Γράφει ο Δημήτρης Προκοπίου
1. Εισαγωγή
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια έξαρση των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας στη χώρα. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ακόμα και σήμερα καλύπτεται σε μεγάλο ποσοστό από μη ανανεώσιμες πηγές. Η παραγωγή ενέργειας στην Ελλάδα παρέχεται από την κρατική ΔΕΗ που κυριαρχεί.
Το 2009 η ΔΕΗ παρείχε το 85,6% του συνόλου της ζήτησης ενέργειας στην Ελλάδα, ενώ ο αριθμός αυτός μειώθηκε σε 77,3% το 2010. Σχεδόν το μισό (48%) της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ΔΕΗ παράγεται με τη χρήση λιγνίτη, με μικρή πτώση από το 51,6% το 2009. Η Ευρωπαική Ένωση επιθυμεί την κατάργηση των λιγνιτικών μονάδων και την πώληση των υδροηλεκτρικών εργοστασίων.
2. Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
Το 12% της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα προέρχεται από τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας και ένα άλλο 20% από το φυσικό αέριο. Μεταξύ του 2009 και του 2010, η παραγωγή ενέργειας από ανεξάρτητες εταιρείες αυξήθηκαν κατά 56%, από τις 2709 Μεγαβατώρες το 2009, σε 4232 Μεγαβατώρες το 2010i.
Το 2008 οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αντιπροσώπευαν το 8% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας της χώρας, με μια μικρή αύξηση σε σχέση με το 7,2% που υπολογίστηκε το 2006, αλλά εξακολούθησε να υπολείπεται του μέσου όρου του 10% της ΕΕ για το 2008. Το 10% των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της χώρας προέρχεται από την ηλιακή ενέργεια, ενώ η περισσότερη ενέργεια προέρχεται από τη βιομάζα και την ανακύκλωση των αποβλήτων.
Σύμφωνα με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, η Ελλάδα επιδιώκει να πάρει το 18% της ενέργειάς της από ανανεώσιμες πηγές έως το 2020. Το 2013 σύμφωνα με τον ανεξάρτητο διαχειριστή μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα (ΑΔΜΗΕ), το περισσότερο από το 20% της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα έχει παραχθεί από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και υδροηλεκτρικά συστήματα ισχύος. Το ποσοστό αυτό, τον Απρίλιο ανήλθε σε 42%.
Η Ελλάδα σήμερα δεν έχει πυρηνικά εργοστάσια σε λειτουργία, ωστόσο το 2009 η Ακαδημία Αθηνών πρότεινε ότι η έρευνα για τη δυνατότητα δημιουργίας ελληνικών πυρηνικών εργοστασίων έχει αρχίσει.
3. Ενέργεια και νησιά
Πολλά ελληνικά νησιά ακόμα και σήμερα δεν έχουν συνδεθεί με την ηπειρωτική χώρα και διατηρούν εργοστάσια παραγωγής ρεύματος με γεννήτριες πετρελαίου. Αυτό αναγκάζει τη ΔΕΗ να δαπανά μεγάλα ποσά για αγορά πετρελαιοειδών και η κιλοβατώρα να είναι ακριβή για τα νησιά. Με σκοπό όμως την ίση τιμολογιακή πολιτική σε όλους τους Έλληνες, όλοι οι πελάτες ηλεκτρικού στην Ελλάδα πληρώνουν ειδικό τέλος για την παραγωγή ενέργειας στα νησιά.
Οι δύο βασικές εναλλακτικές μέθοδοι παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που ενδείκνυνται για τα ελληνικά νησιά είναι οι ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά. Στο άνυδρο νησί Άγιος Γεώργιος Ύδρας Σαρωνικού, του Δήμου Ύδρας που ανήκει σε ιδιώτες εγκαταστάθηκε μονάδα 70 mw και δεν ενοχλεί δεδομένης της ερημοποίησης και ανυπαρξίας κατοίκων. Επίσης σε πολλά νησιά υπάρχουν αιολικά πάρκα αλλά και φωτοβολταϊκά πάρκα.
4. Το πρότυπο εργοστάσιο της ΔΕΗ στην Ικαρία
Στην Ικαρία κατασκευάσθηκε φέτος το πρώτο πιλοτικό εργοστάσιο ενέργειας της ΔΕΗ.
Τα υβριδικά ενεργειακά συστήματα αποτελούν ίσως την πλέον ολοκληρωμένη μορφή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές (περιλαμβάνοντας και την αποθήκευση και μειώνοντας δραστικά τη στοχαστικότατα της αιολικής παραγωγής) το υβριδικό έργο της Ικαρίας αναδεικνύει τις δυνατότητες για τον ενεργειακό μετασχηματισμό των μη διασυνδεδεμένων νησιών, και καθορίζει τη δέσμευση της ΔΕΗ για την προστασία του περιβάλλοντοςii.
Η ΔΕΗ, είναι διατεθειμένη να διαθέσει τους μέγιστους δυνατούς πόρους σε αυτή την κατεύθυνση. «Στην Ικαρία, σ’ αυτό τον τόπο με την τόσο ξεχωριστή ιδιοσυστασία, στη γη που έχει ζυμωθεί αιώνες τώρα με αγώνες για ανεξαρτησία, αποδίδουμε σήμερα τον ΝΑΕΡΑ, το έργο που αξιοποιεί το νερό και τον αέρα του νησιού, θέτοντας τις βάσεις για μια άλλου τύπου ανεξαρτησία, την ενεργειακή» σημειώσε ο τότε διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ κ. Παναγιωτάκης.
