Το Αρχαιολογικό Μουσείο στον Άγιο Κήρυκο ιδρύθηκε με σκοπό την προβολή και ανάδειξη των αρχαιολογικών ευρημάτων του νησιού που μαρτυρούν τον πολιτισμό που αναπτύχθηκε στην Ικαρία από τους πρότερους αρχαιολογικούς χρόνους (Μεσολιθικούς, Νεολιθικούς) ώς την Ύστερη Αρχαιότητα.
Ικαρία, Ανεμόεσσα, Ιχθυόεσσα, Δόλις αλίμενος, απόκρημνη και δύσβατη. Το βουνό Αθέρας τη χωρίζει στη μέση επιβάλλοντας στο τοπίο έντονες μορφολογικές διακυμάνσεις από πεδιάδες, ποτάμια, απότομες χαράδρες, εντυπωσιακά βραχώδη οροπέδια. Μια μόνιμα ανταριασμένη θάλασσα περιβάλλει το νησί. Το Ικάριο πέλαγος, γνωστό από την Αρχαιότητα για τα άγρια κύματά του έμελλε να συνδεθεί με τον μύθο του Ίκαρου και γενναιόδωρο κάποιες στιγμές να μας αποκαλύψει κάποια από τα κρυμμένα μυστικά του.
Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι, παρά τη βραχώδη και απόκρημνη μορφολογία της, η Ικαρία κατοικούνταν αδιάλειπτα από την πρώιμη εποχή του λίθου ώς την Ύστερη Αρχαιότητα, όπως απέδειξε η αρχαιολογική έρευνα.
Η ανασκαφική έρευνα και η σημαντική συνεισφορά των κατοίκων του νησιού
Οι πρώτες ανασκαφές στο νησί πραγματοποιήθηκαν από τον Λίνο Πολίτη το 1938 – 1939 στο Να, όπου ήρθαν στο φως σημαντικά τεκμήρια για την ύπαρξη ιερού προς τιμήν της Αρτέμιδος Ταυροπόλου, ενώ στον ίδιο χώρο έγιναν ανασκαφές και το 1989 από τη Φωτεινή Ζαφειροπούλου). Το 1972 εντοπίστηκαν πρωτογεωμετρικά όστρακα στον λόφο της Αγίας Ειρήνης στον Κάμπο από τον καθηγητή Πέτρο Θέμελη ενώ τα πρώτα εκθέματα της Αρχαιολογικής Συλλογής του Αγίου Κηρύκου συλλέχθηκαν από τον καθηγητή Γεώργιο Κάτση στην αίθουσα του Γυμνασίου το 1950.
Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, η αρχαιολογική έρευνα βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο ενώ τα περισσότερα εκθέματα απεκαλύφθησαν τυχαία ή από ευκαιριακές ανασκαφές (Νικολάου Κοντολέοντα και Βαρβάρας Φιλιππάκη) και από περισυλλογές του Θεμιστοκλή Κατσαρού.
Σημαντική ήταν η συνεισφορά των κατοίκων του νησιού, που παρέδωσαν στο Μουσείο όσα αρχαία αντικείμενα έβρισκαν καθώς καλλιεργούσαν τα χωράφια τους ή κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής τους με την αλιεία. Όταν κατασκευάστηκε το Μουσείο του Κάμπου με τη βοήθεια κατοίκων και ομογενών, οι κάτοικοι της περιοχής παρέδωσαν αρχαιολογικά ευρήματα που φύλασσαν στα σπίτια τους. Κάποια από αυτά μεταφέρθηκαν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ικαρίας στον Άγιο Κήρυκο, ενώ μέρος αυτών παρέμεινε στην Αρχαιολογική Συλλογή του Κάμπου, η οποία λειτουργεί καθημερινά και είναι επισκέψιμη για το κοινό.
Στο Παλαιό Γυμνάσιο το Αρχαιολογικό Μουσείο στον Άγιο Κήρυκο
Το Αρχαιολογικό Μουσείο στον Άγιο Κήρυκο ιδρύθηκε με σκοπό την προβολή και ανάδειξη των αρχαιολογικών ευρημάτων του νησιού που μαρτυρούν τον πολιτισμό που αναπτύχθηκε στην Ικαρία από τους πρότερους αρχαιολογικούς χρόνους (Μεσολιθικούς, Νεολιθικούς) ώς την Ύστερη Αρχαιότητα. Αποτελεί κέντρο πολιτισμού για όλη την ευρύτερη περιοχή καθώς περιλαμβάνει και ευρήματα από τα απομονωμένα νησιά των Φούρνων – Κορσεών.
