ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ελευσίνα, 17/12/2017
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ομιλία του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στο 8ο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση της Δυτικής Αττικής
Είναι μεγάλη η χαρά μου να βρίσκομαι σήμερα εδώ ανάμεσά σας. Είναι μεγάλη η χαρά μου να βρίσκομαι στη Δυτική Αττική. Είναι μεγάλη η χαρά μου να βρίσκομαι σήμερα εδώ στην Ελευσίνα, στην πόλη που έχει δώσει μεγάλους αγώνες, εργατικούς αγώνες, κοινωνικούς αγώνες.
Στην πόλη, που, αγαπητέ Δήμαρχε, θα μου επιτρέψεις να θυμηθώ, έχει και μια πολύ μακρά και ουσιαστική παράδοση αγώνων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με τους πολύ σημαντικούς κομμουνιστές, αριστερούς δημάρχους. Να θυμηθώ τον Μιχάλη Λεβέντη, να θυμηθώ τον αείμνηστο Γιώργο Αμπατζόγλου, ο οποίος έφυγε πρόωρα. Να θυμηθώ τους αγώνες για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στην πόλη, για το Θριάσιο Νοσοκομείο. Γιατί όλες οι μεγάλες κατακτήσεις, που δεν είναι λίγες, δεν χαρίστηκαν σε αυτόν τον τόπο. Κερδήθηκαν μέσα από αγώνες.
Και θέλω να σας πω ότι έχω την αίσθηση πως βρισκόμαστε σήμερα εδώ εκτάκτως με βάση τον προγραμματισμό των Περιφερειακών Συνεδρίων. Είχαμε ως στόχο να κλείσουμε αυτόν τον -επιτρέψτε μου να πω- πρωτότυπο και πολύ εποικοδομητικό θεσμό που δημιουργήσαμε, προκειμένου να συνθέσουμε μαζί –Κυβέρνηση, παραγωγικοί φορείς και Τοπική Αυτοδιοίκηση- το σχέδιο για την αναπτυξιακή προοπτική, το αναπτυξιακό σχέδιο της επόμενης πενταετίας ανά Περιφέρεια. Έχοντας την αίσθηση ότι ένα από τα ελλείμματα, μία από τις αιτίες αυτής της ασύμμετρης και άνισης, ανισομερούς ανάπτυξης ή μη ανάπτυξης που είχαμε το προηγούμενο διάστημα στη χώρα, για να είμαι πιο ακριβής, οφείλεται και στο γεγονός ότι ποτέ δεν σχεδιάστηκε από τους συγκεκριμένους φορείς του τόπου, της Περιφέρειας, για τον τόπο, για την Περιφέρεια. Αλλά σχεδιάστηκε πίσω, στην καλύτερη περίπτωση, γιατί πολλές φορές δεν σχεδιάστηκε καν, πίσω από κλειστά γραφεία στο κέντρο, στην πρωτεύουσα. Διακόψαμε, λοιπόν, αυτή τη ροή, έχοντας κατά νου, στο τέλος, μετά από τα δώδεκα Περιφερειακά Συνέδρια, να έρθουμε στην Αττική και να χωρίσουμε σε δύο στη Δυτική και την Ανατολική Αττική. Διακόψαμε, γιατί θεωρώ πως έχουμε χρέος να βρισκόμαστε εδώ.
Έχουμε χρέος απέναντι στους ανθρώπους της Μάνδρας και της Νέας Περάμου, απέναντι στα θύματα της πρωτοφανούς αυτής φυσικής καταστροφής, αλλά και στις οικογένειές τους. Απέναντι στους ανθρώπους που έχασαν σπίτια, περιουσίες και επιχειρήσεις. Απέναντι όμως και σε όλους τους κατοίκους της Δυτικής Αττικής. Σε όλους τους συμπολίτες μας που έχουν κάθε δικαίωμα να απαιτούν ένα μέλλον διαφορετικό, ένα μέλλον δικαιότερο. Να μην αισθάνονται ότι κατοικούν στην πίσω αυλή της Αττικής, ότι είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Βρισκόμαστε, επίσης, σήμερα εδώ, διότι μην κρυβόμαστε, η περιοχή της Δυτικής Αττικής σκοπίμως αφέθηκε στο έλεος. Ήταν και είναι ακόμα το μέρος των φτωχών. Το κρυφό σημείο της περιόδου της ανάπτυξης των προηγούμενων δεκαετιών, αλλά και το μαλακό υπογάστριο της κρίσης, που μαστίζει τη χώρα μας από το 2010 και μετά.
Στη Δυτική Αττική συμπυκνώνονται οι παθογένειες, οι αδικίες και η ταξικότητα ενός ολόκληρου μοντέλου ανάπτυξης, που χρεοκόπησε με το ξεκίνημα της κρίσης στη χώρα μας. Αλλά και η μονομέρεια των πολιτικών διαχείρισης της οικονομικής κρίσης από το 2010 και μετά.
Διότι ξέρετε δεν υπάρχουν με τη στενή έννοια του όρου φυσικές καταστροφές. Οι καταστροφές τις περισσότερες φορές έχουν και πολιτικό και κοινωνικό χαρακτήρα και ταξικό πρόσημο. Και στην περιοχή της Mάνδρας, για παράδειγμα, η καταστροφή δεν σχετίζεται – δεν θα διαφωνήσω με όσα άκουσα πιο πριν- μόνο με την ένταση του καιρικού φαινομένου, που ήταν πράγματι πρωτοφανής. Και πράγματι, μπορεί να οφείλεται και σε αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής.
Σχετίζεται, όμως, και με το γεγονός ότι για δεκαετίες η περιοχή είχε αφεθεί στην τύχη της. Και αυτό –επιτρέψτε μου να πω- δεν ήταν απλή παράλειψη ή αμέλεια.
Η έλλειψη χωροταξικού και οικιστικού σχεδιασμού, ο πολλαπλασιασμός των αυθαίρετων κτισμάτων που έκλειναν τα ρέματα ή το μπάζωμα των ρεμάτων δεν ήταν τίποτε άλλο, από αυτό που χαρακτήριζε μια ολόκληρη κρατική πολιτική. Ή για να το πω με μια φράση: Η απουσία κρατικής πολιτικής ήταν η κρατική πολιτική. Γιατί με αυτόν τον τρόπο είχε αποφασίσει η πολιτική εξουσία για δεκαετίες να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της στέγης και των τεράστιων ανισοτήτων, κάνοντας τα στραβά μάτια και επιτρέποντας σχεδόν τα πάντα.
Σήμερα, λοιπόν, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις συνέπειες αυτής της σκόπιμης απουσίας. Σήμερα, όμως, έχουμε την υποχρέωση, τη δυνατότητα, αλλά και τη βούληση να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε αυτή την εικόνα.
Και τούτο σχετίζεται –αν θέλετε- και με τις προτεραιότητες αυτής της κυβέρνησης. Δεν αρκεί για μας να αντιμετωπίσουμε απλά και μόνο τις άμεσες συνέπειες της καταστροφής. Έχω την αίσθηση ότι αυτό επιχειρήσαμε να το κάνουμε και το κάναμε, το κάνουμε ακόμη και τώρα, συνεχίζουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: Με την άμεση κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού, την εκκίνηση των διαδικασιών αποκατάστασης των ζημιών, την έκτακτη αποζημίωση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Το βασικό θέμα, όμως, για μας, σήμερα δεν είναι μόνο η άμεση επούλωση των πληγών, αλλά θα έλεγα ότι είναι η πρόληψη και ο σχεδιασμός της επόμενης μέρας, του μέλλοντος. Να δημιουργήσουμε τους όρους, ώστε μια τέτοια καταστροφή να μην επαναληφθεί.
Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο, εάν σχεδιάσουμε από κοινού ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης για ολόκληρη την περιοχή. Ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο, που θα λαμβάνει υπόψη προτεραιότητες και δυνατότητες που έχει η περιοχή, θα θέτει στο επίκεντρο τους πολίτες, τους κατοίκους και τις ανάγκες τους και θα εντάσσεται με οργανικό τρόπο στο ευρύτερο αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας.
Και θα έλεγα, φίλες και φίλοι, ότι αυτό είναι κρίσιμο να γίνει σήμερα.
Είναι κρίσιμο να γίνει σήμερα, διότι σήμερα είναι και μια κρίσιμη στιγμή συνολικά για τη χώρα, εγώ θα έλεγα. Είναι η στιγμή που με την αλλαγή σελίδας στην οικονομική πορεία, με την εμπέδωση της σταθερότητας και την εκκίνηση της ανάκαμψης έχουμε την υποχρέωση να θεμελιώσουμε και να οργανώσουμε το μέλλον, ώστε να μην επαναληφθούν τα γεγονότα του παρελθόντος, τα λάθη του παρελθόντος.
Γιατί πράγματι η χώρα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, αλλά εγώ νομίζω -και αυτό είναι φανερό- ότι περνά πια σε μια νέα εποχή, αφήνει πίσω της την κρίση. Η ελληνική οικονομία ανέκαμψε πια μετά από πάρα πολλά χρόνια. Τα ελληνικά ομόλογα στις αγορές γύρισαν στις τιμές του 2006, τότε που ούτε καν σαν έννοια δεν υπήρχε η κρίση, όχι στο μυαλό, ούτε στο πίσω μέρος του μυαλού των ανθρώπων.
Το διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον για τη χώρα μας είναι πια εξαιρετικά σημαντικό, τεράστιο θα έλεγα. Και όλοι προεξοφλούν όχι μόνο την έξοδο από τα μνημόνια σε λίγους μήνες, αλλά και κάτι ακόμα πιο σημαντικό: Τη διαρκή και σταθερή ανάκαμψη τα επόμενα χρόνια.
Και ίσως, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, πρέπει τώρα να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα σε ένα διαφορετικό μοτίβο, σε πιο στέρεα θεμέλια, από αυτά που μας οδήγησαν στην κρίση. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, θα έλεγα ότι πέφτει σε μας το βάρος, που είναι ταυτόχρονα και μια μεγάλη πρόκληση, να μην επαναπαυτούμε. Να μην αφήσουμε τα πράγματα στον αυτόματο πιλότο, αλλά να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να οργανώσουμε αυτή την επόμενη μέρα, να σχεδιάσουμε το αύριο της χώρας προσαρμοσμένο στο μοντέλο της δίκαιης ανάπτυξης. Και να μην αφήσουμε την Ελλάδα να γυρίσει πίσω. Να γυρίσει πίσω στη φαυλότητα, που μας οδήγησε στην κρίση. Να γυρίσει πίσω στην απουσία σχεδιασμού, που μας οδήγησε στην κρίση. Να γυρίσει πίσω στο πελατειακό κράτος, στη διαφθορά και τη διαπλοκή που μας οδήγησε στην κρίση.
Και θα ήθελα να πω να μην γυρίσει πίσω και σε αυτούς που τα χρόνια της ανάπτυξης λεηλάτησαν όλες τις μεγάλες δυνατότητες της χώρας προς όφελος κάποιων λίγων, οι οποίοι κέρδισαν πολλά και στη συνέχεια χρεοκόπησαν τις επιχειρήσεις τους, βγάζοντας τα χρήματα αφορολόγητα σε τράπεζες του εξωτερικού.
Και ξέρετε κάτι, φίλες και φίλοι, έχουν όνομα και επίθετο όλοι αυτοί και τους γνωρίζουμε. Αλλά έχουν και θράσος. Γιατί πρόκειται για θράσος σήμερα να καταγγέλλουν εμάς που δίνουμε αυτόν τον τιτάνιο αγώνα να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση, αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στην κρίση.
Και ας μου επιτραπεί μόνο ένα σχόλιο εδώ –δεν συνηθίζω, δεν είναι ο χώρος να πολιτικολογώ με αυτά τα Συνέδρια- ξέρετε, άκουσα σήμερα, μετά από δυόμισι χρόνια που ήταν εξαφανισμένος, τον πρώην Πρωθυπουργό να μας κουνάει το δάχτυλο, χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί για τίποτε από όσα έκανε τα δυόμισι χρόνια που ήταν στην εξουσία. Ούτε γιατί έστειλε την οικονομία στα βάθη, ούτε γιατί έστειλε την ανεργία στα ύψη, ούτε γιατί επέβαλε ζούγκλα στα εργασιακά, ούτε γιατί χάιδευε τα αυτιά της Χρυσής Αυγής, ούτε γιατί έκανε την καταστολή καθημερινό φαινόμενο σε όλη τη χώρα. Και ακούγοντάς τον, μόνο μια απορία όμως μου γεννήθηκε: Αφού τα έκανε τόσο καλά αυτός και η κυβέρνησή του, γιατί δεν κατάφερε να πετύχει εκεί που σήμερα πετυχαίνουμε εμείς και βγάζουμε τη χώρα από την κρίση; Και κυρίως, αφού τα έκανε τόσο καλά, γιατί ο σημερινός Πρόεδρος της ΝΔ αισθάνεται την ανάγκη στο Συνέδριό του να κηρύξει την έναρξη μιας διαδικασίας για να αλλάξει –λέει- εκ βάθρων το κόμμα του; Αφού ομάδα που κερδίζει, δεν την αλλάζεις.
Φίλες και φίλοι, θέλω, όμως, να επανέλθω στα θέματα που απασχόλησαν αυτές τις δύο μέρες το Περιφερειακό Συνέδριο εδώ στη Δυτική Αττική, μια πολύ γόνιμη –πιστεύω- διαδικασία. Μια γόνιμη διαδικασία, που δεν πρέπει να μείνει σε αυτές τις δύο μέρες, δεν πρέπει να μείνει στα χαρτιά και τις διαπιστώσεις και τις εξαγγελίες. Αλλά πρέπει από κοινού να δρομολογήσουμε τον οδικό χάρτη της στενής παρακολούθησης όλων όσων αποφασίσαμε και από κοινού σχεδιάσαμε για την επόμενη μέρα της Δυτικής Αττικής.
Ο στόχος της ανάπτυξης ξεπερνάει μικροκομματικές φιέστες και μικροπολιτικές ακροβασίες.
Ο στόχος της δίκαιης ανάπτυξης είναι ένας και συγκεκριμένος:
Ο διαρκής περιορισμός των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων.
Και αυτός ακριβώς ο στόχος είναι που ορίζει και τα μέσα, αλλά και τις προτεραιότητες της πολιτικής μας.
Και ποιες είναι αυτές οι προτεραιότητες;
Πρώτον : η θέση της εργασίας στο επίκεντρο.
