Το Internet δεν πετάει, κολυμπάει
Οι “μαγικές” ταχύτητες που εγγυώνται πια οι εταιρίες τηλεπικοινωνιών έχουν πολύ ξεκάθαρο λόγο, που αναπτύσσεται από το 1980, υποβρυχίως. Ας γνωρίσουμε το θαυμαστό κόσμο των οπτικών ινών και τους λόγους που προτιμάται το υποθαλάσσιο από το εναέριο.
Fun fact: η ΔΕΗ έταξε προ πολλών ετών την ηλεκτρική διασύνδεση νησιών. Πέρυσι φάνηκε να ‘χει πάρει τις αποφάσεις της, για 21 σε Κυκλάδες, Δωδεκάνησα και Βορειοανατολικό Αιγαίο, με υποβρύχια καλώδια. Έταξε και να παραδώσει τμηματικά το έργο (το πρώτο στις αρχές του 2018, το δεύτερο στις αρχές του 2019, το τρίτο το 2022), όπως και ότι θα ακολουθήσει διασύνδεση με την Κρήτη. Όλα αυτά, θα μειώσουν και το κόστος, για τον καταναλωτή. Υγεία να υπάρχει και όλα θα γίνουν.
Ας δούμε τι όντως, έχει συμβεί και επιτρέπει στον πλανήτη αυτό που λέγεται Internet, καθώς τα υποθαλάσσια καλώδια επικοινωνίας οπτικών ινών, τα οποία έχουν τοποθετηθεί από ιδιωτικές εταιρίες (που είναι ουκ ολίγες -και μεταξύ τους υπάρχει και μια ελληνική), είναι η ραχοκοκαλιά του διαδικτύου. Χωρίς αυτά δεν θα ήταν εφικτό το 99% της παγκόσμιας “κίνησης” δεδομένων. Ας διευκρινίσουμε όμως, κάτι πολύ βασικό.
Τι είναι οπτική ίνα
Πρόκειται για πολύ λεπτά νήματα (με διάμετρο μικρότερη και από τρίχα), από πλαστικό ή γυαλί. Από μέσα τους μεταδίδονται ψηφιακά δεδομένα, υπό μορφή φωτός (με ταχύτητα φωτός). Συνήθως, συναντώνται συγκεντρωμένες σε δέσμες -σχηματίζουν τα οπτικά καλώδια. Στο ένα άκρο της οπτικής ίνας, υπάρχει ο πομπός και στο άλλο, ο δέκτης. Ο πομπός μετατρέπει τα ψηφιακά δεδομένα ενός υπολογιστή σε ψηφιακά κύματα φωτός. Ο δέκτης αποκωδικοποιεί τα ψηφιακά κύματα φωτός, σε ψηφιακά δεδομένα.
Πώς προστατεύονται τα υποβρύχια καλώδια
-
1. Πολυάνθρακας
-
2. Σωλήνα χαλκού ή αλουμινίου
-
3. Βαζελίνη
-
4. Οπτικές ίνες
-
5. Aδιάβροχο προστατευτικό από αλουμίνιο
-
6. Προσαραγμένα χαλύβδινα σύρματα
-
7. Ταινία Mylar (κοινό πλαστικό περιτύλιγμα)
-
8. Πολυαιθυλένιο
Οι οπτικές ίνες από και προς Ευρώπη
Τα στοιχεία ανήκουν στο Submarine Cable Map και με ένα κλικ μπορείτε να δείτε τι γίνεται παντού.
Μόλις το 2017 οι Microsoft, Facebook και Telxius (εταιρία τηλεπικοινωνικών) ανακοίνωσαν την ολοκλήρωση νέου υποθαλάσσιου καλωδίου, που είχε και όνομα. Πες ένα “γεια” στη Marea (στα ελληνικά: παλίρροια), που έχει τη μεγαλύτερη δυνατότητα μετάδοσης δεδομένων που ‘χει περάσει ποτέ από τον Ατλαντικό (160 terabits το δευτερόλεπτο, δηλαδή 16.000.000 φορές μεγαλύτερη ταχύτητα από μια μέση σύνδεση). Η πόντιση του έχει ολοκληρωθεί.