Σε ένα εντυπωσιακό νεοκλασικό κτήριο που χρονολογείται από το 1925 στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο Ικαρίας. Το Παλαιό Γυμνάσιο κατασκευάστηκε από ομογενείς Ικαριώτες της Αμερικής και το 2009 παραχωρήθηκε από το Δ.Σ. του Αγίου Κηρύκου επί δημαρχίας Θεόδωρου Θεοδωράκη στην Εφορεία Αρχαιοτήτων. Η χρηματοδότηση του έργου της Έκθεσης εξασφαλίστηκε με την ένταξή του στο «ΕΣΠΑ Κρήτης και Νήσων Αιγαίου 2007 – 2013» και, όταν ολοκληρώθηκαν οι επισκευαστικές εργασίες από το υπουργείο Πολιτισμού, το έργο παραδόθηκε στο κοινό τον Σεπτέμβριο του 2015.
Το Μουσείο περιλαμβάνει δύο αίθουσες, μία για τη μόνιμη έκθεση και μία για την οργάνωση περιοδικών εκθέσεων, πολιτιστικών εκδηλώσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Υπηρετεί δε τη σύγχρονη μουσειακή αντίληψη στην παρουσίαση των εκθεμάτων όσο και στην προσέγγιση των επισκεπτών. Ο χώρος είναι φιλόξενος και ευχάριστος, ενώ ο διδακτικός σκοπός που υπηρετεί πλαισιώνεται από πλούσιο εποπτικό υλικό.
Το άλμα στον ιστορικό χρόνο επιχειρείται και με τη βοήθεια ψηφιακών μέσων με την προβολή δύο ταινιών μικρού μήκους. Η μία αφορά κυρίως τους μικρούς επισκέπτες και μιλά για τον μύθο του Ίκαρου, η άλλη απευθύνεται στους ενήλικους παρουσιάζοντας μια σύντομη ιστορία του νησιού μέσα από τα ευρήματα της αρχαιολογικής έρευνας.
Οι επισκέπτες του μουσείου έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα από διαφορετικές τοποθεσίες του νησιού. Να μετέχουν σε ένα ταξίδι στον ιστορικό χρόνο και να πληροφορηθούν για τον πολιτισμό και τις συνήθειες των αρχαίων Ικάριων. Οι μικροί επισκέπτες θα πληροφορηθούν για τα παιχνίδια που έπαιζαν οι αρχαίοι συνομήλικοί τους ενώ οι ενήλικοι άνω των 40 θα ανασύρουν παιδικές μνήμες από αυτά.
Τα εργαλεία, μάρτυρες της ανθρώπινης δραστηριότητας από τους πρώιμους προϊστορικούς χρόνους, η περίφημη στήλη της Ικαρίας, τα ευρήματα από το Δράκανο συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών. Μια πιο γλαφυρή εικόνα της ακρόπολης του Δράκανου μας δίνει η αναπαράσταση σε μακέτα της ευρύτερης περιοχής.
Βασικός στόχος του Αρχαιολογικού Μουσείου στον Άγιο Κήρυκο αποτελεί η πολιτισμική αναβάθμιση του νησιού. Στην κατεύθυνση αυτή πραγματοποιούνται πολιτιστικές εκδηλώσεις κυρίως τη θερινή περίοδο και εκπαιδευτικά προγράμματα για τα σχολεία κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Στις αρχές Αυγούστου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση – αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι με τη Λαϊκή Ορχήστρα της Φιλαρμονικής Δήμου Ικαρίας.
Η Ικαρία από τους πρώιμους Προϊστορικούς έως την Ύστερη Αρχαιότητα
Περιδιαβαίνοντας το μουσείο μαθαίνουμε για την ιστορία της Ικαρίας από τους πρώιμους Προϊστορικούς, τους Αρχαϊκούς και Κλασικούς χρόνους. Εργαλεία της Νεολιθικής περιόδου συνέλεξαν κάτοικοι του νησιού σε όλο το νησί. Λεπίδες, φολίδες από οψιανό και πυριτόλιθο, λίθινοι πελέκεις, τα γνωστά στην Ικαρία ως «αστροπελέκια». Στη θέση Κεραμέ στην ανατολική πλευρά του νησιού μαρτυρείται η αρχαιότερη έως τώρα εγκατάσταση στην Ικαρία κατά τους Μεσολιθικούς χρόνους. Συγκεκριμένα στην 9η και 8η χιλιετία.
