7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019, και ύστερα να προχωρήσουμε πιο μακριά!
Ικαριά: κοιτάει πάντα προς την κατεύθυνση του Ικάρου!
Ετοιμαζόμαστε πάλι να ξανακοιτάξουμε τη ζωή μας κατάματα ποιός δεν κατανοεί ετούτο το απλό;
Η σύγκρουση κι ο αχός της δημοκρατικής μάχης φτάνει από τώρα στα αυτιά μας!
Στο δικό μας αλώνι εδώ στην αρχή του Ιούλη θα κάνουμε την μάχη ποίηση όπως εμείς μόνο γνωρίζουμε.
Η ώρα της απόφασης έχει να κάνει όχι μόνο με το παρόν και το μέλλον μας μα προπάντων με την αξιοπρέπειά μας, σε τούτο το κρίσιμο σταυροδρόμι μην περιμένετε φανοστάτες ή τροχονόμους, οδηγός μας ο λόγος, η λογική θα πει ετούτο, νηφάλια ψύχραιμα και δημοκρατικά χαράζουμε την ρότα μας:
ή με εκείνους που χρεοκόπησαν την χώρα, που μας φτώχυναν, που μας έκλεψαν (ναι! έτσι όπως το ακούτε), που μας οδήγησαν στα βασανιστικά αδιέξοδα (δεν ξεχνάμε τις αυτοκτονίες συμπολιτών μας, τα συσσίτια, τους τοίχους αγάπης στις γειτονιές της πόλης μας, το ψάξιμο στους κάδους σκουπιδιών, τα ορθωμένα χέρια να προλάβουν να αρπάξουν ό,τι πέσει από τους φιλάνθρωπους, το απογευματινό μάζεμα στις λαϊκές, τα πεινασμένα παιδάκια στο σχολείο, τους πόνους και τις κραυγές στις εισόδους των Δημοσίων νοσοκομείων…)
ή με ετούτους τους «άπλυτους, χωρίς γραβάτες, Μαδουραίους» που κατάφεραν το ακατόρθωτο να μας βγάλουν από το βαθύ τουνελ, να μας δώσουν ό,τι μπόρεσαν μέσα σε αυτό το εχθρικό πεδίο, να μας στήσουν όρθιους, πολεμώντας νύχτα – μέρα με κάθε λογής ανθρωπάρια τιποτένια και άθλια (ένας έδειχνε φωτο του πατέρα Τσίπρα ως χουντικό στη συνέχεια το μάζεψε απολογούμενος ότι έκανε λάθος ποιος όμως στάθηκε στο λάθος; άλλοι για ό,τι στραβό, ανάποδο και κακό έβρισκαν αμέσως τον φταίχτη μα βέβαια ο Τσίπρας και η παρέα του που κατ΄ αυτούς πρέπει να εξαφανιστούν με φωτιά και τσεκούρια ή ακόμα και με Μακρονήσια), μην απορείτε όλα αυτά έχουν ακουστεί γιατί έχουν ειπωθεί . Τώρα βέβαια χαμήλωσαν τους τόνους έγιναν ξάφνου ευγενικοί και καθώς πρέπει κύριοι και κυρίες ωσότου εκδιώξουν τους προσωρινούς ενοίκους για να επιστρέψουν οι «νόμιμοι ιδιοκτήτες» της πολύπαθης αυτής χώρας!
Για τούτο τρόμαξε τόσο όλη η γαλαζοαίματη φάρα γιατί ήρθε η στιγμή που τα έργα και οι ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν φυσικό το αφύσικο: Η Αριστερά στην κυβέρνηση!… Ναι! αυτή η Αριστερά, η «άλλη» το έχουμε ξαναπεί είναι για την «άλλη» ζωή γι΄ αυτό όχι μόνο δεν προκαλεί κανένα φόβο και καμία ανησυχία στο παλαιο/κομματικό σύστημα αλλά την χρειάζονται κιόλας.
