Ήταν το μακρινό πια 1993 και η αποφράδα «επέτειος» πλησιάζει (30 Ιουλίου) που η Ικαρία δοκιμάστηκε από την πυρκαγιά που κόστισε και σε ανθρώπινες ζωές και σε φυσικό περιβάλλον. Ήρθε το φθινόπωρο του 1993 και επισκέφτηκε το νησί ο πατέρας Μητσοτάκης, που εκτός από τους χειροκροτητές του, αντιμετώπισε μία βουβή και ντυμένη στα μαύρα συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την ανύπαρκτη πυροπροστασία.
Πέρασε ένας χρόνος ήταν πια το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και στην τότε νομαρχία Σάμου και βγήκε το «πόρισμα» για τη φωτιά που την απέδιδε σε «θέλημα Θεού», ξεσηκώνοντας σάλο διαμαρτυριών. Ναι δεν είναι υπερβολή, το λέμε για τους νεότερους, οι παλιοί θυμούνται, έτσι ακριβώς το διατύπωνε.
Ο Νομάρχης (και αυτός του 1993 και ο άλλος το 1994) κηρύχθηκαν ανεπιθύμητα πρόσωπα από την ικαριακή κοινωνία, μέσα από μαζικές λαϊκές συνελεύσεις. Έγινε κατάληψη στο κτήριο του διοικητηρίου και πυροσβεστικών οχημάτων που είχαν έρθει από τη Σάμο, γιατί στην Ικαρία υπήρχε έλλειψη και από τότε το νησί μπαίνει σε συνεχή βάση στους χάρτες επικινδυνότητας.
Και μετά ήρθαν οι φωτιές στην Ηλεία, το Μάτι, τη Βόρεια Εύβοια, το δάσος της Δαδιάς, τη Μάνδρα, τα Δερβενοχώρια, τη Ρόδο και οι δικαιολογίες για τη μηδενική πυροπροστασία από «θέλημα Θεού», έγιναν ο «στρατηγός άνεμος», η «κλιματική αλλαγή», «ξένοι εμπρηστές» που θέλουν να πλήξουν τον τουρισμό, «άχρηστοι Δήμοι», «φανταστικό σχέδιο εκκένωσης» κλπ
Από κοντά και οι μεταπυρκαγικές συνέπειες, όπως οι πλημμύρες, οι ανεμογεννήτριες στα καμένα, κλπ
Όσοι ζήσαμε φωτιές, όσοι συμμετείχαμε εθελοντικά σε προσπάθειες κατάβεσης και αναδασώσεις, όσοι διαδηλώσαμε σε διάφορες εποχές για την άμεση αποκατάσταση των πληγέντων και για μέτρα πυροπροστασίας και όχι δαπάνες για «μεγάλους περιπάτους» και άλλα φαραωνικά μεγαλεία, ξέρουμε ότι και στις μέρες μας οι κινητοποιήσεις που έγιναν και θα γίνουν, είναι η μόνη οδός διεκδίκησης και ο μόνος ρεαλισμός για να κερδηθούν πράγματα.
Υ.Γ. Εκείνος ο λεβέντης που δήλωσε παραίτηση που δεν έγινε αποδεκτή, αλλά δικαιολογήθηκε από μόνος του ότι τώρα πήρε το υπουργείο, μήπως θυμάται ο προκάτοχός του ήταν στην ίδια κυβέρνηση, ή κάνουμε λάθος; Ψιλό γαζί μας δουλεύουν…
Υ.Γ.2-ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ
Από την πυρκαγιά στις 30 Ιουλίου 1993 στην Ικαρία έχασαν τη ζωή τους 13 άνθρωποι και κάηκαν περισσότερα από 20.000 στρέμματα. Από τη φωτιά έχασαν τη ζωή τους οι: Πούλος Ευστράτιος 80 χρονών, Πούλου Κούλα 73 χρονών, Πούλου Σταματούλα 67 χρονών, Κήρυκος Γεώργιος – Ελευθέριος 39 χρονών, Φυσίδας Ηλίας 25 χρονών, Τσαγανός Δημήτριος 21 χρονών, Μπρατσής Κωνσταντίνος 68 χρονών, Πεσκέσης Γεώργιος 73 χρονών, Πεσκέση Αικατερίνη 64 χρονών, Λιάρης Σιδερής 69 χρονών, Λιάρη Καλλιόπη 70 χρονών, Ξυλά Γεωργία 18 χρονών και Ξυλά Δέσποινα 65 χρονών Από αυτούς ο Γιώργος Κηρύκου (που συμμετείχε στην Εξέγερση του Πολυτεχνείου) , ο Ηλίας Φυσίδας και ο Δημήτρης Τσαγανός έχασαν τη ζωή τους ενώ προσπαθήσουν να σώσουν ηλικιωμένους που κινδύνευαν από τη φωτιά. Για το λόγο αυτό τιμήθηκαν από την Ακαδημία Αθηνών.
Y.Γ.3
Οι δύο χειριστές του Καναντέρ στην Εύβοια, Ιπτάμενοι Σμηναγός Χρήστος Μουλάς 36 ετών με καταγωγή από το νησί της Ικαρίας και ο Ανθυποσμηναγός Περικλής Στεφανίδης 27 ετών, είναι νεκροί.