Στην περιοχή Φάρος πιθανολογείται η ύπαρξη νεολιθικού οικισμού (5η χιλιετία π.Χ.). Η ανθρώπινη παρουσία στο νησί την Εποχή του Χαλκού (3200 – 1100 π.Χ.) μαρτυρείται από την εύρεση χρηστικών αγγείων στον Κάμπο και το Καταφύγι.
Οινόη, η σημαντικότερη πόλη της αρχαίας Ικαρίας
Η αρχαία Οινόη (Κάμπος) κατοικήθηκε από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού. Ήταν η σημαντικότερη πόλη της αρχαίας Ικαρίας, στην επικράτεια της οποίας ανήκε το ιερό της Αρτέμιδος. Από τον 3ο αι. π.Χ. η Οινόη είχε κυκλοφορήσει δικά της νομίσματα με την κεφαλή του Διονύσου ή της Αρτέμιδος στη μια όψη και σταφύλι, ταύρο ή με άλλες παραστάσεις στην άλλη, μαζί με την επιγραφή ΟΙΝΑΙΩΝ, ΟΙΝΑΙ ή ΟΙ.
Οι Οιναίοι αναφέρονται στους φορολογικούς καταλόγους της Α’ Αθηναϊκής Συμμαχίας (455/444-439 π.Χ.) όπου κατέβαλλαν φόρο 1 ταλάντου και 5.000 δραχμών ετησίως καθώς αναγράφονται ως οφειλέτες στην Αμφικτυονία της Δήλου και σε ψηφίσματα.
Στο ΒΑ τμήμα της αρχαίας Οινόης έχει εντοπιστεί χώρος αθλητικών εγκαταστάσεων που εξυπηρετούσε τη λειτουργία «εφηβείου». Στον Κάμπο βρέθηκε ενεπίγραφος κιονίσκος του 1ου αι. μ.Χ. με κατάλογο ονομάτων εφήβων και των εκπαιδευτών τους.
Η παρακμή της πόλης φαίνεται να ξεκινά τον 1ο αι. μ.Χ., ωστόσο τους επόμενους αιώνες διαθέτει δημόσια λουτρά και αθλητικές εγκαταστάσεις με εφηβείο. Σημαντικότερο μνημείο της Ρωμαϊκής περιόδου που δείχνει την πολιτιστική ανάπτυξη στην περιοχή ήταν το Ωδείο.
Ο θεσμός της εφηβείας είχε στόχο την προετοιμασία των νέων για τη μετάβαση στην ωριμότητα. Αντίστοιχοι θεσμοί ίσχυαν σε όλο τον αρχαιοελληνικό κόσμο. Βασικό στοιχείο της προετοιμασίας των νέων ήταν η στρατιωτική αγωγή με την εξάσκηση σε αθλήματα (πάλη, πυγμαχία, δρόμος κ.ά.) και στη χρήση των όπλων. Οι τελετουργίες στις οποίες καλούνταν να μετέχουν οι νέοι (θυσίες, πομπές, παρενδυσία, κούρεμα μακριάς κόμης) αποσκοπούσαν στη μετάδοση των εθιμικών αξιών της πόλης. Σύμφωνα με το αθηναϊκό παράδειγμα οι νέοι 18 – 20 ετών απομακρύνονταν από το κοινωνικό σύνολο και υπηρετούσαν ως στρατιώτες με ελαφρύ οπλισμό στις «εσχατιές» στα όρια της πόλης.
Ιερό Ταυροπόλου Αρτέμιδος στο Να
Η ίδρυση του ιερού της Ταυροπόλου Αρτέμιδος στο Να με βάση τα ευρήματα τοποθετείται στη Γεωμετρική Εποχή (9ος /8ος αι. π.Χ.) ενώ η ακμή του φαίνεται να αρχίζει στους αρχαϊκούς χρόνους (7ος αι. π.Χ.). Όπως μαρτυρείται από τα αντικείμενα ανατολικής τεχνοτροπίας – αφιερώματα στη θεά από διερχόμενους ναυτικούς λειτουργούσε ως σταθμός για τα πλοία που πήγαιναν από και προς τα μικρασιατικά παράλια.