O μηχανισμός που ακολουθείται είναι όσο απλός, τόσο σύνθετος. Μολονότι αφορά την τεχνολογία αιχμής, υπάρχει τα τελευταία 157 χρόνια. Από τον ηλεκτρικό τηλέγραφο (1839) είχε θεωρηθεί ως μελλοντικός θρίαμβος της ανθρωπότητας, η υποβρύχια γραμμή που θα περνούσε μέσα από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Ο Samuel Morse (ο… γνωστός) καταπόντισε ένα καλώδιο στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, το 1842 και έστειλε ένα τηλεγράφημα. Στην Ιρλανδία. Το είχε μονώσει με πισσασφαλτωμένη κάνναβη και καουτσούκ. Ναι, από την αρχή είχαν σκεφτεί το προφανές (την κάλυψη με μονωτικό υλικό).
Ακολούθησαν οι γραμμές τρένων, αυτές που συνέδεαν πόλεις, αυτές που χρησιμοποιούσαν τα υποβρύχια. Εκείνες οι γραμμές ήταν καλυμμένες με γουταπέρκα, είδος γόμας από κολλώδη χυμό του δέντρου palaquium gutta. Ο μεγαλύτερος εχθρός τους ήταν οι ψαρόβαρκες. Τον Αύγουστο του 1850 η αγγλογαλλική επιχείρηση τηλεγράφων του John Watkins Brett πέρασε το πρώτο καλώδιο, μέσα από τον Πορθμό της Αγγλίας. Ήταν από χαλκό, μονωμένο με gutta-percha. Το 1851 τοποθέτησε καλώδιο με μονωμένο πυρήνα που ρυμουλκήθηκε από καλωδιακό πλοίο, μέσα στον Πορθμό της Αγγλίας. Το 1852 συνδέθηκε η Μεγάλη Βρετανία με την Ιρλανδία και το Λονδίνο με το Παρίσι. Το 1853 “ενώθηκαν” η Αγγλία με τις Κάτω Χώρες. Τότε ο Brett πέρασε στην ιστορία ως “ο πατέρας του υποβρύχιου τηλέγραφου”).
Oι πρώτες υποβρύχιες διασυνδέσεις
Tο 1858 ο Αμερικανός επιχειρηματίας Cyrus West Field έπεισε Βρετανούς βιομηχάνους να χρηματοδοτήσουν την τοποθέτηση ενός υπερατλαντικού καλωδίου τηλεγράφων. Η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε έπειτα από ένα μήνα. Έλειπαν βασικά στοιχεία που δεν είχαν δημιουργηθεί ακόμα και δεν επέτρεπαν τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος. Εξ ου και τα πρώτα υπερατλαντικά καλώδια βραχυκυκλώνονταν, όταν η τάση γινόταν μεγαλύτερη του φυσικού ορίου που είχαν τα καλώδια.
To πρώτο υποβρύχιο καλώδιο
Τότε ήταν κατασκευασμένα από εξωτερική επίστρωση καλωδίων -από σίδηρο και χάλυβα-, τυλίγονταν με καουτσούκ Ινδίας και gutta percha και περιείχαν πολυαρτηριακό καλώδιο χαλκού για πυρήνα. Τα άκρα που βρίσκονταν κοντά στην ακτή είχαν πρόσθετη προστατευτική θωράκιση από το θαυματουργό δέντρο. Αυτή αντικαταστάτηκε τη δεκαετία του ’30, από πολυαιθυλένιο.
Πίσω στην πρώτη αποτυχημένη απόπειρα, οι ανάγκες καλύφθηκαν έως το 1870, οπότε το μεγαλύτερο ατμόπλοιο της εποχής, ονόματι “Μέγας Ανατολικός” τοποθέτησε το πρώτο καλώδιο στην Ινδία. Δέκα χρόνια μετά συνδέθηκε η Βομβάη με το Λονδίνο, με τέσσερις επιχειρήσεις να συνεργάζονται, υπό τη σκέπη της βρετανικής κυβέρνησης. Το 1872 έγιναν μία εταιρία, η Eastern Telegraph Company.Το 1903 ήλθε η σειρά του Ειρηνικού.