Με ένα μοντέλο ανάπτυξης που δεν θα βασίζεται στον χαμηλό μισθό και την καταστρατήγηση κάθε κεκτημένου.
Δεύτερον: η προσπάθεια να ανέβουμε στην αλυσίδα αξίας, παράγοντας προϊόντα και παρέχοντας υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.
Και αυτό χρειάζεται έναν σοβαρό οικονομικό και περιφερειακό σχεδιασμό.
Έναν σχεδιασμό που δεν θα πριμοδοτεί συγκεκριμένες περιοχές έναντι άλλων, αλλά θα αντιμετωπίζει το σύνολο της χώρας ως άξιο προσοχής και συμμετοχής στα οφέλη της ανάπτυξης.
Έναν σχεδιασμό για την αντιμετώπιση των δυσκολιών και την αξιοποίηση, όμως, των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε περιοχής της χώρας ξεχωριστά, θα έλεγα συνολικά των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Διότι το εργατικό δυναμικό και η γεωγραφική θέση, η ιστορία, ο πολιτισμός, ο φυσικός πλούτος είναι πλεονεκτήματα συγκριτικά, που πρέπει να αξιοποιήσουμε.
Γι αυτό λοιπόν είμαστε σήμερα εδώ: Να δουλέψουμε από κοινού προς αυτήν την κατεύθυνση.
Είναι εντυπωσιακό, όμως, το πώς μια περιοχή που αναδείχθηκε από την αρχαιότητα, γιατί ενέπνευσε την πνευματικότητα και την παραγωγή πολιτισμού, μια περιοχή με μοναδικό συνδυασμό από φυσικά κάλλη, εγκαταλείφθηκε, κατά τις δεκαετίες της στρεβλής ανάπτυξης, στη χωρίς έλεγχο οικοδόμηση και εγκατάσταση πολλές φορές επικίνδυνων δραστηριοτήτων.
Εγκαταλείφτηκε στην ανοχή ζωνών απόλυτης φτώχειας δίπλα σε μεγάλες μονάδες παραγωγής πλούτου, στη μετατροπή του θαλάσσιου μετώπου και της ίδιας της θάλασσας σε ζώνη ημιπαράνομων δραστηριοτήτων και σε τελική ανάλυση μετατράπηκε σε αποθήκη παροπλισμένου εξοπλισμού και μισοβυθισμένων πλοίων.
Δεν είναι, επομένως, μόνο οι καταστροφικές και θανατηφόρες πλημμύρες της 15ης Νοεμβρίου, που μας επιβάλλουν να υλοποιήσουμε μια στρατηγική ανασυγκρότησης για την περιοχή, αλλά είναι –θα έλεγα- και συσσωρευμένες για πολλά χρόνια καταστάσεις που έχουν παραμορφώσει τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της περιοχής, που την έχουν οδηγήσει σε μια ιδιάζουσα παρακμή και που έχουν εξαντλήσει τα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα.
Είναι, λοιπόν, αναγκαίο, αυτή τη στιγμή, να κάνουμε δύο πράγματα: Πρώτον, να κατανοήσουμε τα αίτια της καταστροφής και ταυτοχρόνως να είμαστε αποτελεσματικοί ως προς την αποκατάσταση των ζημιών, αλλά και την προστασία από μελλοντικούς κινδύνους.
Μιλώντας, λοιπόν, για την περιφέρεια της Δυτικής Αττικής θεωρώ ότι πρέπει να εστιάσουμε σε τέσσερα πολύ μεγάλα ζητήματα:
Στο θέμα της βιώσιμης ανάπτυξης, στο θέμα της ποιότητας ζωής, στο θέμα της κοινωνικής συνοχής και τέλος στις αναγκαίες παρεμβάσεις για να σχεδιάσουμε μια διαφορετική επόμενη μέρα.
Ξεκινώ από τη βιώσιμη ανάπτυξη, γιατί θεωρώ ότι στη βάση του σχεδιασμού μας πρέπει να βρίσκεται ακριβώς αυτό: Δηλαδή, η μετάβαση από την άναρχη και ανεξέλεγκτη συσσώρευση παραγωγικών δραστηριοτήτων σε αυτό που εμείς ονομάζουμε «βιώσιμη ανάπτυξη». Δηλαδή στην ανάπτυξη που θα παράγει αξιοπρεπείς και σταθερές σχέσεις εργασίας και ταυτόχρονα δεν θα επιβαρύνουν το περιβάλλον.
Και θα ξεκινήσω από τη βιομηχανία, η οποία στη Δυτική Αττική αποτελεί την κύρια, ίσως, οικονομική δραστηριότητα. Το ζήτημα που έχουμε να διαχειριστούμε σήμερα, δεν είναι ένα καινούργιο ζήτημα, είναι ένα ζήτημα στρεβλώσεων μισού αιώνα, θα έλεγα. Και γι’ αυτό είναι και πολύ σοβαρό και πολύ σύνθετο. Σχετίζεται με την άναρχη χωροθέτηση, τη λειτουργία άτυπων βιομηχανικών ζωνών που βρίσκονται διάσπαρτες σε όλη την περιφέρεια, με πολύ σοβαρές επιπτώσεις για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής στην περιοχή.
Αντιμετώπιση του προβλήματος, κατά την εκτίμησή μας, είναι η μετεγκατάσταση των βιομηχανιών αυτών σε οργανωμένα επιχειρηματικά πάρκα. Έτσι ώστε να δημιουργηθούν οικονομίες κλίμακας, να ελαχιστοποιηθεί η επιβάρυνση που προκαλείται σήμερα στον αστικό ιστό και να υπάρξει έλεγχος στη λειτουργία τους με βάση τις σύγχρονες περιβαλλοντικές προδιαγραφές.
Ως παράδειγμα ανεξέλεγκτης λειτουργίας, θα ήθελα να αναφέρω την περίπτωση του Ασπρόπυργου, όπου η δημιουργία επιχειρηματικού πάρκου είχε εγκαταλειφθεί πλήρως και το ζήτημα είχε ξεχαστεί σε κάποιο συρτάρι.
Η έγκριση ανάπτυξης του Πάρκου και η λειτουργία των αναγκαίων υποδομών είναι ένα μέλημα, που έχουμε αποφασίσει να το βάλουμε μπροστά. Αυτή η διαδικασία, λοιπόν, προχωρά τώρα και προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς.
Στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση, προωθείται ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την ανάπτυξη επιχειρηματικών πάρκων, καθώς και των υποδομών που είναι αναγκαίες για τη σωστή λειτουργία τους, με χρηματοδότηση από το Ταμείο Υποδομών, ενώ σχεδιάζεται η εξυγίανση των άτυπων περιοχών της περιφέρειας.
Παράλληλα, από το ΕΣΠΑ και τον Αναπτυξιακό Νόμο, παρέχονται κίνητρα για τη μετεγκατάσταση των επιχειρήσεων σε οργανωμένες περιοχές υποδοχής, εντός οργανωμένων υποδοχέων.
Με τον τρόπο αυτόν επιδιώκουμε να στηρίξουμε τη βιομηχανία, που είναι άλλωστε αποφασιστικός τομέας του στρατηγικού σχεδιασμού για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, διασφαλίζοντας, όμως, παράλληλα όρους βιώσιμης ανάπτυξης για το σύνολο της περιοχής.
