Λαμπρές ήταν εκείνες οι νύχτες του Νοέμβρη κι ας ήτανε οι μέρες σκοτεινές… ο αγώνας για την Δημοκρατία τις έλουζε με ένα πανανθρώπινο φως που έβγαινε μέσα από τις ιαχές, τις φωνές , μέσα από εκείνο το πανδαιμόνιο που σκιάχτηκε ακόμη και η ιστορία.
45 χρόνια μετά από εκείνη την εξέγερση που μας κάνει μέχρι σήμερα να συγκινούμαστε, να συζητάμε τα γεγονότα, να εορτάζουμε, να τραγουδάμε τον Μίκη κι ας μας έχει πικράνει τελευταία, να συμμετέχουμε ο καθένας όπως κι όσο ημπορεί. Είμαστε εδώ όρθιοι, συμμέτοχοι στο χτίσιμο της ζωής της δικής μας, είμαστε εδώ ετοιμοπόλεμοι στην υπεράσπιση και πάλι των δημοκρατικών θεσμών και δεσμών μας με την ουσία της πολιτικής μας υπόστασης, είμαστε εδώ ψύχραιμοι και νηφάλιοι να συντρίψουμε τις εφιαλτικές φασιστικές κραυγές εκείνου του φριχτού παρελθόντος.
Αυτή η επιμονή μας στα ιδεώδη εκείνου του Νοέμβρη υπαγορεύει και το ύφος της πολιτικής μας παρέμβασης, καθοδηγεί τις πράξεις μας προς όφελος όλων μας, υπογράφει στο τέλος και την προσωπική δράση του καθενός ξεχωριστά, διαφοροποιώντας τον πολιτικό πολιτισμό σε ατομικό πια επίπεδο.
Μια ποίηση που διαρκεί ήταν εκείνος ο Νοέμβρης! χαρά σε όσους κατέχουν να την μελετούν σε όλους του χρόνους, έτσι αφήνω ένα κατα – κόκκινο τριαντάφυλλο στη μνήμη εκείνων που αψήφησαν, που ρίσκαραν, που τόλμησαν, που νίκησαν… για να μπορούμε εμείς σήμερα να λέμε με περηφάνια στα παιδιά μας, στους μαθητές μας: Να! Τι έκανε εκείνη η γενιά για να μιλάμε και να στοχαζόμαστε εμείς ελεύθερα.
Τον ίδιο δρόμο βαδίζουμε εδώ και 45 χρόνια κι ας μας το αμφισβητούν και αυτό κάποιοι «νεόφερτοι» ιδεολόγοι που θεωρούν και τούτοι τους εαυτούς των νόμιμους ιδιοκτήτες μνήμης και μνημείων.
Δεν θα αφήσουμε τα φάλτσα να αλλοιώσουν την μουσική αρμονία, μήτε τις ακραίες φωνές να χαλάσουν την κοινωνική συνοχή του λαού μας… η ιστορία μας διδάσκει πώς μόνο όταν βρεθήκαμε ενωμένοι τότε και μόνο τότε μεγαλουργήσαμε.
Σαν ηχώ υπόμνησης του πραγματικού έρχεται εκείνος ο Νοέμβρης για να μας θυμίζει σταθερά και καθαρά πως: «Εις όλη τη ζωή μας δεν πρέπει να κλίνομε ποτέ την κεφαλήν εις άλλο ανθρώπινο ύψος ειμή μόνο της αρετής»!!! και πηγή της αρετής ήταν, είναι και θα είναι παντού και πάντοτε η ε λ ε υ θ ε ρ ί α!
Χαρούλα Κ.Κοτσάνη
Νοέμβριος 2018
