SLOW FOOD Ικαρίας. Μπλε Οικονομία στο Αιγαίο. Συνεργειακά εργαλεία με άλλες οργανώσεις στο ίδιο θέμα
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ.
Διαφόρων τύπων αισιοδοξία.
Αυτή του χαζο/αισιόδοξου, του αισιόδοξου χωρίς επίγνωση,του αισιόδοξου με μέτρο.
Εγώ έχω κατά νου αυτό που έλεγε ο Αντόνιο Γκράμσι.“Είμαι απαισιόδοξος με την λογική για να είμαι πολύ αισιόδοξος με τη θέληση και το όραμα.“`
Σε ότι κάνουμε χρειάζεται ΜΕΡΑΚΙ : Tο πάθος για να κάνουμε κάτι με θετικό πνεύμα όραμα και αισιοδοξία . Mόνο Έλληνες και Ιάπωνες έχουν αυτή τη λέξη.
ΟΡΑΜΑ με ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ προσδοκώ και μεριμνώ το αίσιο, καλή έκβαση. Αλλά χρειάζεται ΜΕΡΑΚΙ στη δουλειά μας σε βάθος και πίστη .
ΡΕΣΙΛΙΕΝΤΣΑ.: Ψυχική ανθεκτικότητα, αυταπάρνηση, αλλά με θετική πάντα σκέψη .Να μαθαίνουμε από τα αρνητικά και να ξεπερνάμε τις δυσκολίες. Στο ποδόσφαιρο για παράδειγμα, έχουμε παραδείγματα της αυταπάρνησης και ηρωικής άμυνας . Όπως ΕΛΛΑΔΑ, ΕΛΒΕΤΙΑ. Μικρά κράτη. Γονιδιακή αντίσταση για να μην αλλοτριωθούν με την καλή έννοια.
ΔΡΑΣΗ με στόχους εφικτούς. Λίγους και αξιοποιήσιμους. Όχι δραστηριότητα χωρίς σκοπό και αποτελέσματα. Πολλά πράγματα μαζί, λίγα αποτελέσματα. Ευθύνη των πράξεων μας. Όχι να τα φορτώνουμε στους άλλους. Φιλοκαλία σε σχέση με τον Διαφωτισμό. Υπάρχει μια μελέτη του φιλόσοφου Σ. Ράμφου πάνω σε αυτή την έννοια.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ στο φίλο μου Χριστόδουλο.Χ.Ξενάκη, μεγάλος οραματιστής,θηριοδαμαστής του χρόνου και των σκέψεων του τρελού μυαλού μας. Λάτρης της ρεαλιστικής ουτοπίας και αρχέγονος γιος της Ικαριακής Γης και θάλασσας. Στα κύτταρα του το συμπύκνωμα από Πετρόπυθο, Κατσουράκι, Καλαβράδο,Κάαμπα,Περδίκι,Δράκανο,Πράμνο. Ίκαρος με τα φτερά του ακόμα ζωντανά μέσα στου Φάρου και του Ιερού τα σπήλαια φυλαγμένα. Μουσοτραφής και πάντα όρθιος στα μονοπάτια του οράματος και της ελπίδας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φίλους και συνεργάτες στη Μπλε οικονομία, Ηλία Γιαννίρη και Λουκά Γκουρτσογιάννη, τον ποντοπόρο με τα πανιά. Στον Μάκη Φουντούλη , τον πάντα έφηβο με το σπινθηροβόλο πνεύμα. Πάντα παρών….
.
Ο ΜΑΚΗΣ ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ
Το μήνα Δεκέμβρη του 2018, έδωσε συνέντευξη στην Ικαριακή Ραδιοφωνία και μίλησε για:
Την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη μας. Ορυκτά καύσιμα,συστήματα διατροφικής αλυσίδας,υπέδαφος,νερό πόσιμο και αρδεύσιμο,πόλεμος για το νερό, καλλιέργειες συμβατές με το περιβάλλον,διατροφή και διακίνηση των προϊόντων,μεγάλες και μικρές αποστάσεις,γεωτρήσεις,υδροφόρος ορίζοντας,φωτοβολταϊκά,μικροί υδροταμιευτήρες για να ποτίζεται το υπέδαφος. υπερβόσκηση και καταστροφή πανίδας και χλωρίδας.
