Ο Δήμος Ικαρίας στα πλαίσια των θερινών πολιτιστικών εκδηλώσεων, διοργανώνει ένα κύκλο κινηματογραφικών προβολών με ελεύθερη είσοδο για όλους.
Δευτέρα 27 Αυγούστου 2018 – Ώρα Έναρξης 21:00
Τσεχοσλοβακία, 1965 – Σκηνοθεσία: Γιάν Κάνταρ – Έλμαρ Κλος
Πρωταγωνιστούν: Ζόζεφ Κρόνερ, Ίντα Καμίνσκα, Χάνα Σλίβκοβα, Μάρτιν Χολύ Φράντιτσεκ Ζβάρικ κ.α.
«Το μαγαζάκι της κεντρικής οδού», είναι μια ταινία βαθιά επηρεασμένη από την άσκηση της ναζιστικής εξουσίας σε μια μικρή πόλη της Σλοβακίας από τη Γερμανία. Γυρίστηκε στο Σάμπινοβ στην ανατολική Σλοβακία, με πολλά τοπικά χαρακτηριστικά, αλλά θα μπορούσε εύκολα να είναι η ιστορία μιας οποιασδήποτε ευρωπαϊκής πόλης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το έτος είναι 1942 και ο Χίτλερ το Τρίτο Ράιχ έχει κατακτήσει σχεδόν το σύνολο της ευρωπαϊκής ηπείρου μέσα από την αποτελεσματική χρήση της ωμής βίας. Ολοκληρωτικές κυβερνήσεις μαριονέτες, χειραγωγούνται από το Βερολίνο, οι οποίες καθορίστηκαν με τη βία για τις χώρες αυτές. Η Γαλλία, η Κροατία και η Σλοβακία ήταν κάποια από αυτά τα γερμανο-ελεγχόμενα περιφερειακά κράτη, όπου οι ναζιστικοί νόμοι και το ναζιστικό στάτους επιβλήθηκε σταθερά. Η καταδίωξη και η εξόντωση των Εβραίων έγινε ακριβώς με τον ίδιο ενθουσιασμό από πολλούς από τους συμμάχους της Γερμανίας σα να ήταν στο ίδιο το Τρίτο Ράιχ. «Τo μαγαζάκι της κεντρικής οδού» καταπιάνεται με αυτούς τους αντισημιτικούς νόμους στη Σλοβακία και μας κατευθύνει στα ηθικά διλήμματα που επέφερε η εφαρμογή τους.
«Το μαγαζάκι της κεντρικής οδού»
Η ταινία τοποθετείται την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στο Σλοβακικό Τμήμα της Τσεχοσλοβακίας. Ο Άντον «Τόνο» Μπρτκο είναι ένας φτωχός ξυλουργός, που ζει με τη γυναίκα του την φιλάργυρη και λάγνα Εβελίνα, η οποία δεν τον εκτιμά και πολύ. Ένα βράδυ, θα τους επισκεφτεί η αδελφή της με τον σύζυγό της, ο οποίος είναι διοικητής στην πόλη. Τότε θα του δώσει την ιδιοκτησία ενός μαγαζιού κουμπιών που βρίσκεται στην Κεντρική Οδό, του οποίου η ιδιοκτήτρια είναι μία ηλικιωμένη Εβραία, σχεδόν κωφή. Όλο αυτό είναι μέρος της διαδικασίας αποκλεισμού και εξόντωσης των εβραίων της πόλης. Όταν ο Τόνο πηγαίνει την επόμενη μέρα στο μαγαζί γνωρίζει την κυρία Λατμάνοβα, μια καλοσυνάτη και αγαθή ιδιοκτήτρια, η οποία όμως δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Ένα μέλος της αντίστασης, ο Κουχάρ, προτείνει στον Τόνο να μείνει κι αυτή στο μαγαζί και να της πουν ότι απλά ότι θα τη βοηθούσε κι έτσι έκανε, ενώ αυτή πιστεύει ότι έχει σταλεί από μακρινούς συγγενείς για να την βοηθήσουν.
