ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μαρούσι, 07 Ιανουαρίου 2019
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέμα : Η ομιλία του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστα Γαβρόγλου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής
Χρόνια πολλά, σε όλους.
Στις 19 Δεκεμβρίου, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε ένα συγκεκριμένο σύστημα διορισμού, το οποίο θέλουμε να καταθέσουμε στην Επιτροπή. Ελπίζουμε να κατατεθεί σήμερα η τροπολογία αυτή. Δεν θέλω να μιλήσω τώρα για την τροπολογία, θα μιλήσουμε όταν κατατεθεί. Κύριε Πρόεδρε, προτείνω σχετικά με τους φορείς να προσκληθούν και οι εκπαιδευτικοί, προφανώς, έτσι ή αλλιώς και είναι εμπειρία μας, που δεν περιορίζουμε τον αριθμό των φορέων σε αυτό που τυπικά περιορίζεται.
Πρώτον, (το σύστημα διορισμού) ήταν σε διαβούλευση, ενώ δεν έχουμε υποχρέωση να έχουμε σε διαβούλευση τροπολογία, παρόλα αυτά την βγάλαμε σε διαβούλευση. Δεύτερον, δεν θα υπάρχει κανένα διαφορετικό σχέδιο από αυτό της διαβούλευσης και θα ακούσουμε εδώ τη συζήτηση, για να δούμε τις όποιες βελτιωτικές προσθήκες και αλλαγές που μπορούν να γίνουν.
Κυρίες και κύριοι, το νομοσχέδιο που θα συζητήσουμε αυτές τις μέρες, σχετίζεται με μία μεταρρυθμιστική προσπάθεια εκ μέρους της κυβέρνησης, η οποία έχει δύο σκέλη. Το ένα είναι το γενικότερο, που είναι ο ενιαίος χώρος έρευνας και εκπαίδευσης και το δεύτερο, είναι στο πλαίσιο ακριβώς του ενιαίου χώρου να υπάρξει μια συζήτηση για το μέλλον της ανώτατης εκπαίδευσης, που έχει να γίνει εδώ και πολλές δεκαετίες. Στην διάρκεια αυτών των δεκαετιών, έχουν γίνει ριζικές αλλαγές και ως προς την δομή της ανώτατης εκπαίδευσης και ως προς τα προτάγματα της και ως προς τους στόχους της και στην Ευρώπη και στη χώρα μας, γιατί ουσιαστικά έχουν αλλάξει οι κοινωνίες και έχουν άλλου είδους απαιτήσεις, από τους θεσμούς.
Θα ήθελα να υπενθυμίσω, ότι η συζήτηση για το μέλλον της ανώτατης εκπαίδευσης γίνεται μετά από έναν νόμο που ψηφίσαμε τον Αύγουστο 2017, ο οποίος είχε σχέση με τα διοικητικά ζητήματα των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Ήταν η ορθολογικοποίηση των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών, κάτι για το οποίο είχαμε ακούσει όχι πολύ κολακευτικά σχόλια, αλλά που η ίδια η πραγματικότητα έρχεται να ανατρέψει. Είναι η ίδρυση των νέων διετών προγραμμάτων των σπουδών. Αυτός είναι ένας νέος θεσμός στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα οποία θα παρέχουν τα επαγγελματικά πιστοποιητικά ευρωπαϊκών προδιαγραφών και στα οποία θα έχουν ελεύθερη πρόσβαση οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ και αυτά θα είναι σε συνεννόηση και ως αποτέλεσμα συνεργασιών με παραγωγικές διαδικασίες, εκτός πανεπιστημίου. Είναι τα αγγλόφωνα προγράμματα σπουδών. Ήδη προχωράει η ίδρυση ενός τμήματος στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, που θα είναι αγγλόφωνη και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προβλέπει και ένα άλλο τμήμα στα Τρίκαλα.
Είναι η ίδρυση των πανεπιστημιακών ερευνητικών κέντρων και των πανεπιστημιακών ινστιτούτων, που είναι επίσης ένας νέος θεσμός. Είναι η ίδρυση των πρότυπων αγροτικών και τεχνολογικών πάρκων, ήδη έχει θεσμοθετηθεί κάτι τέτοιο στην Άρτα το πλαίσιο της νέας αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και προβλέπεται τώρα και στην Εύβοια και βεβαίως είναι η αναβάθμιση των δομών για τη δια βίου εκπαίδευση.
Αυτό είναι το πλαίσιο που καθορίζει τη νέα κατάσταση στα Α.Ε.Ι. και όπως γνωρίζετε, αλλά καλό είναι να το επαναλάβουμε, γιατί και αυτό προσθέτει στο πλαίσιο στο οποίο αναφέρθηκα, υπάρχει μια αναβάθμιση των ΕΠΑΛ, που έπαιξε καίριο ρόλο το μεταρρυθμιστικό σχέδιο της κυβέρνησής μας με τον υφυπουργό τον κ. Μπαξεβανάκη και το συνεχίζουμε τώρα με πρόσθετες πρωτοβουλίες με υπεύθυνη την κυρία Τζούφη. Για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια δόθηκαν 1000 θέσεις καθηγητών στα Πανεπιστήμια. Αυτό έχει γίνει για πρώτη φορά μετά από τόσο καιρό. Έχει γίνει όταν ήταν υφυπουργός η κυρία Αναγνωστοπούλου και υπουργός ο κ. Φίλης. Πέρυσι υπήρξε 45% αύξηση στα οικονομικά των Πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι.. Δόθηκαν σχεδόν 1000 υποτροφίες για υποψήφιους διδάκτορες και μεταδιδάκτορες. Τα ερευνητικά προγράμματα του ΕΛΙΔΕΚ νομίζω τα παρακολουθείτε και είναι από τα πολύ σημαντικά στοιχεία της ερευνητικής πολιτικής, η χρηματοδότηση της οποίας έχει ξεπεράσει το 1% του Α.Ε.Π. και ο κ. Φωτάκης θα έχει πολλά να πει. Νομοθετήσαμε τη δυνατότητα μετάταξης από την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στα Α.Ε.Ι. διδακτορούχων. Δίνουμε τη δυνατότητα χορήγησης διδακτορικών τίτλων στα Τ.Ε.Ι. μετά από συγκεκριμένες αξιολογήσεις. Αυτά έρχονται να κλειδώσουν μαζί με τις θεσμικές πρωτοβουλίες που είχαμε πάρει.
Πρέπει να είμαστε σαφείς με ποια κριτήρια γίνεται αυτή η αναβάθμιση και η συζήτηση για το μέλλον της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρα μας. Έχουμε βρει μια κατάσταση απόρροια του σχεδίου Αθήνα, η οποία πραγματικά είχε «στραμπουλίξει» την Ανώτατη Εκπαίδευση. Δεν θέλω να αναφερθώ ούτε να είμαι σε αντιπαράθεση -εκτός αν προκληθώ- για το θέμα του σχεδίου Αθήνα, πλην όμως το σημαντικότερο, αν θέλετε, διακύβευμα μιας μεταρρύθμισης στον όποιο εκπαιδευτικό χώρο, στην όποια εκπαιδευτική βαθμίδα είναι οι ενδιάμεσες καταστάσεις, οι λεγόμενες μεταβατικές καταστάσεις. Άρα δεν είναι μόνο το τελικό αποτέλεσμα, αλλά και τι μέτρα παίρνει κανείς για να μπορέσει να εξασφαλίσει τον τελικό στόχο.
Εμείς εδώ, λοιπόν, λέμε ότι κατά κύριο λόγο τα κριτήρια μας είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια τα οποία συζητιούνται σε ομάδες εργασίας, που για πρώτη φορά γίνονται από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Δηλαδή, σε ό,τι κάναμε μέχρι τώρα ακολουθήσαμε -κατά τεκμήριο, όχι 100%, αλλά κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό- και σίγουρα υιοθετήσαμε την κουλτούρα που μας ήρθε από ομάδες εργασίας που έγιναν και τα άτομα που στελέχωναν αυτές τις ομάδες εργασίας ήταν άτομα που τα ίδια τα Πανεπιστήμια και τα ίδια τα Τ.Ε.Ι. πρότειναν, δεν ήταν δικές μας επιτροπές και από το Υπουργείο Παιδείας υπήρχε μόνον ένα άτομο.
Η συζήτηση, λοιπόν, για το μέλλον της Ανώτατης Εκπαίδευσης, μέσα από αυτή τη διαδικασία, έχει τρία σκέλη. Έχει την ίδρυση νέων τμημάτων, που αυτό σημαίνει δηλαδή τον εκσυγχρονισμό και την ίδρυση νέων επιστημονικών περιοχών, που στο μεταξύ έχουν δημιουργηθεί, έχουν ωριμάσει διεθνώς και που δεν τις έχουμε ή τις έχουμε και δεν τις έχουμε σε τόσες πολλές μονάδες.
Το δεύτερο είναι συγκεκριμένες συνέργειες ανάμεσα στους δύο τομείς της ανώτατης εκπαίδευσης, των Τ.Ε.Ι. και των Πανεπιστημίων, διότι και τα Τ.Ε.Ι. είναι ανώτατη εκπαίδευση. Και βεβαίως, στη δημιουργία νέων ερευνητικών φορέων, που συμπληρώνουν τους ερευνητικούς φορείς που είναι εκτός των Πανεπιστημίων.