Ξερολιθιές και κατασκευή μικρών τοίχων για να εξασφαλίζουμε οδικό χάρτη σε ορμητικούς χειμάρρους που καταστρέφουν τη Γη. Στην Ιταλία, οι γεωργοί ΣΥΝΟΔΕΥΑΝ τα νερά στις δυνατές βροχές για να ημερώνουν την ορμή τους. κατασκευάζοντας μικρά αυλάκια στο έδαφος.
Παρουσίασε ο Μάκης ένα ωραίο λόγο , όπως και σε ένα άρθρο του για την αυτόχθονη ικαριακή πατάτα σε τοπική εφημερίδα της Ικαρίας.
Μάκη φίλε μου.
Είναι καταπληκτικό. Ανέφερες τα πάντα που λέει το κίνημα ΣΛΟΟΥ για χρόνια τώρα, χωρίς να το κατονομάσεις. Αυτό έχει μια λογική εξήγηση .
Στην Ελλάδα, και όχι μόνο, από την αρχή του 1996 που εμφανίσθηκε το ΣΛΟΟΥ ΦΟΥΝΤ, μίλησε για το δικαίωμα στην γευστική απόλαυση και στη διατήρηση και ανάδειξη του τοπικού υλικού πολιτισμού. Πέρασε και περνάει ακόμα από λίγο ως πολύ στον κόσμο, σαν το κάτι ξενόφερτο ,περίεργο κίνημα, που ορισμένοι αστοί με λίγο αριστερή συμπεριφορά για να είναι μέσα στη μόδα της εποχής, μέσα σε στοές γαστρονομικών λεσχών, σαν μασόνοι της γεύσης,τρώνε και πίνουν ενώ άλλοι υποφέρουν και δεν έχουν να φάνε.
Βραδυφαγία την νόμισαν . Κάτι σαν το να τρως αργά και να κάθεσαι στο τραπέζι 10 ώρες με ιστορίες , όπως τις λεγόμενες ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ.
TERRA MADRE
Αυτή η έννοια έδωσε νέα διάσταση στο κίνημα και το έβγαλε από την παρεξήγηση. Από το 2002 στο Τορίνο και κάθε 2 χρόνια ,το ΣΛΟΟΥ ΦΟΟΝΤ οργανώνει μια μεγάλη πανηγυρική εκδήλωση, με συμμετοχή από όλο το κόσμο διαρκείας 4 ημερών, με γεωργούς κτηνοτρόφους,μαγείρους, αγρότες,φοιτητές,γεωπόνους ,σε μια πανδαισία γεύσεων,συνδιαλέξεων,επαφών,ανοικτή σε όλους χωρίς πιστεύω θρησκείας,πολιτικών πεποιθήσεων, χρώματος.
7 000 άτομα που μένουν μαζί στα σπίτια 1500 Ιταλών αγροτών και παραγωγών στο Τορίνο. Φέτος ,220 000 επισκέπτες στο σαλόνι της γεύσης στο χώρο Lingotto, που στεγαζόταν μέχρι αρκετά χρόνια πριν η ΦΙΑΤ με τα γραφεία της.
Από την Ελλάδα ,μόνο η Ικαρία έδωσε το παρόν, με τον τοπικό σύλλογο Slow Food, που οργάνωσε και έφερε με περίπτερο ,τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Γυναικών Χριστού Ραχών. Αυτό, στα πλαίσια των δράσεων της κοινωνίας της διατροφής και του φαγητού μας. Γιατί εμπρός στη κλιματική αλλαγή ,το φαγητό μας πρέπει να είναι ΚΑΛΟ ΚΑΘΑΡΟ και ΔΙΚΑΙΟ.
Διάσταση πολιτική στα πράγματα, γιατί η διατροφή είναι γεωργικο-κτηνοτροφική πράξη και η γεωργία γενικά, πράξη γαστρονομική. Ένας ευαίσθητος καλλιεργητής είναι και συνκαταναλωτής όπως και ένας ευαισθητοποιημέενος καταναλωτής είναι και συμπαραγωγός.
