Ο Δήμος Ικαρίας στα πλαίσια των θερινών πολιτιστικών εκδηλώσεων, διοργανώνει ένα κύκλο κινηματογραφικών προβολών με ελεύθερη είσοδο για όλους.
Δευτέρα 20 Αυγούστου 2018 – Ώρα Έναρξης 21:00
Ένας Προφήτης μα τι Προφήτης (Life of Brian )
Αγγλική ταινία -1979 Σκηνοθεσία: Τέρι Τζόουνς Πρωταγωνιστούν: Τέρι Τζόουνς, Τέρι Γκίλιαμ, Γκράχαμ Τσάπμαν, Τζον Γκλιζ, Έρικ Άιντλ, Μάικλ Πάλιν
Υπόθεση: Γεννημένος Χριστούγεννα δίπλα στο θείο βρέφος, ο Μπράιαν προσπαθεί σε όλη του τη ζωή να αποδείξει σε Ρωμαίους και Ιουδαίους πως δεν είναι αυτός ο περιβόητος Μεσσίας.
Η ταινία προβλήθηκε πρώτη φορά το 1979 και αποτελεί συνέχεια του «βλάσφημου» έργου των Monty Python. Η ομάδα κωμικών, αφού τα έβαλε με τους σταυροφόρους και το μύθο του ιερού δισκοπότηρου στην κλασική ταινία τους «Monty Pythons and the Holy Grail», ασχολείται με τη γέννηση του Μεσσία, την ανάδειξή του σε αυτό το ρόλο, τα θαύματα, τις αιρέσεις, τη θυσία του Θεανθρώπου αλλά και τη σχέση του με την κυριαρχία των Ρωμαίων στην περιοχή.
Κινηματογραφικές προβολές με ελεύθερη είσοδο για όλους
Life of Brian
Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ο Brian γεννήθηκε την ίδια χρονιά με τον Ιησού, σε διπλανό στάβλο και μεγάλωσε, χωρίς πατέρα, στην περιοχή της Ιουδαίας. Ακούγοντας τον Ιησού στην «επί του όρους ομιλία» θα γνωρίσει την Ιουδήθ και θα ενταχθεί στο πολύμορφο και πολυδιασπασμένο κίνημα αντίστασης ενάντια στην κατοχή των Ρωμαίων. Μία σειρά ατυχών και κωμικών γεγονότων θα τον αναδείξουν στο ρόλο του Μεσσία, ρόλο που ο ίδιος προσπαθεί με αποτυχία να απαρνηθεί.
Η ιστορία θα εξελιχθεί σε μία γενική σάτιρα των θρησκευτικών παραδόσεων με (ψευδό)προφήτες να εμφανίζονται για να διεκδικήσουν την ορθή ερμηνεία των λόγων του Brian, αιρέσεις να γεννιούνται από μία κολοκύθα και ένα σανδάλι που έχασε προσπαθώντας να ξεφύγει από τους πιστούς του και όλα θα οδηγήσουν σε μία βιβλική σύγκρουση με τον Ρωμαίο έπαρχο Πόντιο Πιλάτο και τον συνεργάτη του, Biggus Dickus. Η ταινία ασχολείται διαρκώς με τις πιο επιφανείς παραδόσεις και προσωπικότητες της χριστιανικής θρησκείας αλλά και με κάθε θρησκεία γενικότερα, με κεντρικό το ζήτημα του Μεσσία που δεν ορίζεται από τη μοίρα και τη θεία βούληση αλλά από τον πόθο του λαού για αλλαγή και ανάθεση της σωτηρίας του σε ένα πρόσωπο, όσο ακατάλληλο και αν είναι. Υπό αυτή την έννοια, αποκτά μία ευρύτερη διάσταση και αναγνωρισίμοτητα, σε σύγκριση με την ιστορία του Ιερού Δισκοπότηρου που αναφέρεται σε μία συγκεκριμένη πλευρά του καθολικισμού.