Tα αδέλφια Siemens
Η εργασία του William Thomson, ηλεκτρολόγος της Atlantic Telegraph Compnay, άνοιξε το δρόμο και για την τηλεπικοινωνία υψηλών συχνοτήτων, για τη μεταφορά δεδομένων και φωνής. Οι μεγάλες αλλαγές ήλθαν τη δεκαετία του ’40, όταν πια οι τηλεπικοινωνίες άνηκαν στο λαό. Oι αδελφοί Siemens συνεργάστηκαν με το Εθνικό Εργαστήριο Φυσικής του Λονδίνου και δημιούργησαν την πρώτη παγκόσμια υποβρύχια σωλήνα πετρελαίου, κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είχαν παραγγείλει και πλοίο (Faraday), για να διευκολύνει τη δουλειά τους -την εναπόθεση καλωδίων, που δεν μπορούσε να γίνει με άλλα πλοία. Σε 50 χρόνια, το Faraday έβαλε 50.000 nm καλωδίων.
Εδώ χτυπά… μια από τις καρδιές του Internet
West Jutland
Για του λόγου το αληθές.
Μια εκ των τριών εταιριών που δημιούργησαν την πιο γρήγορη υποβρύχια γραμμή, η Microsoft ανακοίνωσε ότι έφτιαξε και έθεσε σε λειτουργία, το πρώτο υποθαλάσσιο κέντρο δεδομένων. Είναι μεγέθους container, διαθέτει 864 servers σε 12 ράφια, οι οποίοι τροφοδοτούνται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Το project βρίσκεται σε βάθος μεγαλύτερο των 100 ποδιών κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού, κοντά στα Orkney Islands της Σκωτίας. Με αυτό τον τρόπο, η εταιρία μείωσε το χρόνο που χρειαζόταν για να φτιάξει κέντρο πληροφοριών, από τα 2 χρόνια στις 90 ημέρες. Εξασφάλισε και ότι το κέντρο αυτό θα απολαμβάνει τη φυσική δροσιά του ωκεανού. Γεγονός που σημαίνει πως θα μειωθεί ένα από τα μεγαλύτερα κόστη του να λειτουργείς επίγειο κέντρο πληροφοριών. Σημειώστε και ότι υποβρύχια γλιτώνεις από καταστροφές που μπορούν να επηρεάσουν επίγεια κέντρα, όπως πόλεμοι ή τυφώνες. Τίθεται ένα θέμα με τη συντήρηση και τυχόν επισκευές, αλλά αυτό μάλλον είναι κάτι που έχει σκεφτεί η Microsoft.
Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου συμφώνησαν στη στήριξη της πόντισης υποθαλάσσιου καλωδίου οπτικών ινών που θα φτάνει έως τις ΗΠΑ. Θα τοποθετηθεί σε βάθος μεγαλύτερο των 3000 μέτρων και θα στοιχίσει 200 εκατ. δολ., ποσό που θα αναλάβει η εταιρία Quantum. Προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία τον Οκτώβρη του 2020. Θα συνδέσει την Κύπρο με το Ισραήλ, την Κρήτη και την Αττική και θα επεκταθεί σε Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία, όπου θα φτάσει το MAREA -για το οποίο διάβασες. Από εκεί, θα περάσει στη Βιρτζίνια. Το Quantum Cable, μήκους 7.700 χιλιομέτρων, αναμένεται να αλλάξει δραστικά τον τηλεπικοινωνιακό χάρτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου.
To καλώδιο θα ‘χει τη δυνατότητα να διαχειρίζεται έως και το 60% της παγκόσμιας διαδικτυακής κίνησης, σε ώρες αιχμής, όπως επισήμανε ο διευθυντής της εταιρίας, Νάσος Κτωρίδης στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων. Κατέληξε στο ότι “θα είναι έως 40 φορές ταχύτερο από τα υπάρχοντα”.
πηγή news247.gr
Αναδημοσίευση από : http://www.kerdos.gr