Υπάρχει μια συζήτηση, που καλό είναι να τη βάλουμε στο τραπέζι και είναι μια συζήτηση, που έρχεται τώρα στη χώρα μας, ενώ στην Ευρώπη έχει κλείσει αυτή η συζήτηση. Και είναι η συζήτηση περί Ανώτατων Τεχνολογικών Ιδρυμάτων ή Πανεπιστημίων Εφαρμοσμένων Επιστημών. Εδώ και πολύ καιρό, έπαψε πια να υπάρχει αυτός ο αυστηρός διαχωρισμός, που υπήρχε παλαιότερα, ανάμεσα στις καθαρές επιστήμες και τις εφαρμοσμένες. Τώρα θεωρούν, σχεδόν οι πάντες, ότι είναι κάτι το ενιαίο.
Δεύτερον, δεν υπάρχει πια ίδρυση Πανεπιστημίων Εφαρμοσμένων Επιστημών, γιατί αυτά που ιδρύθηκαν, κυρίως στη δεκαετία του ’60, για διαφορετικές ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας, ήταν Ιδρύματα, τα οποία δεν έκαναν ούτε έρευνα, δεν έδιναν ούτε διδακτορικά και μάλιστα και το διδακτικό προσωπικό δεν είχε ούτε τα προσόντα που έχουν τα Πανεπιστήμια. Το λέω αυτό, διότι το να λέμε ότι, σήμερα πρέπει να ιδρύσουμε στη χώρα μας τέτοιου είδους θεσμούς, είναι κάτι που έχει ξεπεραστεί στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο.
Υπάρχουν, βεβαίως, Ιδρύματα, τα οποία ονομάζονται Τεχνολογικά Ινστιτούτα. Το ΜΙΤ είναι ένα τέτοιο. Το Imperial College του Λονδίνου είναι ένα τέτοιο. Όμως, είναι ιστορικές ονομασίες παρά οτιδήποτε άλλο.
Μια ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία που γίνεται στην Ευρώπη και από την οποία η χώρα μας δεν μπορεί να λείψει, είναι μια πρωτοβουλία που θα φέρει ριζικότατες αλλαγές, χωρίς να είναι σαφές αν αυτές οι ριζικές αλλαγές θα είναι όλες καλές ή θα έχουν και αρκετά αρνητικά στοιχεία. Όμως, είναι τέτοιου επιπέδου, που η ιστορία θα δείξει πού θα ισορροπήσουν. Είναι, αν θέλετε, η «απ-εδαφοποίηση» των πανεπιστημίων.
Ιστορικά, τα πανεπιστήμια είναι ταυτισμένα με πόλεις. Τώρα πια υπάρχουν πρωτοβουλίες και έχει προκηρυχθεί αυτή η δράση της Ε.Ε., όπου Πανεπιστήμια σε διαφορετικές τοπικότητες θα συνενωθούν, για να δίνουν και προπτυχιακά διπλώματα. Και είναι προφανές ότι, λόγω της τεχνολογίας, η διοίκηση είναι δυνατόν να γίνει. Δεν είναι εκεί το θέμα, αλλά είναι μια νέα πραγματικότητα στην Ευρώπη και είναι μια πραγματικότητα, από την οποίαν, πρώτον, δεν μπορούμε να μένουμε έξω.
Το δεύτερο είναι ότι πρέπει το μεταρρυθμιστικό μας σχέδιο να επιφέρει μια ισορροπία ανάμεσα στα Πανεπιστήμια της Περιφέρειας και τα Πανεπιστήμια του Κέντρου. Υπάρχει μια, αν θέλετε, «υποβάθμιση» -σε εισαγωγικά – των Πανεπιστημίων της Περιφέρειας και των Τ.Ε.Ι., προφανώς. Και άρα, πάρα πολλές φορές, η έμφαση στο να υπάρχουν τμήματα, κυρίως από τοπικούς παράγοντες, είναι για λόγους οικονομικούς. Δηλαδή, για να μπορούν να υπάρχουν φοιτητές, να υπάρχει κατανάλωση και τα λοιπά. Αυτό, όπως καταλαβαίνουμε, δεν μπορεί να είναι κάτι που να ενισχύσει τη μακροβιότητα αυτών των θεσμών.
Αυτό, λοιπόν, που λέμε, είναι να κάνουμε το παν, ώστε να μπορέσουμε να ισορροπήσουμε την Περιφέρεια με το Κέντρο, ως προς την παρεχόμενη εκπαίδευση, ως προς το κύρος της και υποκειμενικά στους πολίτες αυτής της χώρας. Και βεβαίως, αυτό -όπως καλά γνωρίζουμε όλοι- θέλει και θέσεις, θέλει και χρήματα.
Πέραν από τις χίλιες θέσεις που έχουν δοθεί, εξασφαλίζουμε έναν πρόσθετο αριθμό θέσεων, όπως δημόσια δεσμευτήκαμε στη διάρκεια της συζήτησης για τα Γιάννενα και τα Ιόνια. Αυτά θα τα πούμε και στην Ολομέλεια, για τα τρία ιδρύματα τα οποία συζητάμε.
Νομοθετήσαμε, λοιπόν, την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, νομοθετήσαμε τη νέα αρχιτεκτονική του Ιονίου Πανεπιστήμιου, που τώρα πια είναι σχεδόν σε όλα τα Ιόνια Νησιά μαζί με τις συνέργιες με το Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων.
Επίσης, νομοθετήσαμε τη νέα αρχιτεκτονική του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, που μαζί με το Τ.Ε.Ι. Ηπείρου και τα νέα τμήματα που ιδρύουμε, το αγροδιατροφικό πάρκο και το πανεπιστημιακό ερευνητικό κέντρο, που απλώνεται και στην περιοχή της Ηπείρου, αλλά, πολύ σημαντικότερα, αναβαθμίζεται σε πάρα πολλά επίπεδα.
Θέλω να είναι κάτι σαφές και νομίζω ότι σε αυτό θα υπάρχει διακομματική συμφωνία. Δε μπορεί να γίνει οτιδήποτε εάν δεν εξασφαλίσει τη συναίνεση των διοικήσεων των ιδρυμάτων. Είναι πολύ καλό και πολύ ενάρετο να υπάρχουν τοπικοί παράγοντες, δήμαρχοι και σύλλογοι, να διεκδικούν διάφορα πράγματα και απολύτως νόμιμο προφανώς, αλλά, στο τέλος της ημέρας, πρέπει από τώρα να έχουμε συναίνεσή αυτών που θα διαχειριστούν την επόμενη μέρα το εξαιρετικά σύνθετο αυτό εγχείρημα, για να μπορέσει να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο.
Οι προτάσεις που έχουμε, κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, είναι προτάσεις που έχουν τις συναινέσεις των συγκλήτων και πολλών άλλων συλλογικών οργάνων.
Το νέο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας θα έχει μια έντονη επιστημονική δραστηριότητα στο Βόλο, στη Λάρισα, στη Λαμία, τη Λάρισα και την Καρδίτσα, για τα οποία θα συζητήσουμε στην κατ’ άρθρον συζήτηση.
Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών προχώρησε, νομίζω πρέπει να το πούμε, σε μια τολμηρή και ιδιαίτερα σημαντική πρωτοβουλία με πρωτοποριακά γνωστικά πεδία στην Εύβοια, το Συγκρότημα Εύριπος, μαζί με την ίδρυση ενός τεχνολογικού πάρκου παράλληλα με την ίδρυση νέων τμημάτων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Επίσης, το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, με απόφαση της Συγκλήτου, μας έκανε ένα σύνολο προτάσεων, από τις οποίες έχουμε αποδειχθεί τις περισσότερες. Επίσης, απλώνεται και το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο στο Καρπενήσι, στη Θήβα και την Άμφισσα.
Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, γιατί θέλω να είμαι πάρα πολύ σαφής, διατυπώνει ένα αίτημα για ίδρυση κτηνιατρικού τμήματος. Σήμερα, Κτηνιατρική έχει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και η Καρδίτσα, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, όπως, επίσης και από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Προτείνουμε να υπάρξει μια αντιπροσωπευτική ομάδα εργασίας επιστημονική, για να συζητήσει τη δημιουργία νέων κτηνιατρικών τμημάτων πέραν αυτών των δύο, ακριβώς, επειδή η κτηνιατρική είναι ένα τμήμα που θέλει πάρα πολύ σοβαρές επενδύσεις και σε ανθρώπινο δυναμικό και σε χρήματα.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει άλλα τέσσερα, κατά τη γνώμη μας, ιδιαίτερα σημαντικά θέματα, για τα οποία δε θα μιλήσω πολύ, όταν έρθει η ώρα θα τα αναλύσουμε.
Πρώτον, το Παλλημνιακό Ταμείο. Το Παλλημνιακό Ταμείο είναι ένα Νομικό Πρόσωπο στη Λήμνο, έχει μια ιστορία από την εποχή των Παλαιολόγων της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, το νομικό του καθεστώς ήταν ασαφέστατο και εμείς, για πρώτη φορά, ορθολογικοποιούμε αυτό το νομικό καθεστώς και έχουμε μάλιστα και ένα συγκεκριμένο τρόπο να συγκροτείται η διοικούσα επιτροπή, όπου ένα ποσοστό της διοικούσας επιτροπής θα είναι μετά από εκλογή των πολιτών της Λήμνου.