Όμως, το «Life of Brian» είναι πολύ περισσότερο από μία παρωδία των θρησκειών και της θρησκευτικότητας. Αποτελεί μία σαρωτική κωμωδία που προσπαθεί να αγκαλιάσει και να διακωμωδήσει σειρά κοινωνικών ζητημάτων. Μάλιστα έχει γίνει γνωστή για σειρά διαλόγων που άπτονται της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Τίποτα δεν ξεφεύγει από τους Monty Pythons που παρωδούν ανελέητα την εικόνα της εξουσίας και των αρχόντων, που παρουσιάζονται ανίκανοι, απομακρυσμένοι από το λαό, να κλείνονται σε παλάτια και να γελούν υστερικά με παιδιάστικα αστεία και τη δυσκολία του έπαρχου να πει το «ρο».
Την ίδια στιγμή, δεν γλυτώνει τη σάτιρα ούτε το κίνημα της αντίστασης που διασπάται για ακατανόητους λόγους, ξοδεύει περισσότερο χρόνο στην εσωτερική διαμάχη παρά στην κόντρα με τους Ρωμαίους και καθηλώνεται από προσωπικές φιλοδοξίες και μεγαλομανίες. Ούτε λείπουν οι ματιές στην κοινωνική υποκρισία, με τις γυναίκες να φορούν ψεύτικα μούσια για να συμμετάσχουν σε λιθοβολισμούς όπου τους απαγορεύεται η είσοδος και μιλούν με δήθεν βαριές φωνές για να μη τους καταλάβει ο ιερέας που με μανία καταδικάζει όποιον λέει το όνομα του Ιεχωβά. Μα πάνω από όλα διακωμωδείται η ανάθεση της ελπίδας σε αποτυχημένους σωτήρες, η εικόνα μίας μάζας που είναι απελπισμένη, απογοητευμένη, φανατισμένη ταυτόχρονα και αλλάζει τους Μεσσίες σαν τα ρούχα. Την κρίσιμη στιγμή, στο εξαιρετικό τέλος της ταινίας, ο Brian έχει εγκαταλειφθεί από πιστούς και ακόλουθους και πρέπει μόνος του να αντιμετωπίσει το μαρτύριο της σταύρωσης.
Η ταινία αποτελεί το αριστούργημα των Monty Python, η πιο ολοκληρωμένη από κάθε άποψη στιγμή του ιδιότυπου μείγματος σουρεαλισμού και αιχμηρότητας στο χιούμορ με έναν δημιουργικό ερασιτεχνισμό στη σκηνοθεσία, τα εφέ και τους ηθοποιούς. Οι έξι ηθοποιοί μέλη των Monty Python υποδύονται όλους τους βασικούς ρόλους, με τα ίδια πρόσωπα να εναλλάσσονται ως εκατόνταρχοι και ηγέτες της αντίστασης με τον John Cleese στην πιθανώς κορυφαία στιγμής της καριέρας του και τον Graham Chapman στο ρόλο του Brian. Η προχειρότητα, που χαρακτήρισε το Holy Grail και έδωσε το κορυφαίο αστείο με τις καρύδες που αντικαθιστούν τα άλογα, διατηρείται στο «Life of Brian». Ενισχύει την αίσθηση του κιτς και της παρωδίας των ταινιών εποχής που πάσχιζαν να μείνουν πιστές και στην τελευταία λεπτομέρεια στην αναπαράσταση της εποχής. Ταυτόχρονα, οι Monty Python διαλέγουν την Τυνησία για τα γυρίσματα και επαναχρησιμοποιούν τα σκηνικά του Franco Zeffirelli από τον «Ιησού από τη Ναζαρέτ». Παρά το γεγονός ότι έχουν επιλύσει σε μεγάλο βαθμό το χρηματικό ζήτημα σε σχέση με τις δύο προηγούμενες ταινίες τους, αργότερα θα παραδεχθούν ότι η ταινία δεν θα έβγαινε ποτέ χωρίς τη σημαντική οικονομική υποστήριξη του George Harrison των Beatles.