Επιτρέψτε μου μια αναφορά ειδικότερη, όμως, στον ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα. Μια αναφορά, που έχει ιδιαίτερη αξία για τη Δυτική Αττική, αλλά και για τη χώρα στο σύνολό της, θα έλεγα. Διότι διαθέτουμε ένα υψηλού επιπέδου παραγωγικό δυναμικό, το οποίο, εδώ και πολλά χρόνια, υπο-αξιοποιείται με έντονα αρνητικές συνέπειες για την απασχόληση και την οικονομία της περιοχής. Το δυναμικό αυτό αφορά σε εγκαταστάσεις, αλλά βέβαια και σε ανθρώπινο δυναμικό, καλά εξειδικευμένους και καταρτισμένους εργαζόμενους.
Στο θέμα αυτό εργαζόμαστε στην κατεύθυνση εξεύρεσης βιώσιμων λύσεων με μακροπρόθεσμο ορίζοντα για την ανάπτυξη και την αναβάθμιση των μονάδων. Δεν θέλω να πω περισσότερα. Όμως, θέλω να ακούσετε αυτό: Προσδοκούμε ότι πολύ σύντομα, στο επόμενο διάστημα, θα έχουμε τα πρώτα επιθυμητά και μετρήσιμα αποτελέσματα, τα οποία θα είναι και ανακοινώσιμα.
Η αποκατάσταση, όμως, μιας συνολικής ισορροπίας στην Περιφέρεια, αφορά και την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής, της οποίας η σημασία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθεί.
Στο πλαίσιο του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) 2014-2020, στην Περιφερειακή Ενότητα Δυτικής Αττικής έχουν ενταχθεί και υλοποιούνται συνολικά 610 έργα, συνολικού προϋπολογισμού 5 εκατ. ευρώ.
Ενώ για τη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, έχουν υποβληθεί 14 επενδυτικά σχέδια συνολικής δημόσιας δαπάνης 1,2 εκ. ευρώ.
Υπάρχουν τομείς παραγωγής, όπως τα κηπευτικά, τα φιστίκια, η ανθοκομία ή τα αλιεύματα, που μπορούν να δημιουργήσουν μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία, και εξ αιτίας της εγγύτητας με την πρωτεύουσα.
Επιπλέον, η Περιφερειακή Ενότητα Δυτικής Αττικής περιλαμβάνεται στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή παραγωγής της Φέτας, ως προϊόντος με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ).
Ενώ, επίσης, καταχωρημένο με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ) είναι και το φιστίκι Μεγάρων.
Οι παραπάνω παραγωγικές δραστηριότητες μπορούν να ενισχυθούν. Και θα ενισχυθούν μέσα από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020, έτσι ώστε να μπορούν να αποτελέσουν πηγή κύριων ή συμπληρωματικών εισοδημάτων για μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Ειδικά, τώρα, σε ό,τι αφορά τις καταστροφές από τις πλημμύρες σε αγροτικές καλλιέργειες, μελισσοκόμους, αλλά και σε κάποιους αλιείς, θέλω να επαναλάβω τη δέσμευσή μας, ότι, μετά τις οριστικές εκτιμήσεις, το κόστος αποζημίωσης θα καλυφθεί εξ ολοκλήρου στους αγρότες της περιοχής.
Τέλος, μια σειρά από προγραμματιζόμενες παρεμβάσεις αφορούν τον τομέα της εφοδιαστικής αλυσίδας, (logistics) που είναι επίσης κρίσιμος τομέας για τη Δυτική Αττική. Οι παρεμβάσεις αυτές αφορούν την ενεργοποίηση του σχετικού νόμου, που παραμένει ανενεργός από το 2014, καθώς και την αποσαφήνιση του πλαισίου λειτουργίας, ειδικά σε ότι αφορά τους κανόνες αποθήκευσης και μεταφοράς των αγαθών.
Θα πρέπει να σημειώσω εδώ ότι στον κλάδο της εφοδιαστικής αλυσίδας, η χώρα διαθέτει εξαιρετικά πλεονεκτήματα, τα οποία, αν αξιοποιηθούν με την κατάλληλη στρατηγική, μπορούν να μας καταστήσουν παίκτες διεθνούς εμβέλειας.
Το όφελος για την τοπική κοινωνία, για την τοπική οικονομία και οι θετικές επιπτώσεις στη δημιουργία θέσεων εργασίας, είναι βεβαίως κάτι το αυτονόητο.
Έτσι, μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2018, θα έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες και θα έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για την κατασκευή Εμπορευματικού Κέντρου στο Θριάσιο Πεδίο. Το μεγαλύτερο εμπορευματικό κέντρο στη χώρα, με υψηλή –θα έλεγα- γεωστρατηγική σημασία για την ευρύτερη περιοχή.
Να σημειώσω, πάντως, ότι μια βασική αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης, είναι ότι δεν μπορεί μια οποιαδήποτε παραγωγική δραστηριότητα να αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη των υπολοίπων παραγωγικών δραστηριοτήτων, είτε να έχει βλαπτικές επιδράσεις στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των τοπικών κοινωνιών.
Υπό την έννοια αυτή, θα ήθελα να σας πω, ακούγοντας πριν από λίγο και τις θέσεις των Δημάρχων της περιοχής, της Περιφέρειας, της Περιφερειάρχη και του αντιπεριφερειάρχη ότι η κυβέρνηση στηρίζει απολύτως τις θέσεις της Περιφέρειας και των Δήμων, της τοπικής κοινωνίας, στο θέμα της εξόρυξης του Βωξίτη.
Στηρίζουμε, δηλαδή, τη θέση ότι στη Δυτική Αττική, που για δεκαετίες λειτούργησε ως η πίσω αυλή της Πρωτεύσας, δεν υπάρχει πλέον χώρος για δραστηριότητες, που μπορεί να είναι ακόμη πιο επιβαρυντικές για το περιβάλλον.
Είναι γεγονός, όμως, φίλες και φίλοι, ότι η προοπτική ενός τόπου δεν σχετίζεται μόνο με την παραγωγική διαδικασία.
Απαιτεί και τη διαμόρφωση κανονικών και βιώσιμων περιβαλλοντικών συνθηκών. Ειδικά σε μια περιοχή, όπως εδώ, που ο ανθρώπινος παράγοντας έχει δράσει αυθαίρετα πολλές φορές, ανεξέλεγκτα πολλές φορές, καταστροφικά πολλές φορές και για πολύ μεγάλο διάστημα, μάλιστα.
Και εδώ δεν θα αναφερθώ σε ζητήματα, που είναι ήδη δρομολογημένα, καθώς και σε θέματα που οι θεματικές διαδικασίες του Συνεδρίου, με τη συμμετοχή των αρμόδιων Υπουργών, πιστεύω ότι κάλυψαν επαρκώς.
Θα αναφερθώ, όμως, σε κάποια θέματα αιχμής, που η επίλυσή τους είναι κομβικής σημασίας για την αλλαγή σελίδας στην περιοχή. Και θα ξεκινήσω από όσα αναδείχτηκαν με αφορμή την τραγωδία, που δημιούργησε η πρόσφατη πλημμύρα στη Μάνδρα.
Όπως είπα και εισαγωγικά το δραματικό γεγονός της απώλειας τόσων συνανθρώπων μας, δε μπορεί να το χρεώσουμε και έτσι να ξεμπερδέψουμε στο πράγματι σπάνιο αυτό καιρικό φαινόμενο, που έπληξε τη Δυτική Αττική. Θα μου επιτρέψετε, βέβαια, και να πω ούτε και στη τροχαία μπορούμε να το χρεώσουμε, που δεν έβαλε κορδέλες για να ξεμπερδέψουν με αυτό.