Το δεύτερο είναι, ότι από τον Σεπτέμβριο του 2019 τα νηπιαγωγεία και η Α` Δημοτικού, από 25 μαθητές θα πάνε στους 22. Είναι ένα αίτημα, εδώ και χρόνια, της εκπαιδευτικής Κοινότητας να μειωθούν οι μαθητές, θα αρχίσουμε να το κάνουμε από τον Σεπτέμβριο του 2019.
Και δύο τελευταίες ρυθμίσεις. Η μία είναι ότι ρυθμίζουμε, επιτέλους, το θέμα των αμετάθετων. Είναι γνωστό, πως οι αμετάθετοι είναι άνθρωποι που ταλαιπωρήθηκαν πάρα πολλά χρόνια, που είχαν δικαίωμα να πάνε εκεί που θέλανε να πάνε και με υπουργικές αποφάσεις, αυτοί «μπήκαν στη γωνία» και διορίστηκαν κάποιοι άλλοι. Έχουμε μια ρύθμιση, που όλοι οι αμετάθετοι θα έχουν το δικαίωμα, που είχαν τότε που άνοιξε το ζήτημα αυτό, πριν πολλά χρόνια.
Τέλος, διορίζουμε όλους τους δικαιωθέντες στα δικαστήρια από τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ του 2008. Ξέρετε ότι στον διαγωνισμό του 2008, μετά και λόγω κρίσης, αλλά και λόγω άλλων αποφάσεων, δεν διορίστηκαν αυτοί που έπρεπε να διοριστούν. Προσέφυγαν κάποια άτομα στο Συμβούλιο της Επικρατείας και δικαιώθηκαν και προσέφυγαν, πολλά περισσότερα, στα διοικητικά Εφετεία, τα οποία επίσης τους δικαίωσαν. Εμείς θα διορίσουμε σε μόνιμες θέσεις αυτούς που δικαιώθηκαν και αυτούς που στα διοικητικά Εφετεία, επίσης δικαιώθηκαν, χωρίς να τους ταλαιπωρούμε με νέες δικές. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει- και το γνωρίζει ο κ. Θηβαίος, μου το υπενθύμισε προηγουμένως- ένας μικρός αριθμός, γύρω στους 25, που δεν έχουν δικαιωθεί από τα διοικητικά Εφετεία. Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξει μια λύση και για αυτά τα άτομα.
Αυτό είναι το νομοσχέδιο. Καλή μας συζήτηση και σας ευχαριστώ πολύ.
Μαρούσι, 8 Ιανουαρίου 2019
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέμα: Η δευτερολογία του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστα Γαβρόγλου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής
Στη δευτερολογία του στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, κατά την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων «Συνέργειες Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με τα Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις», ο Υπουργός Κώστας Γαβρόγλου ανέφερε:
Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε ορισμένα θέματα που τέθηκαν και θα τοποθετηθώ επί του συστήματος διορισμού. Καταρχήν, υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να συζητηθούν στην κατ’ άρθρο συζήτηση και δεν υπάρχει κανένας λόγος να συζητούνται σήμερα, που είναι επί της αρχής του νομοσχεδίου. Νομίζω ότι υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να τα δούμε πολύ ψύχραιμα. Απλώς, επειδή αναφέρθηκε, θέλω να πω ότι τα Τμήματα Ιατρικών Εργαστηρίων έχουν καταργηθεί στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και έχουν ενσωματωθεί ως κατεύθυνση, όπως αυτό που πάει να γίνει στην περίπτωση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Πάντως, είναι πράγματα που προφανώς ήρεμα μπορούμε να τα δούμε. Νομίζω ότι δεν βοηθάει τον προβληματισμό οι κατηγορίες και οι υπαινιγμοί ότι κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα γιατί είναι μνημονιακές υποχρεώσεις ή υποχρεώσεις του ΟΟΣΑ. Δεν υπάρχει πουθενά αυτό διότι το να λέει κανείς ότι κάνετε πράγματα καθ’ υπόδειξη είναι ένας τρόπος να μην τοποθετείται επί της ουσίας. Όλα γίνονται επειδή υπάρχει μια συνωμοσία εναντίον της χώρας μας και ότι η χώρα μας δεν μπορεί να κάνει τίποτα καμία χαραμάδα, δεν μπορεί να διεκδικήσει τίποτα, είναι μια υποτίμηση και της αντίστασης και του λαού μας και της συγκεκριμένης κυβέρνησης.
Θα μιλήσω αναλυτικά επί του συστήματος διορισμού, αλλά ήταν ένα σχέδιο το οποίο συζητήθηκε με άπειρους τρόπους όλες αυτές τις ημέρες. Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή η σιωπή γι’ αυτό το θέμα. Εγώ καταλαβαίνω και ας λείπουν οι συνάδελφοι της ΝΔ ότι υπάρχει κάποια αγωνία για συναινέσεις. Εγώ να το χαιρετίσω αυτό, δηλαδή αν θέλουμε συναινέσεις ας το πούμε όχι τόσο διπλωματικά που δεν το καταλαβαίνει κανένας. Διότι να λέει κανείς ότι βιαζόμαστε-αυτό το είπαν όλοι-βιαζόμαστε όταν 14 μήνες συζητάμε; Είναι 14 μήνες, θέλετε να σας πω πόσες συνεδριάσεις έκανε η Επιτροπή, σε πόσες συμμετείχα εγώ, με πόσους δημάρχους συζητήσαμε, πόσα άπειρα τηλεφωνήματα έγιναν; Για να βγει ένα πόρισμα που να έχει συναίνεση, η συναίνεση δεν γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού θέλει κόπο. Τουλάχιστον μην χρησιμοποιείτε τη λέξη βιασύνη. Οι 14 μήνες δεν είναι βιασύνη. Έχουμε και τα πρακτικά των Επιτροπών κλπ.
Εκτός αν ο τρόπος που επιλέχθηκε για το ΑΘΗΝΑ με τα 35 ΠΔ είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος. Γιατί άλλο είναι εσύ να επιδιώκεις συναινέσεις και να είσαι ο μόνος που τα φέρνει να συζητηθούν στη Βουλή και όχι με κατεπείγουσες διαδικασίες. Με κανονικότατες διαδικασίες για να μας ακούνε οι πολίτες αυτής της χώρας και οι ακαδημαϊκοί και οι τοπικές κοινωνίες και όχι με ΠΔ, αυτό θα ήταν το εύκολο να κάνουμε όπως έγινε και είδαμε τα κατορθώματα του ΑΘΗΝΑ 35 ΠΔ. Άλλα έλεγαν το πρωί, άλλα το βράδυ και άλλα έβγαιναν σε ΠΔ. Τα ξέρουμε αυτά; Δεν θέλω να τα βγάλουμε στη μέση. Αν τα βγάλουμε στη μέση θα ωχριούν οι επιθεωρήσεις που γίνονται στα θέατρα οι οποίες δεν είναι και πάρα πολλές όσο περνάνε τα χρόνια.
Θέλω να ξέρετε επίσης ότι στις 17 Οκτωβρίου του 2018, συναντηθήκαμε επί 6 ώρες στο Υπουργείο οι Πρυτανείες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, του ΤΕΙ Θεσσαλίας, του ΤΕΙ Στερεάς, της Περιφέρειας και όλων των Δημάρχων και συζητήσαμε. Καταλήξαμε σε ομόφωνη απόφαση που αποτυπώνεται στο δελτίο τύπου. Μόνο ο Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας που είναι υπεύθυνος για τα Τρίκαλα αποχώρησε από τη συνεδρίαση. Οι υπόλοιποι διαβάσανε και είπαν ομόφωνα αυτά που γράφονται. Ομόφωνο τι σημαίνει; Μέχρι τελευταία λεπτομέρεια; Προφανώς όχι. Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα. Ομόφωνο σημαίνει στη σωστή κατεύθυνση. Αυτό είναι αν συμφωνεί κανείς ή όχι. Με πολλές διαφοροποιήσεις. Οι αποφάσεις των συγκλήτων που έχουμε είναι αυτές οι αποφάσεις, που λένε «κατ’ αρχήν θετικό» και μετά έχουν διάφορα θέματα, τα οποία αρκετά τα ενσωματώνουμε, αρκετά δε μπορούμε, να τα ενσωματώσουμε.