Tο «Life of Brian» αποτελεί, ταυτόχρονα, την πιο ευχάριστη και την πιο διορατική στιγμή της ομάδας των Βρετανών κωμικών. Κέρδισε τη φήμη του, μεταξύ άλλων, και χάρη της κόντρας με εκκλησίες και πολιτικούς φορείς που επιδίωξαν να την απαγορεύσουν. Όμως η δυναμική της σάτιρας της δεν εξαντλείται στα θρησκευτικά ζητήματα. Αποτελεί τη διέξοδο από τα κινηματογραφικά και αισθητικά κλισέ του ορθόδοξου Πάσχα αλλά και από έναν τρόπο σκέψης και ζωής που αγκιστρώνεται σε μεσσίες και σωτήρες….
Ο Δήμος Ικαρίας στα πλαίσια των θερινών πολιτιστικών εκδηλώσεων, διοργανώνει ένα κύκλο κινηματογραφικών προβολών με ελεύθερη είσοδο για όλους.
Τρίτη 21 Αυγούστου 2018 – Ώρα Έναρξης 21:00
Ηλιοτρόπιο
Ιταλική ταινία – 1970 Σκηνοθεσία : Βιτόριο ντε Σίκα Πρωταγωνιστούν: Σοφία Λόρεν, Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, Λουντμίλα Σαβέλιεβα.
Υπόθεση: Ένα νεαρό ζευγάρι, που υποδύονται η Σοφία Λόρεν και ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, παντρεύονται το 1940, λίγο πριν την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, λίγο πριν αυτός σταλεί με τις ιταλικές δυνάμεις να πολεμήσει στο πλευρό των Γερμανών στο Ανατολικό Μέτωπο.
Οι περισσότεροι από τους Ιταλούς βρέθηκαν να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν τις πολεμικές συνθήκες κάτω από τον δύσκολο παγωμένο ρώσικο χειμώνα. Μαζί με αυτούς εικάζεται ότι χάθηκε και ο νεαρός σύζυγός της που δεν γύρισε ποτέ.
Η ηρωίδα δεν πείθεται και προσπαθεί να μάθει την αλήθεια με κάθε τρόπο. Πεισματικά θα καταφέρει να εξασφαλίσει να πάει να τον βρει, παίρνει βίζα για τη Σοβιετική Ένωση και ξεκινά την αναζήτηση του αγαπημένου της.
Ακολουθεί τα βήματα του «καταδικασμένου» τάγματος στο Ανατολικό Μέτωπο και φθάνει σε έναν απέραντο κάμπο με ηλιοτρόπια, που είναι και μνημείο ταφής των Ιταλών στρατιωτών. Η ζωή όμως απρόβλεπτη τη φέρνει μπροστά σε μια επώδυνη συνάντηση με το σύζυγό της, που ζει πια παντρεμένος με μια Ρωσίδα και την κόρη τους…
Κινηματογραφικές προβολές με ελεύθερη είσοδο για όλους
Ηλιοτρόπιο
Ένα από τα τελευταία αριστουργήματα του ιταλικού νεορεαλισμού.
Το «Ηλιοτρόπιο», μια από τις λίγες ταινίες, γυρισμένη από δυτικούς, στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Με τη σκηνοθετική δεξιοτεχνία του ο Βιτόριο ντε Σίκα δημιουργεί ένα κινηματογραφικό αριστούργημα, ένα αποκαλυπτικό πεδίο μάχης στον παγωμένο ρώσικο χειμώνα και μετατρέπει μια συνηθισμένη ίσως ιστορία σε μια δυνατή ρεαλιστική πραγματικότητα της βαρβαρότητας του πολέμου. Χαρακτηριστική η σκηνή με τους Ιταλούς στρατιώτες σε μια ακολουθία να οδηγούνται ο ένας μετά τον άλλο. στον παγωμένο θάνατο.
