Ικαρία, 19-10-2018
Κύριοι,
Μετά από μια σειρά ατυχείς για μένα συγκυρίες, χρειάστηκε να νοσηλευτώ για εννιά ολόκληρες μέρες (6 έως και 15 Οκτωβρίου) στο Γενικό Νοσοκομείο Ικαρίας, στον Άγιο Κήρυκο.
Θα ήθελα από εδώ να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες και τη βαθειά μου ευγνωμοσύνη προς όλο το προσωπικό του νοσοκομείου που άμεσα ή έμμεσα ασχολήθηκε με την περίπτωσή μου. Θα ήταν δε παράλειψή μου αν δεν ανέφερα εδώ και το προσωπικό του Κέντρου Υγείας Ευδήλου, του Περιφερειακού Ιατρείου Ραχών, αλλά και τα πληρώματα των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ.
Δεν πρόκειται να αναφερθώ ειδικά σε ονόματα και ειδικότητες. Πέρα από τις επί μέρους εντυπώσεις, εκείνο που εγώ βίωσα και θέλω να μεταφέρω, ήταν μια συνολική εικόνα προσφοράς, κοινωνικής αλληλεγγύης και ηρωικής προσπάθειας να ξεπεραστούν τα εμπόδια από τις ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες.
Από τον επιστήμονα ιατρό και την εξειδικευμένη νοσηλεύτρια, μέχρι το βοηθητικό και το τεχνικό προσωπικό και μέχρι τους συμβασιούχους-«ωφελούμενους» που προσπαθούν να καλύψουν τα τεράστια κενά επάνδρωσης των τμημάτων, εκείνο που βίωσα σαν ασθενής ήταν μια ανεπιτήδευτη διάθεση προσφοράς, όχι απλά στα πλαίσια των τυπικών καθηκόντων τους, αλλά ακόμα και στο επίπεδο κάλυψης και της τελευταίας προσωπικής ανάγκης ενός ασθενή. Και πάντα με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο του καθενός.
Η υπερεξηντάχρονη πορεία του Γενικού Νοσοκομείου Ικαρίας έχει διαχρονικά σημαδευτεί από δύο βασικά κοινωνικά χαρακτηριστικά: Της λαϊκής αλληλεγγύης και εθελοντικής προσφοράς, αλλά και των ηρωϊκών λαϊκών αγώνων. Χωρίς την προσφορά, τον εθελοντισμό και την αλληλεγγύη, δεν θα είχε ιδρυθεί, δεν θα είχε καταφέρει να αναβαθμίσει το επίπεδο των υπηρεσιών του σε όφελος του ικαριακού και του φουρνιώτικου λαού. Αλλά και ο ίδιος ο λαός, με επίκεντρο το νοσοκομείο του, αγωνίστηκε και συνεχίζει να αγωνίζεται για να διεκδικήσει το αναφαίρετο δικαίωμά του για δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους και σε όλες τις βαθμίδες, που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες του.
Είναι λοιπόν μέσα σε αυτά τα πλαίσια που τα προσωπικά μου αισθήματα ευγνωμοσύνης απέναντι στο προσωπικό του νοσοκομείου συνδυάζονται και με συναισθήματα αισιοδοξίας, ότι τελικά ο αγώνας εργαζομένων και λαού μπορεί να ακυρώσει τις συνέπειες των επίσημων κυβερνητικών επιλογών που διαχρονικά κινούνται στη λογική της σχέσης κόστους/ωφέλους και που οδηγούν την καθημαγμένη δημόσια υγεία στην υποβάθμιση και την καθιστούν βορά στα νύχια των «αγορών» και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Είναι μέσα σε αυτά τα πλαίσια που σε τελική ανάλυση, αποκτά περιεχόμενο και ουσία ο επίσημος ορισμός της Υγείας, όπως κοσμεί σε αφίσα έναν από τους διαδρόμους του Νοσοκομείου:
« ΥΓΕΙΑ είναι η κατάσταση ΠΛΗΡΟΥΣ σωματικής, πνευματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας του ατόμου και όχι η απουσία αρρώστιας ή αναπηρίας»
Για ακόμη μία φορά, παρακαλώ δεχτείτε τις ευχαριστίες μου και την απέραντη ευγνωμοσύνη μου.
Κωνσταντίνος Χ. Χαραλαμπίδης
Συνταξιούχος