Η τραγωδία που ζήσαμε, φίλες και φίλοι, είναι αποτέλεσμα της βίαιης και άναρχης παρέμβασης, που έχει γίνει για δεκαετίες στο φυσικό περιβάλλον. Και πέρα από τη γενική διαπίστωση, που την κάναμε όλοι τις πρώτες ημέρες και σήμερα, θα ήθελα να πω και κάτι άλλο. Καλές οι γενικές διαπιστώσεις, αλλά, εδώ υπάρχουν συγκεκριμένες πράξεις και συγκεκριμένες παραλήψεις και συγκεκριμένες ευθύνες. Ευθύνες, που θα πρέπει να προσδιορισθούν, όχι για να εξυπηρετηθούν ενδεχομένως κάποιες πολιτικές σκοπιμότητες, όχι γι’ αυτό, αλλά για να παρθούν συγκεκριμένα μέτρα. Για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα και να μην επαναληφθούν. Γι’ αυτό, λοιπόν το λόγο, θα ήθελα να σας πω ότι πέρα από το να μιλάμε γενικόλογα, το υπουργείο Περιβάλλοντος έχει ήδη ζητήσει από το αρμόδιο Σώμα των επιθεωρητών Περιβάλλοντος, να διεξάγουν την έρευνά τους και να μας θέσουν υπόψη το πόρισμά τους. Και εκεί οι πράξεις, οι παραλήψεις και οι ευθύνες, πιστέψτε με, δε θα μείνουν ορφανές, να είσαστε σίγουροι για αυτό.
Και αφού έχουμε αυτό το πόρισμα θα πρέπει να ξεκινήσουμε και από κοινού σε συνεννόηση, σε συνεργασία και με τους τοπικούς φορείς, εκεί όπου χρειάζεται να παρέμβουμε, να παρέμβουμε. Καλά είναι τα αντιπλημμυρικά έργα, αλλά, όταν έχουν μπαζωθεί ρέματα, κάποια στιγμή όταν διαπιστωθεί αυτή η διαχρονική αμέλεια πρέπει να γκρεμιστεί. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Η δική μας αντίδραση, φίλες και φίλοι, ήταν όχι να καταλογίσουμε ευθύνες, δεν ήταν αυτή η προτεραιότητα, αλλά, να προχωρήσουν όσο το δυνατόν πιο άμεσα οι αποζημιώσεις. Να υπάρξει, όσο πιο άμεσα, η ανακούφιση η αναγκαία, στους ανθρώπους που επλήγησαν, που είδαν τα σπίτια τους να πλημμυρίζουν, τις επιχειρήσεις να πλημμυρίζουν, να υφίστανται μεγάλες ζημιές. Και πράγματι, νομίζω, ότι αυτό που καταφέραμε παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε συνθήκες επιτήρησης, δημοσιονομικής κρίσης, ήταν αυτή η πρώτη αποζημίωση των 5000 ευρώ για κάθε σπίτι, των 8000 ευρώ για κάθε επιχείρηση, να πάει στους δικαιούχους σε χρόνο ρεκόρ. Σε χρόνο ρεκόρ, όχι σε σχέση με την ανάγκη που έχουν, αλλά, σε σχέση με αντίστοιχες παρεμβάσεις, που γινόντουσαν στο παρελθόν σε αντίστοιχες περιπτώσεις, σε αντίστοιχες καταστροφές.
Παράλληλα, έγιναν όλες οι απαιτούμενες ενέργειες για ειδικές αποζημιώσεις, αναφέρθηκα στις αγροτικές καλλιέργειες, να πω και για τους εργαζόμενους των οποίων οι επιχειρήσεις υπέστησαν καταστροφές, και ακούσατε σήμερα, από την αρμόδια υπουργό, για τα 650 ευρώ κατά άτομο, ένα επίδομα, επίσης, ανακούφισης για αυτούς τους ανθρώπους. Αλλά, να πω και για τις επισκευές στις υποδομές και για τις αντίστοιχες αποζημιώσεις, που θα καταβληθούν, αυτή τη φόρα μέσα σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, όχι όπως στο παρελθόν.
Επίσης, να πω ότι μέσα σε τρεις μήνες, όπως συζητήσαμε λίγο πριν, στην κοινή σύσκεψη, που κάναμε και μας διαβεβαίωσε η Περιφερειάρχης, θα έχει ολοκληρωθεί η ανακατασκευή της παλιάς Εθνικής Οδού, σε νέα χάραξη και με τον ορθό, αυτή τη φορά, αντιπλημμυρικό σχεδιασμό. Όμως το πιο βασικό είναι το πώς θα καταφέρουμε να αναστρέψουμε μια επικίνδυνη υφιστάμενη κατάσταση. Έτσι ώστε να διασφαλίσουμε, επαναλαμβάνω, μελλοντικούς κινδύνους.
Το ζήτημα αυτό σχετίζεται με τα Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας όλης της χώρα. Την καταγραφή, δηλαδή, των προβληματικών καταστάσεων, τον καθορισμό των αναγκαίων μέτρων παρέμβασης και αποκατάστασης, καθώς και του αρμόδιου φορέα, που πρέπει να τις υλοποιήσει μέσα σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, ανάλογα με τον βαθμό προτεραιότητας.
Σχετικά με την εκπόνηση των Σχεδίων αυτών, πρέπει να ομολογήσουμε, εδώ, ότι η ολιγωρία και η υποτίμηση του προβλήματος στο παρελθόν υπήρξε θεαματική. Η σχετική Οδηγία της ΕΕ για τήρηση της Ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας υπήρχε από το 2007 και η ενσωμάτωσή της στο ελληνικό θεσμικό πλαίσιο με Κοινή Υπουργική Απόφαση, έγινε το 2010, τρία χρόνια μετά.
Τα Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί έως το 2015. Δεν είχαν όμως ολοκληρωθεί. Και για το λόγο αυτό υπάρχει και προειδοποιητική επιστολή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η παρούσα κυβέρνηση, επανεκκίνησε την εκπόνηση των σχεδίων με κονδύλια του ΕΣΠΑ, το Νοέμβριο του 2016. Η διαδικασία προχωρά, πλέον, κανονικά και όλα τα Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημύρας. φιλοδοξούμε ότι θα έχουν ολοκληρωθεί έως τον ερχόμενο Μάρτιο του 2018. Ενώ, μέχρι να ξεκινήσει η υλοποίηση της στρατηγικής αυτής, θα υπάρξει ενίσχυση της Περιφέρειας για υλοποίηση άμεσου προγράμματος αντιπλημμυρικών έργων – ζήτημα για το οποίο θα αναφερθώ πιο κάτω στην ομιλία μου.
Επιπλέον, όμως με νομοθετική πρωτοβουλία θα επιταχύνουμε και τον χρόνο ολοκλήρωσης των απαιτούμενων αναγκαστικών απαλλοτριώσεων, που είναι αναγκαίες για αντιπλημμυρικά έργα, συντομεύοντας έτσι κατά πολύ τον χρόνο υλοποίησης των έργων αυτών.