Στο «Ηλιοτρόπιο» ο Ντε Σίκα καταφέρνει ένα εντυπωσιακό πολλαπλό επίτευγμα. Με τις οδηγίες του η Σοφία Λόρεν, το σύμβολο της γυναικείας σαγήνης, «συστέλλεται» για να μεταδώσει πληθώρα συναισθημάτων, σε μια συνταρακτική ιστορία αγάπης, από τον ανέμελο έρωτα έως την αγωνία της ιστορικής πραγματικότητας, σε ένα κόσμο που αγωνίζεται, φθείρεται και συνεχίζει να ζητά απαντήσεις. Είναι ίσως ο αμέσως δυνατότερος ρόλος της, δέκα χρόνια μετά της «Ατιμασμένης» (1960), που της είχε χαρίσει το Όσκαρ και αυτή τη φορά βραβεύεται με David di Donatello καλύτερης ηθοποιού. Η έτσι κι αλλιώς, εντυπωσιακή θηλυκή παρουσία της, μεταγγίζει πλήθος συναισθημάτων με τη ‘’γλώσσα’’ του σώματος και της υποκριτικής της, ξεφεύγοντας από οποιαδήποτε δραματική συνηθισμένη μορφή.
Ο αγαπημένος της γοητευτικής Λόρεν, ο εξίσου γοητευτικός, Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι, ο ελληνικής καταγωγής, κορυφαίος του ιταλικού κινηματογράφου, μεταμορφώνεται από νεαρό νεοσύλλεκτο, σε χαμένη ψυχή που αργοσβήνει στο ρωσικό χειμώνα και εν συνεχεία σε ανώνυμο εργάτη με την κρυφή ζωή που γκρεμίζεται. Ο Μαστρογιάνι μας οδηγεί στη αναπόφευκτη φθορά που αφήνει πίσω η κτηνωδία του πολέμου, ένας νέος που χαίρεται τη ζωή απομένει ένα ράκος και η ζωή του μετατρέπεται σε τραγωδία.
Όμως ο Ντε Σίκα δεν στάθηκε μόνο πάνω από τους πρωταγωνιστές αλλά σαν πραγματικός δημιουργός επέλεξε να εμπιστευτεί τον Ενρίκο Νίκολα Μαντσίνι να δημιουργήσει τη μουσική εκείνη που έντυσε κατάσαρκα με φυσικότητα τις σκηνές και ακολούθησε τις εναλλαγές των συναισθημάτων από σεκάνς σε σεκάνς. Ο ιταλικής καταγωγής Μαντσίνι, Αμερικανός μουσικοσυνθέτης, διευθυντής ορχήστρας και διασκευαστής μουσικής, γνωστός κυρίως για τη μουσική που έγραψε για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, βρέθηκε στο «Ηλιοτρόπιο» να διεκδικεί Όσκαρ, σε μια ταινία σταθμός στην ιστορία του.
Μια από τις άγνωστες λεπτομέρειες της ταινίας, το παιδί που υποδύεται τον γιο της Σοφία Λόρεν, δεν ήταν άλλος από τον, 2 χρονών τότε, πραγματικό της γιο, Κάρλο Πόντι τζούνιορ.
Ο Δήμος Ικαρίας στα πλαίσια των θερινών πολιτιστικών εκδηλώσεων, διοργανώνει ένα κύκλο κινηματογραφικών προβολών με ελεύθερη είσοδο για όλους.
Τετάρτη 22 Αυγούστου 2018 – Ώρα Έναρξης 21:00
Ένα ντοκιμαντέρ για την ΕΑΜική Αντίσταση στην Αθήνα (1941 – 1944). 14 αφηγήσεις. 14 ιστορίες. Ένας λαός ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους.
Ένα ντοκιμαντέρ για τη συλλογική μνήμη…
Κινηματογραφικές προβολές με ελεύθερη είσοδο για όλους
