26 Ιανουαρίου 2015
- Η ΚΕ χαιρετίζει τα χιλιάδες μέλη, τους φίλους και οπαδούς του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους συνεργαζόμενους, τους ψηφοφόρους, που έδωσαν τη μάχη, συστρατεύτηκαν και συνέβαλαν στην ενίσχυση του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ σημείωσε άνοδο σε ποσοστά (+1%), ψήφους (+61.000) και βουλευτές (+3) σε σχέση με το εκλογικό ποσοστό, τις ψήφους και τους βουλευτές του Ιούνη του 2012, εκλέγοντας 15 βουλευτές. Επιβεβαιώνεται η θετική τάση συσπείρωσης στο ΚΚΕ, ανάκτησης απωλειών ψήφων, εισροής νέων.
Ιδιαίτερα, θέλουμε να χαιρετίσουμε τους ψηφοφόρους που για πρώτη φορά ψήφισαν το ΚΚΕ, εκτιμώντας τη σταθερότητα, τη συνέπεια, την ανιδιοτέλειά του, τη μαχητικότητά του στην πάλη για τα συμφέροντα του εργαζομένου λαού, ακόμη και αν δεν συμφωνούν όλοι με όλες τις θέσεις του ΚΚΕ.
Καλούμε όσους έκαναν το θετικό βήμα και ψήφισαν για πρώτη φορά το ΚΚΕ να συνεχίσουν και να συναντηθούν μαζί μας στους καθημερινούς αγώνες, στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς και νεολαίας, στο κίνημα, για τις επείγουσες διεκδικήσεις, για την ανάκτηση των απωλειών, αλλά και γενικότερα στην πάλη για να αλλάξει συνολικά χέρια η εξουσία. Αποτελεί ευθύνη και καθήκον άμεσης προτεραιότητας η σύσφιξη των σχέσεων του Κόμματος, από την Κεντρική Επιτροπή έως την κάθε Κομματική Οργάνωση, με όλους αυτούς τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και νέους ανθρώπους που έκαναν το βήμα, βρέθηκαν στο πλάι του ΚΚΕ, το ενίσχυσαν στις εκλογές, διευρύνοντας τους δεσμούς με νέες εργατικές, λαϊκές δυνάμεις.
Οι παράγοντες που διαμόρφωσαν το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι μόνο του τελευταίου μήνα, της καθαρής προεκλογικής περιόδου. Ιδιαίτερη σημασία και προτεραιότητα είχε η έντονη ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική δουλειά όλου του Κόμματος και της ΚΝΕ για την ιδεολογική θωράκιση των γραμμών μας, του περίγυρου ευρύτερα, που προηγήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα. Η σταθερότητα που έδειξε το ΚΚΕ, ιδιαίτερα από το 2012 και παρά τις σημαντικές απώλειές του, για την προώθηση και προβολή της στρατηγικής του, το σταθερό μέτωπο αντιπαράθεσης με τη συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, αλλά και με τον ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύοντας τις συνεχείς μεταλλάξεις του, συνέβαλαν σημαντικά στο σημερινό αποτέλεσμα.
Η πολύτιμη πείρα από τη δράση αυτή πρέπει και μπορεί να αποτελέσει συστατικό, μόνιμο στοιχείο της δουλειάς όλων των Κομματικών Οργανώσεων Βάσης, όπως και των Οργανώσεων της ΚΝΕ.
- Το γενικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει και μέσω της κάλπης τη μεγάλη δυσαρέσκεια και οργή του λαού για τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και όσων συνεργάστηκαν μαζί τους, που τον βύθισαν στη φτώχεια και την ανεργία στα χρόνια της οικονομικής κρίσης.
Το εκλογικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε κάτω από την πίεση ενός ισχυρού ρεύματος άμεσης κυβερνητικής εναλλαγής. Επικράτησε η λογική “ποια κυβέρνηση – ποιος διαπραγματευτής”, πάντα μέσα στα αντιλαϊκά τείχη της ΕΕ, μακριά από τα πραγματικά προβλήματα του λαού. Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ είναι κυρίως ψήφος απόρριψης της προηγούμενης αντιλαϊκής κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
Είναι ψήφος που περιέχει προσδοκία μειωμένων απαιτήσεων και αυταπατών για το χαρακτήρα της ΕΕ. Δεν είναι ψήφος συνολικής αποδοχής και απαίτησης για ικανοποίηση των πραγματικών σύγχρονων εργατικών λαϊκών αναγκών.