Πες μου τι τρως και θα σου πω ποιος είσαι: έλεγε το 1789 ο μεγάλος Γάλλος γαστρονόμος Ανθέλμος Βριλάντ Σαβαρέ, στο βιβλίο του, η Φυσιολογία της Γεύσης . Είναι ο θεμελιώδης λίθος στο να καταλάβει κανείς ότι: πρέπει να τρώει το φαγητό του με συνείδηση και όχι να μας κατατρώει το φαγητό μας, όπως έλεγε ο διάσημος Ιταλός σκηνοθέτης Ερμάνο Όλμι.
Στην Ευρώπη ,καταναλώνουμε 80 κιλά κόκκινο κρέας το χρόνο κατά άτομο,στην Αμερική 120 κιλά, στην Ικαρία από ερευνά του καθηγητή Στεφανάδη, περίπου 35 κιλά το χρόνο κατά άτομο. Είναι εκτός έλεγχου η κατάσταση για το διοξείδιο του πλανήτη και την υγεία μας γενικά. Η Αφροδίτη, ο δίδυμος πλανήτης μας, έχει τα αέρια στο εξωτερικό του σε μεγάλη θερμοκρασία. Εμείς, ο πλανήτης μας, τα έχει στο υπέδαφος. Ας τα αφήσουμε ήσυχα εκεί που είναι και ας επενδύσουμε σε ενναλακτικές μορφές. Δύσκολο πράγμα ακόμα όταν τα ορυκτά τα διαχειρίζονται λίγοι και τώρα η τιμή της ενέργειας επιδοτείται από τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης .
Μεγάλος δρόμος μπροστά μας για την αλλαγή. Τα καμιόνια διανύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα για να μεταφέρουν π.χ τα ολλανδικά άνθη που τα καλλιεργούν στην Ιταλία στην Ολλανδία και τις πιπεριές του Τορίνο που τις καλλιεργούν στην Ολλανδία, πίσω πάλι στο Τορίνο.
Είναι δυνατόν όμως με την συνείδηση του κάθε καταναλωτή να επιβάλουμε ακόμα και το τελικό όπλο του BOYCOT αν χρειασθεί. Φτάνει τα πράγματα να αλλάξουν. Θέλει υπομονή επιμονή συνεργασία και χρόνο.
Είμαστε 7,5 δισεκατομμύρια στο πλανήτη. Παράγουμε φαγητό για 12 δισεκατομμύρια. Καταστρέφονται στα σκουπίδια 1 δισ. 300 εκ. τόνοι φαγητού. Ενώ την ίδια στιγμή, έχουμε σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους να πεινάνε και να πεθαίνουν . Ένας άνθρωπος πεθαίνει από πείνα κάθε δευτερόλεπτο. Κάθε δέκα λεπτά και ένα παιδί.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ και ΝΤΡΟΠΗ για τον πολιτισμένο κόσμο. Η παραγωγή στα καπιταλιστικά βιομηχανικά πρότυπα καταστρέφει τον πλανήτη μας. Υπάρχει πλέον μεγάλο πρόβλημα το λεγόμενο ΕΝΤΡΟΠΙΚΟ . Δηλαδή καταναλώνουμε βιώσιμη ενέργεια πολύ περισσότερο από αυτό που έχουμε ανάγκη .
Δεν υπάρχει συμβατότητα με το περιβάλλον . Αειφόρος ανάπτυξη. Πάει να πει ότι, εμείς εγωιστικά καταναλώνουμε ότι θέλουμε και όπως θέλουμε δίχως να σκεπτόμαστε τα παιδιά μας ,τα εγγόνια μας και τα άλλα ζώα πάνω στη γη, καθώς και τη βιοποικιλότητα.
Έχουμε χάσει ήδη το 70 τις 100 από φυτά, ζώα, και σπόρους. Είμαστε δέσμιοι αυτών που έχουν και ελέγχουν τους σπόρους και αυτό πάει να πει ότι είμαστε υπό έλεγχο και όχι ελεύθεροι. Δεν χρειάζεται πόλεμος με όπλα, σήμερα τα όπλα είναι το νερό και οι σπόροι. Τα δικά μας όπλα πρέπει να είναι η διαπαιδαγώγηση στα σχολεία,στους καταναλωτές, αλλά και η κρατική μέριμνα πρέπει να είναι στρατηγικός στόχος σε κυβερνήσεις και περιφέρειες.
