28
Ξεκινώντας από τον Πλάτωνα και τον Καντ, φτάνοντας μέχρι τους προκατειλημμένους κριτικούς θεάτρου, το διαρκές κυνήγι του ερμηνευτικού ρεαλισμού και το κόστος της επιτυχίας και καταλήγοντας στον απόλυτο κυνισμό που βασιλεύει στην αμερικανική showbiz, ο βιρτουόζος σκηνοθέτης της «Βαβέλ» στέλνει ένα ερωτικό γράμμα στο σουρεαλιστικό, ανθρωποφάγο όσο και μαγικό αυτό σύμπαν. Μια πικρόχολη, πρωτότυπη ως σύλληψη και εντυπωσιακότατη ως εκτέλεση (γυρισμένη σαν ενιαίο μονοπλάνο) σάτιρα, που κέρδισε τέσσερα συνολικά Όσκαρ, ανάμεσά τους και αυτό της Καλύτερης Ταινίας.