Ως ένα βαθμό είναι ψήφος υπό αίρεση, υπό εξέταση της πορείας της νέας κυβέρνησης, η οποία, ανάμεσα στα αντίθετα συμφέροντα κεφαλαίου – μισθωτών και άλλων λαϊκών δυνάμεων, θα τάσσεται με τα πρώτα.
Εκφράζει σε μεγάλο βαθμό και την απατηλή ελπίδα ότι η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ακολουθήσει φιλολαϊκή πολιτική. Το ΚΚΕ εκτιμούσε και εκτιμά ότι η διαμόρφωση σήμερα κυβέρνησης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θα κινηθεί στις ίδιες ράγες του ευρωμονόδρομου, των υποχωρήσεων και συμβιβασμών, των δεσμεύσεων προς το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με ό,τι αρνητικό συνεπάγεται αυτό για το λαό και τη χώρα μας. Η νέα συγκυβέρνηση παίρνει τη σκυτάλη της αντιλαϊκής πολιτικής για να εξασφαλίσει και μέσα από το πακέτο Ντράγκι ρευστότητα στο κεφάλαιο, χωρίς αποκατάσταση των απωλειών της κρίσης.
- Η κυβερνητική εναλλαγή και η ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν συνιστά πολιτική αλλαγή υπέρ του λαού. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θα συνεχίσει τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις της χώρας στην ΕΕ και τους δανειστές και φυσικά αυτό θα είναι ανάσα στο αστικό πολιτικό σύστημα, που επιδιώκει την πιο βαθιά ενσωμάτωση του λαού μέσα από την ανασύνθεση του αστικού κομματικού συστήματος, σε μια κρίσιμη στιγμή για το λαό και το κίνημά του. Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παραδεχθεί ότι την επόμενη μέρα θα υπάρξει πρόγραμμα σε συμφωνία με τους δανειστές. Αυτό το πρόγραμμα, ακόμη κι αν δεν ονομαστεί μνημόνιο ή δεν έχει την τυπική μορφή του σημερινού μνημονίου, θα περιέχει αντιλαϊκούς όρους.
Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι φιλεργατικό, φιλολαϊκό. Είναι ένα πρόγραμμα που, και στις στρατηγικές του κατευθύνσεις και στις συγκεκριμένες προτάσεις της τετραετίας, κινείται στις ράγες της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων, της στρατηγικής της ΕΕ, που λέει στο λαό να ξεχάσει ότι μπορεί να πάρει πίσω όλα όσα έχασε και υπόσχεται μόνο ορισμένα ψίχουλα “πτωχοκομείου” προς την πιο ακραία φτώχεια, τα οποία θα εξανεμιστούν από τη συνολικότερη αντιλαϊκή πολιτική. Για την πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μοίρασμα της φτώχειας και της ανεργίας σε περισσότερους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει επίσης ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ. Αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, σε μια περίοδο που το ΝΑΤΟ και η ΕΕ εξελίσσονται ακόμη περισσότερο σε παράγοντες υπονόμευσης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, που οξύνονται οι ανταγωνισμοί για τις αγορές και τις πρώτες ύλες και πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου στην Ανατ. Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, την Ουκρανία, με την εμπλοκή και της Ελλάδας.
- Η κυβερνητική εναλλαγή στην Ελλάδα αξιοποιείται από τις αστικές πολιτικές δυνάμεις εντός της χώρας, της Ευρωζώνης, αλλά και διεθνώς, που θέλουν μια πιο χαλαρή νομισματική και δημοσιονομική πολιτική ως εργαλείο εξόδου από την παραγωγική στασιμότητα. Το ΚΚΕ στο 19ο Συνέδριό του είχε επισημάνει την προοπτική διαφοροποίησης του μείγματος της αστικής διαχείρισης. Πρόκειται για την ανάγκη που προκύπτει να αντιμετωπισθεί ο δισταγμός και η επιφύλαξη των ομίλων να θέσουν σε κίνηση λιμνάζοντα κεφάλαια, συγκεντρωμένα την περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με όρο την ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης, τη μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου, τελικά την άνοδο του μέσου ποσοστού κέρδους. Αυτό άλλωστε είναι η περίφημη “επανεκκίνηση” της καπιταλιστικής οικονομίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα, καλλιέργησε συστηματικά την παραπλανητική και εντελώς ψεύτικη θέση ότι η ΕΕ αλλάζει σε θετική κατεύθυνση υπέρ των λαών, επειδή μετακινείται προς μια λιγότερη περιοριστική πολιτική, τη λεγόμενη ποσοτική χαλάρωση. Γι’ αυτό πανηγύρισε για τα μέτρα Ντράγκι και την αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ. Μια τέτοια αλλαγή όμως δεν είναι φιλολαϊκή. Είναι προς το συμφέρον μονοπωλιακών ομίλων, τραπεζών, βιομηχάνων, προς τους οποίους θα κατευθυνθούν τα χρηματοδοτικά πακέτα και τα οποία θα φορτωθούν και πάλι οι εργαζόμενοι. Η κυβερνητική εναλλαγή επίσης συμβολίζει και υπηρετεί την πίεση των ΗΠΑ, της Γαλλίας και Ιταλίας προς τη γερμανική κυβέρνηση για να αλλάξει ο επιμερισμός βαρών και κερδών, σχετικά με τη διαχείριση των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης. Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε προεκλογικά και ο ΣΕΒ.