Σήμερα στην Ελλάδα η πολιτική της αειφόρας ανάπτυξης είναι υποτονική. Για παράδειγμα φέτος στο Τορίνο στο Σαλόνι της Γεύσης TERRA MADRE, ήταν παρόντες όλοι. Από τα Βαλκάνια, Αφρική, Ασία, Αυστραλία. Ισραήλ μαζί με τη Παλαιστίνη σε ένα περίπτερο. 5 περίπτερα από Τουρκία. Από Ελλάδα κανένας να καλύψει δημοσιογραφικά την εκδήλωση, την πιο μεγάλη στο κόσμο σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα.
Τα υπουργεία αγροτικής ανάπτυξης,οικονομίας, νησιωτικής πολιτικής,βουλευτές από Ευρωκοινοβούλιο, βουλευτές από τα νησιά μας, πρόεδροι και γραμματείς του τουρισμού ΕΟΤ, ίσως να έχουν άλλα στο νου τους . Ίσως και εμείς οι ίδιοι να μην έχουμε την κατάλληλη γραμμή δημόσιων σχέσεων και επαφών. Κρίμα. Ας ελπίσουμε σε μια νέα και εποικοδομητική αρχή. Θέλουμε συντονισμό και εθνική στρατηγική στο κίνημα στην Ελλάδα. Χρειάζονται και νέοι εθελοντές, με μεράκι και όρεξη για δουλειά.
Το Slow Food στην Ικαρία, και η κοινωνία των αργών πόλεων *Slow City.
Ικαρία είναι μια απέραντη Slow-island με μεγάλες παραμέτρους για ήπιο τουρισμό, παραγωγή προϊόντων με τοπική προέλευση, δίκτυο επαφών με άλλες πόλεις με τα ίδια πρότυπα, ανάδειξη της διατροφικής και οινικής κουλτούρας, σεβασμός στην ιστορία των τοπικών παραδόσεων στην καλλιέργεια και δράσεις με τα οχυρά της γεύσης από ζώα και φυτά, καθώς και διάσωση σε ότι πάει να χαθεί από το τραπέζι μας με τη βοήθεια της κιβωτού της γεύσης.
Σεβασμός στο περιβάλλον και προ πάντως έμφαση σε μια ζωή φιλική με τους γύρω μας και δράση για τα απόβλητα ξεκινώντας ήδη από το σπίτι μας με τη διαδικασία της διαλογής. Οικιστικά κέντρα που αναδεικνύουν την ιστορία του κάθε τόπου με ωραίες πλατείες, καφενεία, ραφεία, κουρεία, υποδηματοποιεία. Καθαριότητα των κοινοχρήστων χώρων,περισσότερη αισθητική στη ζωή μας και στα χωριά μας. Πεζοπορίες σε κίνηση με αργούς και σταθερούς ρυθμούς, blu zones. Είναι δείγμα ενός νέου πολιτιστικού παραδείγματος που ζωντανεύει το περιβάλλον και την υγιεινή ζωή των κατοίκων, φέρνοντας μακροζωία και υγεία.
Στην Ικαρία έχουμε πολλά να κάνουμε άλλα πρέπει να προσεγγίσουμε τους νέους ανθρώπους. Η εργασία της Γης να έχει αξιοπρέπεια. Ο νέος να είναι αγρότης και κτηνοτρόφος με εκπαίδευση οικολογική και να ζει με αξιοπρέπεια. Δεν είναι καλό για κανένα μας, ένας νέος να επιδοθεί σε γεωργικές εργασίες σαν να είναι ναυαγός της ζωής. Σαν να είναι το τελευταίο του χαρτί. Θα είναι πάντα απόκληρος και θυμωμένος με τον κόσμο.