Το ειδώλιο ένθρονης Κυβέλης, της φρυγικής Μεγάλης Θεάς της γονιμότητας και της άγριας φύσης που βρέθηκε, αποτελεί το πλέον αξιόλογο από τα ειδώλια και φιλοξενείται στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Η «ορεία μήτηρ» της Φρυγίας απολάμβανε μια οργιαστική λατρεία με πολλά διονυσιακά στοιχεία, όπως εκστατικοί χοροί και νυκτερινές πομπές στα βουνά, ανάλογη με τη λατρεία της Ταυροπόλου Αρτέμιδος στο αττικό ιερό της σημερινής Αρτέμιδος.
Επιτύμβια ανάγλυφα: Τα νεκρόδειπνα
Στην περιοχή της Προεσπέρας αποκαλύφθηκε μνημειακός τάφος στη θέση Τέφος. Κτερίσματα τάφων και τυχαία ευρήματα μαρτυρούν την κατοίκηση της δυσπρόσιτης περιοχής από τους Γεωμετρικούς έως τους Ρωμαϊκούς χρόνους.
Στο Μουσείο στον Άγιο Κήρυκο φιλοξενείται μαρμάρινη επιτύμβια πλάκα με ανάγλυφη σκηνή νεκρόδειπνου που βρέθηκε στην Προεσπέρα και χρονολογείται τον 2ο-1ο αι. π.Χ. Οι επιτύμβιες αυτές παραστάσεις είχαν μεγάλη διάδοση στη Μ. Ασία και την Ανατολική Ελλάδα από τον 4ο π.Χ. αι. και παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για τον ιδιωτικό βίο των ανθρώπων της εποχής.
Οι αμφορείς που εκτίθενται στο Μουσείο του Αγίου Κηρύκου (κάποιοι και στον Κάμπο) μαρτυρούν την ανάπτυξη του εμπορίου κατά την αρχαιότητα. Αποτελούσαν φορτίο πλοίων που ναυάγησε και μετέφεραν λάδι, κρασί, garum (είδος σάλτσας από παστά ψάρια) κ.ά. προϊόντα και χρονολογούνται από τους κλασικούς έως και τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους. Μεταξύ τους υπάρχουν εξαιρετικά σπάνιοι αμφορείς από την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο. Η ύπαρξη αυτής της μεγάλης συλλογής αμφορέων που φιλοξενείται στο μουσείο οφείλεται στην ευαισθησία των ψαράδων του νησιού που παρέδωσαν τα ευρήματα.
Η στήλη του Καταφυγίου
Η αρχαία ακρόπολη του Καταφυγίου κατοικείται από τη Νεολιθική περίοδο με συστηματική χρήση από τον 8ο αι. π.Χ. «Η στήλη του Καταφυγίου» βρέθηκε το 1933 στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού κατά τη διάρκεια εργασιών στην αυλή και αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα ανάγλυφα αυστηρού ρυθμού. Δημιουργήθηκε σε εργαστήρι στην Πάρο όπως μαρτυρά η υπογραφή του καλλιτέχνη “ΠΛΑΤΘΙΣ ΠΑΡΙΩΣ ΕΠΩΗΣΕΝ” και στάλθηκε στην Ικαρία, όπου προστέθηκε από τον αγοραστή και δεύτερη επιγραφή. Απεικονίζει ένθρονη γυναικεία μορφή ενδεδυμένη που κρατά γυμνό βρέφος και προς την οποία είναι στραμμένες μορφές νεότερης ηλικίας, ανδρικές και παιδικές.
Η ερμηνεία της παράστασης αποτελεί έως σήμερα αντικείμενο μελέτης των ερευνητών. Η άποψη που επικρατεί αποδίδει θρησκευτικό αναθηματικό χαρακτήρα θεωρώντας την καθιστή μορφή με το βρέφος, κουροτρόφο θεά, προς την οποία παρουσιάζουν οι νέες ανδρικές μορφές το νεότερο μέλος της οικογένειας μαζί με τα άλλα δύο μικρά παιδιά. Η τελετή που απεικονίζεται πιθανολογείται ότι αναφέρεται στο πέρασμα από την παιδική στην εφηβική ηλικία.
Στο ανατολικό τμήμα του νησιού βρίσκεται η αρχαία λουτρόπολη, αι Θέρμαι, σημερινά Θέρμα. Παρόλο που άγνωστη παραμένει η ακριβής θέση του οικισμού και ο χρόνος ίδρυσής του, είναι βέβαιο ότι στους Κλασικούς χρόνους υπάρχει μια πόλη αυτάρκης που μετέχει στην Αθηναϊκή Συμμαχία ως ενεργό μέλος. Στο μουσείο φιλοξενείται χάλκινο νόμισμα της πόλης που χρονολογείται στους Ελληνιστικούς χρόνους.