Στην πορεία η καλοσύνη και η αφέλεια της ηλικιωμένης σκλαβώνουν τον Τόνο, ο οποίος αρχίζει και τη συμπαθεί. Ωστόσο της φτιάχνει και όλα τα έπιπλα τα οποία ήταν ερείπια. Με τον καιρό, φτάνει η ώρα που οι Αρχές θα μάζευαν του Εβραίους και θα τους στέλνανε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Τόνο, που βρισκόταν σε αμηχανία γιατί δεν ήξερε τι να κάνει, αρχίζει και πίνει μες το μαγαζί, βλέποντας, μπροστά από ένα μνημείο που μόλις φτιάχτηκε, τις Αρχές να μαζεύουν τους Εβραίους. Όταν ξύπνησε η κυρία Λατμάνοβα, αρχικώς νευρίασε που είδε ημέρα Σαββάτου, ανοιχτό το μαγαζί και παρά τις προσπάθειες του Τόνο να της εξηγήσει τι γίνεται και πως πρέπει οπωσδήποτε να κρυφτεί, εκείνη δεν καταλαβαίνει.
Αργότερα, όμως και καθώς έπινε ο Τόνο, φοβήθηκε πως ο κουνιάδος του, του είχε δώσει το μαγαζί για να τον ονομάσει Φιλοεβραίο, που τελικά από ό,τι έμαθε, από τον Κουχάρ, είναι χειρότερο από το να είσαι Εβραίος για αυτούς (Ο Κουχάρ επίσης συλλήφθηκε και βασανίστηκε). Έτσι, αποφασίζει να την παραδώσει από μόνος του. Η Λουντμάνοβα μέσα στον πανικό τρόμαξε και δεν ήθελε να φύγει. Οι Εβραίοι έχουν φύγει και φαινομενικά η κυρία Λατμάνοβα να έχει γλιτώσει. Όμως, το μαγαζί πλησιάζει ο μπατζανάκης του και καθώς παλεύει να την κρύψει για να μη τη δουν, τη σκοτώνει κατά λάθος. Μόλις τη βλέπει νεκρή, κλείνει το μαγαζί… Μετά και οι δυο σαν σε όνειρο να βγαίνουν καλοντυμένοι από το μαγαζί με τη συνοδεία φιλαρμονικής.
Η ταινία βραβεύτηκε με όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας 1965, καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στο φεστιβάλ κινηματογράφου Καννών 1965. Βραβείο χρυσής πλακέτας Ντάβιντ Ντι Ντονατέλο, βραβείο κοινού φεστιβάλ κινηματογράφου Pilsen 1968.
Υποψήφια για όσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου και δεκάδες άλλα βραβεία. Ένα φίλμ που οι κριτικοί ανακήρυξαν αριστούργημα, η πρώτη ταινία του νέου κύματος τσέχικου κινηματογράφου που απέκτησε διεθνή φήμη.
Κινηματογραφικές προβολές με ελεύθερη είσοδο για όλους
Ο Δήμος Ικαρίας στα πλαίσια των θερινών πολιτιστικών εκδηλώσεων, διοργανώνει ένα κύκλο κινηματογραφικών προβολών με ελεύθερη είσοδο για όλους.
Τρίτη 28 Αυγούστου 2018 – Ώρα Έναρξης 21:00
Ιταλική ταινία 1974 – Σκηνοθεσία Π.& Β.Ταβιάνι Πρωταγωνιστούν : Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, Λέα Μασάρι, Μίμσι Φάρμερ, Λάουρα Μπέτι
Υπόθεση : Ένας αριστοκράτης ενώνεται με κάποια ομάδα ριζοσπαστών σε μια αποστολή με στόχο την επανάσταση. Μοναδική ερμηνεία από τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, που τη συνοδεύει η αριστουργηματική μουσική του Ένιο Μορικόνε. Η σχεδόν θρησκευτική πίστη σε ένα σκοπό, το συναίσθημα που κινητοποιεί από καταβολής κόσμου τους ανθρώπους, μπαίνει στο μικροσκόπιο των Ταβιάνι σε μια εποχή που η ιταλική χερσόνησος ήταν ακόμη διαιρεμένη και οι ιδεολογίες βρίσκονταν σε υβριδικό στάδιο. Ειδικό βάρος δίνεται στην έννοια της προδοσίας, που κυριαρχεί εν προκειμένω στις επαναστατικές προσπάθειες, με τους αγωνιστές να στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου και την αριστουργηματική μουσική του Ένιο Μορικόνε όχι μόνο να αναδεικνύει τις ψυχολογικές μεταστροφές των ηρώων, αλλά να οριοθετεί και την εξέλιξη της δράσης.
ALLONZANFAN
Ο τίτλος της ταινίας αναφέρεται στο όνομα ενός εκ των ηγετών των επαναστατών που θα παίξει καταλυτικό ρόλο στο φινάλε. Το όνομα Αλονζανφάν αποτελεί προέρχεται από τις πρώτες λέξεις του εθνικού ύμνου της Γαλλίας, ”La Mareillaise”.