Ποιος θα το έλεγε πριν μερικά χρόνια ότι στη Νικαριά για παράδειγμα έγιναν τόσα και σε ποιες συνθήκες! Στην ΑΝΑΠΤΥΞΗ: Τέθηκε σε πλήρη λειτουργία ο «Ναέρας», το πρότυπο Υβριδικό Ενεργειακό Έργο της Ικαρίας, ένα από τα 2 που λειτουργούν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Στην ΥΓΕΙΑ, σε ΠΑΙΔΕΙΑ-ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ, από ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ,ΕΣΠΑ κ.α.
Στη διάρκεια της σκληρής μνημονιακής πραγματικότητας ελήφθησαν μέτρα κοινωνικής φροντίδας, μέτρα διάσωσης των απελπισμένων συμπολιτών μας, όπως:
Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης, Επίδομα Ενοικίου και Στέγασης, Επίδομα Ενέργειας και Θέρμανσης
Επίσης, ειδικά για τους νησιώτες το μέτρο του Μεταφορικού Ισοδύναμου (ΜΙ) σε Μετακινήσεις (ακτοπλοϊκές /αεροπορικές) και Καύσιμα, ήταν και είναι ανάσα για τον ντόπιο πληθυσμό!
Οι 120 δόσεις στην εφορία και τα ασφαλιστικά Ταμεία.
Και βέβαια το σημαντικότερο όλων: Ελεύθερη Πρόσβαση των Ανασφάλιστων στις Δημόσιες Υπηρεσίες Υγείας.
Ιδού το έργο μας! και προχωράμε! χειροπιαστό και συγκεκριμένο, ορατό και φανερό για τους δύσπιστους, ωφέλιμο για τους πολλούς ας το βλέπουν και οι πιο κακόβουλοι.
Η ακουστική του παρελθόντος είναι ο εφιάλτης για όσους έζησαν το παρελθόν και μάθημα για όσους το μελετούν, η οπτική του μέλλοντος είναι το δύσκολο μα και το ωραίο για τούτο δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς φόβους, αλλά με πάθος, όνειρο και λογισμό!
Κι αν ακόμα αμφισβητείται το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς, υπάρχουν Αριστεροί με στάση ηθική που την επιβεβαιώνουν κάθε στιγμή με λόγο, με έργα και πράξεις. Καμία άλλωστε συλλογικότητα δεν εμπλουτίζει έτσι αυτόματα τα μέλη της με αρχές και αξίες, πάντοτε υπάρχει και η λεγόμενη προσωπική ευθύνη.
Και βέβαια μένουν πολλά ακόμα να γίνουν, σχεδόν όλα για όλους! αλλά το ερώτημα παραμένει με ποιούς και με ποιές πολιτικές με εκείνους ή με αυτούς; Εδώ θα απαντήσουμε με όρους τη σύνεση του εφικτού και το φόβο της τόλμης κι εδώ θα κριθούμε κυρίως πάνω σε κείνο που παλέψαμε και λιγότερο σε κείνο που πετύχαμε! Η ιδιαιτερότητα της ιστορικής στιγμής μας κάνει τον καθένα χωριστά έναν μικρό, πλην όμως σημαντικό δημιουργό των ημερών μας! ο φόρτος και το φορτίο όλων αυτών των στοιχείων μας οδηγεί στο πάρα πάνω όπου εμείς και πάλι δεν θα επιτρέψουμε για το πάρα κάτω…
κι έτσι με την επιλογή μας στις 7 του Ιούλη θα νοιώσουμε ίσως βαθύτερα τον λόγο στο Αισχύλειο επιτύμβιο, «και για τη μνήμη σου να βάλεις μ ό ν ο που μες στων στρατιωτών τες τάξεις, τον σωρό πολέμησες και συ τον Δάτι και τον Αρταφέρνη». Γιατί από την αρχή το είπαμε πως αυτή την μάχη εμείς θα την κάνουμε Ποίηση!
Χαρούλα Κ.Κοτσάνη / 2019