- Το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα καταγράφει την πορεία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, που ξεκίνησε στις διπλές εκλογές του 2012, σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης. Αυτή η αναμόρφωση ήταν αναγκαία για την πολιτική εξουσία των καπιταλιστών, σε συνθήκες όπου, λόγω του νέου μεγάλου κύματος ανεργίας και φτώχειας, αδυνάτισε η πολύ μεγάλη πολιτική ικανότητα χειραγώγησης εργατικών λαϊκών μαζών εκ μέρους της παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και της φιλελεύθερης αστικής παράταξης και είχε ως αποτέλεσμα να μη λειτουργεί η απρόσκοπτη αυτοδύναμη δικομματική εναλλαγή στη διακυβέρνηση. Η αναμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας προχώρησε ταχύτερα, ουσιαστικά αντικαθιστώντας το ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως να πετύχει το βαθμό επιρροής του ΠΑΣΟΚ ως κυβερνητικού κόμματος. Η αναμόρφωση της φιλελεύθερης παράταξης είναι ακόμα σε εξέλιξη, παρά τη σημαντική διάσπαση εθνικιστικών, φασιστικών δυνάμεων που έχει ήδη υποστεί.
- Ως προς το ΚΚΕ, το αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε συνθήκες πλαγιοκόπησης των δυνάμεών του, εκβιαστικών διλημμάτων ότι υπάρχει “καλός” και “κακός” δρόμος μέσα στην Ευρωζώνη, προοπτική “αριστερής” αλλαγής μέσα στην ΕΕ ή αυταπατών ότι δήθεν μια “αριστερή” κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει την πορεία σε όφελος των λαϊκών δυνάμεων.
Κρίσιμος αρνητικός παράγοντας για το συσχετισμό δυνάμεων, επομένως για την πολιτική επιρροή του ΚΚΕ, ήταν και είναι η κατάσταση μαζικότητας και προσανατολισμού του εργατικού – λαϊκού κινήματος. Όσο το κίνημα, η συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτό παραμένουν σε υποχώρηση, παρά τις πρωτοβουλίες του ΚΚΕ και άλλων ριζοσπαστικών δυνάμεων, των ταξικά συνειδητοποιημένων δυνάμεων, τόσο θα κυριαρχούν οι λογικές της αναμονής, της ανάθεσης, της αναζήτησης “σωτήριων” και ανύπαρκτων λύσεων από τα πάνω. Στην πορεία, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, από τα ίδια τα πράγματα, θα ξανασκεφτούν προβλέψεις και εκτιμήσεις του ΚΚΕ, θα συμπορευτούν με το ΚΚΕ, για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, την ενδυνάμωση της λαϊκής κοινωνικής συμμαχίας.
- Παρά τη θετική τάση συσπείρωσης υπέρ του ΚΚΕ, ο συνολικός συσχετισμός δυνάμεων παραμένει αρνητικός, το εκλογικό αποτέλεσμα δεν εκφράζει τάση χειραφέτησης εργατικών λαϊκών δυνάμεων από την ΕΕ, το δρόμο του κεφαλαίου και τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Έκφραση αυτού του αρνητικού συσχετισμού αποτελεί η ανάδειξη σε τρίτη δύναμη της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής, ενός κόμματος με δολοφονική δράση, φτιαγμένο μέσα από τους μηχανισμούς του συστήματος, που διατηρεί υψηλά ποσοστά, παρά τις απώλειες που είχε σε ψήφους. Ιδιαίτερη ευθύνη για τη διαμόρφωση του εκλογικού ποσοστού της ΧΑ έχει τόσο η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που καλλιέργησαν τον αντικομμουνισμό, τη θεωρία των δύο άκρων, την ενοχοποίηση των μεταναστών, όσο και η θολή “αντιμνημονιακή” γραμμή που πρόβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ και η οποία αθωώνει τον πραγματικό αντίπαλο του λαού, τους καπιταλιστές. Σε αυτό το ιδεολογικό και πολιτικό έδαφος αναπτύχθηκε η συγκεκριμένη φασιστική εγκληματική οργάνωση. Το ΚΚΕ παραμένει ο σταθερός πολέμιος του φασισμού, ακριβώς γιατί αντιπαρατίθεται συνολικά με τον καπιταλισμό, το σύστημα που γεννά το φασισμό, τον εθνικισμό και το ρατσισμό.
