Ο προχθεσινός θάνατος κυνηγού από “συνάδελφό” του, αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι το κυνήγι, που θεωρείται από λίγους ως δραστηριότητα αναψυχής,  είναι στην πραγματικότητα ένας εφιάλτης όχι μόνο για τα έμβια όντα που κατατάσσονται από τους κυνηγούς στην κατηγορία “θηράματα”, αλλά και για τους ίδιους, που συχνά έρχονται στην ατυχή θέση τους.

Με αφορμή το τραγικό γεγονός στην Ηλεία, οι Οικολόγοι Πράσινοι επαναλαμβάνουν τα αιτήματά τους προς την Κυβέρνηση για την παραπέρα αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου για το κυνήγι. Δηλώνουν επιπλέον εξαιρετικά ανήσυχοι και αντίθετοι για μια σειρά φετινών αποφάσεων, τόσο του ΥΠΕΝ, όσο και των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων που  αποφεύγουν να βάλουν τους αναγκαίους περιορισμούς στο κυνήγι απειλούμενων ειδών και επιτρέπουν το κυνήγι σε ακόμη περισσότερες περιοχές, ακόμη και σε προστατευόμενες διεθνούς σημασίας, όπως πρόσφατα στο Δέλτα Καλαμά -Αχέροντα.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιμένουν ότι η ηθική ευθύνη για θανάτους όπως στην Ηλεία ανήκει στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες που επιμένουν να παραμένουν διστακτικές στην αυστηροποίηση του θεσμικού πλαισίου για την απόκτηση άδειας θήρας, αλλά και τους τόπους -τρόπους όπου διεξάγεται το κυνήγι . Μια ευθύνη που είναι ιδιαίτερα μεγάλη, αν αναλογιστούμε ότι πρόκειται για μια δραστηριότητα “αναψυχής” που αφορά μόνο μια μικρή ομάδα του πληθυσμού.