του Νάσου Μπράτσου
Σοβαρές υποχωρήσεις στη διεκδίκηση της εφαρμογής των απαιτούμενων μέτρων για ασφαλή εργασία, δημιουργούν οι συνθήκες οικονομικών πιέσεων στους εργαζόμενους. Υπό την πίεση της εξασφάλισης εργασίας, συχνά περνούν σε δεύτερη μοίρα τα ζητήματα των συνθηκών άσκησής της, καθώς υπάρχει και ο φόβος της απόλυσης.
Έτσι τα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα, καθώς και οι παράγοντες που οδηγούν στην εμφάνιση επαγγελματικών ασθενειών, «επανεμφανίστηκαν» πιο έντονα τα τελευταία χρόνια.
Υπενθυμίζεται ότι υπάρχει ειδικό πλαίσιο για επιχειρήσεις – βιομηχανίες στις οποίες ένα εργατικό ατύχημα μπορεί να προκαλέσει επιπτώσεις σε μεγάλη κλίμακα (πχ στη χώρα μας πρέπει να θυμηθούμε από το παρελθόν την ΠΕΤΡΟΛΑ – 14 νεκροί το 1992 και τη γειτονική της ΠΥΡΚΑΛ – 3 νεκροί και 13 τραυματίες το 1995).
Στη φρασεολογία της θεματικής αυτής, μιλάμε για την πιθανότητα Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Έκτασης (ΒΑΜΕ). Το 1982 η ΕΕ εξέδωσε μια οδηγία για τα ΒΑΜΕ, με την ονομασία «ΣΕΒΕΖΟ», με αφορμή το βιομηχανικό ατύχημα στην ομώνυμη πόλη της Β. Ιταλίας, το 1976. Η οδηγία τέθηκε σε ισχύ στη χώρα μας στις 8/1/1984. Αργότερα, και συγκεκριμένα το 1996 αντικαταστάθηκε από μια νέα οδηγία τη «ΣΕΒΕΖΟ 2». Τελικά η Ελλάδα εναρμονίστηκε με τη νέα αυτή οδηγία στις 29 Μάρτη 2000. Στο γραπτό λόγο τα ζητήματα αυτά εμφανίζονται ως ΥΑΕ (υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας).
Στα επαγγέλματα που χαρακτηρίζονται βαρέα και ανθυγιεινά (ΒΑΕ) ισχύουν άλλα όρια συνταξιοδότησης και καταβολής επιδομάτων, αλλά οφείλουμε να πούμε ότι για παράδειγμα το νοσηλευτικό προσωπικό που εργάζεται σε νοσογόνο περιβάλλον, δεν έχει ενταχθεί στη ρύθμιση αυτή, όπως αναφέρθηκε και πριν λίγες ημέρες σε έρευνα της ΠΟΕΔΗΝ.
Η εκλογή επιτροπών ΥΑΕ από τους εργαζόμενους είναι νομικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους και θεωρητικά απολαμβάνουν των ρυθμίσεων προστασίας, όπως οι εκλεγμένες διοικήσεις συνδικάτων, ώστε να αποτρέπονται πιέσεις σε βάρος τους. Στην πράξη πολλές φορές εφαρμόζονται άλλου τύπου πρακτικές με στόχο την άσκηση πιέσεων.
Σημαντικό είναι το κόστος των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών, για τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και στο επίπεδο των κοινωνικών επιπτώσεων, για όσες οικογένειες αντιμετωπίζουν τέτοιου τύπου καταστάσεις.
Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, με την υποχώρηση του κλάδου των κατασκευών στον οποίο καταγράφονταν πάντα τέτοια περιστατικά, εμφανίζουν ανησυχητικές διαστάσεις τα εργατικά ατυχήματα στους ΟΤΑ, ειδικά στην καθαριότητα και σε πολλές περιπτώσεις σε βάρος συμβασιούχων, αλλά και στον κλάδο των τεχνικών της ΔΕΗ, καθώς και στις χημικές βιομηχανίες και διυλιστήρια.
