Στα συμπεράσματα που βγαίνουν από την φετινή πανελλαδική αγροτική κινητοποίηση αναφέρεται, σε δήλωσή του, ο Βαγγέλης Μπούτας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ν. Καρδίτσας, μέλος της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, σημειώνοντας: «Αποδείχθηκε κι αυτή τη φορά ότι αποτελεί μεγάλη κατάκτηση του κινήματος η δημιουργία και η λειτουργία της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων. Έχει πρωταρχική σημασία το γεγονός ότι δείξαμε πως ως οργανωμένο αγροτικό κίνημα δεν υποτασσόμαστε και δεν πρόκειται να υποταχθούμε στη “λογική” της αποδοχής των τετελεσμένων της ΚΑΠ της ΕΕ, της απογοήτευσης και της μοιρολατρίας που καλλιεργούν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που εφαρμόζουν και στηρίζουν την πολιτική που μας αφανίζει.
Κι αυτή τη φορά κάτι κερδίσαμε, χωρίς να λέμε ότι είμαστε ικανοποιημένοι, αφού η κυβέρνηση αρνήθηκε την ικανοποίηση των βασικών αιτημάτων μας. Αν η συμμετοχή στα μπλόκα και γενικότερα στον αγώνα ήταν μεγαλύτερη και το αγροτικό κίνημα πιο ισχυρό, θα κερδίζαμε περισσότερα και ουσιαστικότερα. Άρα το συμπέρασμα που πρέπει να βγάλουμε είναι ότι χρειάζεται ως οργανωμένο αγροτικό κίνημα να δουλέψουμε ακόμα περισσότερο και βεβαίως να δυναμώσουμε κι άλλο, με τη μαζικοποίηση των υπαρχόντων αγροτικών συλλόγων και ομοσπονδιών και με τη δημιουργία νέων, εκεί που δεν υπάρχουν.
Και σε τούτη την κινητοποίηση εμφανίστηκαν οι εκπρόσωποι του αγροτοσυνδικαλισμού που υπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών – επιχειρηματιών. Τους είδαμε να δουλεύουν μέρα – νύχτα, φανερά και κρυφά, με στόχο να αποθαρρύνουν τους μικρομεσαίους αγρότες να βγουν στα μπλόκα. Χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα για να το πετύχουν. Από τα γνωστά “επιχειρήματα” περί “αναποτελεσματικότητας των αγώνων”, τις διακηρύξεις υπέρ της “αγωνιστικής ενότητας των αγροτών”, που τάχα δε θέλει το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, τις ψευτιές περί “κόκκινων τρακτέρ” που θέλουν να καπελώσουν τα μπλόκα, μέχρι τις αισχρές συκοφαντίες για “πρόθεση ξεπουλήματος του αγώνα” από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων και τα στελέχη της.
Ξέρουμε ποιοι και γιατί τα λένε αυτά. Είναι κάποιοι γνωστοί από το παρελθόν για την ικανότητά τους να κρύβονται στην “κοιλιά του δούρειου ίππου”, με στόχο να υπονομεύσουν από τα μέσα τα μπλόκα, και μερικοί καινούργιοι που ακολουθούν στα χνάρια τους. Είναι αυτοί οι οποίοι, κάθε φορά που το οργανωμένο κίνημα της μικρομεσαίας αγροτιάς κλιμακώνει την πάλη στήνοντας μπλόκα, βγαίνουν από τη “χειμερία νάρκη” τους και τρέχουν λαχανιασμένοι να παρέμβουν για να ξεστρατίσουν τον αγώνα από το δρόμο της σύγκρουσης με την ΚΑΠ της ΕΕ και την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, που έχει χαράξει. Γιατί ξέρουν πως αυτός ο δρόμος οδηγεί σε σύγκρουση με τα σχέδια των μεγαλοαγροτών – επιχειρηματιών να πάρουν εξ ολοκλήρου στα χέρια τους τη γη, την παραγωγή, τις επιδοτήσεις και τις ενισχύσεις, στέλνοντας γρηγορότερα στον Καιάδα του ξεκληρίσματος τους μικρομεσαίους αγρότες.
Καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε σε ικανοποιητικό βαθμό αυτή τη βρώμικη επίθεση, επιμένοντας στην τακτική της καθημερινής ενημερωτικής επαφής, πρόσωπο με πρόσωπο, με τους αγρότες στα χωριά, ανοίγοντας μαζί τους ανοιχτή και ουσιαστική συζήτηση για τα προβλήματα, τις αιτίες τους και την ανάγκη του αγώνα.
Φυσικά, θα πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα προς αυτή την κατεύθυνση, μέσα από την καθημερινή δουλειά και δράση των Αγροτικών Συλλόγων και των Ομοσπονδιών. Γιατί μ’ αυτούς τους “μουστερήδες” των μεγαλοαγροτών δεν ξεμπερδέψαμε, αλλά θα τους βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας να επιχειρούν την υπονόμευση των αγώνων μας, υπηρετώντας τα συμφέροντα των αντιπάλων μας
Συνεχίζουμε τον αγώνα για την επιβίωση της μικρομεσαίας αγροτιάς..
Τα αμέσως επόμενο πανελλαδικό αγωνιστικό ραντεβού είναι για τις 21 Φλεβάρη, στις συντονισμένες κινητοποιήσεις με το ταξικό εργατικό κίνημα, το ριζοσπαστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις, ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών και χωραφιών. Κι ακολουθεί την Κυριακή 11 Μάρτη, στο Κιλελέρ, το μεγάλο συλλαλητήριο που οργανώνει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, για να τιμηθεί αγωνιστικά η 108η επέτειος ξεσηκωμού των Θεσσαλών κολίγων.
Ξέρουμε ότι ο αγώνας θα είναι δύσκολος, μακρόχρονος και γι’ αυτό το αγροτικό κίνημα θα πρέπει να έχει την ετοιμότητα να τον διεξάγει με όλες τις μορφές, εξασφαλίζοντας την αλληλεγγύη των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.»
