Συνέντευξή στην Εφημερίδα “Φιλελεύθερος” (09.5.2018)
«Δεν νοούνται συμπεριφορές και πρωτοβουλίες που λειτουργούν ως “χρυσές χορηγίες” στον Αλέξη Τσίπρα», τονίζει ο Γιάννης Μανιάτης σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Φιλελεύθερος, προσθέτοντας με έμφαση και στέλνοντας σαφές μήνυμα προς όλες τις πλευρές ότι «η στάση αυτή αντικειμενικά λειτουργεί υπονομευτικά για την πολιτική αυτονομία του Κινήματός μας και φυσικά την κορυφαία επιδίωξή μας, τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ».
Ο Γιάννης Μανιάτης ξεκαθαρίζει ακόμη ότι το ΚΙΝΑΛ επιδιώκει στις επόμενες εκλογές να καταστεί η κυρίαρχη δύναμη του προοδευτικού χώρου και όχι να μετατραπεί σε «εθελοντής αιμοδότης» του ΣΥΡΙΖΑ και του Α. Τσίπρα υπογραμμίζοντας πως προσβάλλει την προσπάθεια που γίνεται το σύνηθες ερώτημα με «ποιον θα πάμε».
Επίσης δίνει απάντηση στο ερώτημα σχετικά με τους λόγους που ώθησαν τη Φώφη Γεννηματά να ζητήσει εκλογές σημειώνοντας αφενός ότι το σχετικό αίτημα είναι πολιτικά αλλά και εθνικά ορθό, αφετέρου ότι με τον τρόπο αυτό ανατράπηκε ο «πολιτικός σχεδιασμός του ΣΥΡΙΖΑ» που επιχείρησε με τη συμμετοχή και άλλων «να στήσει παιχνίδια στην πλάτη μας».
Το στέλεχος του ΚΙΝΑΛ μιλά και για την πρωτοβουλία της Φώφης Γεννηματά σχετικά με τη Συνταγματική Αναθεώρηση, αναφέροντας πως είναι μεν σημαντικό εν τούτοις «επικράτησε το μείζον» που είναι «να μην αφεθεί ‘εν λευκώ’ ο Τσίπρας και η παρέα του να διαπραγματευτούν το μέλλον της χώρας για τα επόμενα 10 χρόνια».
«Η χώρα χρειάζεται νέα, προοδευτική κυβέρνηση, πολύ πριν από τον Αύγουστο του 2018 για να διαπραγματευτεί τις συνθήκες εξόδου στις αμείλικτες αγορές με νέο, βιώσιμο παραγωγικό μοντέλο», αναφέρει ακόμη, ενώ δεν παραλείπει να στηλιτεύσει και την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να εμφανισθεί ως ηγέτης της κεντροαριστεράς λέγοντας πως «είναι αλήθεια ότι ο Αλέξης Τσίπρας, που μετέτρεψε σε διεθνή τον όρο ‘κωλοτούμπα’ μπορεί να παίξει κάθε ρόλο!».
Παράλληλα, σχολιάζει τη συνεργασία Τσίπρα – Καμμένου αλλάζοντας τα δεδομένα ως προς την κριτική που έχει κατ’ επανάληψη ασκηθεί σημειώνοντας ότι δεν πρόκειται για «παρά φύσιν» αλλά για «κατά φύσιν» σχέση δεδομένου ότι «είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος της δημαγωγίας, του λαϊκισμού, των ψεμάτων, όπως του τελευταίου, της δήθεν ‘καθαρής εξόδου’ στις αγορές».
Και καταλήγει λέγοντας πως όποιο σενάριο απεργάζονται τα υπόγεια του Μαξίμου σε συνεργασία με άλλους θα αποτύχουν ότι και να επιχειρήσουν.