Τώρα, λέει ο κ. Γρηγοράκος (Ειδικός Αγορητής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) «να έχουμε συναινέσεις, εθνική πολιτική, η παιδεία είναι για όλους κ.λπ.». Ωραία, η παιδεία είναι για όλους, μπορείτε, να μου εξηγήσετε, γιατί η Ν.Δ. ψήφισε το νομοσχέδιο για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και δεν ψήφισε τα άρθρα, που ήταν για την ενοποίηση των δύο ιδρυμάτων; Ψηφίζεις, κατ’ αρχήν, και δεν ψηφίζεις αυτά τα άρθρα; Ή γιατί ο κ. Μητσοτάκης άλλα λέει στην Άρτα, αλλά λέει στην Πρέβεζα, άλλα λέει στους πανεπιστημιακούς, άλλα λέει όταν ανακοινώνεται απ’ το Διεθνές Πανεπιστήμιο;
Εγώ λέω, λοιπόν, ότι η πολιτική ζωή του τόπου και η πολιτική κουλτούρα θέλει ένα χρόνο, για να καταλαγιάσει. Βεβαίως, εδώ υπήρχαν Δήμαρχοι, που έλεγαν «απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου και ο Υπουργός Παιδείας – με ανέφεραν και προσωπικά – ανεπιθύμητος στην πόλη μας». Μα, είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Ο άλλος, υποψήφιος Περιφερειάρχης και λέει «δεν του επιτρέπω καν, να περάσει απ’ τον εναέριο χώρο». Καταλαβαίνετε, τώρα, είναι ωραία αστεία, αλλά εγώ δεν είδα κανέναν πολιτικό παράγοντα, να πει «μάγκες, ας πέσουν οι τόνοι, γιατί αυτό δεν κάνει καλό σ’ ένα πολιτικό κλίμα».
Λέω, λοιπόν, ότι εδώ έχουμε μετά από 14 μήνες εντυπωσιακές συναινέσεις. Συναίνεση δεν είναι, να συμφωνείς σε όλα και σας προτείνω, να κάνουμε το εξής. Αύριο έρχονται οι πρυτάνεις. Οι συνάδελφοι που έχουν ερωτήσεις, προτάσεις κ.λπ., στους πρυτάνεις, στις πρυτανείες να ρωτήσουν, να καταλάβουν το δικό τους σκεπτικό και προτείνω πολύ συγκεκριμένα, αφού γίνει αυτό την Τετάρτη μετά την κατ’ άρθρον συζήτηση, να μείνουμε εδώ ανεπισήμως και να δούμε τι είδους συγκλίσεις μπορούμε, να έχουμε. Εντάξει; Εγώ, θα μείνω την Τετάρτη, γιατί θα έχουμε και συζητήσεις επί των θεμάτων των κατ’ άρθρων και μπορεί αυτά, να τα λύσουμε πολύ πριν την Ολομέλεια. Ας συζητήσουν, λοιπόν, αύριο όποιοιέχουν απορίες με τους πρυτάνεις, εγώ θα τους παρακαλέσω, να μείνουν μετά, για να μπορέσετε, να συζητήσετε και την Τετάρτη να το κάνουμε με όποιους θέλετε.
Τώρα, ένα πράγμα που νομίζω ότι δε γίνεται κατανοητό, είναι τι σημαίνει «ένα τμήμα γίνεται πανεπιστημιακό». Έχει άλλο πρόγραμμα σπουδών ένα πανεπιστημιακό τμήμα, απ’ ό,τι ένα τμήμα Τ.Ε.Ι.. Έχουμε νοσηλευτική στα Τ.Ε.Ι. και νοσηλεύτηκε στα Πανεπιστήμια, δεν είναι το ίδιο πράγμα. Είναι άλλη η δομή, άλλος ο τρόπος διδασκαλίας, άλλο το πρόγραμμα. Άρα, εδώ υπάρχει μια συνολικότερη αναβάθμιση.
Είπατε ορισμένα πράγματα διάφοροι βουλευτές, που νομίζω ότι δεν περιποιούν τιμή ούτε σ’ εσάς, ότι «το κάνουμε προεκλογικά», ότι «είναι κάτι, που τα βρίσκουμε με τους Πανεπιστημιακούς» και διάφορα τέτοια. Δεν βοηθάει αυτό. Γιατί υποτιμάτε τους Πανεπιστημιακούς; Ανόητοι είναι οι Πανεπιστημιακοί; Δεν κατάλαβα ή οι Σύγκλητοι είναι ανόητοι, να φορτωθούν προβλήματα στα καλά καθούμενα ή τους το επιβάλλουμε; Θέλει μια προσοχή αυτό, για να σεβαστούμε και τους ανθρώπους, οι οποίοι πολλοί άρχισαν με πολύ σοβαρές διαφωνίες, προσέγγισαν πολύ περισσότερο, βλέπουν τώρα ορισμένες δυσκολίες, ορισμένα πολύ θετικά πράγματα, όπως ξέρουμε απ’ το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, από τα Γιάννενα και απ’ το Ιόνιο με πολλές δυσκολίες κ.λπ., αλλά όλοι έχουν πεισθεί ότι εδώ υπάρχει μια καλή ευκαιρία επί της ουσίας αναβάθμισης των ιδρυμάτων μας και, κυρίως, της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Πράγματι, δεν υπάρχει μια συνταγή, την οποία να τη νομοθετήσουμε και να είναι η ίδια για όλα τα ιδρύματα. Δεν υπάρχει και δεν πρέπει, να υπάρχει, διότι το κάθε ίδρυμα έχει μια διαφορετική ιστορία και προσπαθούμε, να σεβαστούμε αυτή την ιστορία. Άλλο είναι ιδρύματα με πολύ έντονα πολυτεχνικά τμήματα τετραετή, που έρχονται σ’ επαφή με πενταετή και υπάρχουν άλλου είδους αντιστάσεις, άλλο είναι ιδρύματα, που δεν έχουν πολυτεχνικά, άλλο είναι ιδρύματα, τα οποία δεν ήταν κατά κύριο λόγο τεχνολογικά, γιατί σ’ αυτή τη κλάψα ότι «καταστρέφεται η τεχνολογική εκπαίδευση», θα μου επιτρέψετε να σας αντιστρέψω το ερώτημα και να σας πω: Πια τεχνολογική εκπαίδευση; Αυτή στην οποία ιδρύσατε τα τμήματα βρεφονηπιαγωγών; Αυτά, στα οποία ιδρύσατε τμήματα οικονομίας, νοσηλευτικής, μάνατζμεντ; Αυτά δεν είναι τεχνολογία.
Εκτός αν θεωρείτε τεχνολογία οτιδήποτε είναι δύο κλικ πιο κάτω με το ίδιο όνομα. Δεν πάει έτσι. Εμείς, λοιπόν, λέμε «εδώ υπάρχουν οι διδάσκοντες οι οποίοι πραγματικά – όχι όλοι, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία – κράτησαν αυτή την κατάσταση στην «πλάτη» τους, αναβάθμισαν τα Τ.Ε.Ι. με το να φέρουν χρήματα με το να αυξηθούν οι δείκτες κ.λπ.. Τα βρήκαν με τους πανεπιστημιακούς, καθίσαν στο ίδιο τραπέζι, δεν έχει ξαναγίνει αυτό, και είπαν «πάμε ένα βήμα παρακάτω». «Πάμε ένα βήμα παρακάτω», όπου θα είναι όλα «πουλιά που κελαηδάν και πεδιάδες με λουλούδια»; Προφανώς όχι, αλλά θα είναι γεμάτο με δυσκολίες. Αλλά, ήταν αμφότεροι να κάνουν αυτό το βήμα.
Θέλω να ξεκαθαρίσουμε κάτι για την τοπική κοινωνία. Κανείς, νομίζω, δεν έχει δικαίωμα να μιλάει εξ ονόματος όλης της τοπικής κοινωνίας. Είναι διαφοροποιημένη η όποια κοινωνία. Μέχρι τώρα, και θέλω να είμαι πολύ ειλικρινής σε αυτό, και πολιτικά ειλικρινής, υπήρχε μια κακή παράδοση. Τοπικοί άρχοντες, συμπεριλαμβανομένων και πολλών ατόμων της Εκκλησίας, προσδιόριζαν το μέλλον της ανώτατης εκπαίδευσης, ναι ή όχι; Αυτό τελείωσε. Εμείς θέλουμε την τοπική κοινωνία δίπλα μας, θέλουμε την τοπική αυτοδιοίκηση δίπλα μας να μας πει ποιες είναι οι ανάγκες για να μπορέσουν αυτές οι ανάγκες να μεταφραστούν θεσμικά μέσα από τα πανεπιστήμια για το πώς θα αντιμετωπιστούν. Άρα, η τοπική κοινωνία πρέπει να παίξει αυτό το ρόλο και δυστυχώς, έχω ζητήσει από πολλούς δημάρχους να στείλουν ποιες είναι εκείνες οι ανάγκες, ώστε να δούμε και εμείς πώς θα προσαρμόσουμε το θεσμό της ανώτατης εκπαίδευσης, για να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν.
Εδώ, λοιπόν, υπάρχει ένας ρόλος διαφορετικός, αλλά συμπληρωματικός, δεν πρέπει ο ένας να ανακατώνεται στα άλλα, ούτε το Υπουργείο Παιδείας να λέει ποιες είναι οι τοπικές ανάγκες σε κάποια κοινωνία, αλλά ούτε και εκεί να έχουν πολύ – πολύ συγκεκριμένη άποψη την οποία δεν συζητάνε με τίποτα για το ποιο θα είναι το γνωστικό αντικείμενο ενός συγκεκριμένου Τμήματος.