Ένα ενδιαφέρον και πρωταρχικό ρόλο μπορούν να έχουν τα ερειπωμένα δημοτικά σχολεία στην Ικαρία. Το κράτος ας μεριμνήσει να καταστούν σημεία αναφοράς για αγροτοκτηνοτροφική εκπαίδευση σε σωστές βιολογικές καλλιέργειες,δια βίου μάθηση των ανθρώπων της κοινωνίας της διατροφής με σωστή αμοιβή σε ότι παράγουν. Δεν μπορεί για το γάλα που παράγουν να έχουν μόνο 0,28 το κιλό σε ευρώ, και για τα καρότα 0,15 ευρώ το κιλό. Είναι ντροπή.
Το παγκόσμιο καπιταλιστικό πρότυπο έχει καταστρέψει τον πλανήτη με τις μονοκαλλιέργειες και τα μεταλλαγμένα. Στο τέλος, καμμένη γη και ξεριζωμός των ανθρώπων με βαριές επιπτώσεις για όλους μας ιδίως στην Ευρώπη. Η μετανάστευση που βλέπουμε τώρα, δεν είναι μόνο από πολέμους . Το μεγαλύτερο κομμάτι της είναι από φυσικές καταστροφές του πλανήτη, με τον κόσμο να ζητάει σωτηρία όπου και όπως να είναι, με τρομακτικό κίνδυνο της ζωής του. Αυτά τα γεγονότα ,θα είναι πάντα εντονότερα όσο διαρκεί η αλόγιστη καταστροφή και εκμετάλλευση του κοινού μας σπιτιού ,της ΜΑΝΑΣ ΓΗΣ, για το κέρδος. Μεταναστευτικές ροές από περιβαλλοντικά προβλήματα.
Όλα τα παραπάνω, δεν χωράει αμφιβολία , ότι είναι αρνητικά στοιχεία για την υγεία μας. Έχουμε μάθει να τρέχουμε στους γιατρούς μόνο όταν είμαστε σε κίνδυνο, χωρίς να ξέρουμε τι τρώμε, πόσο τρώμε , πως τρώμε και πόσο περπατάμε την ημέρα.
Κάπου κάπου ,μας θυμίζουν τη πρόληψη αλλά και αυτή είναι για τη χαρά της εμπορίας φαρμάκων. Μας φοβίζουν για εξετάσεις που δεν έχουν πρακτικό αποτέλεσμα στη θεραπεία. Τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει μια καμπάνια από γιατρούς και συνειδητούς νοσοκομεικούς που λένε: Το να κάνεις περισσότερα δεν πάει να πει ότι πράττεις καλλίτερα. SLOW MEDICINE, και Choosing wisely ( να διαλέγουμε με σοφία ).
Ο μεγάλος μας ποιητής γιατρός Μανώλης Αναγνωστάκης, στο πανέμορφο ποίημα, Το σκάκι, έγραφε.
“Έλα να παίξουμε. Θα σου χαρίσω τη Βασίλισσα μου. Τους πύργους και τα άλογα μου δεν τα θέλω. Μου φτάνει μόνο ετούτος ο τρελός , που δρασκελίζει από τη μια στην άλλη το πεδίο, προκαλώντας αναταράξεις στις στέρεες διατάξεις.
Έλα να παίξουμε. Τέλος δεν έχει η παρτίδα.“`…
Έτσι και εμείς, με λίγο τρέλα αλλά επίγνωση μεγάλη, ξεκινάμε για να ταράξουμε λίγο τα λιμνάζοντα ύδατα του εφησυχασμού, άγνοιας και αδιαφορίας. Ο αγώνας που έχασες είναι αυτός που δεν έπαιξες ποτές .
Μαζί θα το παίξουμε το παιχνίδι. Όλοι μαζί μπορούμε. Μόνοι μας… δεν έχουμε ούτε παρόν ούτε μέλλον. Ο αντίπαλος είναι πολύ δυνατός και τα έχει όλα για να μας νικήσει. Εμείς όμως έχουμε με το μέρος μας τη δύναμη της ελεύθερης εκλογής και της κοινής λογικής. Ο καταναλωτής έχει μεγάλη δύναμη. Αν κάτι όλοι μαζί δεν το αγοράζουμε, το τραβάνε από τα ράφια. Αρκεί αυτό να το καταλάβουμε.