Τα Ανεμοτάφια της Ικαρίας
Στην Ικαρία, γνωστή στην αρχαιότητα και ως Ανεμόεσσα για τη σφοδρότητα των ανέμων της, πριν από διακόσια χρόνια περίπου οι άνθρωποι μαζεύονταν και «ηθάβγασιν τον αέραν». Το τελετουργικό αυτό ήταν διαδεδομένο στα χωριά Νέγια, Μονοκάμπι και Καταφύγι.
Στο ανατολικό τμήμα του νησιού υπάρχουν δύο τοποθεσίες με την ονομασία «Ανεμοτάφια», όπου σωροί από χώμα σε σχήμα τύμβου είναι καλυμμένοι από πέτρες χαλαζία, εκεί οι κάτοικοι μαζεύονταν, έπαιρναν μια στάμνα με ανοιγμένο στόμιο, την έβαζαν στο χώμα και, όταν σφύριζε, την τάπωνε ο πιο ηλικιωμένος από αυτούς και έλεγε λόγια «μαγικά». Στη συνέχεια την έχωνε στο χώμα και μετά κάθε ένας με τη σειρά όλοι οι άλλοι χωριανοί έριχναν πέτρες χαλαζία από πάνω λέγοντας παράλληλα αναθέματα και λόγια μαγικά. (Γ.Α. Μέγας, Τα Ανεμοτάφια της Ικαρίας, 1956).
Το έθιμο των Ανεμοταφίων απηχεί την προσπάθεια του ανθρώπου να δαμάσει τη φύση και έλκει την καταγωγή του από τον μύθο του Αίολου, που θέλοντας να βοηθήσει τον Οδυσσέα στην επιστροφή του στην Ιθάκη του παρέδωσε τους ανέμους αφού πρώτα τους έκλεισε σε ασκό.
Ο κυκλικός πύργος στο Δράκανο
Στο ΒΔ tμήμα του νησιού, τείχος από πελεκημένους λίθους περικλείει όλη την έκταση του λόφου του Δράκανου. Μέσα στον οχυρωμένο χώρο υπάρχουν πολλά κτήρια που τα ευρήματα έως σήμερα καταδεικνύουν ως χώρους λατρείας. Το οχυρωματικό αυτό έργο εξασφάλιζε την εποπτεία σε όλη τη θαλάσσια περιοχή από τη Χίο έως την Πάτμο.
Μεγάλα οχυρωματικά έργα κατασκευάζονται στα νησιά του Αιγαίου αυτή την εποχή λόγω των διαρκών εντάσεων από τις πειρατικές επιδρομές και των αγώνων επικράτησης των επιγόνων του Μ. Αλεξάνδρου (Πύργος Χειμάρρου στη Νάξο, Αγίου Πέτρου στην Άνδρο, Άσπρος Πύργος στη Σέριφο κ.ά.). Μόνο όμως ο πύργος στο Δράκανο αποτελεί μέρος της οχύρωσης της πόλης. Τα κινητά ευρήματα, στα οποία περιλαμβάνονται είδη οπλισμού και καθημερινής χρήσης, πιστοποιούν τη χρήση του χώρου από τον 4ο αι. π.Χ.
Ο κυκλικός πύργος στο Δράκανο είναι έργο υψηλής κατασκευαστικής ποιότητας και μεγάλου κόστους. Ήταν άριστο παρατηρητήριο και φρυκτωρία. Φρυκτωρίες λέγονταν οι ειδικά επιλεγμένοι σταθμοί για τη μετάδοση πληροφοριών με τη βοήθεια αναμμένων δαυλών, των «φρυκτών», εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτόν ένα πρώιμο δίκτυο επικοινωνίας. Οι φρυκτωροί ήταν σε επιφυλακή νύχτα και μέρα για να αναμεταδώσουν από τους κυκλικούς αυτούς πύργους σήματα αν χρειαστεί. Χρησιμοποιούνταν κυρίως για στρατιωτικούς λόγους ή για τα διατάγματα κεντρικής διοίκησης σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας έως και τους Βυζαντινούς χρόνους.
Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αγ. Κηρύκου ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει ευρήματα από την ακρόπολη στο Δράκανο, όπως όπλα και χάλκινα νομίσματα, γραφίδες για γραφή σε πινάκια, τμήμα από χρυσό κόσμημα, κεφάλια γυναικείων ειδωλίων τύπου «Ταναγραίας», προτομή ολόγλυφης μορφής με κάλυμμα στο κεφάλι Ελληνιστικών χρόνων και πλήθος λύχνων που χρονολογούνται στους Ύστερους Κλασικούς χρόνους έως τους πρώιμους Ρωμαϊκούς.
Στο Αρχαιολογικό Μουσείο φιλοξενούνται επίσης αντιπροσωπευτικά έργα γεωμετρικής τέχνης, όπως αγγεία του 9ου/10ου αι. (Κάμπος, Προεσπέρα, Καταφύγι), πόρπες με ίχνη καύσης που επαληθεύουν τους ομηρικούς στίχους για την καύση νεκρών, κτερίσματα τάφων (π.χ. οι προτομές από την Οξέ), παιδικά παιχνίδια όπως οι αστράγαλοι (κότσια), διαδεδομένο παιχνίδι της αρχαιότητας.
Τέλος ο επισκέπτης θα θαυμάσει αρχαιολογικά ευρήματα από τους Φούρνους – Κορσεούς που μαρτυρούν την ανάπτυξη οικισμών στα νησιά αυτά από τα Αρχαϊκά έως τα Ρωμαϊκά χρόνια.
Αρχαιολογικό Μουσείο Ικαρίας, ένα κόσμημα που δεν πρέπει να παραμένει κρυφό
Λαμπρό επίτευγμα χρόνων, το Αρχαιολογικό Μουσείο στον Άγιο Κήρυκο θα μπορούσε να αποτελεί κέντρο πολιτισμού και εκπαίδευσης συμβάλλοντας στη διάσωση της συλλογικής μνήμης και την ιστορική γνώση. Μια επίσκεψη από τους παραθεριστές τους θερινούς μήνες κρίνεται απαραίτητη, καθώς αποτελεί μια ευχάριστη περιήγηση στην ιστορία του νησιού.
Ωστόσο επιβάλλεται να υπάρξει πρόνοια από τον Δήμο Ικαρίας για την ανάδειξή του. Πραγματικά είναι ιδιαίτερα περίπλοκο για έναν επισκέπτη να μεταβεί στο μουσείο από το λιμάνι, όχι εξαιτίας της απόστασης, αλλά κυρίως από την έλλειψη επαρκούς σηματοδότησης με ταμπέλες που να υποδεικνύουν την κατεύθυνση προς αυτό. Δυστυχώς το Μουσείο δεν χαίρει της προβολής που του αρμόζει, με ευθύνη των αρμόδιων φορέων, με αποτέλεσμα σήμερα, δύο χρόνια μετά τη λειτουργία του, επισκέπτες αλλά και κάτοικοι του νησιού να αγνοούν την ύπαρξή του!
Είναι κρίμα ένα κόσμημα για την Ικαρία και την ευρύτερη περιοχή, που αποτελούσε πάγιο αίτημα των απανταχού Ικαριωτών και έγινε εφικτή η δημιουργία του με τη συνεισφορά όλων, παλαιότερων και νέων -ερευνητών, φορέων και κατοίκων-, να παραμένει κρυφό και άγνωστο σε αυτούς στους οποίους κυρίως απευθύνεται, με αποτέλεσμα να μην υπηρετείται εν τέλει ο σκοπός για τον οποίο υλοποιήθηκε.
Info:
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ικαρίας βρίσκεται στον Άγιο Κήρυκο κοντά στο νοσοκομείο. Ώρες λειτουργίας: Κατά τη θερινή περίοδο από τις 08.30 – 15.00. Στο μουσείο διενεργούνται εκπαιδευτικά προγράμματα και σχολικές επισκέψεις. Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους, ενώ υπάρχει πρόσβαση για ΑμεΑ.
Πηγές: «Ικαρία η Ανεμόεσσα, Οδηγός Έκθεσης Αρχαιολογικού Μουσείου Αγίου Κηρύκου», υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού ΓΔΑΠΚ, Εφορεία Αρχαιοτήτων Σάμου – Ικαρίας, Πληροφορίες από συζητήσεις με τους αρχαιοφύλακες των Αρχαιολογικών Συλλογών στον Κάμπο και στο Αρχαιολογικό Μουσείο στον Άγιο Κήρυκο και από κατοίκους του νησιού.
Αναδημοσίευση από : http://www.avgi.gr