Επίσης με αφορμή την προαναγγελθείσα για τις 25 Μαΐου κινητοποίηση των οδηγών δικύκλων, αφού Courier, delivery, εξωτερικοί υπάλληλοι, στις μέρες μας είναι πια μία μαζική κατηγορία εργαζομένων υπό συνθήκες αυξημένου επαγγελματικού κινδύνου, η δουλειά με μηχανάκι, αποτελεί νέο «μέτωπο» στην ΥΑΕ.
Αδιευκρίνιστη παραμένει η πραγματική «συμμετοχή» στις στατιστικές μεταναστών που εργάζονται συχνά σε ανασφάλιστες και μη ορατές θέσεις εργασίας, για να θυμήσουμε το πώς εμφανίστηκε στην επικαιρότητα η υπόθεση των εργατών γης στη Μανολάδα, αλλά και των, στην ουσία φυλακισμένων αλλοδαπών εργαζομένων, σε πτηνοτροφική μονάδα στη Χαλανδρίτσα Αχαΐας.
Το ΕΚΑ
To Εργατικό Κέντρο Αθήνας με ανακοίνωσή του «χαιρετίζει την 28η Απριλίου, την Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία.
Το 2003, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (Δ.Ο.Ε) καθιέρωσε την ημέρα αυτή ως Παγκόσμια Ημέρα για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία με στόχο την προώθηση παγκοσμίως, των θεμάτων που αφορούν στην πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών. Η 28η Απριλίου επελέγη συμβολικά, επειδή την ημερομηνία αυτή του 1914 ψηφίσθηκε από την Καναδική Βουλή ο νόμος για την αποζημίωση των εργαζομένων από εργατικά ατυχήματα.
Σύμφωνα με τη ΔΟΕ, 2.000.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες ετησίως στον κόσμο. Το κόστος του ανέρχεται στο 4% του ακαθάριστου παγκόσμιου προϊόντος.
Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας στην ιστοσελίδα του αναρτά ενημερώσεις σχετικές με την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία. Τα σωματεία έχουν τη δυνατότητα ενημέρωσης από Ειδικό Ιατρό Εργασίας για τα θέματα που τους απασχολούν σχετικά με το θεσμό αυτό.
Δυστυχώς ο θεσμός της Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία, στην Ελλάδα βρίσκεται στα σπάργανα, παρότι υπάρχει πλούσιο Νομοθετικό πλαίσιο. Ένα πλαίσιο που δεν τηρείται επί της ουσίας, αλλά τύποις. Έτσι έχουμε τα φαινόμενα μη καταγραφής επαγγελματικών ασθενειών ή υποκαταγραφής εργατικών ατυχημάτων. Και τα δύο αντιμετωπίζονται ως κοινά νοσήματα στις περισσότερες των περιπτώσεων».
Συνεχίζοντας το ΕΚΑ επισημαίνει πως: «Τα εργατικά ατυχήματα και οι επαγγελματικές ασθένειες πλήττουν όλους τους τομείς και όλα τα επαγγέλματα, είτε πρόκειται για εργασία γραφείου, είτε για οδήγηση φορτηγών, είτε αφορά εργασία σε μεταλλεία ή σε εργοτάξια. Εκτός από την οδύνη που προκαλούν σε προσωπικό επίπεδο, ταυτόχρονα συνεπάγονται υψηλό κόστος για τις επιχειρήσεις και την κοινωνία στο σύνολό της.
Θα συνεχίσουμε να παρεμβαίνουμε ως ΕΚΑ, με στόχο την εμπέδωση της Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία, προς όφελος εργαζομένων και εργοδοτών αλλά και του Κράτους.
Η συνεχής αναβάθμιση των συνθηκών εργασίας, η βελτίωση του περιβάλλοντος εργασίας, η πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών και των εργατικών ατυχημάτων όπως και η προστασία της υγείας των εργαζομένων, οφείλουν να είναι σκοπός των εργαζομένων, των εργοδοτών αλλά και της πολιτείας. Αυτά θα επιτευχθούν αν εργασθούμε στους άξονες
– Βελτίωση των υφιστάμενων κανόνων ΥΑΕ
– Βελτίωση πρόληψης επαγγελματικών ασθενειών και αντιμετώπισης νέων αναδυόμενων κινδύνων χωρίς να παραβλέπονται οι υφιστάμενοι
– Συνεκτίμηση της γήρανσης του εργατικού πληθυσμού
Είναι χρέος όλων των εμπλεκομένων η διασφάλιση της ζωής των εργαζομένων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους».
