Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ που ανακοινώνεται στις 24 Μάη στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης «για την ατζέντα αφοπλισμού«. Αλλά δεν νομίζουμε ότι θα υπάρξει πρόοδος στα θέματα αυτά χωρίς μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας ώστε να μην μπορούν να θέσουν βέτο οι μεγάλες δυνάμεις κάθε φορά που το Συμβούλιο συζητάει μια απόφαση που δεν τους αρέσει (όπως τώρα οι ΗΠΑ για τη βία που άσκησε το Ισραήλ ή προηγουμένως η Ρωσία για τις επιθέσεις με χημικά στη Συρία) και χωρίς ενίσχυση των διεθνών μηχανισμών πρόληψης και επίλυσης των συγκρούσεων. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι που θα πέσει από τον ουρανό, απαιτεί γενναίες και καλά οργανωμένες πρωτοβουλίες από μια μεγάλη συμμαχία χωρών, οργανισμών και της κοινωνίας των πολιτών, ώστε να επιβληθεί μια τέτοια ριζική αλλαγή στην δομή ενός διεθνούς οργανισμού.
Είναι γεγονός ότι η ειρήνη και ασφάλεια σε διεθνές επίπεδο είναι εκ νέου σε κίνδυνο. Μετά από πολλά χρόνια έχει επιστρέψει ο Ψυχρός Πόλεμος, τα διάφορα μέρη δεν σέβονται στο ελάχιστο τα ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε καν το «δίκαιο του πολέμου», ενώ οι στρατιωτικές δαπάνες έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, φτάνοντας στο μεγαλύτερο ύψος τους μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Ολόκληρη η περιοχή φλέγεται και ένας χαμηλής έντασης «παγκόσμιος πόλεμος» βρίσκεται σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή. Στη Συρία πολλά στρατόπεδα συνεχίζουν να πολεμάνε μεταξύ τους αλλάζοντας συχνά όμως και συμμάχους. Στο Ιράκ δεν έχει κοπάσει η τυφλή βία. Στην Υεμένη εξελίσσεται μια τρομακτική καταστροφή. Στο Ιράν συνεχίζεται η καταπίεση απέναντι σε όσους/ες θέλουν μια διαφορετική ζωή. Το Πακιστάν και το Αφγανιστάν κάθε άλλο παρά ασφαλείς περιοχές είναι, και οι άνθρωποι συνεχίζουν να χάνουν τη ζωή τους στη βάση θρησκευτικών ή άλλων διαφορών.
Είναι καιρός η Μέση Ανατολή και η ευρύτερη περιοχή να μετατραπεί από πεδίο βίαιων συγκρούσεων σε ένα φωτεινό παράδειγμα συμβίωσης και συνεργασίας. Το τόλμησαν τμήματα της ευρωπαϊκής κοινωνίας και πολιτικοί μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, θέλοντας να θέσουν τέρμα στον παραλογισμό. Θα μπορούσε αυτό να είναι το όραμα για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής αλλά και για τα Βαλκάνια. Το μέλλον μας δεν μπορεί να βασίζεται στο μίσος και στο «οφθαλμός αντί οφθαλμού». Πρέπει να σπάσει ο φαύλος κύκλος της βίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Διεθνείς Οργανισμοί πρέπει να αναλάβουν πιο σοβαρές πρωτοβουλίες για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή.
