Table of Contents
της Μαρίας Σμιλίδου
Με όπλο μια ιδιαίτερη ποικιλία ερείκης και με το brand name… Παπαγιώργης, ο συνταξιούχος κληρικός Γιώργος Κανέτης κερδίζει την εμπιστοσύνη των Αθηναίων και μεγαλώνει διαρκώς την πελατεία του στην πρωτεύουσα.
Είναι να απορεί κανείς πώς έχει καταφέρει ο συνταξιούχος κληρικός Γιώργος Κανέτης από την Ικαρία, χωρίς μάρκετιγκ και γνώσεις πωλήσεων, να λανσάρει στην αγορά της Αθήνας το μέλι που παράγει στον τόπο του. Με όπλο την ιδιαίτερη ποικιλία ερείκης άναμα, όπως λέγεται στα ικαριώτικα, και με brand name το… Παπαγιώργης, όπως αναγράφεται στην ετικέτα του βάζου, σαγηνεύει τους Αθηναίους και μεγαλώνει ολοένα την πελατεία του στην πρωτεύουσα. Εκτός από τα καταστήματα ελληνικών βιολογικών προϊόντων, στα οποία διοχετεύει το προϊόν του, το τηλέφωνο του συνταξιούχου κληρικού χτυπά ασταμάτητα από μεμονωμένους πελάτες που αναγνωρίζουν γευστική υπεροχή σε σχέση με ό,τι άλλο έχουν δοκιμάσει. Όσο για το ξεκίνημα της εμπορικής διάθεσης στην Αθήνα, έγινε εντελώς τυχαία, όπως περιγράφει στη «Νέα Σελίδα» ο κ. Κανέτης. «Ανέβαινα στην Αθήνα δύο τρεις φορές τον μήνα, κυρίως για ιατρικούς λόγους και μια μέρα περνώντας από την Ομόνοια μπήκα σε ένα μαγαζί με τοπικά προϊόντα και ρώτησα αν θέλουν το μέλι μου. Μου ζήτησαν ένα δείγμα. Μόλις δοκίμασαν, μου είπαν: Όσο έχεις και μπορείς φέρνε». Έτσι ξεκίνησαν όλα για τον Παπαγιώργη και γρήγορα το ρυάκι των πωλήσεων άρχισε να γίνεται ποταμός, όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Οικογενειακή παράδοση
Σχεδόν ενάμιση αιώνα η οικογένεια Κανέτη από τις Ράχες Ικαρίας ασχολείται με τη μελισσοκομία. Ο παππούς μεταλαμπάδευσε την τέχνη στον πατέρα και ο πατέρας στον γιο. Ο Γιώργος Κανέτης, μετά από 40 χρόνια στον κλήρο, συνταξιούχος πλέον, συνεχίζει ακάθεκτος την οικογενειακή παράδοση με βοηθούς τις δυο κόρες του στις μελισσοκομικές εργασίες. Η Μαρία, καθηγήτρια στο επάγγελμα, και η αδερφή της, Ελευθερία, εργαζόμενη στα ΕΛΤΑ Ικαρίας, συμμετέχουν ενεργά στις εργασίες του μελισσουργείου. Για τέσσερεις γενιές η παραγωγή μελιού σταθερά πρόσφερε και προσφέρει ένα σημαντικό έσοδο στην οικογένεια Κανέτη. Συγκρίνοντας το χθες με το σήμερα ο Ικαριώτης ιερέας περιγράφει: «Παλιότερα ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα. Τότε δεν είχαν εφευρεθεί οι ξύλινες κυψέλες, όπως σήμερα, που μπαίνει μέσα έτοιμη η κερήθρα. Τα μελίσσια ήταν πήλινα, «σασκριά» τα λέγαμε εδώ στο νησί, και υπήρχαν και τα κοφίνια από πηλό. Τις κερήθρες τις έφτιαχνε μόνη της η μέλισσα. Κόβαμε την πίτα όπως ήταν σα φεγγάρι και τη βάζαμε στο τρυπητό να στραγγίξει όλο το μέλι. Τώρα η δουλειά γίνεται με τη φυγοκεντρική διαδικασία. Εγώ παρέλαβα 19 σασκριά και τα μετέτρεψα σε σύγχρονες κυψέλες». Με αγάπη για τη μελισσοκομία μίλησε στη «Νέα Σελίδα» και η Μαρία Κανέτη: «Εμείς η νέα γενιά είμαστε πιο συντηρητικοί μελισσοκόμοι, καθώς το έχουμε ως δευτερεύουσα ασχολία, ωστόσο, όσο η ζήτηση αυξάνεται, υπάρχει μεγάλη προοπτική επέκτασης». Ο τρύγος γίνεται δύο φορές τον χρόνο. Τον Σεπτέμβριο βγαίνει το πευκόμελο και το ανθόμελο και τον Δεκέμβριο το ερεικόμελο. Όταν η οικογένεια μετακινεί τα μελίσσια στη νότια πλευρά του νησιού, βγαίνει και παραγωγή θυμαρόμελου.
