέφερα, ζώντας και δραστηριοποιούμενος σ’ ένα τόσο κλειστό κόσμο, με ολιγάριθμους κατοίκους, ασκώντας ιατρικά καθήκοντα, να διανοείται να κατηγορεί και να χλευάζει τους εν δυνάμει ασθενείς του, τους ανθρώπους που κατέβηκε στο νησί για να τους υπηρετήσει, φροντίσει και περιθάλψει.
Δεν μπορεί να γίνει αυτό πιστευτό. Δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να γίνει αποδεικτό. Γιατί κανένας μέσος άνθρωπος με απλή λογική δεν θα μπορούσε να διανοηθεί και να πιστέψει κάτι τέτοιο. Τα δε περί «Σπιναλόγκας» και «κάτοικοι προβληματικοί» δεν χρήζουν βεβαίως κανενός περαιτέρω σχολιασμού, γιατί δεν έχουν καμμία, μα καμμία απολύτως σχέση με εμένα.
Αναφορικά με το επίμαχο και σημαντικό γεγονός των απειλών κατά της ζωής μου, το οποίο αναφέρεται στην καταγγελία, έχω να Σας εκθέσω τα παρακάτω.
Κατ’ αρχήν ποτέ δεν διέδωσα ότι απειλείται η ζωή μου από τους κατοίκους του νησιού και τα γεγονότα σχετικά με το θέμα αυτό έχουν ως εξής:
Κατά το τέλος του μηνός Φεβρουαρίου, όντας στο νησί και ενώ βρισκόμουν στο λιμάνι του νησιού, ένας άνδρας κάτοικος της Θύμαινας, του οποίου την ύπαρξη γνώριζα ήδη και μάλιστα συνήθιζα να τον χαιρετάω, όπως άλλωστε πράττω με όλους σχεδόν τους κατοίκους, μου επέδειξε το περίστροφο, το οποίο είχε στην κατοχή του (υποθέτω παράνομα) γελώντας και αφήνοντας να εννοηθεί πως δεν διστάζει να το χρησιμοποιήσει αν παραστεί λόγος, υπονοώντας εμένα. Το εν λόγω περιστατικό θεωρώ πως ήταν η αρχή μιας βίαιης προσπάθειας εκφοβισμού, καθότι δεν είναι λογικά πιθανό να συντρέχει λόγος αστεϊσμού σε μια κίνηση επίδειξης όπλου και μάλιστα σε ένα ακριτικό νησί, το οποίο δεν έχει αστυνόμευση.
Δυστυχώς όμως ο εν λόγω άνδρας δεν έμεινε μόνο εκεί. Δύο εβδομάδες αργότερα, αφότου αποβιβάσθηκα από το καράβι με το οποίο γύρισα από το νησί των Φούρνων, ο άνδρας αυτός με περίμενε στο λιμάνι όπου και με προσέγγισε εμφανώς απειλητικά, λέγοντάς μου να μην τολμήσω να ξαναφύγω από το νησί.
Κατόπιν τούτου κατά τα μέσα του μηνός Μαρτίου, εάν ενθυμούμαι καλά, ημέρα Σάββατο και ενώ επιβιβαζόμουν στο καράβι για το νησί των Φούρνων δέχομαι μια κλήση με απόκρυψη από τον εν λόγω άνδρα, του οποίου την φωνή αναγνώρισα αμέσως. Σημειωτέον το σπίτι του είναι ακριβώς μπροστά στο λιμάνι και έχει οπτική επαφή της επιβίβασης. Κατά την κλήση μου δήλωσε ότι βρίσκεται σε περιστατικό αιμορραγίας και ότι πρέπει να μεταβώ στο ιατρείο πάραυτα. Και ενώ εγώ αναρωτήθηκα για την ταυτότητά του, εκείνος μου απήντησε «Έλα αμέσως αλλιώς θα σου ρίξω». Όπως εύλογα γίνεται αντιληπτό, ακόμα και χωρίς καμμία απειλή προφανώς θα μετέβαινα αμέσως στο ιατρείο, όπως και έκανα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι δεν συνάντησα κανένα στο ιατρείο, ενώ το συμπέρασμα που εύκολα συνάγεται από την εν λόγω κλήση είναι πως ο συγκεκριμένος αυτός άνθρωπος θέλει να με μετατρέψει σε «αιχμάλωτο» του νησιού, αποτρέποντας την οποιαδήποτε μετακίνησή μου μέσω σοβαρών απειλών κατά της ζωής και σωματικής μου ακεραιότητας.
Επιπρόσθετα Σας γνωρίζω ότι δεν αποτελώ το πρώτο θύμα απειλών κατά της ζωής μου από τον εν λόγω άνδρα, αλλά όπως πιθανόν ήδη γνωρίζετε, στο παρελθόν είχαν απειληθεί με ιδιαίτερα αποτρόπαιο τρόπο αγροτικοί ιατροί του νησιού, άνδρες αλλά και γυναίκες. Οι σχετικές αναφορές είχαν γνωστοποιηθεί στο αστυνομικό τμήμα Φούρνων και είναι διαθέσιμες σε περίπτωση οποιασδήποτε αμφιβολίας.
