Προς το 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τα Ολοκαυτώματα και τις Γερμανικές Αποζημιώσεις
Αγαπητοί συναγωνιστές
εύχομαι καλή επιτυχία, αν και τη θεωρώ ήδη δεδομένη, στις εργασίες του συνεδρίου και λυπάμαι που σοβαροί προσωπικοί λόγοι δεν μου επέτρεψαν να αποδεχτώ την πρόσκλησή σας και να είμαι μαζί σας στη μαρτυρική Βιάννο.
Επιτρέψτε μου μία σύντομη συμβολή στις εργασίες σας.
Μία από τις σχετικά άγνωστες πτυχές των δεινών που έφερε η κατοχή της χώρας μας από τις φασιστικές και ναζιστικές δυνάμεις, ήταν η προσφυγιά δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων προς την Τουρκία, τη Συρία και ακολούθως σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, αλλά και την Κύπρο.
Δεν αναφέρομαι στην επιλογή της φυγής για λόγους στράτευσης στις ένοπλες δυνάμεις (ελληνικός στρατός και σύμμαχοι) της Μέσης Ανατολής, αλλά για μαζική προσφυγιά οικογενειών, στην οποία οδήγησαν λόγοι όπως η πείνα, ο φόβος των διώξεων, οι βομβαρδισμοί. Υπολογίζεται σε πάνω από 30.000 ο προσφυγικός πληθυσμός των Ελλήνων εκείνης της εποχής.
Τα σημεία διαφυγής πολλά σε όλη την Ελλάδα, αλλά ο κύριος όγκος των προσφύγων πολέμου ήταν νησιωτικοί πληθυσμοί που βρέθηκαν στα στρατόπεδα προσφύγων και οργάνωσαν εκεί τη ζωή τους μέχρι τη λήξη του πολέμου.
Δυστυχώς δεν επέστρεψαν όλοι, άλλοι χάθηκαν στις απόπειρες διαφυγής, άλλοι στα παράλια της Τουρκίας μετά από επιθέσεις παραστρατιωτικών συμμοριών, άλλοι δεν άντεξαν τις κακουχίες, άλλοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της επιστροφής (πυρκαγιά στο πλοίο Empire Patrol που μετέφερε Καστελοριζιούς).
Σήμερα, δεκαετίες μετά και με αρκετά πέτρινα χρόνια να έχουν μεσολαβήσει και να έχουν παίξει το ρόλο τους στη σιωπή για το θέμα αυτό, άνοιξαν τα στόματα των επιζώντων εκείνης της εποχής, τόσο γιατί οι προσφυγικές ροές του σήμερα από χώρες που τότε ήταν χώρες υποδοχής των δικών μας προσφύγων, όσο και γιατί οι απόπειρες ανασυγκρότησης και επανεμφάνισης νεοναζιστικών μορφωμάτων επιβάλλουν εγρήγορση.
Η ένταξη στην επιχειρηματολογία των διεκδικήσεων για τις αποζημιώσεις και της προσφυγικής διάστασης και των δεινών της, νομίζω ότι εμπλουτίζει τη θεματική και αποτελεί ταυτόχρονα και ιστορική δικαίωση για τις γενιές εκείνες που αφού παράτησαν τα σπίτια τους, βρέθηκαν από τα κύματα του Αιγαίου, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Τουρκίας, στο hot spot στο Χαλέπι και ακολούθησε η διασπορά τους σε διάφορες χώρες.
Ευχαριστώ και σας εύχομαι και πάλι καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου.
Νάσος Μπράτσος – δημοσιογράφος ΕΡΤ και απόγονος της προσφυγικής οικογένειας Μάζαρη από την Ικαρία που ακολούθησε τη διαδρομή Τουρκία – Συρία – Λίβανος.
https://www.youtube.com/watch?v=9cCeGFNim6o
Αναδημοσίευση από : https://nasosbratsos.blogspot.com