Το σύστημα, τα μονοπώλια και η εξουσία τους διαθέτουν ακόμη αρκετές εφεδρείες για τον εγκλωβισμό λαϊκών στρωμάτων, σε μια περίοδο που δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού.
Χρειάζεται να δυναμώσει ακόμη περισσότερο μέσα στην εργατική τάξη, τη νεολαία και το κίνημα η γραμμή της αντεπίθεσης και της ρήξης, σε αντίθεση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ και την πολιτική που στηρίζει αυτόν το δρόμο, με την ενσωμάτωση και την παθητική αναμονή. Σήμερα είναι παρόντα και απέναντι από το λαό τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, οι στόχοι της ανταγωνιστικότητας και της νέας ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που οδηγούν σε μεγαλύτερη χρεοκοπία του λαού και δεν μπορούν να λύσουν τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, όπως αυτό της ανεργίας. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και τα άλλα κόμματα υπηρετούν αυτόν τον αντιλαϊκό δρόμο και προσπαθούν να τον εξωραΐσουν στα μάτια του λαού.
- Το ΚΚΕ, συνεπές σε όσα έλεγε και πριν τις εκλογές, δεν πρόκειται να στηρίξει ή να δώσει ανοχή στη νέα κυβέρνηση. Θα αξιοποιήσει τη συσπείρωση δυνάμεων, που σε αυτή τη φάση πραγματοποίησε, για να κάνει αυτό που υποσχέθηκε στο λαό, να υπάρξει δυνατή εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση υπέρ του λαού και στη Βουλή, με τις προτάσεις του, αλλά πάνω από όλα στο κίνημα για να δυναμώσει η Λαϊκή Συμμαχία για το σήμερα και για την προοπτική. Για να δυναμώσουν οι αγώνες ενάντια στην ΕΕ, τα μνημόνια διαρκείας, τα μονοπώλια, το κεφάλαιο και την εξουσία του, που είναι εδώ, παρόντα. Για να ανακτηθούν οι μεγάλες απώλειες των εργαζομένων την περίοδο της κρίσης, για να μην πληρώσουν ξανά οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι τα όποια ψίχουλα δοθούν στην ακραία φτώχεια, αλλά να πληρώσουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, το κεφάλαιο.
Το ΚΚΕ θα δυναμώσει τις προσπάθειες και τις πρωτοβουλίες του για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, για την ανακούφιση των ανέργων, των λαϊκών νοικοκυριών. Θα δυναμώσει τις προσπάθειες για την ανασύνταξη του εργατικού – λαϊκού κινήματος, για την ανάπτυξη της λαϊκής αλληλεγγύης, για την οικοδόμηση της Λαϊκής Συμμαχίας ενάντια στα μονοπώλια και το καπιταλιστικό σύστημα.
Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να προβάλλει και να παλεύει μέσα στο λαό για τη μοναδική φιλολαϊκή διέξοδο: Με το λαό στην εξουσία, πραγματικά κυρίαρχο, ικανό να αναδείξει τη δική του διακυβέρνηση, τη διακυβέρνηση της εργατικής – λαϊκής εξουσίας, καταργώντας την καπιταλιστική ιδιοκτησία.
Μόνο η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και των υποδομών μπορεί να στηρίξει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, προς όφελος των λαϊκών αναγκών, με κεντρικό σχεδιασμό, με τελείως διαφορετικά κίνητρα στην κατανομή των πόρων. Το δρόμο που η αποδέσμευση από την ΕΕ, η μονομερής διαγραφή του χρέους μπορούν να αποκτήσουν λαϊκό περιεχόμενο. Να οικοδομήσει και ν’ αναπτύξει σχέσεις με λαούς και χώρες με κριτήριο το αμοιβαίο συμφέρον.
Η ΚΕ του ΚΚΕ .
