13
Ημέρα φορτισμένη με διπλό ιστορικό μήνυμα, είναι η 9η Μαΐου, που όμως εδώ και χρόνια, δεν το αναδεικνύει η πλειοψηφία των ΜΜΕ.
Κρατάμε από τότε, την αποφασιστικότητα των απεργών, την αλληλεγγύη (η απεργία αρχικά ήταν καπνεργατική και εξελίχτηκε σε γενική), τις απειλές του Μεταξά, που μας θυμίζουν έντονα το σήμερα και τις αντίστοιχες δηλώσεις των συγκυβερνούντων τροϊκανών, αλλά και τη «λατρεία» της νεοναζιστικής συμμορίας των ημερών μας, προς «τον πρώτο εργάτη», όπως αυτοαποκαλούνταν ο δικτάτορας, που όταν ήταν ακόμα «κοινοβουλευτικός», είχε μακελέψει τους απεργούς.
Ημέρα φορτισμένη με διπλό ιστορικό μήνυμα, είναι η 9η Μαΐου, που όμως εδώ και χρόνια, δεν το αναδεικνύει η πλειοψηφία των ΜΜΕ.
Ξεκινώντας χρονολογικά, η 9η Μαΐου του 1936, σημαδεύτηκε από τη γενική απεργία στη Θεσσαλονίκη, που καταλήγει σε μακελειό, όταν στρατός και χωροφυλακή ρίχνονται κατά των διαδηλωτών. Απολογισμός: 12 νεκροί, 280 τραυματίες. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, ο τότε πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς, έδωσε διαταγή, ένα σύνταγμα στρατού από τη Λάρισα να μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη και μοίρα του στόλου να καταπλεύσει στο λιμάνι της πόλης προς αντιμετώπιση των εργατών που βρίσκονταν σε απεργία.
Μεταξύ άλλων δηλώνει ότι: «Η κυβέρνησις δε θα εμποδίση βεβαίως το δικαίωμα της απεργίας από εκείνους οι οποίοι το έχουν, αλλά δε θα επιτρέψη διατάρραξιν της τάξεως. Όσοι το επιχειρήσουν, θα συναντήσουν το κράτος του νόμου». Τρεις μήνες αργότερα, θα επιβληθεί η δικτατορία του Μεταξά, η 4η Αυγούστου.
Κρατάμε από τότε, την αποφασιστικότητα των απεργών, την αλληλεγγύη (η απεργία αρχικά ήταν καπνεργατική και εξελίχτηκε σε γενική), τις απειλές του Μεταξά, που μας θυμίζουν έντονα το σήμερα και τις αντίστοιχες δηλώσεις των συγκυβερνούντων τροϊκανών, αλλά και τη «λατρεία» της νεοναζιστικής συμμορίας των ημερών μας, προς «τον πρώτο εργάτη», όπως αυτοαποκαλούνταν ο δικτάτορας, που όταν ήταν ακόμα «κοινοβουλευτικός», είχε μακελέψει τους απεργούς.
Δεύτερος χρονικός σταθμός, το 1945, που η ιστορία την κατέγραψε σαν την πρώτη ημέρα ειρήνης, μετά τονΒ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχει ανακηρυχτεί σαν «Ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης».
Για να μην ξεχνάμε, πώς μακελεύτηκε η ανθρωπότητα, από ποιούς και με πόσους ηρωικούς αγώνες και εκατόμβες νεκρών, σταμάτησαν οι ναζιστικές ορδές. Δεν ξεχνάμε ότι στην χώρα μας, χάρις στον ηρωικό αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και την πανεργατική κινητοποίησε σε συνθήκες κατοχής, με εισβολή στο υπουργείο εργασίας και κάψιμο των σχετικών καταλόγων επιστράτευσης, έγινε εφικτό να είναι η Ελλάδα η μόνη χώρα στην Ευρώπη που ακυρώθηκε το σχέδιο της πολιτικής επιστράτευσης, που θα έστελνε χιλιάδες εργάτες στα εργοστάσια της Γερμανίας, όπου αφού θα τους ξεζούμιζε η διαδικασία παραγωγικής υποστήριξης των ναζιστικών στρατευμάτων, θα συναντούσαν βέβαιο θάνατο.
Τιμούμε τους αγώνες εκείνων των εποχών, συνεχίζουμε με την βαριά κληρονομιά που μας άφησαν, διεκδικούμε και μέσα από τα ΜΜΕ, τη διάσωση της ιστορικής μνήμης. Στεκόμαστε απέναντι σε όσους επιχειρούν να αναβιώσουν πρακτικές που η ανθρωπότητα πλήρωσε με αίμα, πόνο και δυστυχία, όποιο μανδύα και αν φοράνε σήμερα.