Υπήρξαν διάφορα πράγματα τα οποία προφανώς «έπαιξαν» πολύ στις εφημερίδες και τα διαβάσατε χωρίς κριτική σκέψη. Δεν θέλω να μιλήσω για την παραίτηση του κ. Γραμμένου. Ακόμη και εάν προκληθώ δεν θα μιλήσω. Θέλω, όμως να σας πω μετά από τόσα πολλά χρόνια, έχουμε μόνον εννέα μέλη Δ.Ε.Π. στο Διεθνές Πανεπιστήμιο και μόνο δύο διδακτορικά και μπορώ να ανοίξω και πολλούς άλλους φακέλους. Εκείνο, όμως που έχει σημασία και που ήταν ατόπημα ολικής, είναι αυτό που λέχθηκε, ότι τα υπόλοιπα Τ.Ε.Ι., δηλαδή το Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης, το Τ.Ε.Ι. Κεντρικής Μακεδονίας και το Τ.Ε.Ι. Ανατολικής Θράκης δεν έχουν αξιολόγηση και βγήκαν οι Πρυτάνεις των τριών Τ.Ε.Ι. και λένε «Εν πάση περιπτώσει να ξέρετε ότι έχουμε βαθμολογηθεί έτσι κ.λπ.».
Έχω να αναφέρω δύο τελευταία θέματα. Το ένα είναι, ότι όντως συστήσαμε μια επιτροπή για να δει το μέλλον της ανώτατης εκπαίδευσης στη Στερεά. Το Πανεπιστήμιο Στερεάς το κατήργησε η Ν.Δ.. Να το δεχθούμε αυτό; Είναι από αυτά τα δεδομένα. Δεν έχετε καμία ευθύνη εσείς, προφανώς. Το κατήργησε η Ν.Δ.. Στα καλά καθούμενα είχαμε εμείς την πίεση να ιδρύσουμε ένα πανεπιστήμιο στη Στερεά γιατί είναι η μόνη Περιφέρεια που δεν έχει πανεπιστήμιο. Δεν είναι επιχείρημα το ότι δεν είναι η μόνη Περιφέρεια που δεν έχει πανεπιστήμιο, διότι τώρα η Στερεά έχει την μεγάλη τύχη να έχει Τμήματα τριών διαφορετικών Ιδρυμάτων. Αυτό είναι ένας σύγχρονος χώρος και σύγχρονη ανώτατη εκπαίδευση. Είπαμε « επειδή πράγματι υπάρχει ένα παρελθόν, επειδή πράγματι ήταν ένα πράγμα με μεγάλη ένταση» να συσταθεί μια ομάδα εργασίας η οποία να μελετήσει αυτό το ενδεχόμενο και αυτό ήταν και μια συζήτηση που έκανα με τον κ. Μπακογιάννη. Και καλώς έγινε αυτή η συζήτηση και καλώς προχωράμε σε αυτή την ομάδα εργασίας, διότι αυτή η ομάδα εργασίας πρέπει να πάρει υπ’ όψιν ένα πολύ απλό πράγμα, ότι για να «σταθεί» ένα πανεπιστήμιο στα «πόδια» του χρειάζεται 25 χρόνια. Όσες θέσεις και να του δίνεις, όσα χρήματα και να του δίνεις, χρειάζεται να αποκτήσει μια κουλτούρα πανεπιστημιακή το ίδιο. Όσες θέσεις και να του δίνεις, όσα χρήματα και να του δίνεις. Θέλει να αποκτήσει μια κουλτούρα πανεπιστημιακή το ίδιο. Αυτό, λοιπόν, δεν μπορεί κανείς να πει ότι «εγώ δεν κάνω τίποτα στη Στερεά» όταν το πανεπιστήμιο Αθηνών- τα είπε η κυρία Αναγνωστοπούλου- πήρε αυτή είναι ιστορική, κατά τη γνώμη μου, πρωτοβουλία, διότι είναι ένα πανεπιστήμιο μεγάλο, είναι το παλαιότερο, είναι συντηρητικότερο, και εννοώ ακαδημαϊκά , όπως είναι όλα τα παλιά πανεπιστήμια και πήρε αυτή την εξαιρετική πρωτοβουλία στον Εύριπο στην Εύβοια.
Εκφράστηκε πολλές φορές το θέμα της ΑΔΙΠ. Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν θέλω να ανοίξω αυτόν τον φάκελο, αλλά αυτή τη στιγμή δεν θέλαμε εμπλοκή της ΑΔΙΠ, γιατί η ΑΔΙΠ έχει εμπλακεί με το θέμα της πιστοποίησης των προγραμμάτων σπουδών, κάτι που η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει γογγύζει από την γραφειοκρατία ενός πράγματος με πολύ μεγάλο ερωτηματικό, ως προς το ακαδημαϊκό αποτέλεσμα, για το οποίο εμείς δεν έχουμε καμία απολύτως ευθύνη για ρωτήστε πραγματικά τους πανεπιστημιακούς, τι σημαίνει όλη αυτή η χαρτούρα περί πιστοποίησης.
Έρχομαι, λοιπόν, στο σύστημα διορισμού των μονίμων εκπαιδευτικών. Καταρχήν, δημόσια ή ιδιωτικά ο καθένας θα πρότεινα να «χαιρετίσει» το γεγονός, ότι για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια δεσμευόμαστε για 15.000 διορισμούς. Είναι θέμα συνείδησης δημοκρατικής να πούμε ότι μετά την απίστευτη ταλαιπωρία που περάσαμε ως χώρα, για πρώτη φορά υπάρχει δέσμευση. Αυτά τα περί «να δούμε πώς θα τα κάνετε» κ.λπ., είναι εκ του πονηρού, θα μου επιτρέψετε. Είναι 15000 διορισμοί, θα γίνουν το 2019 οι 4500, το 2020 οι 5250 και το 2021 οι 5250. Αυτό, το κέρδισε η ελληνική κοινωνία, δεν το κερδίζει η κυβέρνησή μας, δεν κερδίζει κανένας άλλος.
Όποιος λέει να αποσυρθεί, δεν θέλει, κ. Δελλή (Ειδικός Αγορητής του Κ.Κ.Ε.), τους διορισμούς. Το άλλο που λέτε 25.000 διορισμός τώρα, ξέρετε και εσείς, ότι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Άρα, λέγοντας να αποσυρθεί, δεν θέλετε τους διορισμούς και ακόμα και εάν θέλετε τους διορισμούς, θέλετε να γίνουν με το σύστημα της κυρίας Διαμαντοπούλου, το οποίο ήταν με εξετάσεις, ήταν η προϋπηρεσία πολύ χαμηλότερη από τα επιστημονικά. Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια και σε αυτό δεν θα έχουμε ευγένεια. Απόσυρση, σημαίνει αυτό το πράγμα. Άλλο να πείτε «διαφωνούμε με τα νούμερα, πρέπει να είναι περισσότερα» κ.λπ, το κατανοώ, αλλά όταν πηγαίνουμε σε τέτοια ακραία αιτήματα, απόσυρση του νομοσχεδίου και διορισμούς τώρα 25.000, νομίζω, ότι η ελληνική κοινωνία το βλέπει και λέει ότι εν πάση περιπτώσει αυτό αν μη τι άλλο δεν αποτελεί μια πρόταση που μπορούμε να δούμε την επόμενη μέρα.
Μιλάτε για απολύσεις. Επειδή μιλάνε πάρα πολλοί με μια ευκολία που προφανώς δεν ξέρουν τι σημαίνει αυτό. Καμία απόλυση λοιπόν. Προσέξτε όταν μιλάτε για απολύσεις, διότι το σύνολο των μόνιμων και των αναπληρωτών τα επόμενα χρόνια θα είναι το ίδιο που είναι σήμερα. Υπάρχουν τα χρήματα, υπάρχουν οι πιστώσεις, υπάρχουν οι εγγραφές, το σύνολο, λοιπόν, θα είναι το ίδιο. Για ποιες απολύσεις λέγατε; Για να δούμε. Για ποιες ακριβώς; Ότι κάποιοι που είναι σήμερα αναπληρωτές δεν θα είναι στους πίνακες; Δεν μπορεί να μην είναι στους πίνακες.
Βεβαίως, καταλαβαίνω επειδή υπάρχει απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας την οποία τη γνωρίζετε και όσοι το λέτε και όχι μόνο εσείς, που λέει ότι πρέπει να είναι ενιαίοι οι πίνακες, άρα ενιαία τα κριτήρια, ρωτάω θέλετε να προχωρήσουμε σε ρυθμίσεις που έρχονται αντίθετες στο Συμβούλιο της Επικρατείας; Ναι ή όχι; Διότι εάν είναι «ναι», τότε πάλι παίρνετε την ευθύνη να τιναχτούν τα πάντα στον αέρα. Εδώ, λοιπόν, δεν γίνεται κανείς να είναι σε 2, 3,5 βάρκες.