Τώρα τελευταία υπάρχει η τάση να τοποθετούνται εφαρμογές στα κινητά τηλέφωνα, για να εντοπίζουν φαγητό σε εστιατόρια που πάει για καταστροφή εκείνη τη μέρα.
Έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα αρχικά στη Δανία και Ελβετία, που ο καθένας είναι σε θέση να έχει φαγητό ακόμα φρέσκο και νόστιμο από το μενού της μέρας που αλλιώς πάει στα σκουπίδια. Είναι και αυτό μια λύση.
Μία άλλη τάση είναι αυτή της παραγωγής κόκκινου κρέατος, από τα σταμινικά βλαστοκύτταρα. Εμένα προσωπικά δεν με βρίσκει σύμφωνο αυτή η μέθοδος. Είναι σαν τα ηλεκτρονικά τσιγάρα. Μια υποκριτική φαρσοκωμωδία στη προσπάθεια να μην βλέπουν το πρόβλημα.
Τέλος, έχουμε ανάγκη και πρέπει να δουλέψουμε όλοι σε αυτό που λέμε διατροφική κυριαρχία . Με την κρίση η Ελλάδα έχασε καλλιέργειες και φαγητό στο τραπέζι με αποτέλεσμα να είναι ακριβά τα προϊόντα και πολλά να εισάγονται από το εξωτερικό. Οι αυξήσεις στη παραγωγή και ΦΠΑ σε μικρούς παραγωγούς, τους ανάγκασε να κατεβάσουν τα ρολά τους με καταστροφικές συνέπειες ως προς την επάρκεια της παραγωγής. Ένα γεγονός που δεν είναι συνηθισμένο στη χώρα μας . Έχει να κάνει με τις αποφάσεις της τρόικας αλλά και με τη αδυναμία μας να κάνουμε λειτουργικές και δομικές αλλαγές στη γεωργία , να επενδύσουμε και στη πράσινη και μπλε οικονομία σε μια χώρα κατ εξοχή αγροτοκτηνοτροφική.
Διεθνές Συνέδριο του SLOW FOOD , αρχές Οκτώβρη 2019 στην Ικαρία
Τι επιδιώκουμε με αυτό το τολμηρό εγχείρημα.
Ένα τοπικό συμπόσιο Slow Food, για να βάλει γερές βάσεις και να ριζώσει στη τοπική κοινωνία, χρειάζεται την βοήθεια πολλών παραμέτρων και εθελοντών .
Η τοπική κοινωνία είναι απαραίτητο να καταλάβει τι είναι το κίνημα αυτό, και γιατί πρέπει να το υποστηρίξει στη πράξη. Οι νέοι, είναι προϋπόθεση μέγιστης σημασίας να το αγκαλιάσουν όσο περισσότερο δυνατά μπορούν.
Η τοπική αυτοδιοίκηση να εξουσιοδοτήσει ικανά άτομα με γνώση, για συνεργασία και απόκτηση εμπειριών εκατέρωθεν. Οι στρατηγικοί σχεδιασμοί των κεντρικών κυβερνήσεων να αποβλέπουν σε ένα σχέδιο μακρόπνοο και με ορατούς ορίζοντες αλλαγής στην καλλιέργεια με τεχνικές συμβατές ως προς το περιβάλλον και φιλικές προς τη φύση και τα ζώα.
Οι τοπικοί εξωραϊστικοί σύλλογοι να βοηθήσουν στη ιστορία του τόπου τους και στη διατήρηση της παράδοσης του άυλου και υλικού πολιτισμού. Στην βιοποικιλότητα και στη κουλτούρα μιας νέας αισθητικής σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Από το σπίτι μας, το χωροταξικό σχεδιασμό, τον πολιτισμό, με στόχο να έχουμε ενεργούς πολίτες με σκέψη ικανή και ευέλικτη.
Το κίνημα είναι ανοικτό, χωρίς αποκλεισμούς σε κανένα. Δεν είναι δόγμα. Είναι ένα κίνημα που μεγαλώνει πάντα γιατί κάνεις δεν αισθάνεται ότι κάνει κάτι που έτσι πρέπει. Είναι η ίδια η ζωή μας και η ζωή αυτών που θα έλθουν μετά από εμάς.
