Για το ιστορικό της υπόθεσης, αυτό που προφανώς δεν αναφέρει αλλά ούτε ενδιαφέρει το Εργατικό Κέντρο Σάμου, είναι ότι η υπόθεση αφορά την εργαζόμενη ως γραμματέα στην ερευνητική βάση που διατηρούσε έως πρόσφατα το Αρχιπέλαγος στη Σάμο – ένα γραφείο που υπολειτουργεί από τον Μάρτιο λόγω πανδημίας, ενώ από τον Ιούνιο σταμάτησε ολοκληρωτικά τη λειτουργία του, με τη δραστηριότητα και την έδρα να έχει μεταφερθεί στα βόρεια Δωδεκάνησα μέχρι νεοτέρας. Καθώς λοιπόν σε ένα κλειστό γραφείο η γραμματέας έμεινε χωρίς αντικείμενο εργασίας, όταν έληξε η περίοδος της αναστολής, συνέχιζε να λαβαίνει τις νόμιμες απολαβές παραμένοντας στο σπίτι της, όταν όλο το υπόλοιπο προσωπικό του φορέα συνέχισε να εργάζεται σκληρά στη νέα έδρα με στόχο να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν, όλοι μακριά από τα σπίτια μας, με σκοπό να παραμείνει ο φορέας ζωντανός και να επιτυγχάνονται οι στόχοι για την προστασία των θαλασσών. |
To Εργατικό Κέντρο Σάμου δημοσίευσε στις 28/7/20 ένα συκοφαντικό και κακόβουλο δελτίο τύπου αναφορικά με αυτό που περιγράφουν ως «απόλυση συναδέλφισσας μέλους του ΔΣ του εργατικού κέντρου Σάμου» από το Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος. |
Αυτό δεν είναι μία εύκολη υπόθεση για ένα φορέα που απέχει συνειδητά από δημόσιους πόρους και λειτουργεί επί 20 και πλέον χρόνια με πόρους που δημιουργεί ο ίδιος ο φορέας, μέσα από διεθνείς εκπαιδευτικές και ερευνητικές δράσεις. Χρησιμοποιεί και τιμά το θεσμό του μη-κυβερνητικού οργανισμού – κάτι που έχει σημαντικό θεσμικό ρόλο και αναγνώριση από το διεθνές δίκαιο (αν και κάποιοι στην Ελλάδα έχουν καταφέρει να αμαυρώσουν και αυτό τον τόσο σοβαρό θεσμό μετατρέποντας το σε πηγή κερδοσκοπίας με δημόσιους πόρους…). Στη συγκεκριμένη περίπτωση, παρόλο που την εποχή αυτής της πρωτοφανούς διεθνούς κρίσης, είναι πάρα πολύ δύσκολο να διατηρούνται οι θέσεις εργασίας, προσφέρθηκε στη συγκεκριμένη εργαζόμενη η επιλογή να μεταφερθεί προσωρινά (όπως και όλο το υπόλοιπο προσωπικό) σε γραφείο του φορέα που λειτουργεί στα βόρεια Δωδεκάνησα. Με κάθε καλή πρόθεση και χωρίς καμία μείωση μισθού, της προσφέρθηκε παράλληλα να της καλυφθούν τα έξοδα διαμονής, διατροφής και μετακίνησης, για την περίοδο που θα εργαζόταν εκτός έδρας. |
Η εργαζόμενη αρνήθηκε την προσωρινή μετακίνηση καθώς επίσης και την άλλη επιλογή, αυτή της απόλυσης της με πλήρη αποζημίωση (απόλυση η οποία έγινε ακολουθώντας την απολύτως νόμιμη διαδικασία και τις πλήρεις αποζημιώσεις). Ανέφερε μάλιστα ως απειλή το ρόλο της στο ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Σάμου, αναφέροντας ότι απαιτεί να συνεχίζει να εργάζεται από το σπίτι της, άσχετα εάν έχει αντικείμενο εργασίας ή όχι– και απαιτώντας να της καταβάλλεται το σύνολο των μισθών και επιδομάτων. Για άλλη μία φορά βλέπουμε ότι υπάρχουν 2 κατηγορίες εργαζομένων: οι αργόμισθοι και αυτοί που μοχθούν καθημερινά και εργάζονται σκληρά και συνειδητά. Υπάρχουν οι εργαζόμενοι που βρίσκονται πολύ μακριά από τα σπίτια τους, χωρίς να τους έχει ρωτήσει κανείς εάν μπορούν να ζουν εκεί με μισθούς των 650 ευρώ και χωρίς καμία σχετική υποστήριξη, και πόσα άλλα γνωστά σε όλους μας που φαίνεται ότι δεν αποτελούν την προτεραιότητα αυτών που επιμένουν να μιλούν για λογαριασμό των εργατικών κέντρων, λέγοντας ότι εκπροσωπούν τους εργαζόμενους. |