Υπάρχουν ορισμένα πράγματα στα οποία να είμαστε κατηγορηματικοί. Πρώτον. Το θέμα του Συμβουλίου Επικρατείας, ως προς τους ενιαίους πίνακες και το δεύτερο, η επιταγή του συντάγματος. Διότι τυχαίνει να υπάρχει και ένα Σύνταγμα που λέει πως, πρέπει να έχουν πρόσβαση οι εκπαιδευτικοί και όλοι οι πολίτες μας σε επαγγέλματα. Εκεί λοιπόν η ερμηνεία του Συντάγματος προσέξτε γιατί το μπερδεύουν πάρα πολλοί ότι υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν υπάρχει σε αυτό να είμαστε ειλικρινείς. Υπάρχει όμως ερμηνεία που ερμηνεύει αυτό με ένα τρόπο που λέει ότι ειδικά για τους εκπαιδευτικούς η προϋπηρεσία πρέπει να είναι το ίδιο περίπου με τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Άλλοι λένε ότι πρέπει να είναι πολύ περισσότερο, κανένας δεν λέει ότι πρέπει να είναι λιγότερο και εμείς σεβόμενοι ακριβώς τους αναπληρωτές προτείνουμε προϋπηρεσία 120 μηνών. Υπάρχει κάπου 120 μήνες και δεν το έχω καταλάβει; Η γνωμοδότηση που είχε εξασφαλίσει η ΟΛΜΕ από ένα πασίγνωστο δικηγορικό γραφείο έλεγε για 84 μήνες. Πάμε λοιπόν στους 120 μήνες και σε αυτό ξέρουμε ότι θα υπάρχει ένα ποσοστό που είναι λιγότερο του 1% στο οποίο δε θα μετράνε οι έξτρα μήνες γιατί έχουν και πάνω από 120 μήνες. Όπως καταλαβαίνετε όταν η ερμηνεία του Συντάγματος σου επιβάλλει το ακαδημαϊκό να είναι στο ίδιο επίπεδο με την προϋπηρεσία τότε αναγκαστικά καθαρά μαθηματικά πρέπει να υπάρχει ένα ανώτατο όριο και στα δύο ακριβώς για να μπορούν να συγκρίνονται.
Έχουμε συνταγματική αναθεώρηση ελπίζω εσείς να προτείνετε συνταγματική αναθεώρηση ότι οι Έλληνες πολίτες δεν πρέπει να έχουν μια ισότιμη πρόσβαση στο επάγγελμα γιατί αυτό λέει το Σύνταγμα. Αυτό λέει. Προτείνετε εσείς ότι δεν πρέπει να έχουν λοιπόν. Επίσης να ξέρετε ότι πρώτη φορά προτείνουμε ένα σύστημα όπου δεν προτάσσεται κανείς. Τα θυμάστε αυτά; Προτασσόταν διάφοροι, ξεχάστηκαν πολύ γρήγορα φαίνεται. Δέκα χρόνια αδιοριστίας φαίνεται είχαν πρόβλημα και στη μνήμη της κοινωνίας μας. Εδώ υπήρχε όλων των ειδών η πελατειακή σχέση και προτασσόταν λέει, δεν υπάρχουν αυτά, υπάρχει κανονική μοριοδότηση, κανονικοί ενιαίοι πίνακες και δεν ευνοείται κανείς επειδή στο Υπουργείο έχει την τάδε ή τη δείνα επαφή. Είναι σαφές επειδή υπάρχει μια κριτική σε αυτό να την αποδεχτούμε. Είναι σαφές ότι το σύστημα διορισμού δεν είναι ένα σύστημα που επαναφέρει την επετηρίδα. Να είμαστε καθαροί σε αυτό. Γιατί; Γιατί θεωρούμε ότι το Σύνταγμα είναι αυτό που σας είπα και επίσης θεωρούμε ότι πρέπει και οι νεότεροι πολίτες αυτής της χώρας να βλέπουν τον εαυτό τους να έχουν τη δυνατότητα να μπουν και αυτοί στον πίνακα και να πάρουν τη σειρά τους με τα κριτήρια που λέμε και όχι μόνο με την επετηρίδα. Διότι ξέρετε η κοινωνία μας αποτελείται από πάρα πολλές ομάδες. Καταλαβαίνω τη μεγάλη δυσκολία που έχουν όλοι αυτή τη στιγμή, αλλά πρέπει να υπάρχει και ένα θέμα δικαίου το οποίο να μην αδικεί προφανέστατα τους αναπληρωτές που σήκωσαν ένα τεράστιο βάρος όλο αυτό το διάστημα αλλά ταυτόχρονα να δίνει και τη δυνατότητα να δίνει και την ελπίδα να μην αποκλείει και τους νέους που έχουν κάποια ακαδημαϊκά κριτήρια. Επίσης υπάρχει μια συζήτηση που λέει γιατί δεν υπάρχει οροφή στην προϋπηρεσία σε κάποιες άλλες περιπτώσεις. Γιατί οι άλλες περιπτώσεις δεν είναι για μόνιμους διορισμούς, είναι για ΙΔΑΧ, είναι για αορίστου χρόνου, μην μπερδεύουμε το ένα με το άλλο. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μόνιμους διορισμούς, δεν έχουμε να κάνουμε με αορίστου χρόνου. Τώρα θέλω να είμαστε επίσης πάρα πολύ σαφείς ως προς τις δικές μας προθέσεις.
Εμείς, σε αυτό που μοιράστηκε, προτείνουμε μια συγκεκριμένη μοριοδότηση. Τα ακαδημαϊκά κριτήρια είναι το διδακτορικό, είναι ο μεταπτυχιακός τίτλος, δεύτερος μεταπτυχιακός τίτλος, το πτυχίο, το δεύτερο πτυχίο, η γνώση μιας ξένης γλώσσας, δεν έχουμε εδώ για την γνώση μιας δεύτερης ξένης γλώσσας, και τα λοιπά. Θα ήθελα την Τετάρτη, που θα συζητήσουμε το κατά άρθρον, να έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις, όποιοι θέλουν προφανώς, ως προς τη μοριοδότηση. Και εμείς, με βάση αυτά, που έχουν κατατεθεί στην διαβούλευση και με βάση αυτά που ακούμε, θα αρχίσουμε την Ολομέλεια μοιράζοντας τη νέα μοριοδότηση που θα είναι αποτέλεσμα συνεννοήσεων μεταξύ μας. Οι βασικές αρχές αποτυπώνονται σε αυτό που έχουμε καταθέσει, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχουν και κάποιες διαφοροποιήσεις, που αυτές, νομίζω, πρέπει να γίνουν με βάση αυτά που συζητήθηκαν στη διαβούλευση και αυτά που θα συζητήσουμε την Τετάρτη.
Δεν θα ήθελα να μακρηγορήσω. Υπάρχει ένα κείμενο, το οποίο, υποθέτω, έως αύριο το βράδυ θα δημοσιοποιηθεί, που είναι ερωτοαπαντήσεις γύρω από αυτά τα ζητήματα. Σας είπα για το θέμα των αμετάθετων που το λύνουμε, όπως επίσης και για το θέμα των δικαιωθέντων, μετά τον ΑΣΕΠ του 2008, που αυτά εντάσσονται στα άρθρα του νομοσχεδίου.
Εγώ, ως προς τη φιλοσοφία του συστήματος διορισμού, είχα να πω αυτά. Νομίζω, ότι θα έχουμε πολλές λεπτομέρειες που θα ξεκαθαρίσουμε την Τετάρτη. Θα έρθουν και αύριο οι φορείς, οι οποίοι θα μας θέσουν και διάφορα ερωτήματα και στις απαντήσεις θα ξεκαθαριστούν και την Τετάρτη, νομίζω, θα ξεκαθαριστούν ακόμα περισσότερο. Είναι εντελώς προφανές, ότι οτιδήποτε βασίζεται στο «όχι διαγωνισμός», «ισόρροπη μοριοδότηση προϋπηρεσίας και ακαδημαϊκών», εκεί μέσα, νομίζω ότι μπορούμε να συζητήσουμε διάφορες προτάσεις.
Μαρούσι, 08-01-2019
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέμα: Ομιλία Υφυπουργού Παιδείας Μ. Τζούφη στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων
Στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής εισήχθη το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων με τίτλο: «Συνέργειες Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με τα ΤΕΙ Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις».
Η Υφυπουργός Παιδείας Μερόπη Τζούφη τόνισε πως η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αποτελεί προτεραιότητα του Υπουργείου και της Κυβέρνησης και η αναβάθμισή της προϋποθέτει την ύπαρξη μιας νέας αρχιτεκτονικής, ικανής να ανταπεξέλθει στις τρέχουσες επιστημονικές, κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις της εποχής. Η αρχιτεκτονική αυτή συνοψίζεται στον «Ενιαίο Χώρο Εκπαίδευσης και Έρευνας», με τη δημιουργία νέων Τμημάτων και συνέργειες μεταξύ Πανεπιστημίων και ΤΕΙ ανά Περιφέρεια.
Η Υφυπουργός επεσήμανε πως στόχος είναι η ισχυροποίηση των ακαδημαϊκών μονάδων και η δημιουργία προοπτικών αναβαθμισμένης παρουσίας στο ευρωπαϊκό και διεθνές τοπίο. Στο πλαίσιο αυτό, επιλύονται χρόνια προβλήματα και στρεβλώσεις που σχετίζονται με την πολυδιάσπαση, τις επικαλύψεις και την υπερεξειδίκευση, παράλληλα με τη γεωγραφική απομόνωση, τις εργασιακές σχέσεις πολλών ταχυτήτων, τις ελλείψεις σε προσωπικό, την περιορισμένη αξιοποίηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων και την προβληματική οργάνωση των μεταπτυχιακών προγραμμάτων.
Στη συνέχεια, η Υφυπουργός αναφέρθηκε στα άλλα παραδείγματα συνεργειών που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα (Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και ΤΕΙ Ηπείρου, Ιόνιο Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ Ιονίων Νήσων), ενώ δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει την παρόμοια διεθνή πρακτική σε πολλές χώρες του εξωτερικού.
Παράλληλα, άσκησε κριτική στην Αξιωματική Αντιπολίτευση για τη θέση της σχετικά με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, τονίζοντας πως τα δημόσια/κρατικά Πανεπιστήμια είναι κραταιά τόσο στην Ευρώπη, όσο και διεθνώς, διαθέτοντας μεγαλύτερο και αδιαμφισβήτητο κύρος. Επίσης η Ελληνική Πολιτεία επενδύει και οφείλει να συνεχίσει να επενδύει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, χρόνο, προσπάθειες, χρήματα και προσδοκίες ακόμα και υπό δυσμενείς οικονομικές συγκυρίες.
Μαρούσι, 08 Ιανουαρίου 2018
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέμα: Τοποθέτηση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κ. Γαβρόγλου μετά την ακρόαση των φορέων στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων
Το πνεύμα ακαδημαϊκής συναίνεσης που υπερίσχυσε των όποιων διαφορετικών προσεγγίσεων στον διάλογο Πανεπιστημίων και ΤΕΙ και οδήγησε στις συνέργειες Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με τα Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, εξήρε ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστας Γαβρόγλου, κατά τη δευτερολογία του στη σημερινή συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.
«Έχει τεράστια σημασία όλοι μας να κατανοήσουμε την εξαιρετικά σημαντική κοινωνική πια διάσταση της έννοιας της συναίνεσης. Συναίνεση δεν είναι συμφωνούμε όλοι με όλα. Συναίνεση είναι ένα πλαίσιο συμφωνίας το οποίο κάνει τα πρώτα του βήματα χωρίς να αποκλείει τα δεύτερα και τα τρίτα», ανέφερε ο κ. Γαβρόγλου.
«Αυτό να το χαιρετίσουμε όλοι και όλες ως μία μεγάλη νίκη της Δημοκρατίας στη χώρα μας. Αυτό δεν έχει σχέση με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Έχει σχέση με δημοκρατικές διαδικασίες, με τις όποιες διαφορές που είχαμε με όσους δεν ήθελαν να καθίσουν στα ίδια τραπέζια, αλλά καθίσαμε και τα ξεπεράσαμε. Ορισμένες δεν ξεπεράστηκαν. Οι επόμενες μέρες είναι μπροστά μας. Λέω λοιπόν ότι με αυτό το νομοσχέδιο κάνουμε στέρεα βήματα και σε τέτοιου είδους ζητήματα, εξαιρετικά σημαντικά για τη δημοκρατία στον τόπο μας» επισήμανε.
Χαιρετίζοντας τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν στον διάλογο και εκφράζοντας δημόσια τις ευχαριστίες του προς τις διοικήσεις των Ιδρυμάτων, ο κ. Γαβρόγλου ανέφερε: «Οι διοικήσεις Πανεπιστημίων και ΤΕΙ είχαν το θάρρος να εκφράσουν τις αντιθέσεις τους μέσα ακριβώς όμως σε ένα πλαίσιο συνεννόησης και συνεργασίας. Αυτό θέλω να το καταγράψουμε δημόσια».
Ως προς το πνεύμα του διαλόγου και το αποτέλεσμα των συνεργειών, ο κ. Γαβρόγλου ανέφερε: «η συζήτηση των ΑΕΙ έχει σχέση και με ισορροπίες ανάμεσα σε πόλεις, ισορροπίες σε γνωστικά αντικείμενα και ισορροπίες ανάμεσα σε διδακτικές ομάδες, με εντάσεις μεταξύ τους. Αυτό είναι μια πραγματικότητα. Εδώ λοιπόν επιτυγχάνουμε μια εξαιρετική ισορροπία. Και για πρώτη φορά κι αυτό πρέπει επίσης να το χαιρετήσουμε, παρόλο που και οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες θα ήθελαν από την αρχή να έχουν άλλο ρόλο μέσα από τη συζήτηση, φάνηκε ότι ο ρόλος είναι συμπληρωματικός και δεν αντικαθιστά η Τοπική Αυτοδιοίκηση το Υπουργείο όπως γινόταν τόσο καιρό όπου τοπικοί παράγοντες ήταν τα άτομα που υποδείκνυαν ποια τμήματα θα ιδρυθούν και ποια δεν θα ιδρυθούν. Είναι ένα είδος κανονικότητας ένα είδος κανονικότητας το οποίο πρέπει να χαιρετήσουμε».
Ο Υπουργός υπογράμμισε τη σημασία που θα έχει για το μέλλον του νέου ακαδημαϊκού χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ο προγραμματισμός των ίδιων των Ιδρυμάτων με τη νέα τους μορφή. «Με το καλό σε πέντε χρόνια από όποιο πόστο είναι ο καθένας όταν κοιτάμε τις δυσκολίες που είχαμε για να συνεννοηθούμε τώρα θα λέμε σιγά τις δυσκολίες μπροστά σε αυτά που μας περιμένουν. Διότι είναι ένα αχαρτογράφητο εγχείρημα, ένα εγχείρημα που βασίζεται σε μια ακαδημαϊκότητα, ένα εγχείρημα που έχει μεγάλη πίστη στην ιστορία και την ιστορικότητα του κάθε θεσμού και άρα είναι ένα εγχείρημα που η μαγική λέξη είναι ‘στρατηγική’», ανέφερε χαρακτηριστικά σημειώνοντας ότι θα ήτανε λάθος αν το υπουργείο χάρασσε κεντρικά μια στρατηγική για όλα τα Πανεπιστήμια. «Εμείς λέμε ότι το κάθε ίδρυμα έχει μια ιστορία. Το κάθε ίδρυμα έχει τομείς επιτυχίας και τομείς στασιμότητας. Τα ιδρύματα λοιπόν έχουν για πρώτη φορά συζητήσει αυτή τη στρατηγική. Στρατηγική 15ετίας και 20ετίας είναι αυτή που συζητήθηκε. Και αυτό είναι κάτι καινούργιο και πρέπει να το χαιρετήσουμε», είπε.
Ως προς τα διοικητικά και οικονομικά θέματα, ο κ. Γαβρόγλου ανέφερε: «Ανακοινώθηκε στη Σύνοδο Πρυτάνεων και να το πούμε και επίσημα ότι εξασφαλίσαμε χρήματα από το ΕΣΠΑ. Θα γίνει ειδική συνεδρίαση στο τέλος Ιανουαρίου για να δούμε πώς θα κατανεμηθούν αυτά τα κονδύλια, ειδικά από τη διοίκηση των υπό συνέργεια Ιδρυμάτων. Επίσης τέθηκε στη συζήτηση το θέμα της ανομοιογένειας ανάμεσα στα κεντρικά και τα περιφερειακά Πανεπιστήμια. Πρέπει να υπάρχει η πολύ συνειδητή επιλογή -πολιτική επιλογή, κοινωνική επιλογή- για το τι θα γίνει με τα πανεπιστήμια της περιφέρειας και τη μεγάλη ενίσχυση που πρέπει να έχουν τα πανεπιστήμια της περιφέρειας. Τα πανεπιστήμια της περιφέρειας χωρίς τη φροντίδα της Πολιτείας έχουν καταφέρει να κάνουν πολύ σημαντικά πράγματα».
Απαντώντας σχετικά με τον αριθμό θέσεων μελών Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού μετά τις συνέργειες των Ιδρυμάτων, ο κ. Γαβρόγλου είπε: «Πράγματι, έχουμε δεσμευτεί για θέσεις για το Ιόνιο Πανεπιστήμιο και για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Τη Δευτέρα, στη Βουλή, στη συνεδρίαση της Ολομέλειας, θα δεσμευτούμε για ακριβή αριθμό μετά από συνεννόηση και με τις πρυτανικές αρχές. Ακριβή αριθμό διδακτικού προσωπικού, για την επόμενη τριετία».
Στο θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων ο Υπουργός ανέφερε: «δημιουργήθηκε μία ομάδα εργασίας από διπλωματούχους και πτυχιούχους πολιτικούς μηχανικούς. Ήρθαν σε ένα αποτέλεσμα, κατά τη γνώμη μας πάρα πολύ σημαντικό. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν σε μεγάλες αντιστάσεις και αντιθέσεις, και εμείς θα προχωρήσουμε στις απαραίτητες νομοθετήσεις και θα κάνουμε προσπάθειες να προχωρήσουμε και στους άλλους κλάδους. Και ξέρετε ότι και το Τεχνικό Επιμελητήριο έχει δεχτεί από τον προπερασμένο Μάιο να εγγράφει τους πτυχιούχους».
