Με προσφορά στον αθλητικό και κοινωνικό τομέα ο Αμβρυσσέας Διστόμου, δικαιούται να καμαρώνει διπλά, αφού εκτός των άλλων και στο αγωνιστικό επίπεδο κέρδισε την άνοδό του στη Γ’ Εθνική κατηγορία ποδοσφαίρου.
Πρόσφατα η ομάδα επισκέφτηκε και το Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού Διστόμου, δίνοντας έτσι έμπρακτη απάντηση στις θεωρίες ότι το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός «πρέπει» να μένουν αμέτοχοι στο κοινωνικό πεδίο. Η ιστορική μνήμη που κουβαλάει στην πλάτη του ο Αμβρυσσέας δεν είναι μόνο εντός του γηπέδου, μιλάμε άλλωστε για το μαρτυρικό Δίστομο.
Για την ιστορία αλλά και για το παρόν του συλλόγου, μας μίλησε ο Πετράκος Γαρύφαλος, Γενικός Γραμματέας του «Π.Ο.ΑΜΒΡΥΣΣΕΥΣ ΔΙΣΤΟΜΟΥ».
-Το 1928 από τον Ιατρό Χριστόφορο Πετράκο και τον αθλητή του Ολυμπιακού Αναστάσιο Λιάσκο μαζί και με άλλους νέους του χωριού που αγκάλιασαν αμέσως την ιδέα. Τα χρώματα της ομάδας είναι το κόκκινο και το λευκό.
-Μιλήστε μας για τα δύσκολα χρόνια του μεσοπολέμου και της κατοχής, ποια ήταν η λειτουργία της ομάδας εκείνη την περίοδο.
-Ο ΑΜΒΡΥΣΣΕΥΣ ΔΙΣΤΟΜΟΥ Πάντα ήταν ενεργό σωματείο, ακόμη και όταν δεν υπήρχαν αρκετές ομάδες στα σύνορα της Βοιωτίας ο ιστορικός σύλλογος μας ταξίδευε με καΐκια από την Παραλία Διστόμου περνώντας τον Κορινθιακό, απέναντι στο Κιάτο. Έχουν διασωθεί αρχεία εφημερίδων καθώς και φωτογραφίες της εποχής που τα επιβεβαιώνουν.
-Ποιοί ήταν οι βασικοί σταθμοί – ορόσημα στην ιστορία της.
-Στα χρόνια της κατοχής και συγκεκριμένα στις 10 Ιουνίου του 1944 το Δίστομο έζησε μια από τις μεγαλύτερες θηριωδίες της ανθρωπότητας σε παγκόσμιο επίπεδο όταν 218 συμπατριώτες μας σφαγιάσθηκαν φρικαλέα από τους Γερμανούς κατακτητές.
Αναμφίβολα αυτά τα γεγονότα ήταν σταθμός για το Δίστομο και φυσικά και για τον Αμβρυσσέα.