Το φιλμ των αδελφών Ταβιάνι σε εισάγει σιγά-σιγά στο ιδιότυπο σύμπαν που προσπαθούν να δημιουργήσουν και μετά από τα πρώτα 20 λεπτά μέχρι και το τέλος της ταινίας παρακολουθείς αποσβολωμένος τις εξελίξεις της ιστορίας. Επίσης, γίνεται από τα πρώτα κιόλας λεπτά κατανοητό το γεγονός ότι η ταινία δεν θέλει να αναφερθεί αποκλειστικά στα γεγονότα εκείνης της εποχής αλλά αποτελεί και μια παραβολή πάνω στις έννοιες της επανάστασης, της ουτοπίας και των συμφερόντων των τάξεων.
Ο ήρωας που υποδύεται ο υπέροχος Μαρτσέλο Μαστρογιάνι αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην επανάσταση που έχει αρχίσει να τον εξαντλεί ψυχικά και σωματικά και στην παλιά του ζωή όπου ήταν βολεμένος στις ανέσεις της τεράστιας έπαυλης της οικογένειάς του.
Στην ουσία είναι ένας άνθρωπος τρομαγμένος που θέλει να τα παρατήσει όλα και να φύγει με το παιδί του στην ασφάλεια της Αμερικής, εκεί όπου ανώνυμος πλέον θα μπορέσει να κάνει μια καινούρια αρχή. Βέβαια, όπως συμβαίνει σε όλες τις μεγάλες ιστορικές διαμάχες, έτσι κι εδώ ο Φούλβιο καλείται να διαλέξει στρατόπεδο. Μέχρι και την τελευταία στιγμή της ζωής του θα είναι ανίκανος όμως να διαλέξει ανάμεσα στην ουτοπία που οραματίζεται μέχρι και την ύστατη στιγμή μια μικρή ομάδα επαναστατών ή στην ολοκλήρωση μιας πράξης προδοσίας που όμως θα εξασφαλίσει ασφάλεια σε εκείνον και το γιο του.
Πέρα από την μεγαλειώδη ερμηνεία που δίνει ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, στην ταινία εμφανίζονται και δύο πανέμορφες Ιταλίδες η Λέα Μασάρι και η Μίμσυ Φάρμερ.
Ο φακός των δύο ιδιοφυών σκηνοθετών αιχμαλωτίζει τα βλέμματά τους σε κάθε πιθανή τους έκφραση ενώ αποτυπώνονται στο φιλμ και τα γυμνά σώματά τους με έναν τρόπο που μόνο σεβασμό δείχνει απέναντι στη γυναικεία ομορφιά. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι η ταινία των αδελφών Ταβιάνι δεν αποτελεί άλλη μια ιστορική ταινία του συρμού.
Με ένα υπέροχο μοντάζ, με μουσικά διαλείμματα επιμελημένα από τον Ένιο Μορικόνε που έχουν γράψει ιστορία και με ζητήματα που απασχολούν διαχρονικά την πολιτική ιστορία, το φιλμ των Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι είναι φανερό ότι πρόκειται για κάτι παραπάνω από μια τυπική κινηματογραφική εμπειρία.
Κινηματογραφικές προβολές με ελεύθερη είσοδο για όλους
Ο Δήμος Ικαρίας στα πλαίσια των θερινών πολιτιστικών εκδηλώσεων, διοργανώνει ένα κύκλο κινηματογραφικών προβολών με ελεύθερη είσοδο για όλους.
Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018 – Ώρα Έναρξης 21:00
Το ανατρεπτικό ιστορικό ντοκιμαντέρ του CAMILO TAVARES – 2012 .
Υπόθεση : Ένα ιστορικό θρίλερ που παρέχει αποδείξεις για τη χειραγώγηση και τη χρηματοδότηση των επενδύσεων από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης για τη διεξαγωγή του στρατιωτικού πραξικοπήματος στη Βραζιλία το 1964. το οποίο έριξε την νόμιμη βραζιλιάνικη κυβέρνηση από την εξουσία και εγκαθίδρυσε μια στρατιωτική δικτατορία που κράτησε 21 χρόνια.
Πάνω από 10 συμμετοχές σε Διεθνή Φεστιβάλ.\Ειδικά Βραβεία Κριτικής επιτροπής (22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αριζόνα, 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Long Island), Βραβείο Καλύτερου Ξένου Ντοκυμαντέρ Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφο St Trope.
Κινηματογραφικές προβολές με ελεύθερη είσοδο για όλους