Ως προς το σύστημα διορισμών στον χώρο της Εκπαίδευσης, ο κ. Γαβρόγλου σημείωσε: «Θα υπάρχουν διορισμοί με μόνον την προϋπηρεσία και το πτυχίο; Ή θα υπάρχουν και με άλλα κριτήρια; Εδώ υπάρχει ένα ζήτημα κοινωνικό, υπάρχει και ένα ζήτημα νομικό. Και το νομικό δεν έχει σχέση με νομολογία. Έχει σχέση με την ερμηνεία του Συντάγματος. Το Σύνταγμα λοιπόν λέει ότι ο κάθε πολίτης αξιοκρατικά έχει τις ίδιες ευκαιρίες πρόσβασης σε ένα επάγγελμα. Η ερμηνεία που παίρνουμε εμείς απ’ όλους είναι ότι πρέπει τα επιστημονικά κριτήρια να είναι περισσότερα από την προϋπηρεσία. Εμείς το κάναμε το ίδιο. Και πραγματικά αυτό καταλαβαίνουμε όταν λέμε για 120 μήνες προϋπηρεσία, γιατί δεν υπάρχει μία αναγνώριση ενός μοναδικού γεγονότος. Ότι μέχρι τώρα όλοι λέγανε ‘παιδιά μην πέσετε κάτω από 84’. Ή κάνω λάθος; Αυτή δεν ήταν η γνωμοδότηση που μας έδωσε η ΟΛΜΕ από νομικούς, που έλεγε μέχρι 84 μήνες; Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν ήταν αυτές που στέλνανε στον κ. Μπαλτά και στον κ. Κουράκη υπομνήματα για να αλλάξει ο 3848 και έλεγαν ‘τουλάχιστον αναγνωρίστε όλη την προϋπηρεσία από το 2010 και μετά’; Δεν υπήρχαν από τα προηγούμενα χρόνια αναπληρωτές; Λέω λοιπόν ότι εδώ έχει επιτευχθεί μία εξαιρετική ισορροπία. Η ισορροπία είναι ότι από τη μία μεριά παίρνουμε τους 120 μήνες και από την άλλη μεριά παίρνουμε ένα σύνολο κριτηρίων το οποίο μέσα έχει τα μεταπτυχιακά, την ξένη γλώσσα, έχει τον βαθμό του πτυχίου, ώστε να εναρμονιστούμε και με μια σύγχρονη πραγματικότητα. Γιατί εγώ θα ήθελα πραγματικά να το πάρετε πίσω την κουβέντα που λέει «κλοπή προϋπηρεσίας», «αέναο κυνήγι προσόντων». Ξέρετε ότι τα master τα παίρνουμε από τα δημόσιά μας Πανεπιστήμια και είναι τόσο έγκυρα όσο είναι και τα πτυχία; Γιατί αυτό που κυκλοφορεί είναι ότι πληρώνονται τα master- για να τα λέμε όλα. Λοιπό, τέρμα σε αυτόν τον λαϊκισμό. Τα master είναι εξίσου έγκυρα, τα διδακτορικά είναι εξίσου έγκυρα και είμαστε πανευτυχείς που τα Πανεπιστήμιά μας δίνουν τόσο καλούς και έγκυρους μεταπτυχιακούς τίτλους. Μην υποτιμάμε λοιπόν τις κατακτήσεις μας, τις κατακτήσεις όλων μας. Του δημόσιου Πανεπιστημίου. Τα υπόλοιπα είναι ένας λαϊκισμός. Να δούμε εντός αυτού, πράγματι μπορεί να υπάρχει να πρέπει να αυξήσουμε κάποια μοριοδότηση, να μειώσουμε κάποια άλλη μοριοδότηση, αλλά μην έχουμε μία απαξίωση του προφίλ των σχετικά νεότερων πολιτών αυτής της χώρας».
Ο κ. Γαβρόγλου, απαντώντας σε αιτιάσεις ορισμένων φορέων, ανέφερε: «Θα μου επιτρέψετε -δεν το έχω συνεννοηθεί με τους συναδέλφους άρα μπορώ να χρεωθώ εγώ προσωπικά την όποια αστοχία σ’ αυτή την κουβέντα- να πω ότι εγώ δεν καταλαβαίνω το θέμα της παλαιότητας του πτυχίου. Δεν το καταλαβαίνω. Διότι αν είναι να βάλουμε παλαιότητα, τότε πρέπει να βάλουμε και σε πόσα χρόνια πήρε κανείς πτυχίο. Έτσι δεν είναι; Και ξέρετε ότι είναι νόμιμο στο ελληνικό Πανεπιστήμιο να πεις στον κάθε καθηγητή ‘ξέρεις, αν πήρες κάτω από 6, κόψε το γραπτό μου, θα έρθω την άλλη εξεταστική για να πάρω’. Σας το λέω αυτό γιατί εμείς έχουμε κάνει τις στατιστικές μας. Και οι στατιστικές μας δείχνουν πολύ σοβαρή παθογένεια σε αυτά τα ζητήματα. Λέω λοιπόν να μπούμε σε μία κανονικότητα να δούμε το πτυχίο, να δούμε τον βαθμό του πτυχίου και να πάμε παρακάτω. Ακόμη και στο θέμα του βαθμού, ενώ η δική μας αρχική πρόταση ήταν να είναι το «Καλώς», το «Λίαν Καλώς» και το «Άριστα», υποχωρήσαμε. Διαφορετικά τμήματα έχουν διαφορετική κουλτούρα βαθμολόγησης και άρα αυτό που λέγαμε ήταν πιο δίκαιο κατά τη γνώμη μας. Υποχωρήσαμε όμως σ’ αυτό και δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα».
Ως προς το θέμα της συνάφειας του πτυχίου, ανέφερε: «Δεν τίθεται θέμα συνάφειας του πτυχίου. Μιλάμε για το μεταπτυχιακό. Είναι σχεδόν αδύνατο να έχουμε μία επί της ουσίας και με ορθολογικό τρόπο συνάφεια όταν όλη η λογική των μεταπτυχιακών, όταν όλη η λογική των διδακτορικών βασίζεται και στη λογική της διεπιστημονικότητας, πώς θα γίνει συνάφεια; Ποιοι θα το αποφασίζουνε; Πώς θα γίνονται οι ενστάσεις; Εδώ λοιπόν θέλει μια πολύ μεγάλη προσοχή, βεβαίως υπάρχουν θέματα για τα οποία είναι πεντακάθαρο αυτό –π.χ για την Ειδική Αγωγή- αλλά προσοχή το θέμα της συνάφειας».
Τέλος, ο Υπουργός απαντώντας σε εκπροσώπους φορέων που ζήτησαν απόσυρση της τροπολογίας για το νέο σύστημα διορισμών, ανέφερε: «Η απόσυρση σημαίνει ότι επανέρχεται ο Ν. 3848. Να θυμίσω τι λέει ο Ν. 3848; Λέει το 50% της μοριοδότησης είναι από τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ, το 23% είναι από τα επιστημονικά και το 20% είναι από την προϋπηρεσία. Αυτό λέει. Εμείς, ξέρετε, για λόγους επιστημονικούς-προσέξτε- επιστημονικούς, λέμε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν εξετάσεις του ΑΣΕΠ. Και μπορούμε να το υπερασπιστούμε. Απόσυρση όμως σημαίνει υπάρχουσα νομοθεσία. Δεύτερον απόσυρση σημαίνει ότι δεν θα γίνουν διορισμοί το 2019, όποιος λέει απόσυρση το ξέρει αυτό πάρα πολύ καλά. Πολλές από τις προτάσεις που γίνονται είναι πρόδηλα αντισυνταγματικές. Παίρνουν οι φορείς την ευθύνη της αντισυνταγματικότητας και της προσφυγής; Την παίρνουνε; Ειδάλλως το να λέμε διάφορα πράγματα ανέξοδα, αλλά υπάρχουν ευθύνες εδώ αν κανείς ακολουθήσει και μία τέτοια λογική. Και βεβαίως προτάσεις επί του συγκεκριμένου δεν έχουμε πάρει , προτάσεις επί του γενικού έχουμε πάρει άπειρες , όπως δεν είχαμε πάρει προτάσεις επί του συγκεκριμένου όταν είχαμε ζητήσει προτάσεις για το πώς θα αναδειχθούν οι διευθυντές των σχολείων. Το θυμάστε τον Απρίλιο και Μάιο του 2017. Λέω λοιπόν ότι υπάρχει ένα θέμα συγκεκριμένων προτάσεων, τώρα πρέπει να ξέρουμε πόσο μοριοδοτείται το ένα, πόσο το άλλο και όχι γενικές προτάσεις. Χθες έγινε μία πρόταση και ελπίζω να την αποδεχθούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Την επαναλαμβάνω και σήμερα μετά το πέρας της συνεδρίασης να καθίσουμε ατύπως και να συνεκτιμήσουμε διάφορες προτάσεις που έχουν γίνει στη διάρκεια αυτών των δύο ημερών και να δούμε αν υπάρχει η δυνατότητα να καταλήξουμε σε κάτι ενιαίο ως προς τη μοριοδότηση. Αύριο λοιπόν μετά τη συνεδρίαση της επιτροπής εγώ τουλάχιστον και η κυρία Τζούφη προφανώς θα είμαστε εδώ και καλούμε τα κόμματα με βάση αυτά που ακούστηκαν να δούμε τις όποιες βελτιωτικές δυνατότητες μπορούμε να έχουμε».