Σημειωτέον ότι προέβην σε αναφορά στο Αστυνομικό Τμήμα Φούρνων, ενώ οφείλω να Σας ενημερώσω πως ο μόνος λόγος για τον οποίον δεν κατέθεσα μήνυση εναντίον του άνδρα αυτού ήταν το γεγονός πως πρόκειται για μια κλειστή κοινωνία ανθρώπων κυρίως ηλικιωμένων και δεν ήθελα να προκληθεί η οποιαδήποτε αναταραχή ή ακόμη και φόβος στους υπολοίπους κατοίκους του νησιού.
Και ενώ κατόπιν αυτών με μετακινησαν στο Π.Π.Ι. Φούρνων την 22.03.2022 και έκτοτε εκ των πραγμάτων δεν έχω καμμία επαφή με το νησί της Θύμαινας, ως κεραυνός εν αιθρία αποστέλλεται στην Προϊσταμένη μου αρχή στην Διοίκηση της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου, μετά από χρονικό διάστημα περίπου 42 ημερών, η από 03.05.2022 επιστολή κατοίκων της Θύμαινας, για το περιεχόμενο της οποίας μου ζητήθηκαν εξηγήσεις από την Διοίκηση με το σχετικό έγγραφό της.
Δεν μπορώ να Σας κρύψω, ότι είμαι βαθειά πληγωμένος, καταρρακωμένος, στενοχωρημένος και περισσότερο από όλα νοιώθω κατάφορα προσβεβλημένος και αδικημένος. Κατέβηκα στο ακριτικό νησί της Θύμαινας με την θέλησή μου, όπως προανέφερα, με καλή πίστη, με εμπιστοσύνη στον εαυτό μου αλλά και στους κατοίκους του νησιού, με σκοπό ν’ ασκήσω το ιατρικό λειτούργημα με όσο το δυνατόν καλύτερο και προσήκοντα τρόπο, να υπηρετήσω πιστά τους κατοίκους του σύμφωνα πάντοτε με τον όρκο στον Ιπποκράτη, που πρόσφατα έδωσα, που επιτάσσει ποτέ ο ιατρός να μην κάνει οποιοδήποτε κακό αλλά πάντοτε καλό και ωφέλεια στους ανθρώπους, ευελπιστώντας μάλιστα και ως νεαρό άτομο, γιατί όχι, ν’ αγαπηθώ από τους κατοίκους τους οποίους όλους τους αγκάλιασα από την πρώτη στιγμή, καθόσον και αυτοί από την αρχή μου συμπεριφέρθηκαν καλά και με εμπιστεύθηκαν.
Η σχέση μου με τους κατοίκους αυτούς ήταν και είναι ακόμη αμφίδρομα καλή και ζεστή, γιατί και εγώ από την μεριά μου, σεβόμενος τους ηλικιωμένους ανθρώπους τους πήγαινα πάντοτε τα φάρμακά τους στα σπίτια τους για να μην κουράζονται ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας σκαλιά.
Για τους λόγους αυτούς, όπως Σας προανέφερα, η επιστολή αυτή με εξέπληξε αρνητικά και αρνούμαι να πιστέψω ακόμη ότι το περιεχόμενο της αποτελεί προϊόν συλλογικής συνεννόησης και απόφασης.
Αρκετοί κάτοικοι του νησιού της Θύμαινας, που με εκτιμούν βεβαίως και επικοινωνούν μαζί μου τηλεφωνικά, όσο είμαι στους Φούρνους, με διαβεβαιώνουν ότι σε καμμία περίπτωση 71 κάτοικοι συνεννοήθηκαν μεταξύ τους για να συντάξουν την εν λόγω επιστολή, αφενός γιατί δεν έχουν ενστερνισθεί τις απόψεις και τις κατηγορίες της επιστολής, αλλά ιδίως δεν εγνώριζαν το περιεχόμενο και τον σκοπό στον οποίον απέβλεπε η επιστολή. Γιατρέ μου, λένε, Θάνο, σε καμμία περίπτωση 71 κάτοικοι του νησιού δεν θα υπέγραφαν την επιστολή εάν ήξεραν ακριβώς το περιεχόμενό της. Κάτι άλλο τους είπαν….
Είναι προφανές ότι η επιστολή αυτή είναι γραμμένη από αρκούντως εγγράμματο ή εγγράμματους ανθρώπους, προφανώς ολίγους, οι οποίοι για δικούς τους λόγους που αυτή τη στιγμή δεν είναι ξεκάθαροι, μεθόδευσαν αυτή την απαράδεκτη και απρεπή επιστολή.
Προσπάθησα με όσο πιο ευγενικό, ευπρεπή και προσήκοντα τρόπο να Σας εκθέσω τις δικές μου απόψεις επί των διαδραμόντων γεγονότων προκειμένου Εσείς όλοι, που με έχετε γνωρίσει, αλλά έστω και έχετε ακούσει για εμένα, για την ύπαρξή μου, για την ιδιότητά μου ως αγροτικού Ιατρού στη Θύμαινα, να εξάγετε τα Συμπεράσματά Σας.
Διατηρώντας πάντοτε τον προσήκοντα σεβασμό μου απέναντί Σας αλλά και την εμπιστοσύνη μου στην κρίση Σας, Σας γνωστοποιώ μέσω του διαδικτύου την επιστολή μου αυτή, που είναι απόλυτα ειλικρινής και εκπορεύεται από την ψυχή μου.
Φούρνοι, 10 Μαΐου 2022
Με εκτίμηση
O Αγροτικός Ιατρός
