Με την τρίτη της μικρού μήκους ταινία, η Ζακλίν Λέντζου φτάνει στο διαγωνιστικό τμήμα της Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών και μιλάει στο Flix για τον «εν βρασμώ» τρόπο με τον οποίο γεννήθηκε το «Έκτορας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα της Χρονιάς».
Στο «Έκτορας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα της Χρονιάς», η Ζακλίν Λέντζου υποστηρίζει ότι κάνει μια μικρή μελέτη πάνω στο τραγελαφικό της μοναξιάς. Το ίδιο θα υποστήριζε και η ηρωίδα της, η Σοφία, ερμηνευμένη εξαιρετικά και με βάθος πεδίου από την Σοφία Κόκαλη, που λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος θα ανακαλύψει ότι δεν έχει κανέναν για να μοιραστεί το όνειρό της.
Σε μια ταινία που διαρκεί μόνο 25 λεπτά, αλλά που όταν τελειώνει – μαζί με το «Oh Yeah!» των Roxy Music – νιώθεις ότι μίλησε για περισσότερες ζωές από αυτήν την Σοφίας, για περισσότερα κρύα ανέκδοτα που αναγκάζεσαι να μοιραστείς με φίλους σε μια γιορτή, για περισσότερα αμήχανα τηλεφωνήματα στους γονείς σου και περισσότερα «άβολα» δώρα που, παρά τα φαινόμενα, πάντα «σημαίνουν» αυτό ακριβώς που νομίζεις.
Στο Flix, η Ζακλίν Λέντζου μιλάει λίγο πριν την πρεμιέρα της ταινίας στο Διαγωνιστικό Τμήμα της Εβδομάδας Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών.
Tι είναι το «Έκτορας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα της Χρονιάς;»
Είναι η νέα μου ταινία μικρού μήκους! Μια ταινία ελεύθερη. Μια μελέτη του τραγελαφικού της μοναξιάς, μια άσκηση στην οργανικότητα και στον άκοπο χρόνο, μια μικρή σκέψη πάνω στη μνήμη και το τραύμα. Η ιδέα κατέφτασε ένα βράδυ στην Ικαρία, που είδα το φεγγάρι. Ήταν υπέρλαμπρο και είχε άπειρα αστέρια, πάρα μα πάρα πολύ φωτεινά. Είδα μια τεράστια οικογένεια. Συνειρμικά σκέφτηκα το «Χωρίς Οικογένεια» του Μαλό, και όταν γύρισα Αθήνα το έγραψα.
Που ακριβώς βρίσκεσαι μετά την επιτυχία της «Αλεπούς» και του «Hiwa»:
Με βρίσκετε σε μεταιχμιακή κατάσταση. Η ταινία έγινε αυθόρμητα, απότομα, γρήγορα, εν βρασμώ, επειδή κυριολεκτικά ασφυκτιούσα από την έλλειψη γυρίσματος, προπαραγωγής και όλης αυτής της παρανοϊκής διαδικασίας που είμαι ταγμένη και ισούται με βαθιά ευτυχία μέσα μου. Ήταν επιτακτική ανάγκη μου να φτιάξω μια ταινία. Όσον αφορά το σινεμά μου, σαν γλώσσα, αποπειράθηκα εδώ, ένα βήμα πριν την μεγάλου, να συνδυάσω στοιχεία της γλώσσας της «Αλεπούς» με αυτά του «Hiwa», να κάνω μια ταινία «διπολική« και να δω εάν λειτουργεί. Όσον αφορά το περιεχόμενο, με αυτήν την ταινία ουσιαστικά γνωρίζουμε μια πλευρά της ψυχής της πρωταγωνίστριας της μεγάλου μήκους.
Τι σημαίνει για σένα η συμμετοχή σου στην Εβδομάδα Κριτικής των Καννών;
Σαν παιδί, θέλω τον χρόνο μου για να καταλήξω στις σημασίες και στα νοήματα συμβάντων φαινομενικά μεγάλων. Οπότε δεν ξέρω τι σημαίνει. Μπορεί πολλά, μπορεί και τίποτε. Προς το παρόν αισθάνομαι χαρά που ώρες ώρες μοιάζει με ευτυχία – γνωρίζοντας πάντα ότι είναι παροδική. Εύχομαι η συμμετοχή να επισπεύσει και να διευκολύνει τις οδούς για τη μεγάλου μήκους. Μακάρι.
Εκτορας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα της Χρονιάς | Σκηνοθεσία: Ζακλίν Λέντζου | Σενάριο: Ζακλίν Λέντζου | Παραγωγή: Φένια Κοσοβίτσα | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κωνσταντίνος Κουκουλιός | Μοντάζ: Δώρα Μασκλαβάνου | Ηχος: Λέανδρος Ντούνης, Νίκος Λιναρδόπουλος | Σκηνικά: Λόρα Αν Λούκας, Εύα Γκουλάκου | Παίζουν: Σοφία Κόκαλη, Νίκος Ζεγκινόγλου, Κατερίνα Ζησούδη, Γιάννης Παπαδόπουλος, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Φαίδρα Τσολίνα, Προμηθέας Αλειφερόπουλος
Αναδημοσίευση από : http://flix.gr