Το δελτίο τύπου του εργατικού κέντρου προσπαθεί να στοχοποιήσει εμένα, ως νόμιμο εκπρόσωπο του φορέα, έναν άνθρωπο που για να μπορέσει να παρακολουθήσει νυχτερινό σχολείο έχει, από ηλικία 13 ετών, βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα σε οικοδομές-κάτεργα της Αθήνας και έπειτα εργασία στα καράβια επί δεκαετίες συχνά υπό ασύλληπτα δύσκολες συνθήκες. Εδώ και 40 χρόνια δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε μία μέρα που να μην έχω εργαστεί πολύ σκληρά. Έπειτα από μία δύσκολη πορεία, έχοντας εκποιήσει και υποθηκεύσει κάθε προσωπικό περιουσιακό στοιχείο για να στηρίξω αυτή τη μεγάλη προσπάθεια για την προστασία των θαλασσών μας, έχω γίνει αποδέκτης απειλών και αγωγών πολλών εκατομμυρίων από ρυπογόνες εταιρείες από τις οποίες άλλοι ζουν από τις χορηγίες τους. Έως σήμερα συνεχίζω να δέχομαι απειλές από συμφέροντα στα οποία εναντιωνόμαστε και ποτέ δεν έχουμε κάνει πίσω, έχοντας πλήρη συναίσθηση της βαρύτητας του ρόλου μας και του σκοπού της προστασίας των θαλασσών. |
Δεν πρόκειται λοιπόν να ανεχθώ τη συκοφαντική δυσφήμιση από «αγωνιστές» των οποίων ο μεγαλύτερος αγώνας που έχουν διεξάγει είναι να συντάσσουν εμπαθή δελτία τύπου, καλυπτόμενοι πίσω από τον θεσμό των εργατικών κέντρων. Αυτοί οι άνθρωποι αμαυρώνουν έναν πραγματικά σημαντικό θεσμό που σε δύσκολες εποχές, πραγματικοί αγωνιστές-εργαζόμενοι πάλεψαν και σε πολλές περιπτώσεις μάτωσαν για να θεσμοθετήσουν και για να μπορούν οι εργαζόμενοι να έχουν μία ουσιαστική υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Είναι τεράστια απαξίωση του θεσμού να εκπροσωπείται από ανθρώπους που προτεραιότητα έχουν να σπιλώνουν αυτούς που δημιουργούν τις θέσεις εργασίας. Τελικό αποτέλεσμα δεν είναι άλλο από το να χάνονται καθημερινά τόσες πολλές θέσεις εργασίας. Κλείνοντας λοιπόν θέλω να στείλω τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου στους πραγματικούς αγωνιστές της καθημερινής ζωής, τους εργαζόμενους είτε βρίσκονται στον τόπο τους, είτε εκατοντάδες μίλια μακριά, τους χαμηλόμισθους, τους ανθρώπους που προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανές τις μικρές επιχειρήσεις ή εταιρείες τους και τις θέσεις εργασίας παρά τη δραματική κατάσταση που έχει προκαλέσει η παρατεταμένη κρίση και η πανδημία που βιώνουμε σε αυτή τη χώρα, σε αυτούς που έχασαν τις επιχειρήσεις τους και προσπαθούν να αποτρέψουν την εκποίηση των όποιων περιουσιακών στοιχείων τους ή ακόμα και της πρώτης κατοικίας τους και τόσους πολλούς άλλους που πραγματικά δίνουν έναν δύσκολο αγώνα. Θέλω να τονίσω για άλλη μία φορά, ότι είναι καιρός όλοι να βρισκόμαστε προσγειωμένοι στον πραγματικό κόσμο εάν θέλουμε να καταφέρουμε να επιβιώσουμε μέσα σε αυτή την πρωτοφανή κρίση που βιώνουμε και να απομονώσουμε όλες αυτές τις αναχρονιστικές σειρήνες. |
Για το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος |