Ξεκινάμε από τα βασικά:
Έχουμε ήδη πληρώσει και πληρώνουμε τεράστιο κόστος για τη μόρφωση των παιδιών
μας, για να τους προσφέρουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, για να συμπληρώνουμε τις
ανεπάρκειες του σημερινού δημόσιου σχολείου…
Βλέπουμε, ζούμε το άγχος των παιδιών μας μπροστά στις πανελλαδικές εξετάσεις, την
απώλεια του ελεύθερου χρόνου τους. Τι λέει η κυβέρνηση στα παιδιά αυτά; Ότι άλλοι θα
“ματώνουν” για να μπουν στο πανεπιστήμιο και άλλοι θα κατακτούν πτυχίο πανεπιστημίου με
μόνο κριτήριο τη φορολογική δήλωση των γονιών τους; Που πάνε τα ωραία λόγια για “αριστεία”
τα οποία μας λένε χρόνια τώρα οι κυβερνώντες; Αυτό είναι άδικο!
Πολλοί από μας έχουμε ήδη παιδιά στα δημόσια πανεπιστήμια και “αιμορραγούμε” όταν
τα σπουδάζουμε σε άλλη πόλη και γνωρίζουμε τις ελλείψεις των ιδρυμάτων (από τα καθίσματα
στα αμφιθέατρα και τα εργαστήρια μέχρι τους καθηγητές και τις δωρεάν εστίες)…
Γιατί άλλοι από μας που τα παιδιά μας δεν κατάφεραν να μπουν σε ένα ΑΕΙ, γνωρίζουμε
από πρώτο χέρι το κόστος των κολεγίων, που είμαστε βέβαιοι ότι θα εκτιναχθεί αν τους δοθεί η
δυνατότητα να αναβαθμίσουν την ταμπέλα τους σε “πανεπιστήμια”…
ΙΔΙΩΤΙΚΑ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
Οι γονείς έχουμε κάθε λόγο
να έχουμε ερωτήματα
και να είμαστε θυμωμένοι
Την ώρα που εμείς οι γονείς, αθροίζουμε τα έξοδα για τις εξωσχολικές δραστηριότητες, τα
φροντιστήρια, την τιμή της ενέργειας με τα πολύχρωμα τιμολόγια, την τιμή του λαδιού κ.ο.κ. ο
υπουργός Παιδείας έχει πάρει σβάρνα τα κανάλια να μας πείσει πόσο θα…“ωφεληθούμε” από
τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια…!
Είναι προφανές ότι εμείς οι γονείς δεν θα μείνουμε έξω από αυτή τη συζήτηση.
Το θέμα μας αφορά, έχουμε λόγο και θα ακουστεί δυνατά!
Κι όλα αυτά που έχουμε ζήσει, που γνωρίζουμε πολύ καλά,
δεν πρόκειται να βελτιωθούν.
Ίσα – ίσα που η κυβέρνηση ανοίγει τη συζήτηση για “Εθνικό Απολυτήριο” για το Λύκειο,
δηλαδή να μετράνε αναλογικά οι βαθμοί και των τριών του τάξεων στην πρόσβαση στην
ανώτατη εκπαίδευση.
Τι σημαίνει αυτό για μας; Φροντιστήριο όχι σε τέσσερα μαθήματα, αλλά σε δεκατέσσερα(!),
και από όλο και πιο νωρίς, αν θέλουμε να έχουμε κάποια ελπίδα για τα δημόσια πανεπιστήμια.
Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας
Αν πράγματι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τις ευκαιρίες των νέων παιδιών
στην πανεπιστημιακή μόρφωση
- Γιατί δεν καταργεί τους άδικους κόφτες προς τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση;
- Γιατί δεν καταργεί την ΕΒΕ που η ίδια ψήφισε;
- Γιατί δεν υιοθετεί την πρόταση να κατοχυρώνουν βαθμολογία σε όσα μαθήματα επιλέξουν οι
μαθητές και να ξαναδίνουν πανελλήνιες στα υπόλοιπα;
Πολύ παραπάνω γιατί δεν παίρνει μέτρα σε κατεύθυνση αναβάθμισης του σχολείου, και αντί
γι’ αυτό διαφημίζει διαδικτυακά φροντιστήρια!
Καλούμε λοιπόν την κυβέρνηση:
- Αντί να ανοίγει τη συζήτηση για ιδιωτικά πανεπιστήμια, να στηρίξει το σχολείο και το
πανεπιστήμιο που πηγαίνουν τα παιδιά μας: το δημόσιο! - Αντί να είναι ιδιαίτερα δημιουργική στο πώς θα κόψει τα παιδιά μας από την πρόσβαση στα
πανεπιστήμια, να τους δώσει τη δυνατότητα να κρατούν βαθμολογία σε μαθήματα και να
μπορούν να περνούν σε σχολές πρώτης επιλογής τους και κοντά στο σπίτι τους. - Να αποσύρει άμεσα κάθε συζήτηση για εθνικό απολυτήριο και τριπλές πανελλαδικές σε
κάθε τάξη του Λυκείου που θα κάνουν τη ζωή των παιδιών μας κόλαση.
Σε αυτή τη βάση, η ΑΣΓΜΕ καλεί τις Ομοσπονδίες και τις Ενώσεις
να σταθούν δίπλα στο δίκαιο αγώνα των μαθητών και των φοιτητών γιατί είναι και
δική μας υπόθεση. Δεν δεχόμαστε καμία μορφή καταστολής σε μαθητές και γονείς που
αγωνίζονται για το δίκιο τους.
να οργανώσουν το επόμενο διάστημα συναντήσεις με τα δεκαπενταμελή συμβούλια των
σχολείων, για κοινές δράσεις, ανταλλαγή απόψεων.
να οργανώσουν ενημερωτικές εκδηλώσεις από κοινού με τους εκπαιδευτικούς για το τι
προβλέπει το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τις συνέπειες του.
Η μεγάλη πλειοψηφία των οικογενειών που με δυσκολία “τα φέρνει βόλτα” στην καθημερινότητά
της, είναι λογικό να βλέπει ως διέξοδο για τα παιδιά της το δημόσιο πανεπιστήμιο.
Κι όμως τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα στα δημόσια Πανεπιστήμια αν ιδρυθούν
ιδιωτικά. Το είδαμε εξάλλου πώς έγινε και με την υγεία, την ενέργεια κ.ά.: Δεν βελτιώνονται οι
δημόσιες δομές με την ίδρυση ιδιωτικών δίπλα τους και γίνονται ακόμα πιο ακριβά
“εμπορεύματα “.
Το λέμε καθαρά: δεν ανεχόμαστε να κάνουμε διαρκώς στον εαυτό μας το ερώτημα
“πόση παιδεία μπορώ να αγοράσω με αυτά τα λεφτά που έχω;”
Δεν είναι τα πάντα για πούλημα, δεν είναι τα πάντα εμπόρευμα. Η μόρφωση των παιδιών μας
είναι δικαίωμα δικό τους και δικός μας!
ΑΣΓΜΕ | Ιανουάριος 2024