Επιτρέψτε μου, όμως να έρθω σε ένα άλλο θέμα, που είναι εξίσου σημαντικό για τους κατοίκους της περιοχής. Και να θυμίσω ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο είχαμε ένα άλλο ατύχημα, είχαμε το περιβαλλοντικό ατύχημα με το Δεξαμενόπλοιο Αγ. Ζώνη ΙΙ. Ένα ατύχημα σοβαρό, ανεξάρτητα, προφανώς, από την σπουδή και τον ενθουσιασμό διαφόρων καλοθελητών, που έσπευσαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά το γεγονός και να μιλήσουν για «ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή». Δεν ήταν «ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή» ήταν, όμως, ένα σοβαρό ατύχημα. Σήμερα, βέβαια, οι κάμερες δεν βρίσκονται επί τόπου διότι δεν έχει ενδιαφέρον. Αυτό που έχει ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι δυόμιση μήνες μετά, και μετά την κινητοποίηση όλων των διαθέσιμων δυνάμεων, έχουμε πετύχει, όχι μόνο την απορρύπανση. Οι μετρήσεις του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών, βεβαιώνουν ότι οι περιβαλλοντικοί, χημικοί και βιολογικοί δείκτες, στην περιοχή του ατυχήματος και στην ευρύτερη περιοχή του Αργοσαρωνικού είναι όχι όπως πριν, είναι καλύτεροι από πριν. Οι δείκτες είναι καλύτεροι από πριν.
Αλλά, δεν πετύχαμε μόνο την απορρύπανση, πετύχαμε δυόμιση μήνες μετά και μετά από κινητοποίηση όλων των διαθέσιμων δυνάμεων να ανελκύσουμε και το βυθισμένο πλοίο. Και, βεβαίως, αυτό είναι σημαντικό, διότι συνήθως στα ναυάγια η απορρύπανση γίνεται ή δεν γίνεται – το κρίνουν οι τοπικές κοινωνίες – τα πλοία, όμως, παραμένουν βυθισμένα κατά δεκάδες στην περιοχή. Και, βεβαίως, θα ήθελα στο σημείο αυτό να αναφερθώ στην πρωτοβουλία που ανέλαβε το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, ώστε να συντονίσει όλους τους εμπλεκόμενων φορέων, ώστε να υπάρξει μια συνολική και αποφασιστική λύση σ’ αυτό το πολυδιάστατο αυτό πρόβλημα. Μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα θα προχωρήσουμε τις διαδικασίες για την ανέλκυση και των 28 ναυαγίων στην ευρύτερη περιοχή του λιμανιού της Ελευσίνας αλλά και στην απομάκρυνση των 19 σκαφών που βρίσκονται εγκαταλελειμμένα στις ακτές και πολλά από αυτά αποτελούν ύποπτους χώρους παράνομης διακίνησης, λαθρεμπορίου κλπ.
Φίλες και Φίλοι
Ο τρίτος τομέας πολιτικής στον οποίο θέλω να αναφερθώ, αφορά το ιδιαίτερα ευαίσθητο για τη Δυτική Αττική ζήτημα της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής πολιτικής. Είναι ζωτικής σημασίας για την τοπική κοινωνία, και βεβαίως αφορά τη στήριξη και την αναβάθμιση του κοινωνικού κράτους. Υπό μία έννοια είναι και ζωτικής σημασίας για τη δική μας αντίληψη και για την οικονομία και για την κοινωνία. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να σας πω ότι παρά τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όλες οι ενέργειες τις οποίες προωθήσαμε, καλύπτουν σε μεγάλο βαθμό πολίτες της Δυτικής Αττικής. Και αρχικά το πρόγραμμα μας για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και σήμερα το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης, τα 760 εκατομμύρια, που δίνονται σε περίπου 750.000 συμπολίτες μας ετησίως και οι πρωτοβουλίες που πήραμε για τη διανομή κοινωνικού μερίσματος σε αυτούς που το έχουν ανάγκη από το περίσσευμα του πλεονάσματος και η ένταξη 2.5 εκατομμυρίων ανασφάλιστων συμπολιτών μας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και η στήριξη των ανέργων, που ανακοινώσαμε χθες – και κάποιοι μας είπαν ότι είναι λαϊκισμός – ειδικά των νέων και τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, που ιδιαίτερα σε Δήμους της περιοχής δώσαμε την έμφαση προκειμένου να καλύψουμε μεγάλο μέρος του άνεργου πληθυσμού. Αλλά και άλλες πρωτοβουλίες, όπως για παράδειγμα, τα σχολικά γεύματα, που πλέον επεκτείνονται στο σύνολο των δημοτικών στην ευρύτερη περιοχή των Δήμων της Δυτικής Αττικής.
Στα θέματα της παιδείας, όμως, επιτρέψτε μου να πω δύο λόγια ειδικότερα. Απασχολούν την περιοχή, θεωρούμε ότι είναι βασικής προτεραιότητας το ζήτημα της σχολικής στέγης, όπου προγραμματίζεται ένα σύνολο παρεμβάσεων, με προτεραιότητα τα σχολεία που χτυπήθηκαν από τις πλημμύρες. Θέλω όμως, σήμερα, να σας πω ότι μετά από μία μακρά και δύσκολη πολλές φορές διαδικασία διαβουλεύσεων, όπως πάντα είναι δύσκολες αυτές οι διαδικασίες, ολοκληρώθηκε όμως αυτές τις μέρες αυτή η διαδικασία διαβούλευσης, εδώ, στη Δυτική Αττική. Και είμαι σήμερα στην ευχάριστη θέση, κλείνοντας το Συνέδριο, να σας ανακοινώνουμε την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής που προέκυψε από τη συγχώνευση των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά. Και αύριο το πρωί αναρτάται το νομοσχέδιο σε δημόσια διαβούλευση με στόχο την άμεση ψήφισή του αμέσως μετά τις γιορτές. Στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αττικής θα αρχίσουν να λειτουργούν για πρώτη φορά και οι νέες διετείς δομές, που έχουμε ήδη νομοθετήσει και οι οποίες θα διασφαλίζουν επαγγελματικά πιστοποιητικά Ευρωπαϊκών προσόντων. Οι δομές αυτές, στις οποίες θα έχουν προνομιακή πρόσβαση οι απόφοιτοι των επαγγελματικών λυκείων, θα αποτελούν ένα δίκτυο το οποίο θα καλύπτει και τα αστικά κέντρα της Δυτικής Αττικής. Έτσι, νομίζω, γίνεται ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης των ανισοτήτων και των ταξικών διακρίσεων, αλλά και στη σύνδεση της γνώσης με τις αναπτυξιακές ανάγκες και δυνατότητες της Δυτικής Αττικής. Η ίδρυση αυτού του Πανεπιστημίου, βασίζεται καταρχήν στην αναγνωρισμένη στη χώρα μας και διεθνώς, ακαδημαϊκή ποιότητα που έχουν πετύχει τα δύο Τεχνολογικά Ιδρύματα, που συνενώνονται και βεβαίως βασίζονται και στις προσπάθειες και στα επιτεύγματα του εκπαιδευτικού προσωπικού τους.
