Γράφει η Έρση Ηλέκτρα Ξενάκη
Η Ικαρία είναι ιδέα. Μια εφικτή ουτοπία. Ένας κόσμος που όλα, ή σχεδόν όλα, λειτουργούν αρμονικά και περίπου τέλεια. Εκεί που η κοινωνία είναι απροσποίητα και αθόρυβα ανοιχτή, ανεκτική, αταξική και με πολύ έντονο το αίσθημα της αλληλεγγύης. Οι άνθρωποι της δεν είναι καχύποπτοι, οι πόρτες είναι ακόμα πάντα ξεκλείδωτες και οι πάντες –όχι δηλαδή μόνο ο γνωστός φούρναρης στις Ράχες– εξακολουθούν να εμπιστεύονται οποιονδήποτε ψωνίσει στις 12.00 το βράδυ από το μαγαζί τους, το καφενείο τους ή το μανάβικο τους και δεν θα βρει άνθρωπο να τον εξυπηρετήσει. Έχουν χιούμορ, είναι καλοπροαίρετοι, με μεγάλη όρεξη και αγάπη για τη ζωή.
Τα πανηγύρια της Ικαρίας είναι όλο αυτό σε συμπύκνωση. Μια διονυσιακή και υπαρξιακή γιορτή που συνυπάρχουν όλες οι ηλικίες συνεισφέροντας, χορεύοντας, διασκεδάζοντας, τρώγοντας, πίνοντας και περνώντας ωραία όλοι μαζί. Βιώνοντας απολύτως τη σημασία της ελαφρότητας (και της βαρύτητας) του είναι.
Η Ικαρία είναι τα γονίδια μου. Το μέρος που με το που πατάω το πόδι μου θέλω να κλάψω από συγκίνηση γιατί αισθάνομαι πάλι στο σπίτι μου. Είναι η βαθύτερη πατρίδα μου, ενώ έχω περάσει μόνο τα καλοκαίρια μου εκεί. Βασικά όμως είναι ο μπαμπάς μου. Ο γοητευτικός τρόπος που βλέπει τη ζωή, σαν γνήσιος Καριώτης. Ανάλαφρα, με αυτάρκεια, με αμείωτη περιέργεια και πάθος που δεν έχει χάσει ούτε στο ελάχιστο από τότε που ήταν μικρό παιδί. Με γέλια και ελαφρότητα και ταυτόχρονα γνήσιο ενδιαφέρον για το ειδικό βάρος των πραγμάτων. Ο μπαμπάς μου μου έμαθε τη σπουδαιότητα του εφήμερου, του προσωρινού, της σαχλαμάρας, της ουσίας, της αέναης δίψας για ζωή και περιπέτεια, τη σημασία της σταθερότητας, της ασφάλειας, της άνευ ορίων αγάπης για τα παιδιά σου και πώς νοηματοδοτείται η ζωή σου σε διάρκεια χρόνου έχοντας ιδανικά, οράματα και στόχους. Μου έδειξε με τα χέρια του να κοιτάζω ψηλά. Και μου έδειξε πως η διάθεση να διεκδικείς ότι σου κάνει κέφι δεν έχει όριο ηλικίας. Είσαι ελεύθερος και μπορείς να κάνεις πραγματικά ότι ακριβώς σου καπνίσει αρκεί να το θέλεις. Όπως, για παράδειγμα, να διοργανώσεις στα 80 σου μια ρεγγάτα στο Αιγαίο για ιστιοπλόους άνω των 70 χρονών. Να έχεις ένα διαρκές ενδιαφέρον για τη ζωή και τη διάθεση να βλέπεις τον κόσμο και με μια άλλη οπτική γωνία. Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα είναι ο μπαμπάς μου που είναι από την Ικαρία, το νησί του Ίκαρου, του μυθικού εκείνου προσώπου που πέταξε πολύ ψηλά.
Όλα τα υπόλοιπα για τους νωχελικούς ρυθμούς, τα ανάποδα ωράρια, τις Σεϋχέλλες, τη μακροζωία και τον Καριώτικο/rave χορό είναι πλέον γνωστά, μπορεί και γραφικά ή μπανάλ, αν ξαναειπωθούν. Ειδικά για τον αναγνώστη της ATHENS VOICE, που έχει μάθει ήδη εδώ και χρόνια για την ιδιαιτερότητα του νησιού, τις παραλίες, τα θερμά λουτρά, τη μαγική φυσική ομορφιά του και τα ασύλληπτα μονοπάτια που έχει. Να πάτε.
*Η Ε.Η.Ξ. είναι αρχιτέκτων/ επιχειρηματίας
Αναδημοσίευση από : http://www.athensvoice.gr