«Θησαυρός» για την υγεία
Η ερείκη ή άναμα -κατά την τοπική του ονομασία- είναι ένας θάμνος που φύεται κατά κόρον στη νησιωτική ύπαιθρο. Τα μικρά μοβ λουλουδάκια του, που ανθίζουν το φθινόπωρο, «είναι νοστιμιά… γκουρμέ για τις μέλισσες, οι οποίες ξετρελαίνονται να τα τρυγούν», όπως περιγράφει ο κ. Κανέτης. Γνωστό το φυτό από την αρχαιότητα για τις δεκάδες θεραπευτικές του ιδιότητες, δυναμώνει το μελίσσι, το οποίο φροντίζει να αποθηκεύσει αρκετό για την ενίσχυση της βασίλισσας την άνοιξη, όταν γεννάει τον καινούριο πληθυσμό. «Μοσχοβολάει ο τόπος από τα χίλια μέτρα όταν ανθίζει», εξηγεί ο Παπαγιώργης. Στην ερώτηση σε τι ωφελεί τον ανθρώπινο οργανισμό, μας απάντησε με μια γνωστή στους Ικαριώτες ιστορία από τα χρόνια ακόμη του Εμφυλίου: «Την περίοδο εκείνη, όταν το νησί είχε πολλούς εξόριστους, κάποιος βαριά άρρωστος κρύφτηκε μέσα στα ανθισμένα ρείκια. Μόνο με τη μυρωδιά τους έγινε η θεραπεία». Η επιστημονική κοινότητα έχει αναγνωρίσει τις πολύτιμες ιδιότητες των ανθέων του συγκεκριμένου θάμνου, που αποτελεί φυσικό γιατρικό για παθήσεις του στομάχου, του αναπνευστικού, του προστάτη κ.ά.
Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στη χώρα μας σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από 15.000 μελισσοκόμοι, οι οποίοι διαχειρίζονται περίπου 1.200.000 κυψέλες, που είναι κατανεμημένες σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Από αυτούς, περίπου 3.000 είναι επαγγελματίες. Η μέση κατανάλωση μελιού στην Ελλάδα είναι πιθανότατα η υψηλότερη στον κόσμο και αντιστοιχεί σε 1,7 κιλό ανά άτομο τον χρόνο. Η χώρα μας παράγει 14-16.000 τόνους μελιού ετησίως. Οι εξαγωγές ωστόσο δεν ξεπερνούν τους 200 τόνους. Το γεγονός αυτό αποδίδεται αφενός στη χαμηλή επάρκεια της παραγωγής λόγω υψηλής κατανάλωσης αλλά και στη διακίνηση υποδεέστερων μελιών χαμηλής τιμής από την Κίνα και τη Λατινική Αμερική, που βαφτίζονται ευρωπαϊκά και κυριαρχούν στις μεγάλες αγορές.
Αναδημοσίευση από : https://neaselida.gr
