Κύριε διευθυντά
Για χρόνια περνάω τα καλοκαίρια μου στο χωριό Θέρμα της Ικαρίας, συνδυάζοντας ησυχία και ιαματικά λουτρά, που όντως αποδεικνύονται ευεργετικά.
Ο κακοπαθημένος κόσμος – συνήθως υπέργηροι συνταξιούχοι με σοβαρά προβλήματα υγείας (και βαλαντίου) έρχονται με θυσίες να παραμείνουν ιδίοις εξόδοις για τη θεραπεία τους, αφού τα ασφαλιστικά ταμεία πλέον δεν συνεισφέρουν στα –έστω– βασικά έξοδα.
Το κάθε λουτρό κοστίζει μόνο 4,50 ευρώ και με τα γύρω καφενεδάκια και τους δύο φούρνους βολεύεται το φαγητό. Για στέγη, καταλήγουν στα ενοικιαζόμενα δωμάτια. Ο στόχος αυτής της επιστολής είναι η σκανδαλώδης άρνηση – μάλλον πλήρης αδιαφορία (από τα σχετικά υπουργεία και Αρχές) να υπάρξουν δρομολόγια από και προς το αεροδρόμιο. Μόνη λύση, τα ταξί, που χρεώνουν 20 ευρώ την κάθε μεταφορά. Αβάσταχτο για το περιορισμένο βαλάντιο των λουομένων.
Να συνυπάρξουν με άλλους ενδιαφερομένους και να μοιραστούν την κούρσα δεν φαίνεται να είναι εφικτό, σπαρμένοι όπως είναι στα διάφορα σημεία του χωριού. Εναλλακτική λύση θα ήταν το πλοίο της γραμμής, αλλά ανέφικτο για τους ανήμπορους, με την ταλαιπωρία που συμπεριλαμβάνει (ορθοστασία, σκάλες, πολλές ώρες κ. λπ.).
Διερωτώμαι εάν αυτή η ανεπίτρεπτη κατάσταση πραγμάτων με την έλλειψη λεωφορείων από τα Θέρμα στο αεροδρόμιο θα φτάσει μέχρι τον υπουργό Πάνο Καμμένο, του οποίου η σύζυγος έλκει την καταγωγή από Ικαρία, πληροφορούμαι, ώστε να δοθεί μια λύση, έστω για την περίοδο Ιουνίου έως τέλη Σεπτεμβρίου και να ανασάνουν λίγο οι πολυπαθείς επισκέπτες που δεν έρχονται για να αλλάξουν τον αέρα τους, αλλά για να ανακουφιστούν.
Μαίρη Αγαθοκλή, Βρυξέλλες
Αναδημοσίευση από : http://www.kathimerini.gr
