Στις ελληνικές θάλασσες υπάρχουν εκατοντάδες διάσπαρτες μικρές παραλίες ωοτοκίας θαλάσσιων χελωνών. Σε αυτές κάθε χρόνο φωλιάζουν λίγες μόνο χελώνες, ίσως μόνο μία ή λίγο περισσότερες. Καθώς όμως δεν έχουν αναγνωριστεί ως περιοχές ωοτοκίας, οι παραλίες αυτές δεν προστατεύονται, αλλά ούτε παρακολουθούνται. Συχνά οι πρωτοβουλίες των πολιτών που θα εντοπίσουν τις φωλιές ή τα νεαρά χελωνάκια και θα ειδοποιήσουν τους αρμόδιους φορείς, είναι καταλυτικές για την προστασία αυτών των χαρισματικών ζώων.
Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος, παρακολουθεί τα τελευταία χρόνια πολλές από αυτές τις μικρές παραλίες ωοτοκίας και σε συνεργασία με κατοίκους και επισκέπτες των νησιών, υλοποιεί μία μεγάλη προσπάθεια για τον εντοπισμό και την προστασία τους. Έτσι και το φετινό καλοκαίρι πολίτες από πολλές περιοχές της Ελλάδας, στα νησιά του βορείου Αιγαίου και της Δωδεκανήσου μας ενημέρωσαν για φωλιές χελωνών και ανάλογα με την περίπτωση λήφθηκαν διάφορα μέτρα προστασίας.

Τα αυγά χρειάζονται 40-60 ημέρες για να εκκολαφθούν και να ξεκινήσουν το ταξίδι στη ζωή. Όταν πλέον είναι ώριμα, κάθε νύχτα λίγα μόνο χελωνάκια βγαίνουν από τη φωλιά τους και αυτή η διαδικασία διαρκεί συνήθως 1-7 ημέρες.Πολυάριθμες όμως είναι οι περιπτώσεις όπου τα φώτα των οικισμών αποπροσανατολίζουν τις μικρές χελώνες σε κατεύθυνση αντίθετη από τη θάλασσα, γεγονός που συχνά προκαλεί το θάνατό τους.
Πέντε μέρες μετά τη λήξη της περιόδου εκκόλαψης, σύμφωνα με τα διεθνή πρωτόκολλα, οι ερευνητές του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος, ανοίγουν τις φωλιές με στόχο να συγκεντρώσουν πολύτιμα δεδομένααναφορικά με τον αριθμό των αυγών που εκκολάφθηκαν και αυτών που δεν εκκολάφθηκαν, τα χαρακτηριστικά της φωλιάς, κα. Αυτά τα δεδομένα βοηθούν στην κάλυψη των μεγάλων κενών γνώσης που υπάρχουν αναφορικά με τις θαλάσσιες χελώνες στη Μεσόγειο.

Στις βέλτιστες συνθήκες η πιθανότητα επιβίωσης τους είναι ελάχιστες, εκτιμάται ότι μόνο μία στις χίλιες νεαρές χελώνες θα επιβιώσει έως την ενηλικίωσή της.Οι θαλάσσιες χελώνες ζουν στις θάλασσές μας για περισσότερα από 120 εκατομμύρια χρόνια. Στις μέρες μας όμως, η ανθρώπινη δραστηριότητα θέτει σε κίνδυνο το μέλλον αυτών των χαρισματικών ζώων: έρχονται αντιμέτωπες με τα πλαστικά που έχουν διασκορπιστεί ευρέως πλέον στα θαλάσσια οικοσυστήματα και συχνά προκαλούν το θάνατό τους, όπως επίσης και τα ταχύπλοα σκάφη. Οι παραλίες ωοτοκίας προσελκύουν χιλιάδες τουρίστες προκαλώντας τη σχετική ηχορύπανση και φωτορύπανση, ενώ η μείωση των αποθεμάτων της τροφής τους αποτελεί έναν ακόμα σημαντικό παράγοντα απειλής.
Από τις πράξεις όλων μας και από την αποτελεσματικότητα των μικρών και μεγάλων δράσεων προστασίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό, η επιβίωση της μοναδικής φυσικής κληρονομιάς των θαλασσών μας.