Ή αλλάζουμε τη ζωή μας όλοι μαζί, ή παραμένουμε στο περιθώριο των αποφάσεων . Εμείς ευελπιστούμε να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να την αλλάξουμε. Θέλουμε τη συστράτευση όλων σας στο μέτρο που ο καθένας μπορεί.
ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΤΗΣ ΓΕΥΣΗΣ , PRESIDIUM
Η καρδιά και ο πυρήνας του κινηματος
Ένα συμβατό μοντέλο ανάπτυξης στην Ικαρία.
Πρόταση.
Σήμερα στο κόσμο, 24.1.2019, υπάρχουν και λειτουργούν:
570 Οχυρά της γεύσης σε 50 κράτη. Ελλάδα κανένα.
4930 κιβωτοί της γεύσης. Ελλάδα 21
3110 κήποι στην Αφρική.
1500 τοπικά συμπόσια ,τοπικές λέσχες. Ελλάδα 7 σε 160 κράτη.
100 000 οργανωμένα μέλη
2400 κοινωνίες διατροφής
1000 000 υποστηρικτές.
Ta ΟΧΥΡΑ της ΓΕΥΣΗΣ , είναι ένα μοντέλο συμβατό με το περιβάλλον . Την αειφόρο ανάπτυξη. Από το 2000 έχει την τεχνική υποστήριξη του ιδρύματος Slow Food για την βιοποικιλότητα ONLUS.
Είναι μια πράξη μεγάλης σημασίας για να κατανοηθεί η έννοια και η φιλοσοφία του κινήματος.
Α/ ΚΡΙΤΗΡΙΑ για την έναρξη ενός οχυρού.
1/ ΓΕΥΣΗ
2/ ΙΣΤΟΡΙΑ και ΔΕΣΜΟΙ με το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑ ΧΩΡΟ, αναφορές από ιστορικές μνήμες καταγραμμένες και προφορικές .
3/ ΜΙΚΡΕΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ. Παραδοσιακή γνώση.
4/ ΡΙΣΚΟ για ΕΞΑΦΑΝΗΣΗ.
5/ ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ με το περιβάλλον.
6/ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ, συνεργασία στις αποφάσεις με τους παραγωγούς.
Β/ Η ΑΦΗΓΗΣΗ της ποιότητας του
Εκτός από τις χημικές και φυσικές αναλύσεις στο προϊόν, από φυτικό η ζωικό βασίλειο, έχει μεγάλη σημασία η αφήγηση για την ιστορία του,για το περιβάλλον που αναδείχθηκε, καθώς και η οργανονοληπτική και διατροφική του αξία.
Γ/ ΓΕΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ
1/ Περιβάλλον, βιοποικιλότητα,βιωσιμότητα.
2/ Οικονομική αξία για τους παραγωγούς, θέσεις εργασίας. Άλλες καρποφόρες σχέσεις και συνεργασίες που προκύπτουν σε τοπικό επίπεδο.
3/ Σε κοινωνικό επίπεδο είναι σημαντικότατο για τον αυτοσεβασμό των παραγωγών.
4/ Σε επίπεδο κουλτούρας, δίνει αξία στη γη,και στη πολιτιστική ταυτότητα των κατοίκων .
Τα πρότζεκτ σε κάθε περιοχή και κράτος είναι διαφορετικά αναλόγως, μα τα τοπικά χαρακτηριστικά του καθενός. Λογικές διαφορετικές από αυτές των μεγάλων αλυσίδων και βιομηχανιών διατροφής. Από το 2012 υπάρχει ένα πρόγραμμα συνχρηματοδότησης με την Ευρωπαϊκή επιτροπή και αξιολόγηση του οικολογικού κύκλου εργασιών και προϋπολογισμού.
Δ/ ΟΧΥΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Συχνά τα οχυρά της της γεύσης στην Ευρώπη είναι περιοχές απομακρυσμένες από τα κέντρα, σε σημεία που η τσιμεντοποίηση της καλλιεργήσιμης γεωργικής γης, είναι ήδη σε σημείο προχωρημένο.
Το 2009, στην Ιταλία δημιουργήθηκε η λεγόμενη Συμμαχία των μαγείρων που φροντίζουν να παρουσιάζουν μενού από τα οχυρά της γεύσης για να καταστούν περισσότερο γνωστά στο ευρύτερο κοινό.