Μιας και μίλησα, όμως, για την παιδεία, να αναφερθώ στο θέμα της υγείας, που είναι ο δεύτερος – θα έλεγα – πυλώνας του κοινωνικού κράτους, παιδεία και υγεία. Γίνονται σημαντικά βήματα για την αναβάθμιση των υποδομών στην Δυτική Αττική. Θα έλεγα ότι μια μεγάλη πρωτοβουλία εμβληματικού χαρακτήρα είναι αυτή που αφορά την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, και προβλέπεται η λειτουργία μιας Τοπικής Μονάδας Υγείας στο Δήμο Ασπροπύργου, μιας στον Δήμο Ελευσίνας-Μαγούλας, και μιας στο Δήμο Φυλής-Άνω Λιοσίων. Επίσης, στο Θριάσιο Νοσοκομείο έχουμε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, που ενισχύθηκε κατά την περίοδο 2016-2017 με 10 μόνιμους και 26 επικουρικούς γιατρούς, καθώς και 44 μόνιμους και 9 επικουρικούς νοσηλευτές. Ο εξοπλισμός και οι υποδομές του νοσοκομείου θα ενισχυθούν από τα ΕΣΠΑ βάσει του συνολικού σχεδιασμού της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας, ενώ στο Θριάσιο δημιουργείται Κέντρο Τραύματος και Εγκαύματος, με τη αξιοποίηση δωρεάς του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Λάτση.
Ένα ειδικό, τώρα, θέμα για την περιοχή, το οποίο μου έθεσαν μέσα και οι Δήμαρχοι είναι το θέμα της κοινωνικής ένταξης των Ρομά. Και θα έλεγα ότι δεν είναι απλά ένα θέμα, είναι ένα στοίχημα για μας. Οι Ρομά της Δυτικής Αττικής ζουν σε ένα καθεστώς μόνιμου και πολυδιάστατου κοινωνικού αποκλεισμού. Αποκλεισμού και κοινωνικού και εργασιακού και εκπαιδευτικού. Πρόκειται για ένα σοβαρότατο ζήτημα, απέναντι στο οποίο δεν υπήρξε μέχρι σήμερα κανενός είδους συνεκτική πολιτική.
Σήμερα, επιχειρούμε μια οργανωμένη παρέμβαση στο ζήτημα αυτό, με δύο στοχευμένες δράσεις που αφορούν βελτίωση συνθηκών διαβίωσης και την παροχή κοινωνικής φροντίδας. Ενώ, άμεσα, θα προκηρυχθούν οριζόντιες δράσεις, που αφορούν την επιδότηση ενοικίου, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την προώθηση αυτών των ανθρώπων στην αγορά εργασίας, στην απασχόληση. Η αξιολόγηση των παρεμβάσεων αυτών, θα μας καθοδηγήσει – θα έλεγα- και για ευρύτερης κλίμακας προγραμματισμό και σχεδιασμό, πάνω στο θέμα αυτό.
Φίλες και φίλοι,
Στη λογική αυτής της κυβέρνησης δεν είναι τα κάθε είδους κοινωνικά προβλήματα να αντιμετωπίζονται ως προβλήματα ασφάλειας. Όμως θέλω να πω, πως άκουσα σχεδόν όλους του δημάρχους να μου θέτουν το θέμα αυτό. Και θα πρέπει να παραδεχθώ ότι το αίσθημα της ασφάλειας είναι δικαίωμα και είναι βασικό χαρακτηριστικό μίας ευνομούμενης πολιτείας και δείγμα της ποιότητας ζωής. Δεν είναι δυνατόν να το προσπερνάμε το θέμα αυτό και θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι υπάρχουν προβλήματα, υπάρχει το αίσθημα της ανασφάλειας, σε ορισμένες περιοχές τα Δυτικής Αττικής.
Και αποτελεί δέσμευση της κυβέρνησης όσο και του αρμόδιου Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, να το αντιμετωπίσουμε, με όσες δυνάμεις έχουμε και όσο μπορούμε το πρόβλημα αυτό. Ο σχετικός σχεδιασμός παρουσιάστηκε και συζητήθηκε εχθές στο συνέδριο.
Εγώ θα σταθώ στην βούληση της κυβέρνησης να αντιμετωπιστεί η πρόκληση αυτή, με αποφασιστικότητα, με επιμονή, αλλά και με απόλυτο επαγγελματισμό. Και με την χρήση των ορθών και βέλτιστων πρακτικών. Γιατί μέλημα μας είναι η ασφάλεια των πολιτών, μέλημα μας είναι η πάταξη της εγκληματικότητας, όχι η καταστολή και η άρση των δικαιωμάτων. Είναι μια δύσκολη συνθήκη, μία δύσκολη εξίσωση, στην οποία εμείς πάντοτε φροντίζουμε να επιμένουμε και με αποτελέσματα, θέλω να επισημάνω και στον τομέα αυτό.
Επιτρέψτε μου τώρα, προς το τέλος της παρέμβασης μου, να αναφερθώ στις θετικές παρεμβάσεις, τις επιμέρους αναγκαίες παρεμβάσεις που συζητήθηκαν στα θεματικά τραπέζια του Συνεδρίου. Πιστεύω ότι η γκάμα των θεμάτων ήταν σχεδόν ολοκληρωμένη πάνω στα προβλήματα. Οι προτάσεις που ακούστηκαν ήταν πάρα πολύ σημαντικές. Έχουμε πλέον ολοκληρωμένη την εικόνα των δυσκολιών αλλά και των δυνατοτήτων αυτής της περιοχής.
Θέλω, λοιπόν, να ξεκινήσω από μία πρώτη παρέμβαση που αφορά το χωροταξικό σχεδιασμό.
Απέναντι στο σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Δυτική Αττική έχει σχεδιαστεί και υλοποιείται μια ολοκληρωμένη χωροταξική πολιτική, προσανατολισμένη στην βιώσιμη ανάπτυξη, την διαφάνεια, και την εδραίωση κανόνων που πρέπει ισχύουν για όλους.
Στην βάση αυτή, προωθείται ένα πλαίσιο χωροταξικής πολιτικής που περιλαμβάνει τα εξής:
Πρώτον, την άμεση ολοκλήρωση του χωρικού σχεδιασμού και την εκπόνηση και εφαρμογή πολεοδομικών μελετών που θα ενσωματώνουν την αντιπλημμυρική προστασία.
Δεύτερον, την οργάνωση υφιστάμενων ζωνών παραγωγικών δραστηριοτήτων και άτυπων συγκεντρώσεων.
Τρίτον, την επεξεργασία σχεδίων για τη μετεγκατάσταση ασύμβατων, υψηλής όχλησης, ρυπογόνων χρήσεων, ιδιαίτερα από περιοχές που υπόκεινται σε καθεστώς προστασίας ή που διαθέτουν ιδιαίτερη πολιτιστική σημασία.
Και τέταρτον, την προώθηση έργων στον αστικό ιστό για αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, και προστασία της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Ξεχωριστή σημασία έχει ο πρόσφατα ψηφισμένος νόμος για τον έλεγχο και την προστασία του δομημένου περιβάλλοντος, ο οποίος δημιουργεί δρακόντεια οικονομικά αντικίνητρα για την αυθαίρετη δόμηση, απαγορεύοντας ρητά την τακτοποίηση αυθαιρέτων που βρίσκονται δίπλα σε ρέματα.
Στην ίδια κατεύθυνση, το Υπουργείο Οικονομίας ανακοίνωσε ένα Πρόγραμμα Ολοκληρωμένης Παρέμβασης στη Δυτική Αττική, που θα περιλαμβάνει έργα υποδομών και δράσεις για την υποστήριξη της επιχειρηματικότητας.