Πρόκειται για το δεύτερο αλλά εξίσου πρωτοποριακό υβριδικό ενεργειακό έργο στην Ευρώπη. Το πρώτο έγινε στον Ατλαντικό, στο πιο απομακρυσμένο νησί των Καναρίων Νήσων, το El Hierro, ένα νησί με παρόμοια φυσικά χαρακτηριστικά με την Ικαρία. Το νησί αυτό της Ισπανίας έχει υιοθετήσει ένα σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης για την προστασία του περιβάλλοντος και τον πολιτιστικό πλούτο της περιοχής, με προοπτική την πλήρη ενεργειακή αυτονόμηση με χρήση ΑΠΕ 100%. Έτσι η UNESCO το 2000 το κατέταξε στην κατηγορία των «Παγκόσμιων Βιοσφαιρικών Αποθεμάτων».
5. Περιβάλλον και ανεμογεννήτριες
Η εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε τουριστικούς προορισμούς είναι μια διαδικασία που χρειάζεται επιπλέον προσοχή. Οι τουρίστες ουσιαστικά αγοράζουν διαμονή που περιέχει πρώτα από όλα εικόνες, τοπίο αστικό και φυσικό.
Οι διακοπές προϋποθέτουν ο επισκέπτης να απολαμβάνει φυσικό περιβάλλον και τοπίο. Δύο είναι οι βασικές παράμετροι περιβαλλοντικής όχλησης: Η τοποθεσία της εγκατάστασης και οι συνδέσεις υψηλής τάσης των ανεμογεννητριών με το δίκτυο μέσω υπέργειων πυλώνων υψηλής τάσης.
Το τοπίο ενός προορισμού μπορεί να αλλοιωθεί όχι μόνο από τους έλικες αλλά και από τα δίκτυα. Ακόμα και σήμερα τα ελληνικά νησιά δεν έχουν καθαρό τοπίο. Κολώνες υπάρχουν παντού. Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούν οι εκάστοτε και κατά τόπους δημοτικές αρχές να υπογειοποιήσουν τα δίκτυα τηλεφώνου και ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά το κόστος εμποδίζει και οι ρυθμοί είναι αργοί.
Το φυσικό περιβάλλον εκτός από τουριστικό θέλγητρο είναι και εθνικό κεφάλαιο. Στον αέρα εκτός από τους αεροδιαδρόμους υπάρχουν και οι περιοδικοί ορνιθολογικοί δρόμοι αλλά και οι μόνιμες κατοικίες ορνιθοπανίδας στα απόκρημνα βουνά. Η τοποθέτηση των ανεμογεννητριών στις περιοχές αυτές ειδικά κοντά σε βιότοπους δημιουργεί προβλήματα που οι επιστήμονες πρέπει να εξετάσουν.
6. Τοπίο και τουρισμός
Δεν υπάρχει τουρισμός χωρίς εικόνα, χωρίς τοπίο φυσικό και αστικό. Ταξιδεύουμε για τα τοπία που μας προσελκύουν που τα γνωρίζουμε πρώτα μέσα από τις εικόνες τους στη διαφήμιση ή στη φαντασία μας. Κατόπιν αποκτούμε τις δικές μας εμπειρίες και τις εντάσσουμε στο πολιτισμικό μας κεφάλαιο αφού οι διακοπές είναι εμπειρία. Απολαμβάνουμε τους προορισμούς μέσα από την περιήγησή μας σε αυτούς και μέσω της επαλήθευσης της εικόνας με προσωπικές εμπειρίες.
Κάποιες φορές γίνεται στοχευμένα, όπως όταν επισκεπτόμαστε έναν αρχαιολογικό χώρο ή όταν επιλέγουμε μια όμορφη παραλία για να χαλαρώσουμε, ή όταν διαβαίνουμε γραφικά δρομάκια. Άλλες απρογραμμάτιστα καθ’ οδόν προς τον προορισμό μας βιώνουμε το τοπίο. Επιστρέφουμε στον τόπο κατοικίας μας με το μυαλό και την ψυχή μας γεμάτα αναμνήσεις, εικόνων δηλαδή τοπίων, είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα.
Ολόκληρη η τουριστική δραστηριότητα –τόσο από πλευράς προσφοράς όσο και από πλευράς ζήτησης– στηρίζεται στο τοπίο. Για τον τουρισμό όμως δεν είναι μόνο το σκηνικό όπου εκτυλίσσεται η ζωή της τοπικής κοινωνίας και στην οποία μετέχουν εν μέρει οι τουρίστες για λόγους αναψυχής και κατανάλωσης.
Είναι ένα πλαίσιο ζωής που προσφέρει τοπικά προϊόντα, μονοπάτια και διαδρομές, γνωριμία με την πόλη και την ύπαιθρο, ευεξία και ανάνηψη, περιπέτεια και αθλητισμό, πανηγύρια και προσκυνήματα, δραστηριότητες και χαλάρωση, γαστρονομία, δέος, αισθητική απόλαυση και ένα πλήθος ακόμα πραγμάτων που ελκύουν ταξιδιώτες οι οποίοι ενδιαφέρονται για διάφορες μορφές εναλλακτικού ή ειδικού ενδιαφέροντος τουρισμούiii.
i Wikipedia
ii Ναυτεμπορική
iii https://www.kathimerini.gr/947695/gallery/ta3idia/proswpa-toy-toyrismoy/8eanw-sterkenlh-ka8hghtria-sto-tmhma-gewgrafias-toy-panepisthmioy-aigaioy
Αναδημοσίευση από : https://www.rodiaki.gr