Στη Βαλκανική έχουμε 11 οχυρά, τα οποία προσπαθούν να αναβαθμίσουν την βιοποικιλότητα έπειτα από 50 χρόνια προγράμματά κατευθυνόμενης οικονομίας από τα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού ο οποίος την εποχή εκείνη ενδιαφερόταν περισσότερο για την ποσοτική παραγωγή.
Κλείνοντας, πρέπει να τονίσουμε ότι, τα οχυρά για να έχουν επιτυχία χρειάζονται τη βοήθεια των θεσμών κάθε κράτους, τη συνεργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης, την ενεργό συμμετοχή ενός γεωπόνου, κτηνίατρου,του υπεύθυνου στο τοπικό κίνημα σλόου φουντ,και μαγείρων.
Πρωταρχικό θα είναι να έχουμε μαζί νέους αγρότες, που σιγά σιγά θα κάνουν τη στροφή σε ένα νέο και ωφέλιμο μοντέλο καλλιέργειας , προσιτό και βιώσιμο με αξιοπρέπεια.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.
Η μελέτη ΡΕΑ στην Ελλάδα από το 2007 στο πανεπιστήμιο Κρήτης, με επικεφαλής την γιατρό Γενικής και Οικογενειακής ιατρικής και επιδημιολογίας, κ. Λήδα Χατζή, παρακολούθησε την υγεία και τους παράγοντες κινδύνου 1.500 ζευγών μητέρας παιδιού,στοχεύοντας στη διερεύνηση των αιτίων της παιδικής παχυσαρκίας.
Η Ελλάδα είναι στην πρώτη θέση παγκοσμίως στην παιδική παχυσαρκία. 44% των αγοριών και το 38 % των κοριτσιών είναι παχύσαρκα η υπέρβαρα.
Η αυξημένη πρόσληψη τροφής και η χαμηλή φυσική άσκηση δεν αρκούν από μόνες τους να μας δώσουν μια εξήγηση .
Τελευταία , όλο και περισσότερες επιστημονικές έρευνες εντοπίζουν το πρόβλημα στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, ακόμα και στην εμβρυϊκή ηλικία.
Εάν η μητέρα είναι ήδη παχύσαρκη στην αρχή της εγκυμοσύνης, δημιουργεί από μόνη της ένα δυσμενές περιβάλλον για το έμβρυο.
Επίσης ένας άλλος παράγοντας είναι η έκθεση της μητέρας σε ρύπους ιδίως στη διατροφική αλυσίδα. Για κάθε 10 επί πλέον μονάδες DDE , μεταβολίτης του DDT,που ανιχνεύεται στις μητέρες, αυξάνεται κατά 3,5 περίπου φορές ο κίνδυνος για κοιλιακή παχυσαρκία στην ηλικία των 4 ετών. Κάπνισμα. Το 30% καπνίζει κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Στην Ευρώπη το 3 % .
Πρέπει να περνάμε περισσότερο καιρό με τα παιδιά μας , να μην είναι πολλές ώρες στη τηλεόραση και να τα πηγαίνουμε κανονικά σε παιδικούς σταθμούς για να είναι περισσότερο σε κίνηση. Θέλει μεγάλη προσοχή αυτό το πρόβλημα για να μην έχουμε στο μέλλον νέους αρρώστους 30/ 40/50 χρονών με σοβαρές ασθένειες.
Το μέλλον της μπλε οικονομίας είναι πράγμα πολυδιάστατο και συναρπαστικό.
Αρκεί να μένουμε ενωμένοι σε αυτόν τον κοινό στόχο , παρακάμπτοντας κάθε πρωταγωνισμό και μικρότητες κομματικής σκοπιμότητας.
Είναι ώριμοι οι καιροί για την αλλαγή. ΦΑΓΗΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ του πλανήτη μας.
ΦΑΓΗΤΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ μέσα από την αειφόρο ανάπτυξη .
Δεν υπάρχουν περιθώρια.
Σταύρος Ραντάς, Κασλάνο, Ελβετία
[email protected]