Το πρόγραμμα αυτό, όπως αν δεν κάνω λάθος χθες, από τα τραπέζια αυτού του Συνεδρίου ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός, θα χρηματοδοτηθεί με πόρους από το ΕΣΠΑ, το Εθνικό Σκέλος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και ίδιους πόρους της Περιφέρειας και θα ανέρχεται συνολικά στα 100 εκατομμύρια ευρώ.
Τα έργα υποδομών τα οποία θα μπορούν να χρηματοδοτηθούν, εντάσσονται στους τομείς της αντιπλημμυρικής προστασίας, της περιβαλλοντικής αναβάθμισης αλλά και της υποστήριξης του τουρισμού της περιοχής, της ανάδειξης των αρχαιολογικών χώρων, της ανάδειξης της βιομηχανικής κληρονομιάς.
Ενώ, οι δράσεις για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας, θα εστιάζουν στην αγροδιατροφή, στην βιομηχανία και την μεταποίηση, στο χονδρεμπόριο και το διαμετακομιστικό εμπόριο, καθώς και στην ανάπτυξη της πολιτιστικής οικονομίας, ειδικά θα έλεγα με το μεγάλο γεγονός για το οποίο όλοι μας πρέπει να βάλουμε πλάτη και να δουλέψουμε μαζί, που δεν είναι άλλο από την ανακήρυξη της Ελευσίνας ως πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2021.
Τέλος μια αποφασιστική παρέμβαση, μπορεί και πρέπει να είναι ένα μεγάλο άνοιγμα στην οικονομία του πολιτισμού και στην οικονομία του τουρισμού, με δεδομένο το τεράστιο πολιτιστικό κεφάλαιο και την μεγάλη αυτή κληρονομιά που διαθέτουν η Ελευσίνα, τα Μέγαρα και γενικά η ευρύτερη περιοχή.
Και θέλω σε αυτό το σημείο να επιμείνω. Η κυβέρνηση δήμαρχε, θα σταθεί δίπλα στις προσπάθειες του Δήμου της Ελευσίνας και η Περιφέρεια και όλοι οι δήμοι μαζί. Πιστεύω ότι μπορούμε, όχι μόνο να πετύχουμε την διοργάνωση μιας εξαιρετικής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας το 2021, αλλά μπορούμε, ο θεσμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, να αποτελέσει από μόνος μοχλό, για να κάνουμε και εμείς περισσότερες και σημαντικές δράσεις για την περιοχή. Για αστικές αναπλάσεις, για να αλλάξουμε την εικόνα της πόλης, για να δώσουμε μία άλλη μορφή, ένα άλλο αέρα σε αυτήν την σημαντική πόλη της Δυτικής Αττικής
Να ολοκληρώσω λέγοντας, ότι προωθείται μελέτη για την ανάδειξη των αρχαιολογικών μνημείων διεθνούς ακτινοβολίας, η οποία θα ολοκληρωθεί τον Απρίλιο του 2018, εν όψει της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας το 2021.
-έχει ξεκινήσει η οργάνωση νέου Αρχαιολογικού Μουσείου στην Ελευσίνα, το οποίο θα στεγάσει τα χιλιάδες ευρήματα που έρχονται στο φως καθημερινά,
-ενώ σε στενή συνεργασία με τη δημοτική αρχή προωθούνται δράσεις για τη διάσωση, ανάδειξη και αξιοποίηση της βιομηχανικής κληρονομιάς της πόλης. Αυτές είναι κάποιες πρώτες πρωτοβουλίες που έχουμε ήδη αποφασίσει να προχωρήσουμε μαζί ενόψει της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας.
Τέλος, η κυβέρνηση έρχεται να ανταποκριθεί, Δήμαρχε και σε ένα γνωστό αίτημα της Δημοτικής Αρχής και των κατοίκων, που αφορά την εικόνα και τη φυσιογνωμία της πόλης:
Στο πλαίσιο μιας πάγιας πολιτικής που έχουμε και αφορά την απόδοση ελεύθερων χώρων σε δημόσια χρήση, και θέλω να σας ενημερώσω ότι είναι ήδη έτοιμη και θα κατατεθεί τις επόμενες ημέρες, η νομοθετική ρύθμιση, με την οποία αποδίδεται στην πόλη και στους πολίτες της Ελευσίνας το Παραλιακό Μέτωπο της πόλης.
Με τη μετακίνηση του εμπορευματικού λιμανιού ώστε το σημερινό λιμάνι να αξιοποιείται αποκλειστικά για αναψυχή και ψυχαγωγία. Το ίδιο θα κάνουμε και με το παραλιακό μέτωπο, με την παραλία της Νέας Περάμου με εξαίρεση τη λιμενική εγκατάσταση.
Το ίδιο και στον Δήμο Ασπροπύργου, όπου εκεί παραχωρείται το σύνολο σχεδόν του παραλιακού μετώπου, στον Δήμο, στους πολίτες. Θέλουμε οι πόλεις της Δυτικής Αττικής, το παραλιακό μέτωπο να ανήκει στους πολίτες, να είναι δημόσιος χώρος, να πάρουν ανάσα, να πάρουν πνοή. Γι αυτό θα αξιοποιήσουμε και τον θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας για να προχωρήσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται, στην υλοποίηση αυτών των εξαγγελιών.
Φίλες και Φίλοι,
Δεν υπάρχουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, δεν είναι η Δυτική Αττική η πίσω αυλή της πρωτεύουσας. Θέλουμε να γίνει η μπροστά αυλή της πρωτεύουσας. Θέλουμε να γίνει το πρώτο μέτωπο της πρωτεύουσας στον Πολιτισμό, στην θάλασσα, σε χώρους ψυχαγωγίας, δημιουργίας Πολιτισμού.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι το εξαιρετικά επιτυχημένο Συνέδριο, και αυτό όπως και όλα τα προηγούμενα για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση, δεν είναι ένα Συνέδριο που κλείνει την συζήτηση, τον διάλογο, την συνεργασία, την συμπόρευση για την επόμενη μέρα της Δυτικής Αττικής, την ανοίγουμε σήμερα και την ανοίγουμε μαζί σας. Και θα πορευτούμε μαζί σε αυτόν τον αγώνα.
Χρειάζεται ο τόπος ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, χρειάζονται δίαυλοι άμεσης επικοινωνίας ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους παραγωγικούς και θεσμικούς φορείς της Δυτικής Αττικής και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν έχουμε εμείς δικούς μας και μη δικούς μας Δημάρχους, δεν είναι οι δικοί μας και οι άλλοι, είμαστε όλοι μαζί. Κατάλαβε το όλοι. Είμαστε όλοι μαζί στην κοινή αυτή προσπάθεια για την επόμενη μέρα των πολιτών.
Πρέπει λοιπόν αυτό το στοίχημα, το στοίχημα της Παραγωγικής Ανασυγκρότησης της Δυτικής Αττικής με όρους κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης να είναι ένα στοίχημα που μαζί θα το κερδίσουμε. Δεν περισσεύει κανείς σε αυτή την προσπάθεια.
Ας βάλουμε πλάτη, όλοι, ανεξαιρέτως για ένα καλύτερο αύριο για τους πολίτες της Δυτικής Αττικής και πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Να είστε καλά
Σας ευχαριστώ θερμά.