Αναδημοσίευση από: http://www.ert.gr
Αγ. Φιλοθέης 5β, 105 56 Aθήνα
Τηλ. 210 3301842,210 3301847,210 3833786 Fax 210 3802 864
E-mail : [email protected] http://www.pamehellas.gr
27/04/2017
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Για την παγκόσμια ημέρα υγείας και ασφάλειας στην εργασία
Κάθε χρόνο, στις 28 Απριλίου, παγκόσμια ημέρα υγείας και ασφάλειας στην εργασία, περισσεύουν οι διακηρύξεις της εκάστοτε κυβέρνησης για τα μέτρα που τάχα θα λάβει για την προστασία των εργαζομένων από τον επαγγελματικό κίνδυνο. Οι εργαζόμενοι, όμως, θα συνεχίσουν να θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου, όσο συνεχίζουμε να βαδίζουμε στο σημερινό δρόμο ανάπτυξης.
Ο στόχος του κεφαλαίου να αυξήσει το ποσοστό κέρδους είναι η αιτία για τα ανεπαρκή μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων (ΥΑΕ), τις μειώσεις προσωπικού και την εντατικοποίηση της εργασίας που αυξάνουν την επικινδυνότητα. Αν και τα στοιχεία καταγραφής στη χώρα μας είναι ελλιπή, κατά μέσο όρο τα τελευταία χρόνια κάθε 3 μέρες ένας εργαζόμενος πεθαίνει από εργατικό ατύχημα και χιλιάδες σακατεύονται κάθε χρόνο. Οι επαγγελματικές ασθένειες θερίζουν (διάφορα είδη καρκίνου, μυοσκελετικές παθήσεις, προβλήματα στο δέρμα, παθήσεις πνευμόνων, εργασιακό στρες, mobbing κ.λπ.), αλλά δεν καταγράφονται ως τέτοιες. Η ατεκμηρίωτη κατάργηση του θεσμού των ΒΑΕ σε ορισμένους κλάδους, επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τους κινδύνους για την υγεία των εργαζομένων.
Το αστικό κράτος θωρακίζει την καπιταλιστική κερδοφορία με τη διαμόρφωση ενός πλαισίου ψευδεπίγραφων ελέγχων της εργοδοτικής ευθύνης για την ΥΑΕ, την υποβάθμιση του προσανατολισμού της αναγκαίας επιστημονικής έρευνας, τη διατήρηση σκόπιμων ελλείψεων στο νομοθετικό πλαίσιο, την απουσία δημόσιων υποδομών εκτίμησης και πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου. Το κεφάλαιο, που είναι ο μεγάλος ένοχος για την επαγγελματική νοσηρότητα, παραμένει στο απυρόβλητο και δεν έχει ασφαλιστική επιβάρυνση. Στην πραγματικότητα, ο ίδιος ο εργαζόμενος είναι αυτός που πληρώνει για τον επαγγελματικό κίνδυνο, μέσω των ασφαλιστικών εισφορών, της φορολογίας, της πληρωμής μη καλυπτόμενων από το σύστημα Υγείας ιατρικών πράξεων κ.λπ.
Αυτή η κατάσταση αποτελεί κρίκο της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – επιχειρηματικών ομίλων, που θυσιάζει εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Δεν συμβιβαζόμαστε με αυτή την κατάσταση. Το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, θα συνεχίσει να απαιτεί μαχητικά, αγωνιστικά:
- Λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την πρόληψη εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών, με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης.
- Αποφασιστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής του ΣΕΠΕ. Συνδυασμένη, με σαφή διακριτά καθήκοντα, δράση των Επιθεωρήσεων Ασφάλειας και Υγείας με τις Επιθεωρήσεις Εργασιακών Σχέσεων για την αντιμετώπιση όλων των παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και ασφάλεια (π.χ. εξοντωτικά ωράρια, μαύρη εργασία, εργασία ανηλίκων κλπ.).
- Ουσιαστική καταγραφή εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών. Θεσμοθέτηση μεθοδολογιών και προδιαγραφών, επιστημονική έρευνα με κριτήριο την εγγενή ασφάλεια και την προσαρμογή του εργασιακού και ευρύτερου περιβάλλοντος στις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.
- Συστηματική παρακολούθηση της υγείας των εργαζομένων ανάλογα με τον επαγγελματικό κίνδυνο, με δωρεάν ιατρικές εξετάσεις και ιδιαίτερη φροντίδα στις εγκύους και γενικότερα στις εργαζόμενες γυναίκες.
- Να ισχύσει ξανά η απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιοτεχνία και στη βιομηχανία, ενώ για άλλα επαγγέλματα (π.χ. υγείας, τουρισμού, επισιτισμού) να απαγορευτεί η νυχτερινή εργασία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
- Υπεράσπιση και διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ και σε άλλους κλάδους και ειδικότητες (σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα) που δουλεύουν σε ομοιογενείς συνθήκες, ανεξάρτητα από τον ασφαλιστικό τους φορέα, άμεση επανένταξη στο θεσμό των κλάδων που εξαιρέθηκαν το 2011. Μείωση του χρόνου εργασίας για τα ΒΑΕ 6ωρο/5ήμερο/30ωρο και αύξηση των ημερών αδείας. Καθιέρωση επιδόματος Βαριάς Ανθυγιεινής Εργασίας. Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 50 για τις γυναίκες και 55 για τους άντρες που εργάζονται στα ΒΑΕ. Καταβολή του ασφάλιστρου των ΒΑΕ από τους εργοδότες και το κράτος, απαλλαγή των εργαζομένων από τις εισφορές.
- Δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφαλείας και Γιατρών Εργασίας και υπηρεσιών ΥΑΕ ενταγμένων στο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας, κατάργηση των ΕΞΥΠΠ και κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της ΥΑΕ.
- Πλήρη κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων από τον επαγγελματικό κίνδυνο με ευθύνη του κράτους και αποκλειστική επιβάρυνση του κεφαλαίου. Πλήρη και απολύτως δωρεάν κάλυψη της νοσοκομειακής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της ιατρικής αποκατάστασης σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας. Πλήρεις αποδοχές για τους εργαζόμενους για όλο το διάστημα απουσίας από την εργασία λόγω εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας (όπως εάν δούλευαν), επανεκπαίδευση, επανένταξη στην εργασία. Πλήρης σύνταξη γι’ αυτούς που δεν μπορούν να εργαστούν.
- Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου και των εργοδοτικών εισφορών, επιπλέον αύξηση αυτών και επιβολή προστίμων όταν αυξάνεται η επικινδυνότητα (π.χ. επιχειρήσεις με θανατηφόρα ατυχήματα, υψηλή επαγγελματική νοσηρότητα κ.λπ.). Μείωση της φορολογίας των εργαζομένων, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων στον κλάδο σύνταξης, στην κατεύθυνση της κατάργησής τους, και άμεση κατάργηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας.
Απέναντι σε αυτούς που μας καλούν να συνεχίσουμε να θυσιάζουμε την υγεία μας και το σύνολο των δικαιωμάτων μας στο βωμό της αντιλαϊκής πολιτικής, αντιτάσσουμε το ταξικό εργατικό κίνημα, την κοινωνική συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες. Παλεύουμε για την ανάκτηση των απωλειών της κρίσης, οργανώνουμε την αντεπίθεση για την προοπτική της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών μας. Προχωράμε μπροστά για το μέλλον που μας ανήκει, για τη μεγάλη υπόθεση της απελευθέρωσης των εργατών και των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης!
1η Μάη: Απεργούμε και συμμετέχουμε στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα!
